Δρ. Β. Καρακωστάνογλου στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ: Κατευθυνόμενη η απαξίωση του αγωγού EastMed- Έμμεση αυτοκριτική τα μέτρα της κυβέρνησης

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -
Μέρος Α’

Για τον κομβικό ρόλο της Ελλάδας και της Κύπρου στη νέα γεωγραφία της ενέργειας μίλησε στο Πενταπόσταγμα, ο γνωστός διεθνολόγος Δρ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, επισημαίνοντας την κατευθυνόμενη και πρόωρη απαξίωση του αγωγού EastMed, καθώς και τις άμεσες και μεσοπρόθεσμες λύσεις για την εξελισσόμενη ενεργειακή κρίση.

Ο κ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, Διεθνολόγος, Λέκτορας Νομικής Σχολής Α.Π.Θ., τέως Πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, θέτει στο μικροσκόπιο την ενεργειακή αρχιτεκτονική, τονίζοντας πως η εξεύρεση νέων αξιόπιστων και επαρκών πηγών ενεργειακής τροφοδοσίας μπορεί να διαρκέσουν και μία δεκαετία.

Σχολιάζοντας τα μέτρα της κυβέρνησης, σημειώνει πως αυτά συνιστούν έμμεση αυτοκριτική της (επαναλειτουργία λιγνιτικών μονάδων, επανάληψη υποθαλασσίων ερευνών), και η επάρκειά τους θα αποδειχθεί στην πράξη. 

Αναλυτικά όσα καταθέτει στο πρώτο μέρος της αποκλειστικής συνέντευξης στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ:

– Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία μετατοπίζει ριζικά τους σχεδιασμούς στον τομέα της ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά εντονότερα στην Ευρώπη. Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα και την πιθανή “αναγέννηση” του αγωγού EastMed;

Σε αντίθεση με τη Ρωσία και τις Η.Π.Α., η Ευρώπη δεν έχει ενεργειακή επάρκεια και εξαρτάται από το ρωσικό αέριο και πετρέλαιο, αλλά και από άλλες χώρες (Η.Π.Α., OPEC, κ.λπ.) που εξάγουν ορυκτά καύσιμα. Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας ανέτρεψε την επικρατούσα κατάσταση μέχρι τον Φεβρουάριο 2022, καθώς οι οικονομικές κυρώσεις που επέβαλε η Δύση στη Ρωσία και η αντιπαλότητα που προκλήθηκε από την οικονομική και στρατιωτική στήριξη Η.Π.Α.-ΝΑΤΟ-Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την δοκιμαζόμενη Ουκρανία, συνοδεύθηκε από embargo κατά του ρωσικού πετρελαίου και απειλή παύσης των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Η εγκατάλειψη του αγωγού Nordstream 2 (Ρωσία προς Γερμανία) και η πολιτική πλήρους απεξάρτησης των Ευρωπαϊκών χωρών από το ρωσικό φυσικό αέριο, που αποφασίστηκε υπό την πίεση των Η.Π.Α., αλλά και λόγω της πλήρους ανατροπής των ομαλών ενεργειακών και λοιπών σχέσεων της Ευρώπης με τη Ρωσία, που δείχνουν να εισέρχονται σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, επιβάλλει άμεσα, αλλά και μεσο-μακροπρόθεσμα, την εξεύρεση νέων αξιόπιστων και ποσοτικά επαρκών πηγών ενεργειακής τροφοδοσίας. Αυτό δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί παρά μόνον σε φάσεις, που μπορεί να διαρκέσουν και μία δεκαετία, και θα βασιστεί σε εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), εντοπισμό και αξιοποίηση νέων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και ταχεία ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες, κυματική ενέργεια, ενέργεια από υποθαλάσσια ρεύματα) και κυρίως ενεργειακή αξιοποίηση του Υδρογόνου που θα αποτελέσει, μάλλον, την οριστική λύση σε βάθος χρόνου. 

Ταυτόχρονα, οι νέες τεχνολογίες υπόσχονται την παραγωγή ενέργειας με νέους τρόπους (π.χ. υδροηλεκτρική ενέργεια με τρόπους που δεν γνωρίζαμε ως τώρα), αλλά και την κατευθείαν μεταφορά ηλεκτρισμού σε μεγάλες αποστάσεις, με υποβρύχια καλώδια που θα συνδέουν την Αφρική ή την Ασία με την Ευρώπη (Interconnectors). 

