Του Δημήτρη Μακροδημόπουλου
Η σημασία της αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη: Προστασία ή απειλή;
Η ουκρανική κρίση ανέδειξε την πραγματική σημασία της αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη για τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ. Μετέβαλε την Αλεξανδρούπολη σε πυρηνικό στόχο στον ανταγωνισμό ΗΠΑ – Ρωσίας και τη χώρα μας σε εφαλτήριο εναντίον φιλικών λαών με τους οποίους μας συνδέει μακραίωνη φιλία. Πρόσθετα, απέδειξε πως όσοι υποστηρίζουν ότι η ύπαρξη αμερικανικής βάσης προστατεύει την περιοχή της Θράκης από την τουρκική επιθετικότητα είτε το λένε για να εξωραΐσουν την παρουσία στρατιωτικής βάσης στη πόλη αξιοποιώντας στις συνθήκες όξυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων είτε δεν αντιλαμβάνονται τί σημαίνει για την ασφάλεια μιας χώρας η ύπαρξη ξένης δύναμης σε μια τόσο ευαίσθητη περιοχή.
Κατ’ αρχήν ο Παναγιώτης Κονδύλης στο βιβλίο “Θεωρία του Πολέμου” και συγκεκριμένα στο Επίμετρο με θέμα: “Γεωπολιτικές και Στρατηγικές Παράμετροι ενός Ελληνοτουρκικού Πολέμου”, που διδάσκονταν και στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, επισημαίνει την υπεροχή της χώρας μας έναντι της Τουρκίας στο Έβρο, λόγω της ορεινής μορφολογίας του εδάφους στο νομό σε αντίθεση με το πεδινό του εδάφους στην Ανατολική Θράκη. Μάλιστα αναφέρει ότι: “Μια γρήγορη προέλαση τεθωρακισμένων μονάδων στην Ανατολική Θράκη, την οποία ευνοεί το πεδινό έδαφος και οι περιορισμένες αποστάσεις, θα μπορούσε να αποφέρει στην Ελλάδα το σημαντικότερο πιθανό αντίβαρο απέναντι σε οποιεσδήποτε εδαφικές απώλειες σε άλλες περιοχές”. Επομένως δεν υφίσταται στη Θράκη η απειλή με την οποία προσπαθούν να νομιμοποιήσουν στις αντιλήψεις μας την αναγκαιότητα της βάσης. Όμως, ποιο ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η εγκατάσταση μιας ξένης δύναμης στην περιοχή της Θράκης;
Ήδη από τον Σεπτέμβρη του 1995, ο τότε υφυπουργός Άμυνας Νίκος Κουρής, με αφορμή τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς εναντίον των Σέρβων που διαμόρφωσαν τους επιδιωκόμενους από τη Δύση συσχετισμούς στη Βοσνία, προέτρεπε τους μαθητές της Σχολής Εθνικής Άμυνας να εξετάσουν «το νέο ρόλο του ΝΑΤΟ σε επιχειρήσεις επιβολής ή διατήρησης της ειρήνης και τις τυχόν συνέπειες που θα έχει αυτή η μετεξέλιξή του σε ενδεχόμενη κρίση στο Αιγαίο ή άλλες περιοχές του εθνικού μας χώρου» Ακριβώς περί αυτού πρόκειται σήμερα: Δηλαδή, ποιος θα είναι ο ρόλος της αμερικανικής βάσης που θα εδρεύει στην Αλεξ/πολη στο ενδεχόμενο μιας ελληνοτουρκικής κρίσης που θα αγγίξει και τη Θράκη; Σε αυτή την περίπτωση θα ταυτίζονται τα ελληνικά με τα αμερικανικά συμφέροντα; Διότι η Τουρκία υπερέχει γεωπολιτικά σημαντικά της χώρας μας, είναι το εφαλτήριο προς την Εγγύς και τη Μέση Ανατολή, στον Καύκασο αλλά και στην Κεντρική Ασία λόγω της κοινής καταγωγής με τους λαούς της, γιαυτό η Ουάσινγκτον αγωνιά να προσεταιριστεί εκ νέου την Άγκυρα με κάθε τρόπο.
