Έλλη Τριανταφύλλου
Η αλλαγή του εκλογικού νόμου έχει επανέλθει δυναμικά στο τραπέζι παρά τις διαψεύσεις συνεργατών του πρωθυπουργού αλλά και του αρμόδιου υπουργού Θ. Λιβάνιου. Το καθοριστικό στοιχείο που οδήγησε όσους θεωρούν αναγκαία την ανάληψη σχετικής πρωτοβουλίας εκ μέρους του Κ. Μητσοτάκη είναι ότι σύμφωνα με όλες τις αναλύσεις, η επανάληψη της αυτοδυναμίας του 2023 είναι σχεδόν αδύνατη, είτε οι κάλπες στηθούν το 2027, είτε νωρίτερα.
Οι υποστηρικτές του σεναρίου αλλαγής του εκλογικού νόμου προκρίνουν το επιχείρημα του κατακερματισμού της Βουλής, η οποία ξεκίνησε οκτακομματική, σήμερα είναι εννεακομματική και, στην περίπτωση που ο Στεφ. Κασσελάκης κατορθώσει να αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, θα γίνει δεκα-κομματική με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την έκρυθμη λειτουργία του Κοινοβουλίου.
Οι εισηγήσεις για όριο εισόδου στο 5%
Γι’ αυτό και εισηγούνται να αυξηθεί από το 3% που είναι σήμερα στο 5% το όριο εισόδου ενός κόμματος στη Βουλή, ώστε να αποφευχθεί η είσοδος κομμάτων, που βρίσκονται στο «μεταίχμιο».
Αυτή την περίοδο, όλες οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τουλάχιστον τρία-τέσσερα κόμματα να κινούνται πέριξ του 3%, δηλαδή του ορίου εισόδου στη Βουλή. Στην περίπτωση, ωστόσο, που ο πήχης ανέβει, τότε ανάλογος αριθμός κομμάτων δεν θα αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Αυτό, ωστόσο, θα έχει μεγάλη σημασία και για το όριο κατάκτησης της αυτοδυναμίας.
Και αυτό γιατί σύμφωνα με την ενισχυμένη αναλογική που ισχύει σήμερα, το πρώτο κόμμα παίρνει κλιμακωτό μπόνους εδρών, ενώ ο πήχης της αυτοδυναμίας εξαρτάται από το ποσοστό που συγκεντρώνουν τα κόμματα που δεν καταφέρνουν να περάσουν το κατώφλι της εισόδου στη βουλή που είναι 3%. Είναι προφανές ότι όσο μεγαλύτερο είναι το άθροισμα των ποσοστών των εκτός Βουλής κομματικών σχηματισμών, τόσο χαμηλώνει ο πήχης της αυτοδυναμίας για το πρώτο κόμμα.
Αρκετοί, πάντως, στην κυβερνητική παράταξη θεωρούν ότι το 5% είναι πολύ μεγάλο ποσοστό και ίσως θα ήταν πιο λογικό να συζητηθεί μια αύξηση κατά 1%, δηλαδή από 3% στο 4%.
Σε κάθε περίπτωση, για να ισχύσει ένα τέτοιο σύστημα από τις επόμενες εθνικές εκλογές, θα πρέπει οι αλλαγές του εκλογικού νόμου να εγκριθούν από τα 2/3 της βουλής. Κάτι που επαναφέρει στο προσκήνιο και το σενάριο των διπλών εκλογών. Ένα σενάριο, ωστόσο, το οποίο περιέχει αυτονόητο ρίσκο.
https://www.ieidiseis.gr/politiki/270342/kleidonei-i-allagi-tou-eklogikoy-nomou-me-katofli-5-gia-eisodo-sti-vouli
Το ισχύον εκλογικό μέτρο του 3% μπορεί να δυσκολεύει την εξαρχής αυτοδυναμία της Ν.Δ , αλλά δυσκολεύει περισσότερο τα μεσαία κόμματα της Αντιπολιτεύσεως ,που δεν θα εξασφαλίσουν πλειοψηφία -ακόμη και ποσοστό άνω του 20% -γιατί οι ”πρώην αγαπημένοι τους” θα προτιμήσουν τα μικρότερα ”αδέλφια τους” στα οποία είχαν συγγενείς από παλιά.
Να μην έχουμε στις εκλογές τουλάχιστον τριάντα κόμματα;.
Η αυτοδυναμία της Ν.Δ θα εξασφαλισθεί στις δεύτερες εκλογές που θα επακολουθήσουν υποχρεωτικά για σχηματισμό σταθερής κυβερνήσεως.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΛΙΤΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΠΟ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ Κ.ΤΣΙΠΡΑ , Η ΟΠΟΙΑ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ -ΤΟ 1989 -ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΤΕΣ ΑΝΔΡΕΑ-ΚΟΥΤΣΟΓΕΩΡΓΑ ΣΥΝΕΤΑΡΑΞΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ.
Και το 2027 είναι αργά.
Αν και βασικά είμαι οπαδός της πολυφωνίας αλλά και σκεπτικιστής απέναντι στην ενισχυμένη αναλογική, ομολογώ, ότι η εμπειρία από την συμφωνία των Πρεσπών, κατά την ψήφιση της οποίας συμμετείχαν πολλοί βουλευτές των μικρότερων κομμάτων με οδηγεί να συμφωνώ με την μείωση του αριθμού των κομμάτων τα οποία εισέρχονται στην βουλή.
Η αύξηση τού κατωτάτου ορίου γίνεται, για να φύγουν από την βουλή τα μικρά κόμματα, που αντίκεινται στην ΝΔ. Αποτελεί υποχρέσωση όσων ψηφίσζουν να ενισχυθούν τα κόμματα αυτά, άλλως θα μάς κυερνά μια ζωή το δίπολο ΝΔ, ΠαΣοΚ, δηλαδή τί έχεις Γιάννη, τι είχα πάντα.