Σε όλη αυτή την αναδυόμενη νέα γεωγραφία της ενέργειας, η Ελλάδα και η Κύπρος μπορούν να διαδραματίσουν κομβικό ρόλο, τόσο λόγω της γεωγραφικής θέσης τους στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Νοτιανατολική Ευρώπη και βέβαια στην διασταύρωση τριών ηπείρων, αλλά και εξαιτίας των ήδη εντοπισμένων, αλλά και με υψηλή πιθανότητα αναμενόμενων νέων αποθεμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου γύρω από τις δύο χώρες του Ελληνισμού. Υπό το φως όλων των παραπάνω, η μεροληπτική και αβασάνιστη προσπάθεια απαξίωσης και εγκατάλειψης του σχεδίου του αγωγού EastMed, αλλά και η μετάθεση στο απώτερο μέλλον της έρευνας και εκμετάλλευσης νέων αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο και στις ελληνικές θάλασσες (Ιόνιο, Κρήτη, Αιγαίο), αποδεικνύεται πρόωρη, κατευθυνόμενη (κυρίως από την Τουρκία και φιλοτουρκικούς κύκλους των Η.Π.Α. και της Ευρώπης) και ανορθολογική. Η ίδια η αμείλικτη γεωπολιτική και γεωοικονομία, σε συνδυασμό με τις πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις το αποδεικνύουν και το επιβάλλουν. 

Τα συμπεράσματα που εξάγονται είναι:

  • Δεν είναι λογικό να υπάρξει εγκατάλειψη, και άρα σπατάλη ενεργειακών πόρων, ιδίως για κράτη όπως η Ελλάδα και η Κύπρος που δεν έχουν αυτάρκεια μέχρι τώρα, και ασθενείς οικονομίες.
  • Η ταχεία και βιαστική εγκατάλειψη των στερεών καυσίμων (λιγνίτης, κ.λπ.) και η συναφής αχρηστία των αντίστοιχων Ενεργειακών Μονάδων, στο νέο διεθνές ενεργειακό και πολιτικό περιβάλλον που διαμόρφωσε ο πόλεμος στην Ουκρανία, πρέπει να αναθεωρηθεί και να μετατεθεί χρονικά για αρκετά χρόνια, σε συνάρτηση και με τις νέες πηγές ενέργειας που πιθανώς θα προκύψουν.
  • Το πρόταγμα της αντιμετώπισης της δυσμενούς Κλιματικής Αλλαγής και της ανάπτυξης καθαρών-πράσινων μορφών ενέργειας, βεβαίως παραμένει, αλλά καθίσταται πιο ρεαλιστικό σε συνάρτηση με τις νέες ισορροπίες που επιβάλλει η νέα «μετά-Ουκρανική» διεθνής κατάσταση, με τις αναδιατάξεις προτεραιοτήτων και συσχετισμών που διαμορφώθηκαν.

– Πόσο θα διαρκέσει η μετάβαση στη νέα ενεργειακή αρχιτεκτονική; Τι αναμένουμε βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα; Επαρκούν τα μέτρα της κυβέρνησης;

Η Ελλάδα έχει εναλλακτικές δυνατότητες ενεργειακής τροφοδοσίας, αλλά και προμήθειας διατροφικών προϊόντων που θα βρεθούν σε στενότητα σύντομα.

Η νέα πρόσθετη πλωτή δεξαμενή LNG που θα προστεθεί στην λειτουργούσα στην Ρεβυθούσα και μία ανάλογη στην Αλεξανδρούπολη, οι εξαγγελθείσες νέες έρευνες στο Ιόνιο και Νοτίως της Κρήτης (για μελλοντικά αποθέματα), η αναζήτηση πρόσθετων εισαγωγών πετρελαίου από την Αλγερία, Αζερμπαϊτζάν και τις χώρες του Κόλπου, η επαναλειτουργία ορισμένων Λιγνιτικών Μονάδων της Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και η ανάπτυξη, σταδιακά, Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ιδίως της ηλιακής ενέργειας που είναι πλούσια στην Ελλάδα, καθώς και κυματικής ενέργειας λόγω των 15.000 χλμ  των ελληνικών ακτών).

Αναγκαστικά πάντως η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και ο ΟΗΕ, θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις τεθείσες προθεσμίες για την εγκατάλειψη των ορυκτών καυσίμων (2030, 2050, κ.λπ.) λόγω της νέας έκτακτης κατάστασης που πρέπει πρωτίστως να αντιμετωπισθεί με διασφάλιση ενεργειακών πόρων. Αναφέρομαι σε παράταση και όχι εγκατάλειψη του στόχου της καθαρής (πράσινης) ενέργειας. Τα χρονοδιαγράμματα δεν είναι εύκολο να υπολογιστούν, κυρίως γιατί εξαρτώνται από τα κονδύλια που θα διατεθούν για υποδομές και την εξεύρεση νέων αποθεμάτων υδρογονανθράκων και γενικότερα ορυκτών καυσίμων.

Τα μέτρα της Κυβέρνησης δείχνουν ότι κατενόησε την αμεσότητα του προβλήματος καθώς και συνιστούν έμμεση αυτοκριτική της (επαναλειτουργία λιγνιτικών μονάδων, επανάληψη υποθαλασσίων ερευνών), και η επάρκειά τους θα αποδειχθεί στην πράξη, πρέπει δε, να τελούν υπό αναθεώρηση εφόσον χρειασθεί.