Κυρίως, όμως, στην περίπτωση υποκινούμενης όξυνσης στη Δυτική Θράκη, μπορεί κανείς να προεξοφλήσει την αντίδραση της αμερικανικής δύναμης που θα εγκατασταθεί στην Αλεξανδρούπολη; Είναι εντελώς λανθασμένη η άποψη που ισχυρίζεται ότι η δύναμη θα υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα της περιοχής, όπου εδρεύει, εναντίον άλλης νατοϊκής δύναμης. Αντίθετα, μπορεί σε περίοδο ελληνοτουρκικής κρίσης να αξιοποιηθεί από την Ουάσινγκτον ως μέσον επιβολής των επιθυμητών της συσχετισμών ανάμεσα στις δύο χώρες. Ποιος μπορεί να αποκλείσει σε αυτή την περίπτωση την επαναχάραξη των συνόρων στη Θράκη με τις μετακινήσεις πληθυσμών ώστε να δημιουργηθούν ομοιογενείς εθνικά πληθυσμοί; Δεν πρόκειται για σενάριο φαντασίας: Την 15η Οκτωβρίου 1995 η εφημερίδα «Βήμα» αποκάλυψε ότι υπήρξε «σχέδιο του ΝΑΤΟ για αυτονόμηση της Θράκης», δηλ. αξιωματικοί του ΝΑΤΟ, χωρίς την συμμετοχή Ελλήνων αξιωματικών, για να παραμείνει μυστική η πρόθεση τους, σε «επιτελική άσκηση επί χάρτου» τον Ιούλιο του 1995 εξέτασαν την «μερική αυτονόμηση της Δυτική Θράκης». Σχεδίαζαν «σενάριο σύρραξης» που θα μετείχε ο συμμαχικός παράγοντας για την «διευθέτηση της κρίσης» που θα έχει ξεσπάσει στην Νότιο Βαλκανική, ώστε να μετακινηθούν πληθυσμοί για να δημιουργηθούν ομοιογενείς φυλετικά ζώνες και για να προταθεί ειρήνη στην οποία θα περιλαμβάνεται η «μερική αυτονόμηση» της Θράκης. Την προηγουμένη του δημοσιεύματος, κατά το βραδινό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Αντέννα, ο Ελληνοαμερικανός καθηγητής του πανεπιστημίου Χάουαρντ Σ. Σταύρου άφησε άναυδους τους Έλληνες τηλεθεατές όταν ανακοίνωνε ότι στην Αμερική από μακρού χρόνου, επιστήμονες, πολιτικοί και στρατιωτικοί που ανήκαν σε διάφορους πολιτικο-πολεμικο-οικονομικούς και επιστημονικούς ομίλους, συσκέπτονται, μελετούν και αποφασίζουν αποσταθεροποιητικά σενάρια για την Ελλάδα. Τα σενάρια αυτά ήταν η αντίδραση της Ουάσινγκτον στα σχέδια για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξ/πολης που θα μετέφερε ρωσικό αέριο στο λιμάνι της Αλεξ/πολης και εκείθεν στις αγορές της Δύσης. Γιαυτό και ο πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Τζέημς Μπέηκερ σε άρθρο του στην εφημερίδα «Los Angeles Times» είχε υποστηρίξει τότε πως «η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί εφόσον θα παρεκτραπεί». Βέβαια θα πρέπει να διδασκόμαστε και από τη Συνθήκη των Μουδανιών. Ενώ με τη Συνθήκη των Σεβρών οι Μεγάλες Δυνάμεις της Αντάντ παραχώρησαν την Ανατολική Θράκη στην Ελλάδα και ελληνικές δυνάμεις κατείχαν την περιοχή, δύο χρόνια μετά οι ίδιες Δυνάμεις την παραχώρησαν στην Τουρκία στα πλαίσια διευθέτησης της μικρασιατικής σύγκρουσης χωρίς ποτέ να ηττηθούμε.
