- KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ
Στη Χειμάρρα ο Έλληνας εκλεγμένος δήμαρχος Φρέντυ Μπελέρης παραμένει φυλακισμένος, ενώ την 1.6.2023 αποφασίσθηκε η αποφυλάκιση του συνεργάτη του Παντελή Κοκκαβέση που έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Η πολιτική του Έντι Ράμα συνεχίζει να είναι επιθετική κατά των Χειμαρριωτών. Τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα, Δημοκρατικό και Σοσιαλιστικό, έχουν εκλέξει βουλευτές από την ομάδα των φανατικών Τσάμηδων, οι οποίοι διεκδικούν τη Θεσπρωτία. Παραλλήλως στο βόρειο Κόσσοβο οι αλβανικές αρχές αρνούνται τα συμφωνηθέντα δικαιώματα του σερβικού πληθυσμού και επιχειρούν να επιβάλουν δημάρχους ψηφισμένους από το 4% των πολιτών.
Αυτά και άλλα πείθουν ότι στο μυαλό των Αλβανών ηγετών στα Τίρανα και στη Πρίστινα κυριαρχεί η εθνικιστική ιδεολογία. Η Ελλάς επιθυμεί την αρμονική συνύπαρξη και τις φιλικές σχέσεις με όλα τα γειτονικά κράτη, αλλά μπορεί και πρέπει να λάβει επιπρόσθετα μέτρα για την προστασία των Βορειοηπειρωτών και για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια. Ήδη έχει ανακοινωθεί -και ορθώς -ότι η προσέγγιση της Αλβανίας προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς εξαρτάται από τον σεβασμό των δικαιωμάτων των Ελλήνων. Προτείνω επίσης τις ακόλουθες κινήσεις:
- Να παραμείνουμε σταθεροί στη θέση μας ότι δεν αναγνωρίζουμε το Κόσσοβο ως ανεξάρτητο κράτος. Aν αλλάξει τώρα αυτή η θέση θα δοθεί η εντύπωση ότι επιβραβεύουμε την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας.
- Να δραστηριοποιηθεί πάλι ως αυτόνομος πόλος στην πολιτική ζωή της Αλβανίας το Κόμμα της Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΚΕΑΔ), το οποίο εκφράζει την Ελληνική Μειονότητα. Η σύμπραξή του με τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα δοκιμάσθηκε και δεν επέτυχε. Πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός και η παρέμβαση των βουλευτών που προέρχονται από τη μειονότητα.
- Να προσεγγισθούν όλοι οι Βλαχόφωνοι Έλληνες των περιοχών Αυλώνος, Κορυτσάς κ.α. και να αισθανθούν το ενδιαφέρον της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Να ενταχθούν οι εκπρόσωποί τους στο ΚΕΑΔ και στις δραστηριότητες του εκεί Ελληνισμού. Οι Έλληνες Βλάχοι της Βορείου Ηπείρου είναι πολυάριθμοι και έχουν προσφέρει τα μέγιστα στο Έθνος. Η Μοσχόπολη, κοντά στην Κορυτσά, υπήρξε προπύργιο της Ελληνικής Παιδείας επί Τουρκοκρατίας. Κι όμως σήμερα τους Βλάχους της Αλβανίας προσπαθούν να προσεταιρισθούν άλλες βαλκανικές χώρες.
- Να ληφθούν από τώρα όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε η απογραφή πληθυσμού που θα γίνει τον Σεπτέμβριο στην Αλβανία να καταγράψει δίκαια και αντικειμενικά την εθνική καταγωγή και το θρήσκευμα όλων των Αλβανών υπηκόων. Θυμίζω ότι πριν από δέκα χρόνια η απογραφή ήταν διαβλητή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας δεν την αποδέχθηκε. Η ΟΜΟΝΟΙΑ, η επίσημη οργάνωση της Ελληνικής Μειονότητας, την κατήγγειλε ως παραχάραξη των πραγματικών στοιχείων. Πρέπει και στην Αθήνα και στα Τίρανα να γίνει γνωστός ο ακριβής αριθμός των Αλβανών υπηκόων που δηλώνουν ελληνική εθνική καταγωγή.
