Αργά αλλά σταθερά τα κομμάτια του παζλ στα ελληνοτουρκικά τοποθετούνται το ένα δίπλα στο άλλο. Για να συνθέσουν την τελική εικόνα. Άλλα μικρότερα κι άλλα μεγαλύτερα – να είστε σίγουροι – όλα παίζουν τον ρόλο τους. Για παράδειγμα, ο «Τειρεσίας» πληροφορείται ότι προσφάτως έγινε μια πολύ κρίσιμη επιλογή, για ένα ακόμα κρισιμότερο πόστο. Συγκεκριμένα, ότι ο επιτετραμμένος της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον θα είναι, τελικώς, ο εκλεκτός της ελληνικής διπλωματικής κοινότητας που θα μετακινηθεί στην Άγκυρα ως πρεσβευτής. Πρόκειται για τον διπλωμάτη Θ. Μπιζάκη, ο οποίος αναλαμβάνει το πόστο.
Ο «Τειρεσίας» πληροφορείται, επιπλέον, το (μάλλον) προφανές: Ότι ο εν λόγω είναι άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης της υφυπουργού Εξωτερικών, Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου. Βλέπετε, η τελευταία έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις μετακινήσεις των διπλωματών, καθώς και η ίδια προέρχεται από το «βαθύ κράτος» του υπουργείου Εξωτερικών και ξέρει καλύτερα από τον καθένα πρόσωπα και πράγματα.
Το αμέσως επόμενο διάστημα θα γίνουν οι επιλογές και για τις υπόλοιπες μετακινήσεις, που θα συμπληρώσουν το διπλωματικό παζλ. Μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον που παραπέμπει σε κινούμενη άμμο. Ο «Τειρεσίας» δεν μπορεί να ξεχάσει την εκτίμηση που έκανε μέχρι προ δεκαημέρου αρμόδιος παράγοντας ότι «δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί συνάντηση Ερντογάν – Νετανιάχου, προσεχώς». Ο ίδιος μάλιστα υπενθύμιζε ότι «αρχικά επρόκειτο να γίνει αμέσως μετά την τριμερή της Λευκωσίας του Ιουλίου, που αναβλήθηκε» και ότι «ο Νετανιάχου, τον Ιούλιο, είχε ακυρώσει και την επίσκεψη του στην Άγκυρα», όμως αποδείχθηκε ότι στο Τελ Αβίβ λαμβάνουν άλλες παραμέτρους υπόψη τους. Έστω κι αν προηγήθηκε το τετ α τετ Μητσοτάκη – Νετανιάχου, στην Κύπρο, προ εικοσαημέρου, το οποίο είχε (πολύ – πολύ) ενδιαφέρον.
Ακολούθησε όμως προ δεκαημέρου το ραντεβού Νετανιάχου – Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, στο αποκαλούμενο «σπίτι της Τουρκίας», το οποίο έβγαλε και είδηση. Ποια; Ότι Τουρκία και Ισραήλ θα κάνουν από κοινού γεωτρήσεις στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Κι ότι το αέριο που θα εντοπισθεί θα μεταφερθεί στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.
Κρίσιμη λεπτομέρεια 1: Όλα τα παραπάνω, τα «έβγαλε προς τα έξω» ο Ερντογάν. Με το γνωστό τρόπο. Μιλώντας, δηλαδή, σε Τούρκους δημοσιογράφους, αποκλειστικά, εν πτήσει. Ο Νετανιάχου δεν είπε ποτέ τίποτα
Κρίσιμη λεπτομέρεια 2: Στη Νέα Υόρκη έγινε – χωρίς να διαφημιστεί – μια τριμερής Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών. Οπου, αποδεδειγμένα, συζητήθηκαν θέματα ουσίας για τη συνεργασία τους. Σε συνέχεια (και σε εφαρμογή) όσων συμφωνήθηκαν στην τριμερή της Κύπρου, αλλά σε επίπεδο κορυφής.
Τα κομμάτια του παζλ, όμως, δεν σταματούν εδώ. Ο «Τειρεσίας» μαθαίνει και για μια ενδιαφέρουσα σύσκεψη που έγινε προ ημερών – πάλι – στο υπουργείο Εξωτερικών, χωρίς να δημοσιοποιηθεί ποτέ. Αφορούσε στα ΜΟΕ κι εκτός της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΞ, συμμετείχε και ο Α/ΓΕΕΘΑ. Κατά έναν παράδοξο τρόπο, την ευθύνη των ΜΟΕ, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, είχαν τα υπουργεία Άμυνας Ελλάδας και Τουρκίας. Τώρα, θα αλλάξει κι αυτό…
Η στάση του Ισραήλ ήταν αναμενόμενη. Πήραν όσα περισσότερα συμβόλαια γινόταν από την Ελλάδα στα εξοπλιστικά και τώρα πάνε για αγκαλιές και φιλιά με την Τουρκία.
Ο “φίλος” Νετανιάχου μας την έφερε ως γνήσιος Εβραίος. Θα κάνει έρευνες και αγωγό με την Τουρκία.
Το πρόβλημα δεν είναι όμως ο Νετανιάχου και το Ισραήλ αλλά οι κακές αναλύσεις και ενέργειες των υπουργείων εξωτερικών και άμυνας. Νόμιζαν ότι με την τριμερή είχαν “δέσει” το Ισραήλ στο Ελληνοκυπριακό άρμα.
Τώρα θα δουν το δεύτερο ημίχρονο και στο τέλος θα παρακαλούν Ισραήλ και Τουρκία να μας βάλουν στο δικό τους σχέδιο με τους δικούς τους πολύ επώδυνους όρους.
Άραγε θα απολογηθούν κάποτε οι λογής λογής προερχόμενοι από το βαθύ κράτος που κερδίζουν καρέκλες και η Ελλάδα χάνει εθνική ισχύ.