Υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων που έχουν πλάσει ολόκληρη θεωρία σχετικά με τον covid και την χρησιμοποίησή του, όπως λένε.
Γενικώς, πιστεύουν πως ο covid εφευρέθηκε ως μέσον από τους διαμορφωτές της παγκοσμιοποίησης (λες και είχαν ανάγκη τον covid για να την προωθήσουν), με στόχο την υπονόμευση του εθνικού κράτους, της θρησκείας αλλά και του Τράμπ!!!
Βρέθηκα τις τελευταίες ημέρες με μερικούς από αυτούς και εντυπωσιάστηκα από το πάθος τους στην υποστήριξη ενός ανορθολογικού πιστεύω τους.
Ως ιδεολογικό ρεύμα θα ήταν ακίνδυνο αν η διάχυση της αντίληψής τους δεν έβρισκε τόση απήχηση και αν (κυρίως) η απήχηση αυτή δεν δημιουργούσε συμπεριφορές που αυξάνουν τα κρούσματα από τον ιό.
Δυστυχώς, στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός κρουσμάτων που, όπως λένε ορισμένα ΜΜΕ προβληματίζουν την κυβέρνηση για γενικό lockdown. (Για την Αθήνα με, επίσης, μεγάλο αριθμό κρουσμάτων δεν έχω ακούσει παρόμοιο προβληματισμό).
Αν αληθεύουν οι πληροφορίες, η πόλη και οι κάτοικοί της θα πέσουν θύμα μιας επιπόλαιης συμπεριφοράς ορισμένων ιδεοληπτικών ή και σε άλλες περιπτώσεις ανεύθυνων στοιχείων που δεν δίνουν σημασία ούτε στις προειδοποιήσεις των επιστημόνων και της πολιτείας ούτε λαμβάνουν μέτρα στις κινήσεις τους και επιμένουν σε έναν ανορθολογικό για την παρούσα κρίση τρόπο διασκέδασης.
Υπάρχει κάτι το υγιές στον ανορθολογισμό
Ο ανορθολογισμός δεν περιορίζεται σε όσους, αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα που διαμορφώνουν οι ανθρώπινες αποφάσεις, στοχεύσεις, στάσεις και πράξεις, κατασκευάζουν ή αποδέχονται ανεπιβεβαίωτες εικασίες. Ούτε ο ανορθολογισμός είναι μόνο η άρνηση συμμετοχής, συνενοχής ή ολωσδιόλου εμπλοκής σε ό,τι προηγήθηκε κι ό,τι θ’ ακολουθήσει.
Ανορθολογισμός είναι κυρίως η επιμονή εξακολούθησης της ίδιας τακτικής, της ίδιας συμπεριφοράς, της ίδιας ιδεολογίας και της ίδιας κοσμοθεωρίας που οδήγησε ως εδώ. Και μάλιστα η πρόταση που σήμερα προτείνεται μονοφωνικά ως ο μονόδρομος, να εντείνουμε δηλαδή προς την κατεύθυνση του γκρεμού.
Ανορθολογισμός είναι κυρίως η αποδοχή ή η αδιαφορία για την εγκαθίδρυση ενός νέου ολοκληρωτισμού, με το δέλεαρ της απρόσκοπτης ικανοποίησης επίπλαστων αναγκών και με το πρόσχημα της εξυπηρέτησης αλάνθαστων βεβαιοτήτων.
Γιατί τί άλλο παρά ολοκληρωτισμός είναι οι αναγκαστικές ιατρικές πράξεις; (Ιδίως οι προληπτικές, που προτιμήθηκαν από τους ολοκληρωτισμούς του παρελθόντος, να θυμίσουμε.) Ολοκληρωτισμός είναι η καταστρατήγηση των ορίων, όπως τέτοιο είναι η αυτοδιάθεση του σώματος, και η διεκδίκηση πλήρους αρμοδιότητος στην διαμόρφωση της ατομικής πράξης. Αν, για παράδειγμα, κάποιος φοβάται ή διστάζει να επέμβει τεχνικά σε κάποιο όργανο του σώματός του, ή απλώς αρνείται την αλλοίωση της φυσικής σωματικής καταστάσεως, ποιος δικαιούται να τον υποχρεώνει;
Ή και ποιος τολμά; Διότι πρέπει να το έχουμε στο νου μας διαρκώς, ότι ο ολοκληρωτισμός δεν πρέπει να αποφεύγεται για να εξυπηρετείται δήθεν κάποιο δεοντολογικό πρόταγμα. Αντιθέτως, πρέπει να αποφεύγεται γιατί βλάπτει με πολύ απτό και πρακτικό τρόπο την δυνατότητα των κρατών και των κοινωνιών και των ανθρώπων να διορθώνουν τις αποφάσεις τους, να βρίσκουν διεξόδους και λύσεις σε προβλήματα και κρίσιμες περιστάσεις.