Υπάρχουν όμως και σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις: Στη συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ (MDCA) στο Ν. 4660/2020 (ΦΕΚ 23 Α) αναγράφεται ότι “…χορηγείται στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών καθεστώς προτεραιότητας (ανεμπόδιστη πρόσβαση και χρήση) του λιμένα Αλεξανδρούπολης…” (Καθημερινή 16/2/2020) Πώς θα προγραμματίζεται η εκμετάλλευση του λιμένα όταν αυτή θα εξαρτάται από τις στρατιωτικές ανάγκες των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή; Και σε τυχόν περίοδο κρίσης θα σταματά η εμπορευματική λειτουργία του λιμένα ή θα συρρικνώνεται στο ελάχιστο; Θα μπορούν, τότε, πλοία “κακόβουλων” κρατών (Ρωσίας, Κίνας), σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό των κυρίων Πομπέο και Πάιατ, να ελλιμενιστούν, ή η Αλεξ/πολη θα εξαιρεθεί από τον σχεδιασμό τους; Το βέβαιο είναι ότι με την ιδιωτικοποίηση του λιμένα το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών θα δοθεί σε εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων, όπως επανειλημμένα άφησε να εννοηθεί ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη χώρα μας με την επιδοκιμασία της τοπικής αυτοδιοίκησης, ώστε στρατιωτικά και οικονομικά αμερικανικά συμφέροντα να δρουν συμπληρωματικά για να μπορεί να λειτουργεί απρόσκοπτα η στρατιωτική βάση ανταποκρινόμενη στις στρατηγικές ανάγκες της Ουάσινγκτον. Ο λιμένας γεωγραφικά μόνον θα ανήκει στην ελληνική επικράτεια.
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412
16-2-2022
Η Αμερικανική βάση-βάση δεν την λες στην κυριολεξία (μάλλον διευκολύνσεις)είναι – μετέβαλε την Αλεξανδρούπολη σε πυρηνικό στόχο και την χώρα μας σε εφαλτήριο εναντίον φιλικών λαών ,με τους οποίους μας συνδέει μακραίωνη φιλία” γράφετε αγαπητέ κ.Μακροδημόπουλε. ΑΛΛΑ,
Η μακραίωνη Ιστορία άλλα έγραψε για την φιλία μας με τους λαούς αυτούς που υπαινίσσεσθε.
Έγραψε ότι η Αυτοκρατορική τότε Ρωσία-που την έκανε ομόδοξη η καλούμενη Βυζαντινή Αυτοκρατορία μας -μας βοήθησε ουσιαστικά μέχρι το 1827 στην Ναυμαχία του Ναβαρίνου -αν και είχαμε και τα ατυχή Ορλωφικά-,αλλά από το 1878 συνεχώς ” αγκάλιασε ” τους ομοεθνείς της Σλάβους της Βαλκανικής και την δυνατή μέχρι τον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο Βουλγαρία και με τον Πανσλαβισμό τους-όλοι μαζί οι βόρειοι γείτονες μας -απαιτούσαν ανεξάρτητες Μακεδονία και Θράκη ,από δε το 1944έδειξαν και αρπακτικότητα για την Μακεδονία μας ,με το σύνθημα για ”Μακεδονία του Αιγαίου”, που τώρα καλύφθηκε με την Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά δεν γνωρίζουμε αν επανέλθει.(Μακεδονία ,του Σλάβου τ’όνειρο κατά Παλαμά)
Στα Σεπτεμβριανά της Κων/πόλεως το 1955 και στην Τουρκική επέμβαση στην Κύπρο το 1974 δεν έδωσε -πανίσχυρη και τότε ως Σοβιετική Ένωση – λεκτικές έστω ”φάπες” στην Τουρκία και μετά το 2016 έγινε και στενή φίλη της ,χωρίς και πάλι να ”την μαλώνει” για τις καθημερινές απειλές της εις βάρος μας.
Οι άλλοι- οι Δυτικοί- μας υποστηρίζουν -έστω με λόγια- κάθε μέρα και δύσκολα θα αποφύγουν να μη μας υποστηρίξουν σε πολεμική επέμβαση της Τουρκίας στην Θράκη, που και αυτή δεν θα τολμήσει, όντας στο ΝΑΤΟ και ως μέλος δε του ΝΑΤΟ και αυτή θα δράσει εναντίον της Ρωσίας, όπως τώρα στο Ουκρανικό αν εξελιχθεί σε πολεμικές εχθροπραξίες .
