Τα μεγάλα πανεπιστήμια που παράγουν τα διοικητικά, επιχειρηματικά και πολιτισμικά στελέχη της ανθρωπότητας έχουν συνειδητοποιήσει πως η υπερβολκή εξειδίκευση- η οπoία χρειάζεται- δημιουργεί ανθρώπους που δεν έχουν επαφή με την κοινωνία. Και η απουσία αυτής της επαφής περνά και στα προϊόντα που παράγουν. Κάτι εξαιρετικά ασύμφορο. Ίσως και επικίνδυνο αν πρόκειται για ερευνητές ευαίσθητων τομέων.
Γι αυτό και έχουν φροντίσει στα προγράμματα σπουδών, ακόμη, και των πιο εξειδικευμένων κλάδων να εισάγουν κάποια μαθήματα κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών. Αυτά για τα οποία πολλοί αναρωτιούνται γιατί.
Με κάποιο τρόπο το φαινόμενο το αντιμετωπίζουμε και με τις σύγχρονες κυβερνήσεις. Νέοι άνθρωποι, επομένως, χωρίς την απαραίτητη πείρα της ζωής βιάζονται να τα αποκτήσουν όλα και γρήγορα. Ακόμη και την κατοχή της κυβερνητικής εξουσίας.
Έτσι, βλέπουμε κυβερνήσεις, μικρής, ηλικιακά σύνθεσης, ακόμη, και του επικεφαλής και με τεχνοκρατική εξειδίκευση να αγνοούν την βαθιά σημασία και τον τρόπο λειτουργίας εθνικών και διεθνών θεσμών.
Την άγνοια αυτή που κατέχει και την ελληνική κυβέρνηση ανέδειξε με τις δηλώσεις του ο Ευάγγελος Βενιζέλος σχολιάζοντας την ελλαδική και κυπριακή κυβερνητική θέση για την παρουσία του Αμερικής Ελπιδοφόρου στα εγκαίνεια του τουρκικού κέντρου στη Νέα Υόρκη. Οι δηλώσεις Βενιζέλου είναι δημοσιευμένες εδώ www.anixneuseis.gr. Τις διαστάσεις που δίνει είναι αμφίβολο αν υπήρξε κάποιος στην κυβέρνηση να τις σκεφθεί.
Τέλος, ένας άνθρωπος των επιχειρήσεων και, μάλιστα, των ηλεκτρονικών, ο Δημήτρης Λακασάς, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο “Ανθρωπος 4”. Το βιβλίο πηγαίνει καλά κυκλοφοριακά, παρουσιάσθηκε προχθές με εξαιρετική επιτυχία και έχει μεγάλο ενδιαφέρον για το θέμα που θίγει. Είναι η 4η επανάσταση του ανθρωπου, η επανάσταση της ψηφιακής εποχής.
Το δίλημμα της επανάστασης αυτής είναι αν θα αφεθεί ελεύθερη και όπου οδηγήσει, ακόμη και σε αυτονομημένη τεχνητή νοημοσύνη (άποψη που έχει υποστηρικτές) ή αν θα λειτουργήσει προς όφελος του ανθρώπου.
Ο κ. Λακασάς είναι αισιόδοξος. Μάλλον, κάνει την ευχή να λειτουργήσει προς όφελος του ανθρώπου. Δεν είναι, όμως, σίγουρο πως έτσι θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Υπάρχουν δυνάμεις που επιθυμούν μια αντικατάσταση του ανθρώπου απο τα ρομπότ;
Μπορεί να τεθεί φραγμός στην έρευνα προς όφελος του ανθρώπου;
Αποτελεί ένας φραγμός στην έρευνα (το σημείο όπου οι εξελίξεις γίνονται ανεξέλεγκτες) όφελος για τον άνθρωπο;
Μπήκαμε, ήδη, σ αυτήν τη νέα εποχή και στην Ελλάδα ο δημόσιος λόγος είναι πολύ περιορισμένος.
Στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου ειπώθηκε απο τους ομιλητές ότι η Ελλάδα είναι ουραγός στην Ε.Ε. σε θέματα ψηφιοποίησης (αναφέρθηκε, χαρακτηριστικά, πως βρίκεται προ τελευταια, μόλις πάνω απο τη Βουλγαρία).
Στη χώρα, λοιπόν, όπου πολίτες και πολιτικοί αναλωνόμαστε σε μεγάλα λόγια είμαστε τελευταίοι σε πολλά που δεν θα έπρεπε.
Ας κάνουμε ένα κλικ. Ήρθε η ώρα.
Π.Σαββίδης
