Το αντιλαμβάνεστε; Πλέον η Κύπρος αναφέρεται μαζί με τη Συρία και τη Λιβύη. Υπάρχει ο φόβος πως ό,τι έγινε εκεί θα γίνει και εδώ. Υπάρχει ανησυχία. Όχι σε εσένα αδελφέ μου Τουρκοκύπριε. Στους Ελληνοκύπριους. Εσύ άλλωστε δεν το αντιλαμβάνεσαι καν αυτό. Είσαι στον κόσμο σου, μόνος με άλλα προβλήματα. Εσύ σκέφτεσαι αν θα έρθουν χρήματα από την Τουρκία, αν θα αναζωογονηθεί η αγορά. Ενώ εκείνοι σκέφτονται αν η Κύπρος θα γίνει Συρία. Εκείνοι αποκαλούν «δεύτερη επιχείρηση εισβολής» τις ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Εσένα όμως δεν σε νοιάζουν καθόλου. Χαίρεσαι μάλιστα ότι η Τουρκία προστατεύει τα δικαιώματά μας.
Δεν άκουσα μέχρι σήμερα να λέει κανένας σας κάτι εναντίον αυτών των επιθετικών ενεργειών της Τουρκίας. Και δεν νομίζω ότι θα ακούσω. Γι’ αυτό δεν πιστεύω ότι είστε οπαδοί της λύσης και της ειρήνης. Όσο και αν φωνάζεις ότι «η ειρήνη στην Κύπρο δεν μπορεί να εμποδιστεί». Όσο και να γράφεις σε πλακάτ «ειρήνη αμέσως τώρα» και να γυρίζεις σε εκείνο το οδόφραγμα. Δεν το πιστεύω!
Αν λες ότι και η Πάφος και η Λεμεσός και η Λάρνακα είναι πατρίδα μας, θα σκέφτεσαι και εκείνη την πλευρά. Θα νοιάζεσαι και για εκείνη την πλευρά. Δεν θα τη βλέπεις ως ελληνοκυπριακή πλευρά. Οι απειλές που εκστομίζονται εναντίον εκείνης της πλευράς, θα γίνονται και εναντίον σου. Αν είσαι ειρηνόφιλος, θα είσαι πραγματικός ειρηνόφιλος. Όχι ειρηνόφιλος των συνθημάτων και των πλακάτ!
Αν η ειρήνη δεν μετατραπεί σε σοβαρή δράση κατά του κατακτητή, δεν είναι ειρήνη! Όμως, εσύ ακόμα δεν μπόρεσες καν να καταδικάσεις την επιχείρηση εισβολής και κατοχής της 20ής Ιουλίου. Αν είσαι στην αντιπολίτευση, σιωπάς. Αν είσαι στην κυβέρνηση, χαιρετάς τον λαό και τον στρατό ανεβαίνοντας σε στρατιωτικό τζιπ. Γιορτάζεις την επέτειο της εισβολής μαζί με τους «αξιότιμους» φιλοξενούμενους που έρχονται από την Τουρκία. Ενώ εσύ τα κάνεις αυτά, δεν σε νοιάζει καθόλου το γεγονός ότι πενθεί η άλλη κοινότητα με την οποία ονειρεύεσαι να βρεις λύση και ειρήνη.
Στην πατρίδα μας υπάρχουν δικοινοτικές οργανώσεις. Γιατί δεν μπορούν να υψώσουν μια κοινή φωνή ενάντια σε αυτό τον κίνδυνο; Γιατί άφησαν μόνους τους Ελληνοκύπριους φίλους τους οι Τουρκοκύπριοι μέλη αυτών των οργανώσεων; Άραγε δεν υπάρχει ομοφωνία σε αυτό το θέμα; Ή μήπως πιστεύουν και αυτοί ότι η Τουρκία προστατεύει τα δικαιώματά μας;
Έχουμε Τουρκοκύπριο ευρωβουλευτή. Γιατί δεν καταγγέλλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αυτά που κάνει η Τουρκία; Μήπως αυτή δεν είναι μια πολύ επικίνδυνη κλιμάκωση; Θεωρεί ότι αξίζει να καταγγέλλει τον ρατσισμό στην Αμερική και δεν θεωρεί ότι αξίζει αυτό;
Τα πολιτικά μας κόμματα; Αυτά τι κάνουν; Υπάρχει ένας σύμμαχος του ΑΚΕΛ στον βορρά. Συναντιούνται από καιρού εις καιρόν, εκδίδουν κοινά ανακοινωθέντα, κάνουν λόγο για κοινό αγώνα για την κοινή μας πατρίδα. Ε, τώρα δεν χρειάζεται ένας κοινός αγώνας και κατά αυτής της επιθετικότητας;
Γιατί κανένας Ελληνοκύπριος δημοσιογράφος δεν υποβάλλει το εξής ερώτημα στους αξιωματούχους του ΑΚΕΛ: «Υπάρχει κανείς στα κατεχόμενα εδάφη ο οποίος να αντιτάσσεται στη δεύτερη εισβολή της Τουρκίας και την καταδικάζει; Μας άφησαν μόνους οι Τουρκοκύπριοι οπαδοί της λύσης και της ειρήνης;». Ρωτήστε αυτό τον Άντρο Κυπριανού, ο οποίος κάνει λόγο για κοινό αγώνα.