Έχει και λίγο ρίσκο η υπόθεση ,αλλά ουδέποτε στις Διεθνείς Σχέσεις υπάρχει βεβαιότητα.
Πολλά τα παραδείγματα .
Υ.Γ Κάποια εμπλοκή και της Ρωσίας πήγε ”να σκαρώσει ” με τους αγωγούς ακριβλώς για την ασφάλεια της Θράκης ο πρωθυπουργός μας στην 5ετία 2004-2009 ,αλλά μπήκε στα γεωπολιτκά παιχνίδια των δύο Μεγάλων και έκτοτε ήπιε το αμίλητο νερό,
Αναλογισθείτε πως σκέφτονται οι Γερμανοί ,που δεν μπορούν να λειτουργήσουν τον έτοιμο αγωγό Σάουθ Στρημ.
Αγαπητέ ΣΑΝ
Περί Ρωσίας επιτρέψτε μου να παρέμβω για το θέμα της Ρωσίας: ο ακαδημαϊκός και υπουργός Παιδείας κατά το παρελθόν Κων/νος Δεσποτόπουλος στις 12/2/2015 με επιστολή του στην Καθημερινή για τον «Ρόλο της Ρωσίας» στα ελληνικά πράγματα:
“Κύριε Διευθυντά
Στο φύλλο σας της 7ης Φεβρουαρίου 2015 δημοσιεύθηκε απίθανη επιστολή, όπου επικρίνεται ψήφος του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος, και με χρήση από τον επιστολογράφο επιχειρημάτων που ενέχουν έκφραση εθνικής αγνωμοσύνης. Ας μου επιτραπεί να υπενθυμίσω τα εξής: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 περισώθηκε στην έναρξή της με το ρωσικό βέτο, στο Λάιμπαχ, καθώς με αυτό αποτράπηκε η καταστολή της από τα συνασπισμένα εναντίον των επαναστάσεων μεγάλα της Ευρώπης κράτη.
Η Ελληνική Επανάσταση κατορθώθηκε να τελεσφορήσει όχι απλώς με τον ηρωισμό της ηθικής τότε πρωτοπορίας του έθνους και την καρτερία και τις θυσίες του λαού αλλά μόνο αφού ο ρωσικός στρατός είχε κατανικήσει τον τουρκικό στρατό και είχε φθάσει έως την Αδριανούπολη, επαληθεύοντας κάπως την προσδοκία των υποδούλων Ελλήνων «να έρθει ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι, Μωρέα και Ρούμελη».
Η Ένωση της Θεσσαλίας και της περιοχής της Άρτας με την Ελλάδα συντελέσθηκε το 1881, αφού είχε προηγηθεί ο ρωσοτουρκικός πόλεμος των ετών 1877-1878, με τις συνθήκες που ρύθμισαν τις συνέπειές του. Αλλά και για την Ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα το 1947 πρώτη ευνοϊκή ψήφος στη Διάσκεψη της 10ης Φεβρουαρίου υπήρξε η ψήφος του Ρώσου υπουργού των Εξωτερικών Μολότοφ… Αλλά ας μη λησμονούμε ότι χώρος κοινωνικής θαλπωρής για τους Ελληνες επί Τουρκοκρατίας υπήρξε η Ρωσία και ότι σε πόλη της Ρωσίας ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία”.
