Θα το πούμε και θα το ξαναπούμε το χούι μας.
Είμαστε άσχημα αγκιστρωμένοι με τα τεκταινόμενα, που αφορούν τόσο τον μεγάλο ηγέτη Αλεξέι Τσίπροβιτς όσο και με τον Συριζα και τις περίφημες διαδικασίες «μετεξέλιξής» του σε τέτοιο σημείο, που «χάνουμε» τον Μητσοτάκη, ο οποίος για την ώρα μάς μοιάζει αφάνταστα μονότονος, πληκτικός και όλα τα συναφή. Θα μας περάσει εντάξει, δεν υπάρχει θέμα.
Αλλά πώς να το κάνουμε αυτή η αφίσα του ΚΙΝΑΛ, που αποσύρθηκε και αντικαταστάθηκε με άλλην, δεν μπορεί να περάσει στο ντούκου, όχι δεν γίνεται.
«Πάγωσε η τσιμινιέρα» και πρόβαλλε η γροθιά του ανυπότακτου εργάτη, με ένα ξεκάθαρο μήνυμα αγωνιστικής ετοιμότητας: η κυβέρνηση θα μας βρει απέναντι μέσα και έξω από την βουλή. Η Φώφη η πασιονάρια, η Φωφάρα, η Φωφίκο βγήκε και αυτή στο κλαρί μετά τον καπετάν Κουτσούμπα. Τα πράγματα δεν είναι αστεία όσο και αν θέλουν να προβάλλουν μια τέτοια εικόνα οι εχθροί του Κινήματος Αλλαγής, οι οποίοι και έλαβαν μια «πληρωμένη» απάντηση, την οποία ακόμα προσπαθούν να καταπιούν.
«Η άγρια επίθεση από τα παπαγαλάκια του Μαξίμου κατά του Κινήματος Αλλαγής, ένα πράγμα αποκαλύπτει. Τον πανικό τους, γιατί αποκαλύψαμε την αντεργατική πολιτική τους. Την αποδόμηση των συλλογικών συμβάσεων και την αφαίρεση βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, που προωθούν με τις διατάξεις του δήθεν αναπτυξιακού νομοσχεδίου τους. Και το επαναλαμβάνουμε, θα μας βρουν απέναντι μέσα και έξω από την Βουλή».
Μπερδευτήκαμε, βέβαια, λίγο με την τακτική προφανώς υποχώρηση που εκφράσθηκε με την άρον άρον αλλαγή του χρώματος της αφίσας και με την αντικατάσταση του εργοστασιακού φόντου και της επίδειξης της εργατικής δύναμης με ένα έδρανο, που στολίζεται με ένα μικρόφωνο. Κλάφτα Χαράλαμπε. Αλλά ας είναι. Πρόκειται σίγουρα απλά για μια τακτική υποχώρηση πάντα, όμως, στο πλαίσιο του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας στην γραμμή που χάραξε ο πράσινος ήλιος του Πασοκ και ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, να είναι καλά εκεί που τώρα βρίσκεται και τον ευχαριστούμε θερμά που μας άφησε τον Γιωργάκη τον γιόκα του για να τον θυμόμαστε. Πάντως η αντεργατική κυβερνητική πολιτική αποκαλύφθηκε και τώρα ο Μητσοτάκης τρέμει σύγκορμος.
Ενώ συμβαίνουν, όμως, όλα αυτά ο Αλεξέι Τσίπροβιτς εγκαλείται για το γεγονός ότι κάνει «χλιαρή» αντιπολίτευση και έχει τον νου του στην «μετεξέλιξη» του κόμματος. Προσέξτε λίγο τις λεπτομέρειες γιατί κάνουν την διαφορά. Η «μετεξέλιξη» προϋποθέτει «εξέλιξη» έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, δηλαδή ο Συριζα έχει κατοχυρώσει την «εξέλιξη» και τώρα πάει για την «μετεξέλιξη».
Ποιοί φοβούνται, όμως, όλα αυτά που θα γίνουν; (το πιάσατε το υπονοούμενο ότι όλα είναι κανονισμένα). Το φως ρίχνει για μιαν ακόμη φορά ο ίδιος ο Αλεξέι: «Να μη φοβηθούμε να ανοίξουμε, να μεγαλώσουμε, να αλλάξουμε […] η Αριστερά δεν βρίσκεται στις κλειστές πόρτες των συνεδριάσεων των “πεφωτισμένων”, αλλά στους πολλούς, λαϊκούς, καθημερινούς ανθρώπους […]«ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ιδιοκτήτες, παρά μόνο αυτούς που τον στηρίζουν»».
Το παιδί του κομματικού σωλήνα μιλάει για κομματική νομενκλατούρα, ο ευνοούμενος του κομματικού μηχανισμού μιλάει για «πόρτες κλειστών συνεδριάσεων»; Πιπέρι στο στόμα των ασεβών. Άλαλα να παραμείνουν τα χείλη τους. Τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει το συνέδριο… Και βλέπουμε…
Λ
Η «ΣΥΡΙΖΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ ΚΙΝΑΛ ΚΑΙ Η «ΠΑΣΟΚΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ Ή αλλιώς πιάσε το αυγό και κούρεφτο
