του Κωνσταντίνου Δεληγιάννη*
Είναι προφανές πως η παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη αποτέλεσε την θρυαλλίδα που αναστάτωσε το πολιτικό σύστημα εν γένει. Σε μια εκλογική αναμέτρηση η οποία, πριν την είσοδο του Κασσελάκη, δεν κατάφερε να προκαλέσει κανένα πολιτικό ενδιαφέρον, ο Κασσελάκης ανέτρεψε αυτήν την εκλογική ραθυμία. Συγκέντρωσε τα βλέμματα της κοινωνίας πάνω του αναδεικνύοντας τις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ σε μείζον πολιτικό γεγονός. Θεωρώ πως, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών στην αξιωματική αντιπολίτευση, τα χαρακτηριστικά που συγκεντρώνει η υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη δημιουργούν νέα δεδομένα στην πολιτική κατάσταση της χώρας. Ο Κασσελάκης, ως πολιτικός ελκυστής, θα παρασύρει θέλοντας και μη την πολιτική κουλτούρα της χώρας σε νέες ατραπούς. Ως διάττοντας αστέρας και μην έχοντας κανέναν απολύτως δεσμό με τη βάση του κόμματος, αναδεικνύεται πρωταγωνιστής των πολικών εξελίξεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προφανώς και δεν υπονοώ ότι ο Κασσελάκης δεν είχε τη στήριξη μέσα στο κόμμα. Αυτό είναι ευλογοφανές (ειδάλλως, δεν θα συγκέντρωνε τις απαραίτητες υπογραφές), άλλα προσπαθώ να τονίσω ότι η παρουσία του μετέβαλε την εκλογική συμπεριφορά των μελών της βάσης του κόμματος. Συνεπώς, η εκλογική συμπεριφορά των μελών είναι που δημιουργεί την έκπληξη επιλέγοντας ένα πρόσωπο άγνωστο στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Στην περίπτωση που εκλέγει στον δεύτερο γύρο, ο Κασσελάκης θα αλλάξει τα πολιτικά δεδομένα συλλήβδην. Σε μια βαλκανική χώρα, όπου η πολιτική στην καλύτερη περίπτωση είναι προέκταση των οικογενειών και των προσωπικών συμφερόντων, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτη φάση προέκριναν για αρχηγό έναν άνθρωπο χωρίς κομματικούς και προσωπικούς δεσμούς με την κοινωνία. Το φαινόμενο «Κασσελάκη» δημιουργεί νέα χαρακτηριστικά στην πολιτική κουλτούρα της χώρας. Από τη μία, σπάει αυτόν τον αιμομικτικό κλοιό ο οποίος περιορίζει τις επιλογές προσώπων εντός της κοινότητας (ίδιον χαρακτηριστικό της ελληνικής και βαλκανικής πραγματικότητας) και από την άλλη, ως πολιτικό παράγωγο της εποχής υποτάσσει την ουσία της πολιτικής στη δύναμη της εικόνας μετατρέποντάς την σε εμπορικό προϊόν. Δεν αξιολογώ το πολιτικό περιεχόμενο των ιδεών του Κασσελάκη, διότι πιστεύω ότι αυτό που τον ανέδειξε είναι αντίστοιχα η έλξη που ασκεί το εκάστοτε καινούριο εμπορικό προϊόν στους καταναλωτές. Η πολιτική, πλέον, καθορίζεται με όρους μάρκετινγκ και οικονομίας. Στη σημερινή κοινωνία, που συνεχώς επιθυμεί να ζήσει νέες εμπειρίες γιατί διακατέχεται από την εμμονή της βίωσης του καινούριου και του εφήμερου, η περίπτωση του Στέφανου Κασσελάκη βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί. Συνεπάγεται ότι η περίπτωση «Κασσελάκη» δημιουργεί ένα πρωτόγνωρο πολιτικό σκηνικό για τα ελληνικά δεδομένα, τις συνέπειες της οποίας θα συναντήσουμε στο άμεσο μέλλον.
*Δεληγιάννης Κωνσταντίνος
προπτυχιακός φοιτητής στο ΕΑΠ στο τμήμα του Ευρωπαϊκού πολιτισμού
Καθόλου πρωτόγνωρο.
Ο ανεπάγγελτος πρώην π/θ της χώρας, πήρε ένα κόμμα από το 3% και το έκανε κυβέρνηση εκμεταλλευόμενος την άγνοια, την οργή και την απόγνωση εκατομμυρίων ανθρώπων, υποσχόμενος τα πιο φρικώδη ψέμματα και τις μεγαλύτερες γελοιότητες που έχουμε ακούσει ποτέ.
Αντίστοιχα τώρα έχουμε μια περίπτωση-κωμωδία η οποία ήρθε κι έδεσε με το συγκεκριμένο κόμμα.
Ελπίζω να ζήσουμε μεγάλες στιγμές γέλιου και όχι δράματος όπως το καλοκαίρι του ’15.
Μόνο που ,καλέ μου φοιτητή του Ελευθέρου Ανοιχτού Πανεπιστημίου, η περίπτωση του κ. Κασσελάκη δεν είναι πρωτοφανής στην Ελλάδα μας.
Πόσος χρόνος χρειάστηκε για ”να μπουν στη Βουλή ” στις τελευταίες εκλογές οι ”Σπαρτιάτες” και η ”Νίκη”;;;.
Απλώς διαπιστώσαμε και στην περίπτωση του κ. Κασσελάκη ότι ,υπάρχουν ακόμη απερίσκεπτοι Έλληνες ,που ψηφίζουν με την καρδιά ,χωρίς να θέλουν να ενημερώνονται, να κρίνουν και να συγκρίνουν τους εκλεκτούς τους και ξεχνώντας και την ιστορία του κάθε κόμματος.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση κατεξευτέλισαν την ”Αριστερά των αγώνων και των αγωνιστών” και εξέθεσαν ανεπανόρθωτα τους αψύδες και νταήδες Κρητικούς .
Από τέτοιες συνειδητές ( λένε και το για πλάκα το κάναμε), ή ατυχείς στιγμές αυτών των Ελλήνων ταλαιπωρούμαστε από το 1981.
ΚΑΙ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ ”ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΕΙ ΠΑΙΔΕΣ ΕΙΣΙΝ ”.
Σόλων ο Αθηναίος.
Επειδή ανέφερα τους Κρητικούς-έχω αρκετούς συναδέλφους, που μερικοί αυτοχαρακτηρίζονται ως κουζουλοί-θα παραθέσω και το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΕΣΤΙΑΣ , που γνωρίζω ότι διαβάζει και ο ”ιεροεξεταστής” μου στα σχόλια του κ. Επισκέπτης .
” Η γελοιοποίησις του δημοσίου βίου , η ”περιοδεία” Κασσελάκη στους διαδρόμους του Κοινοβουλιίου….οι κυβιστήσεις υποστηρίξεως προς τον νεαρό από βουλευτές και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά, να είμαστε όλοι καλά.