Οι ΗΠΑ το μόνο που μας προσέφεραν είναι η 21Η Απριλίου. Τί άλλο μπορούμε να θυμηθούμε;;;
Η Αλεξπολη όπως αναφέρθηκα στο κείμενο δεν κινδυνεύει από την Τουρκία. Ο Παναγιώτης Κονδύλης το τεκμηριώμνει αυτό. Θα ήθελα να προσθέσω και ένα απόσπασμα από παλαιότερο κείμενό μου που αναφέρεται στην εκπεφρασμένη άποψη του Κων/νου Καραμανλή για τα ευάλωτα σημεία της πατρίδας μας σε έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο:
“Έγραφε ο πρέσβης ε.τ. Θέμος Στοφορόπουλος σε επιστολή του στην Καθημερινή στις 1/8/2009 στην προσπάθειά του να ερμηνεύσει από ελληνικής πλευράς τη σκοπιμότητα των διερευνητικών ελληνοτουρκικών συνομιλιών: «Η στάση μας οφείλεται στον φόβο τουρκικής επίθεσης και ανάγεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Στις 17 Αυγούστου 1984 (Πρόεδρος της Δημοκρατίας τότε) έλεγε σε κατ’ ιδίαν συνομιλία: “Ο διάλογος με τους Τούρκους είναι απαραίτητος. Ένας πόλεμος μαζί τους δεν θα μας βγει σε καλό. Θα πάθουμε ανυπολόγιστες καταστροφές”. Και στις 11 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους: “Η Τουρκία αν θέλει μπορεί να μας τσακίσει τα πλευρά Εκείνο που έκανε στην Κύπρο μπορεί να το κάνει ανά πάσα στιγμή στο Αιγαίο, μ’ ένα νησί, χωρίς εμείς να μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να τιμήσουμε τα όπλα μας”» (Χρήστος Πασαλάρης: “Οι Βαρώνοι των Media”, Εκδοτικός Οίκος Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 2008, σελ. 304 και 310)”.
Νομίζω ότι τον κ. Πασαλάρη τον θυμάστε.
Αλλού λοιπόν είναι τα επισφαλή σημεία και όχι η Θράκη.
Αλλά η δουλικότητα, το άκριτο yes man είναι το χαρακτηριστικό μας. Διακόσια χρόνια από το 1821 δεν μπορέσαμε να αποτινάξουμε την εξάρτηση από τις μεγάλες δυνάμεις. Δεν λέω ότι μπορούμε να πάμε κόντρα. Αλλά yes man σε όλα!! Λίγη αξιοπρέπεια. Δεν αναφέρομαι μόνο στη σημερινή κυβέρνηση.
Μόνο που παρέλειψε να αναφερθεί ο κ.Δεσποτόπουλος και ο ‘Εαμίτης” Κ. Πασαλάρης στην στάση της Ρωσίας και των άλλων Σλάβων απέναντί μας στον 20ο αιώνα ,ενώ τώρα έχουμε και την ”λυκοφιλία”-έστω- των κ.κ Πούτιν και Ερντογάν., που εξ’αιτίας της ούτε την εκτός ΝΑΤΟ Κύπρο βοηθάει εμφανώς .
Τα άλλα για τον αείμνηστο Καραμανλή ,που ουδέποτε εκφράσθηκε δημοσίως φοβικά για την Τουρκία και αντιθέτως ”στρατιωτικοποίησε” τα νησιά του Αιγαίου είναι γραπτά για να ξεπουληθούν τα σχετικά βιβλία ,όπως γίνεται πάντα όταν αναφέρονται σαυτόν φιλικά ,ή, εχθρικά.
ΚΑΙ εγώ συμφωνώ με τον μη πόλεμο με την Τουρκία ,αλλά όχι διαπραγματεύσεις για την κυριαρχία μας σε στεριά, θάλασσα και αέρα .Στην Χάγη για την υφαλοκρηπίδα πρώτα και Ομοσπονδιακή Δημοκρατία στην Κύπρο και βλέπουμε.
ΤΕΛΟΣ το που θα ”κτυπήσει η Τουρκία -,Θράκη ,ή, νησιά- αυτή θα επιλέξει .Μέχρι τώρα πάντως την Θράκη αλοιθώριζε και εκεί έχει καλή υποδομή από το 1923.
Υ.Γ Δεν πήγε κάπως να ξεφύγει από την σφιχτή εξάρτηση ο πρωθυπουργός μας του 2004-2009 ,αλλά τώρα σχεδόν όλοι τον ξεχάσαμε και το μυαλό μας είναι στα λεφτά ;;;.