- Να έχουμε πάντα κατά νου τους στενούς δεσμούς του Αλβανού Πρωθυπουργού Ράμα με τον επανεκλεγέντα Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν. Να είμαστε προετοιμασμένοι μήπως αυτοί οι δεσμοί εμποδίσουν και πάλι (όπως έγινε με τη συμφωνία Κώστα Καραμανλή- Σαλί Μπερίσα) τη ρύθμιση των θαλασσίων οικονομικών ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας.
Η Αλβανία διεκδικεί τα πάντα για τις εκτός συνόρων αλβανικές μειονότητες, αλλά αρνείται τα στοιχειώδη δικαιώματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Έχουμε υποχρέωση να στηρίξουμε τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό με κάθε νόμιμο και αποτελεσματικό τρόπο.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 3.6.2023
Το 1915-1916 προκειμένου να αλλάξει η πληθυσμιακή σύνθεση του Κοσόβου, έγινε ευρείας κλίμακας εποικισμός από τη Σερβία. Το Βασίλειο (τότε) των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων, αναγνώριζε μόνο τρεις εθνότητες, αυτές των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων, ενώ θεωρούσαν τους Αλβανούς ως μειονότητα. Πολλοί Αλβανοί και Σλαβόφωνοι μουσουλμάνοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, λόγω των μεταρρυθμίσεων των Σέρβων στο κτηματολόγιο, οι οποίες μεταρρυθμίσεις έπληξαν κυρίως τον αλβανικό πληθυσμό. Μάλιστα το 1935 και 1938 έγιναν δύο συμφωνίες από το Σερβικό βασίλειο, ώστε να μεταναστεύσουν 240.000 περίπου Αλβανοί στην Τουρκία αλλά τελικά αυτό δεν συνέβη λόγω που ξέσπασε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Οι Σέρβοι έκαναν γενοκτονία στο Κόσοβο το 1913 αλλά και σε άλλες περιοχές όπως στο Βράνιε, στο Λεσκόβατς, στο Νόβι Παζάρ (Τρέγκου ι Ρι) και αλλού. Ας δούμε τι λέει ο υποστράτηγος Δ. Ζαγκλής:
«Οι προσαρτησθέντες εις την Σερβίαν Αλβανοί το 1913 ανήρχοντο εις 500.000 της περιοχής Ράσκας, δηλαδή της Πριστίνης-Πρισρένης-Ουροσέβατς-Κοσσυφοπεδίου. Υπήρχον και οι εις τα βορειοδυτικά της Μακεδονίας (Καλκανδελέν/Τέτοβο κ.λπ.) οικούντες Αλβανοί υπερβαίνοντες τας 100.000. Το θέμα όπως βλέπετε είναι απλούν. Δι’ ενός στατιστικού πίνακος οι Τούρκοι της Γιουγκοσλαβίας μετεβλήθησαν από της μιας στιγμής εις την άλλην εις Σέρβους. Οι 700.000 Αλβανοί τότε γίνονται 441.740, αλλά πλην τούτου υπάρχει η μάχαιρα, η λόγχη, το πολυβόλον και η φωτιά.
Και αν θέλετε παράδειγμα, ιδού τούτο: Ο Σέρβος σοσιαλιστής βουλευτής Kaskerovitch γράφει τον Σεπτέμβριον του 1913, μετά την κατάπνιξιν εις το αίμα της επαναστάσεως των προσαρτησθέντων εις την Σερβίαν Αλβανών: ‘Ο Σερβικός στρατός κατόπιν διαταγής της διοικήσεώς του, κατέκαυσε 35 Αλβανικά χωριά χωρίς να επιτρέψει εις τους κατοίκους αυτών να τα εγκαταλείψουν (ήτοι τους έκαυσαν ζωντανούς). Δεν θέλω να ομιλήσω διά τας γενομένας θηριωδίας κατά τας παλαιοτέρας συγκρούσεις μετά των Αλβανών. Ο Σερβικός στρατός κατ’ εντολήν της διοικήσεώς του κατέσφαξε 120.000 Αλβανούς’.