Αν ρωτάτε εμένα, να σας πω. Δεν υπάρχει! Δεν υπάρχει κανείς άλλος στον βορρά να αντιτίθεται σε αυτό εκτός της εφημερίδας «Αβρούπα»!
Η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι διχασμένη πάνω σε αυτό το θέμα. Δεν υπάρχει ομοφωνία ακόμα και μεταξύ τους. Δεν υπάρχει ενότητα και στο Ευρωκοινοβούλιο στο οποίο εκπροσωπούνται. Το ΑΚΕΛ τραβά από τη μια πλευρά. Ο ΔΗΣΥ από την άλλη. Δεν μπορεί καν να εκδοθεί ένα κοινό ανακοινωθέν που καταδικάζει τη συμπεριφορά της Τουρκίας.
Όμως, κατά τη γνώμη μου, οι φωνές που θα υψωθούν από την τουρκοκυπριακή κοινότητα είναι πολύ πιο σημαντικές από ένα ψήφισμα που εκδίδεται στο Ευρωκοινοβούλιο. Αν υψωθούν αυτές οι φωνές φυσικά. Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τέτοια φωνή. Όλοι είναι πολύ συγκρατημένοι και επιφυλακτικοί έναντι της Τουρκίας. Άλλωστε οι δεξιοί μας είναι πολύ ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι σέρνονται ξοπίσω της. Οι δε αριστεροί μας είναι σε άλλον κόσμο. Στον χαβά «αμάν να περνάμε καλά με την Τουρκία».
Κατηγορούν ακόμα και τον Μουσταφά Ακιντζί ότι χάλασε τις σχέσεις μας με την Τουρκία. Ο ηγέτης του CTP Τουφάν Ερχιουρμάν, ο οποίος μιλά πολύ αλλά δεν λέει κάτι συγκεκριμένο. Προειδοποιεί όλους λέγοντας «πρέπει να μιλάμε πολύ προσεχτικά για την Τουρκία».
Αν θέλετε την αλήθεια, μου προκαλεί αναγούλα το γεγονός ότι το όνομα της Κύπρου αναφέρεται πλέον μαζί με τη Συρία και τη Λιβύη. Μακάρι να υψώνονταν φωνές και από την τουρκική πλευρά κατά των απειλών της Τουρκίας. Μακάρι να μπορούσαμε να διεξαγάγουμε έναν κοινό αγώνα.
Πέφτουν οι μάσκες στην Κύπρο σε αυτές τις κρίσιμες καταστάσεις. Φαίνεται ποιος είναι ο πραγματικός ειρηνόφιλος και ποιος είναι ειρηνόφιλος των συνθημάτων και των πλακάτ. Όλοι τρέχουν να φύγουν όταν βροντά ο ουρανός και πέφτουν κεραυνοί. Εμφανίζονται μετά τη διάλυση της ομίχλης και του καπνού. Γεμίζουν τις πλατείες σαν να έχουν βαδίσει στις πιο μπροστινές θέσεις του αγώνα. Συκοφαντούν όσους χτυπήθηκαν στην ομίχλη και στον καπνό.
Πηγή: Πολίτης Κύπρου
Κανέναν δεν ανησυχεί στον βορρά (κατεχόμενα) η μετατροπή της Κύπρου σε Συρία και Λιβύη;
