Μία κυρία, μία Υπουργός αλλά κυρίως ένας αλληλέγγυος άνθρωπος έφυγε νωρίς
Η παρέμβαση της Ζέτας ήταν πάντα… καταλυτική. Η εικόνα της και μόνο απόπνεε σεβασμό ωστόσο αυτό που τον κέρδιζε, ήταν οι πράξεις της.
Ήταν η Υπουργός η οποία άγγιζε τον άνθρωπο. Γι’ αυτό άλλωστε και είχε αγαπηθεί ακόμη και από τους επικριτές της κυβέρνησης. Ουκ ολίγες ήταν οι φορές που απλοί πολίτες ζήτησαν τη βοήθεια της για να επιλύσουν τα προβλήματα τους. Κι όχι, δεν επρόκειτο για κανενός είδους ρουσφέτι, ήταν απλά το ανθρώπινο πρόσωπο της Ζέτας που στήριζε αυτόν που πραγματικά είχε ανάγκη.
- Για 9 χρόνια Υπουργός Εργασίας. Οι σημαντικότεροι σταθμοί της Ζέτας Αιμιλιανίδου
- Θλίψη ΠτΔ για τον θάνατο της Ζέτας. «Θα λείψει απ’ όλους και κυρίως από την πατρίδα»
- Όλοι αποχαιρετούν τη Ζέτα… «Χάσαμε ένα σπουδαίο άνθρωπο»
Χαρακτηριστική περίπτωση ήταν όταν το 2019 έγινε ένα με τους πολίτες για να σωθεί το ίδρυμα Άγιος Γεώργιος Χριστάκης Χασάπης στη Λάρνακα, το οποίο παρέχει φροντίδα αλλά και διαμονή σε παιδιά με βαρείες σωματικές και πνευματικές αναπηρίες.
Όταν έγιναν γνωστά τα οικονομικά προβλήματα του Ιδρύματος πολίτες, εταιρείες και διάφοροι οργανισμοί στάθηκαν στο πλευρό του. Ωστόσο αυτό που έδωσε αέρα πνοής και ελπίδας στο ίδρυμα ήταν η καταλυτική παρέμβαση της Υπουργού. Η ίδια επισκέφθηκε το ίδρυμα και στη συνέχεια ενέκρινε επιπρόσθετη χορηγία ύψους τριάντα χιλιάδων ευρώ. Μάλιστα δεσμεύτηκε πως θα είναι στο πλευρό τους και στη συνέχεια.
Στάθηκε δίπλα από ανθρώπους που υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση, άτομα με σοβαρές αναπηρίες. Πώς το έκανε αυτό; Με το πολιτικό της έργο. «Εκμεταλλεύτηκε» τη θέση της για το καλό της κοινωνίας. Ήταν η Υπουργός, που μαζί με τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης Ιωνά Νικολάου, έβαλε τη σφραγίδα της στην κατάρτιση της Εθνική Στρατηγική ενάντια στη σεξουαλική κακοποίηση, τη σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών και την παιδική πορνογραφία αλλά και στη δημιουργία του Σπιτιού του Παιδιού.
Ήταν η Υπουργός που συντέλεσε στη δημιουργία των Σπιτιών στην Κοινότητα στα οποία διαβιούν άτομα με σοβαρές αναπηρίες με την αναγκαία υποστήριξη ώστε να μην ιδρυματοποιούνται.
Ήταν η Υπουργός που όλοι αποκαλούν «η Ζέτα μας». Και δεν το λένε γιατί έφυγε. Το λένε όμως γιατί γνωρίζουν τι έχασε από χθες η Κύπρος. Για 9 χρόνια στο Υπουργείο Εργασίας κατάφερε όσα λίγοι. Το έργο της αξιέπαινο για να τη μνημονεύει όσα χρόνια κι αν περάσουν.
