Χθες διακινήθηκε στο διαδίκτυο ένας κατάλογος βρετανικών πόλεων στις οποίες δήμαρχοι είναι μουσουλμάνοι. Τον αναρτήσαμε και εμείς. Σε μια πρόχειρη δειγματοληπτική έρευνα διαπιστώσαμε πως ισχύει εν μέρει. Σε τρεις πόλεις π.χ. που ψάξαμε στο διαδίκτυο στη μία μουσουλμάνος ήταν ο αντιδήμαρχος, σε μία άλλη κανείς (από δήμαρχο και αντιδήμαρχο) και μόνο σε μία ήταν μουσουλμάνος ο δήμαρχος.
Με την ευκαιρία να πάρουμε θέση στο ζήτημα. Κοινότοπη, δεν θα επισημάνω τίποτε ιδιαίτερο αλλά θα ήθελα να πω δύο τρία λόγια:
1.-Πρόβλημα με τη μουσουλμανική παρουσία στην Ευρώπη υπάρχει. Και, μάλιστα, σοβαρό.
2.-Η μουσουλμανική παρουσία έχει χοντρά χοντρά δύο παραμέτρους: τους ανθρώπους που κατέφυγαν στη Δύση για ένα κομμάτι ψωμί και για μια πιο ειρηνική ζωή, δεν προκαλούν και δεν αποτελούν κίνδυνο και τους άλλους που θέλουν να υλοποιήσουν τα θρησκευτικά και πολιτισμικά τους πιστεύω. Και, μάλιστα, με τη βία.
3.-Οι πρώτοι πρέπει να προστατευθούν. Οι δεύτεροι με κάποιον τρόπο να ελεγχθούν ή να απελαθούν. Η Ευρώπη δεν μπόρεσε να απαντήσει στο ερώτημα ενσωμάτωση ή περιθωριοποίηση αυτών των κοινωνιών.
4.-Στο ερώτημα αν υπάρχει κίνδυνος να αλλοιωθούν τα θρησκευτικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά της Ευρώπης η απάντησή μου είναι ναι με επιφυλάξεις.
5.-Σε τι συνίστανται οι επιφυλάξεις;
α) Πιστεύουν στα χαρακτηριστικά της Ευρώπης οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι;
β) Είναι διατεθειμένοι να τα υπερασπιστούν; Πως;
γ) Υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ τους για την υπεράσπιση αυτών των χαρακτηριστικών;
δ) Είναι η πρώτη φορά που η Ευρώπη δέχεται εισβολή λαών διαφορετικού πολιτισμού; Τι συνέβη στο παρελθόν όταν δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα για να δημιουργήσουν μια στοιχειώδη, έστω, πολιτισμική όσμωση; Επέβαλαν οι εισβολείς τον πολιτισμό τους ή αφομοιώθηκαν;
ε) Είναι τόσο ευάλωτος ο ευρωπαϊκός πολιτισμός που κινδυνεύει τόσο εύκολα από κάποιον άλλον; Αν ναι, γιατί;
Αυτές είναι μερικές από τις απορίες μου.
Θα επανέλθω με ένα κείμενο για την ταυτότητα της Ευρώπης.
Ειδικώτερος των ειδικών να απαντήσει στο ερώτημα σας ,αγαπητές Ανιχνεύσεις ,θα ήταν ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος-ο εξ Ανδριανουπόλεως και Ξάνθης ορμώμενος- ,τον οποίον ο Πανάγαθος μας πήρε από κοντά μας προ 12ετίας και ο οποίος απεδείχθη ότι είναι από τους ολίγους αναντικατάστατους ηγέτες της Ελληνορθοδοξίας μας.
Από τον Παράδεισο ,που είναι ας προσεύχεται για την Ελλάδα και όλους τους Έλλαδίτες , οι οποίοι εκεί που οι περισσότεροι ήταν αντιευρωπαιστές από το 1977 κατήντησαν μετά το 2000 -επί Σημιτοκρατίας-να αρνούνται την Ελληνορθοδοξία στα πλαίσια της οικουμενικής εισβολής – γνωστής ως παγκοσμιοποιήσεως- ,με αποτέλεσμα και με την συνδρομή των γειτόνων Τούρκων να ”παγκοσμιοποιηθούμε” πρώτοι εμείς από όλη την Ευρώπη ,χωρίς να γίνουμε Ευρώπη και ούτε πολυπολιτισμική και πολυθρησκευτική Αυτοκρατορία, σαν τις δύο προηγούμενές μας -την Αλεξανδρινή και Βυζαντινή.
Δεν περιμέναμε κάτι περισσότερο από την Λουθηρανή και Παπική Ευρώπη -με ένα Αργεντινό Πάπα που προχθές ξέχασε τον Χριστό και τους Αποστόλους ,-που ευλόγησαν τον γάμο άρρενος και θήλεος για συνέχιση της ζωής επί της γης- και ευλόγησε και τον γάμο μεταξύ ομοφύλων ,(ενώ αφήνει αγάμους τους ιερείς του).
Κάποια ευρωπαική πνοή ουμανισμού και πολιτισμού διατηρεί η Γαλλία ,γιαυτό και της επιτίθενται οι φονταμελιστές και οι πάντες- μουσουλμάνοι κυρίως- ,τους οποίους τώρα δεν μπορεί να ενσωματώσει ,όπως επί Αυτοκρατορίας της και της πατριωτικής στάσεως και αντιστάσεως όλων των παληών Γάλλων ,που ο πανδαμάτωρ χρόνος τους στέλνει από εκεί που ήρθαμε όλοι μας (χους εις χούν απελεύσεται).
Θα καταλήξουμε με μικρό απόσπασμα του επιβατηρίου λόγου του μακαριστού Χριστοδούλου ”Γιαυτό -ναι- μένουμε στην Ευρώπη όχι όμως ως ως φτωχοί συγγενείς μακρινοί Ανατολίτες ξένοι προς το ευρωπαικό πνεύμα, αλλά ως οικείοι μέσα στο μεγάλο ευρωπαικό μας σπίτι. Όταν αναστήματα διεθνούς κύρους αναγνωρίζουν την διαφαινόμενη διάρκεια και επιβίωση της Ορθοδοξίας στον επόμενο αιώνα ,πως είναι δυνατόν εμείς οι ίδιοι να απαρνιόμαστε την διαχρονική ζωοδότρα δύναμί μας. Κανένας ευρωπαικός λαός δεν δέχεται να απαρνηθεί τα ιδιαίτερα στοιχεία που οριοθετούν την πνευματική και πολιτισμική του ταυτότητα .Γιατί τάχα πρέπει μόνον εμείς οι Έλληνες να αποτελέσουμε την εξαίρεση ,όταν μάλιστα κανείς δεν μας εξαναγκάζει να το πράξουμε;;;.
Οι Έλληνες δεν είμαστε μικρός λαός ,είμαστε ολιγάριθμος, αλλά γιατί να μη γίνουμε-με ευθύνη της Εκκλησίας κυρίως – η ”μικρά ζύμη” ,η οποία όλο το φύραμα θα ζυμώσει;;;.
Υ.Γ Γιατί να μη κρατήσουμε ως εθνικό κειμήλιο την φράση του Κολοκοτρώνη” πολεμήσαμε για του Χριστού την πίστι την Αγίαν και της Πατρίδος την Ελευθερία”;;;. Καλό Σαββατοκύριακο .