Άλλος Σέρβος στρατιωτικός και ανταποκριτής της εφημερίδος ‘Radnitchke Novice’ περιγράφει ως εξής τας εντυπώσεις του από την καταστολήν της επαναστάσεως εις το φύλλον της 9/22 Οκτωβρίου 1913:
‘Δεν έχω τον καιρόν να σου γράψω δια μακρών. Αλλά μπορώ να σου πω ότι συμβαίνουν εδώ πράγματα φρικιαστικά. Είμαι τρομοκρατημένος και διερωτώμαι ακαταπάυστως πώς οι άνθρωποι μπορεί να είναι τόσο βάρβαροι διά να διαπράττουν τοιαύτας σκληρότητας. Είναι τρομερόν. Δεν τολμώ – εξ άλλου μου λείπει ο καιρός – να σου μιλήσω περισσότερον, αλλά μπορώ να είπω ότι οι Λούμια (αλβανική περιοχή κατά μήκος του ομώνυμου ποταμού) δεν υπάρχει πλέον. Το παν δεν είναι παρά πτώματα, στάχτη και κονιορτός. Υπάρχουν χωριά 50, 100, 200 οικιών που δεν υπάρχει πλέον ούτε ένας άνθρωπος, αλλά κυριολεκτικώς ούτε ένας. Τους συγκεντρώνουν κατά ομάδας από 40 έως 50 και κατόπιν τους τρυπούμε με τας λόγχας μας μέχρι του τελευταίου. Παντού κλέπτουν. Οι αξιωματικοί υποχρεώνουν τους στρατιώτας να μεταβαίνουν εις την Πρισρένην προς πώλησιν των κλοπιμαίων’.
Η εφημερίς συνοδεύει την επιστολήν με την ακόλουθον σημείωσιν: ‘Ο φίλος μας διηγείται πράγματα ακόμη φρικιαστικώτερα. Αλλά είναι τα΄σον τρομερά και τόσον σπαρακτικά, που προτιμούμεν να μη τα δημοσιεύσωμεν’.
Το 1920 εξ αφορμής νέας επαναστάσως των Αλβανών εις την περιφέρειαν Δίβρης, οι Σέρβοι κατέστρεψαν άλλα 30 Αλβανικά χωριά.». (Δ. Ζάγκλης, «Η Μακεδονία του Αιγαίου και οι Γιουγκοσλάβοι», 1975)
«Οι Αλβανοί ήταν οι τελευταίοι από τους λαούς των Βαλκανίων που υποτάχτηκαν», όπως λέει και η Edith Durham. «Μετά τον θάνατο του (του Σκεντέρμπέη) από ισχυρό πυρετό (δηλητηρίαση) το 1467, έμειναν χωρίς ηγεσία και εξαναγκάστηκαν να αποδεχτούν την τουρκική κυριαρχία», συνεχίζει. «Το φυλετικό ένστικτο, αυτό το τυφλό ανεξήγητο ένστικτο της αυτοσυντήρησης, τους οδήγησε εναντίον των παλιών τους καταπιεστών και συμμάχησαν με τους Τούρκους στον επίπονο αγώνα τους να διώξουν τους Σέρβους. Οι Αλβανοί ξαναπήραν τις περιοχές από όπου οι πρόγονοι τους είχαν εκδιωχτεί και τις διατήρησαν μέχρι το 1913.»
Οι Αλβανοί του Κοσόβου ήταν Χριστιανοί που ασπάστηκαν το Ισλάμ. Οι πρώτες εκκλησίες του Κοσόβου ήταν αλβανικές. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα γράμματα στις τοιχογραφίες είναι με ελληνικό και όχι κυριλλικό αλφάβητο, το οποίο χρησιμοποιούσαν κατά καιρούς οι Αλβανοί. Μάλιστα, πολλά γραπτά τους κείμενα πριν την υιοθέτηση του επίσημου λατινικού αλφαβήτου, ήταν γραμμένα με το ελληνικό αλφάβητο. Επιπλέον στις πρώτες εκκλησιες στο Κόσοβο οι άγιοι στις τοιχογραφίες ζωγραφίζονταν με το χαρακτηριστικό αλβανικό καπελάκι (π.χ. σε εκκλησίες στην πόλη Pejë και όχι μόνο).
Όπως μας πληροφορεί ο V. Berard στο έργο του «Μακεδονία και Ελληνισμός» (σελ. 274) οι Έλληνες Βουλευτές καλούσαν τους Σέρβους να μην έχουν εδαφικές βλέψεις στο Κόσοβο, επειδή η περιοχή αυτή «κατοικείται από Αλβανούς, αδελφούς και ομοπάτριους από τον Πελασγό, τον κοινό προπάτορα, συμμάχους αν όχι συμπατριώτες μας» όπως έλεγαν.