Ο συγκεκριμένος τρόπος με τον οποίο ο ολοκληρωτισμός δένει το σύνολο, στο οποίο επιβάλλεται, με τον μονόδρομο των βεβαιοτήτων και των προτεινομένων – πάντα σχετικών – λύσεων είναι η συνταγή της αποτυχίας σε καιρούς κρίσεων. Τότε ακριβώς που χρειάζεται ευελιξία, η οποία δεν ευδοκιμεί στις μονοδρομήσεις. Το μαρτυρά η Ιστορία, ότι οι μαστιγώσεις της θάλασσας ακολουθούνται γοργά από την πανωλεθρία στην Σαλαμίνα και ότι τα αστέρια στο πέτο δεν αργούν να οδηγήσουν σε ερείπια και εκατόμβες.
Είναι ο ανορθολογισμός της δοξασίας ότι αν επιβληθεί άτεγκτα και με θρησκευτική ευλάβεια η μία ή η άλλη λύση θα σωθούμε στα σίγουρα. Είναι ο ανορθολογισμός της δοξασίας ότι η αποτυχία ευοδώσεως των προσπαθειών μας οφείλεται σίγουρα στην ανυπακοή απέναντι στα κελεύσματα των εκάστοτε δήθεν παντογνωστών. Είναι ο ανορθολογισμός της δαιμονοποίησης της έτσι κι αλλιώς δεδομένης ελευθερίας του ανθρωπίνου προσώπου και της συνακόλουθης απόπειρας καταδουλώσεώς του στην αυθεντία των “ειδικών” και των “επαϊόντων” . Ο ανορθολογισμός της αποθέωσης της τρέχουσας αλήθειας. Ο ανορθολογισμός των “καινούργιων ρούχων” του Βασιλιά και της αβάσταχτης γύμνιας του. Αυτά είναι που…
δεν σώζουν!
Γράφουμε για τον αν-ορθολογισμό ,χωρίς να περιγράψουμε και να συμφωνήσουμε με την βοήθεια των Αρχαίων επτά σοφών και φιλοσόφων μας τι είναι ο ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ,για να καταλήξουμε με την μέθοδο της απλής εις άτοπον απαγωγής, τι δεν είναι ορθολογισμός και άρα είναι ανορθολογισμός.
Την αρχή έκαναν οι -δικοί μας πάλι- Σοφιστές ,-με τον ”βάρβαρο ”για πολλούς ,Θρακιώτη, Αβδηρίτη-Πρωταγόρα ,που ήταν και ο πρώτος ”φροντιστής” -δίδασκε με ακριβά μάλιστα δίδακτρα στην Αθήνα -οι οποίοι με το δικό του απόφθεγμα ”πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος…”εισήγαγαν το ρεύμα του σχετικισμού και του υποκειμενισμού και έκτοτε κάθε υποκειμενική άποψη για κάθε θέμα έχει την αξία της, γιατί κατ’αυτούς η όποια γνώση δεν προσδιορίζεται αντικειμενικά.
Όπως βλέπουμε έχουν και την ”φιλοσοφική” προστασία τους οι αρνητές και του κορωνο-ιού ΄’ ,όπως και όλοι όσοι αμφισβητούν – και μέχρις επαναστάσεως- τα ”κατεστημένα”.
Στην Ελλάδα μας, που ”αγωνιστήκαμε” συστηματικά μετά το 1981 να διώξουμε τους κλασσικούς αρχαίους μας-διότι δεν βόλευε τον τρίτο δρόμο για τον σοσιαλισμό-από την εκπαίδευση και την ζωή μας και που έκτοτε επιμένουμε σαυτές τις απόψεις ,που διατηρούνται από πολλούς πολιτικούς σχηματισμούς ,ας μη εκπλησσόμεθα .
Όπως στρώσαμε ,έτσι κοιμόμαστε και θα κοιμόμαστε ,δυστυχώς πιά.
”Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω ”διεκήρυττε ο πρώτος διδάξας από τα μπαλκόνια.