Η απόφαση για την αποστολή βοήθειας στη Λιβύη είναι σωστή για τρεις λόγους. Πρώτον, η Αθήνα έχει την υποχρέωση να στηρίξει έμπρακτα τον πληθυσμό της ανατολικής Λιβύης για ανθρωπιστικούς σκοπούς. Η περιοχή βρίσκεται σε τραγική κατάσταση και η ελληνική βοήθεια είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη. Δεύτερον, η βιαστική ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι έχει οδηγήσει στον κατακερματισμό της χώρας σε δύο ή περισσότερα μορφώματα που ελέγχονται από πολέμαρχους και συμμορίες. Αυτό το κενό ισχύος εκμεταλλεύτηκε η Άγκυρα για να συνάψει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο το 2019. Το εθνικό μας συμφέρον επιτάσσει, λοιπόν, μια ισχυρότερη και πιο εμφανή ελληνική παρουσία στην πολύπαθη χώρα. Τρίτον, η διάλυση της Λιβύης έχει επιτρέψει τη δραστηριοποίηση μεγάλων εγκληματικών δικτύων διακίνησης μεταναστών με συνέπεια την αύξηση των ροών προς την ΕΕ. Επομένως, η Ελλάδα πρέπει να συνεισφέρει στην ανασυγκρότηση της Λιβύης με όλα τα διαθέσιμα μέσα.
Η απώλεια των τριών στρατιωτικών και των δύο διερμηνέων έχει προκαλέσει βαθιά οδύνη στο πανελλήνιο. Όλα δείχνουν ότι πρόκειται για ένα τραγικό δυστύχημα. Ωστόσο, οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είχαν ανθρώπινες απώλειες σε τέτοιου είδους αποστολές μετά τον Οκτώβριο του 1993. Τότε σκοτώθηκε σε ενέδρα ο Λοχίας (ΤΘ) Μιχαήλ Σούμπουρος στη Σομαλία. Αναπόφευκτα και δικαιολογημένα δημιουργούνται ορισμένα ερωτήματα για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της συγκεκριμένης αποστολής. Το οδικό δίκτυο της Λιβύης βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση και οι ντόπιοι οδηγοί δεν σέβονται συνήθως τους κανόνες κυκλοφορίας. Είχε λάβει η ελληνική πλευρά, σε συνεννόηση με τις λιβυκές αρχές, όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποφυγή ενός τροχαίου δυστυχήματος; Μήπως η δημιουργία ενός κονβόι οχημάτων θα συνέβαλε στην ασφαλέστερη μετακίνηση της αποστολής; Εξετάστηκαν ενδελεχώς εναλλακτικοί τρόποι εκτέλεσης της αποστολής (π.χ. δια θαλάσσης);
Το ΓΕΕΘΑ δεν οφείλει φυσικά να τοποθετηθεί δημόσια για επιχειρησιακά θέματα. Από την άλλη, όμως, δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνουμε άδικα τόσους δικούς μας ανθρώπους στο εξωτερικό. Χρειάζεται να εξαχθούν ορισμένα διδάγματα από την αποτυχία της αποστολής. Η στρατιωτική ηγεσία το χρωστάει σε όσους σήμερα υπηρετούν εκτός Ελλάδας, αλλά και σε εκείνους που θα βρεθούν κάποια στιγμή σε διατεταγμένη υπηρεσία μακριά από την πατρίδα.
(Καθημερινή 19/9/2023)
“Αναπόφευκτα και δικαιολογημένα δημιουργούνται ορισμένα ερωτήματα για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της συγκεκριμένης αποστολής”.
Για αυτά τα ερωτήματα έβαλαν έναν υποστράτηγο να βρει απαντήσεις μέσω ΕΔΕ!, όταν εμπλέκονται ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ και ένας αντιστράτηγος. Η πρακτική του κουκουλώματος μάλλον εφαρμόζεται και σε αυτό το περιστατικό, μόνο που εδώ υπάρχουν 5 νεκροί.
Η στρατιωτική δικαιοσύνη επιβεβαιώνει την άποψη ορισμένων ότι θα πρέπει να διαλυθεί και ενταχθεί στην πολιτική δικαιοσύνη. Παρήγγειλαν εισαγγελική έρευνα για τις φωτογραφίες των ελικοπτέρων και εδώ σιωπούν και τα αφήνουν όλα σε έναν υποστράτηγο και μία ΕΔΕ. Αφού σου λέει ο Μαρινάκης έδωσε απαλλαγή στην ηγεσία τι δουλειά έχει η δικαιοσύνη!
Αν δεν επέμβει τώρα ο στρατιωτικός εισαγγελέας με 3 νεκρούς αξιωματικούς για να ερευνηθούν η σχεδίαση και οι προϋποθέσεις , πότε και σε ποια υπόθεση θα επέμβει. Όταν δεν φοράει κράνος ο στρατιώτης.