Πολύ σωστά είχε πει σε μία συνέντευξη πριν μερικά χρόνια κάποιος Αλβανός πολιτικός (δεν έχει σημασία ποιος): «Αν κάνετε μια ιστορική διαδρομή θα δείτε ότι το Κόσοβο ποτέ δεν ήταν συστατικό στοιχείο της Σερβίας. Ηταν συστατικό της Μεγάλης Σερβίας, επομένως ήταν υπό κατοχή. Η μάχη που δίνουν οι Σέρβοι για το λεγόμενο λίκνο του έθνους, δεν στηρίζεται στην ιστορία, αλλά σε μύθους. Αν αναφερθούμε σ’ εκείνες τις εποχές, η Ελλάδα, το Κόσοβο, η Αλβανία είχαν μια σλάβικη ιστορία, αλλά ήταν ιστορία κατοχής η οποία διήρκησε για ένα διάστημα και μετά αποχώρησαν οι Σλάβοι. Αυτή είναι η αλήθεια. Το 1389 πολέμησαν στην πεδιάδα του Κοσόβου Σέρβοι, Αλβανοί, Ούγγροι, πολέμησαν από κοινού. Μέχρι το 1912 ήταν βιλαέτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εδόθη στη Σερβία ως αμοιβή έναν αιώνα. Έναν αιώνα η Σερβία δεν έφτιαξε ουσιαστικές σχέσεις με το Κόσοβο αλλά αντιθέτως εγκαθίδρυσε αποικιακού χαρακτήρα καθεστώς. Οι Σέρβοι σε αυτόν τον αιώνα υιοθέτησαν εθνικιστική ιδεολογία όχι μόνο σε βάρος των Αλβανών αλλά και άλλων εθνοτήτων. Γνωρίζετε ότι οι Κροάτες ενώθηκαν εθελοντικά με τους Σέρβους και μετά από έναν αιώνα χώρισαν πάλι διότι οι Σέρβοι συμπεριφέρονταν σαν ηγεμόνες;»
Όσον αφορά τους Αλβανούς της ΠΓΔΜ, δεν είναι η πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας. Όμως δεν είναι ούτε 25,2% όπως αναφέρει η τελευταία απογραφή που διεξήχθη στη χώρα αυτή το 2002. Αν προσθέσουμε και τους χριστιανούς ορθόδοξους Αλβανούς που κατοικούν σε 17 οικισμούς στην περιοχή Reka e Epërme και τους οποίους το καθεστώς της ΠΓΔΜ δεν αναγνωρίζει ως μειονότητα και προσπαθεί να τους αφομοιώσει, αν προσθέσουμε και κάποιους Αρβανιτόβλαχους που κατέφυγαν τα παλαιότερα χρόνια από την Αλβανία στην ΠΓΔΜ (ένα ποσοστό των οποίων έχει αλβανική εθνική συνείδηση), και αυτοί ορθόδοξοι χριστιανοί τους οποίους δεν καταγράφει η ΠΓΔΜ, καθώς και τους λίγους Ρωμαιοκαθολικούς Αλβανούς της ΠΓΔΜ (τους οποίους και αυτούς δεν αναγνωρίζει ως Αλβανούς η ΠΓΔΜ αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις τους αναφέρει ως Κροάτες), τότε οι Αλβανοί είναι τουλάχιστον το 30% (και παραπάνω) του πληθυσμού της γειτονικής χώρας.
Επίσης το σωστό είναι ‘Χιμάρα” (από το ‘Χίμαιρα”). Όχι ‘Χειμάρρα” (από το ‘χείμαρρος’). Το δεύτερο είναι λάθος.
Γιουσουφάκι,
α) Το Πρωτόκολλο τής Κερκύρας 1914 ισχύει ως μηδέποτε ανακληθέν. Σού το έχω ξαναγράψει, αλλά κάνεις το κορόιδο.
β) Σε είχα ρωτήσει, αλλά δεν απάντησες: Αλλαξοπίστησες (δικαίωμά σου) και γι αυτό πούλησες την πατρίδα σου και υποστηρίζεις την Τουρκία και την Αλβανία. Αν αύριο-μεθαύριο (υπόθεση εργασίας κάνω) ανατραπεί το ισλαμικό καθεστώς κι επανέλθουν οι κεμαλικοί, οι οποίοι έχουν χεσμένο το κοράνι και ό,τι συναφές, κι επαναφέρουν το κοσμικό κράτος, εσύ θα συνεχίσεις να υποστηρίζεις την Τουρκία και την ουρά της, την Αλβανία;