Μέρος Β’
 Επιχείρημα για επανένωση της Κύπρου η τραγωδία στην Ουκρανία- Ο Μητσοτάκης να στηλιτεύσει τη παραβατικότητα της Τουρκίας-

 

Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις υπό το πρίσμα του ουκρανικού πολέμου και το ύπουλο παιχνίδι της Άγκυρας, αλλά και για τις αμερικανικές τοποθετήσεις επί της ανατολικής Μεσογείου, μιλάει αποκλειστικά στο Πενταπόσταγμα ο διεθνολόγος, Δρ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου.

Στο πρώτο μέρος της τοποθέτησής του, ο γνωστός διεθνολόγος έθεσε στο μικροσκόπιο την ενεργειακή αρχιτεκτονική, τα μέτρα της κυβέρνησης, καθώς και τις άμεσες και μεσο-μακροπρόθεσμες λύσεις για την εξεύρεση νέων αξιόπιστων πηγών ενεργειακής τροφοδοσίας.

Τώρα, σχολιάζοντας τη στάση της Τουρκίας στο Ουκρανικό και την πλήρη αντίθεσή της με τις απειλές και τις παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας, ο κ. Καρακωστάνογλου τονίζει πως η τουρκική «παράσταση», θυμίζει τον γνωστό «επιτήδειο ουδέτερο» του παρελθόντος, που προσπαθεί πάλι να εκμεταλλευθεί, με φανερή πονηρία, μία διεθνή σύγκρουση για να «ξεπλυθεί» από τα δικά του ατοπήματα και να προσπορισθεί κέρδη οικονομικά και γεωπολιτικά.

Σε αυτό το πλαίσιο και ενόψει της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, επισημαίνει πως ο κ. Μητσοτάκης, πρέπει να στηλιτεύσει χωρίς στρογγυλέματα και εξωραϊσμούς την διεθνή παραβατικότητα και επικινδυνότητα της Τουρκίας, δίπλα σ’ αυτήν της Ρωσίας.

Αναφορικά με τις τοποθετήσεις της υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτόρια Νούλαντ κατά την επίσκεψή της στην Ελλάδα και την αναθέρμανση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων, ο κ. Καρακωστάνογλου σχολιάζει πως η σύσταση της κας Νούλαντ σε Ελλάδα και Κύπρο ακούγεται ως παραφωνία.

«Ματαιοπονούν όσοι προσπαθούν τεχνητά και με ανύπαρκτες προϋποθέσεις να συγκρατήσουν την διπρόσωπη, αυταρχική, ασταθή και επικίνδυνη Τουρκία στο χώρο των Δυτικών φιλελεύθερων Δημοκρατιών της Ευρώπης, όπου δεν ανήκει», λέει χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά όσα καταθέτει στο δεύτερο μέρος της αποκλειστικής συνέντευξης στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ: 

– Πώς διαμορφώνονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις υπό το πρίσμα του ουκρανικού πολέμου, της συσπείρωσης των δυτικών δυνάμεων και του ύπουλου παιχνιδιού της Άγκυρας σε δύο στρατόπεδα;

Η ρωσική επίθεση-εισβολή στην Ουκρανία επανέφερε τον τρόμο και τη βαρβαρότητα του πολέμου στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και μάλιστα στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα!

Η χρήση βίας για επίλυση διεθνών διαφορών αποτελεί το «κόκκινο πανί» και την σοβαρότερη παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ (άρθρο 2 § 4). Αυτό λοιπόν μας υπενθύμισε παρόμοιες καταδικαστέες πρακτικές, όπως η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, που τα αποτελέσματά της συνεχίζονται για 48 χρόνια τώρα, χωρίς η διεθνής διπλωματία να έχει καταφέρει, ούτε να έχει επιδιώξει με αποφασιστικό τρόπο, να επιλύσει αυτήν την κραυγαλέα περίπτωση παράνομης κατοχής του 37% του εδάφους της Κύπρου, κράτους μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό θα πρέπει να το κοινοποιήσει με απόλυτο τρόπο η Ελλάδα προς την Διεθνή Κοινότητα (ΟΗΕ-κράτη) και ιδίως προς την Δύση (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση), επισημαίνοντας και καταδικάζοντας τα άνισα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία με αυτή της Τουρκίας στην Κύπρο. Άλλωστε και σε άλλες περιπτώσεις η Τουρκία έτυχε ευνοϊκής και ήπιας συμπεριφοράς από την Δύση, αν και εισέβαλε χρησιμοποιώντας  βία, στη Συρία, στο Ιράκ και αναμείχθηκε άμεσα στην επίθεση του Αζερμπαϊτζάν κατά την Αρμενίας και στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης, για να μην αναφερθούμε και αλλού στην Αφρική.

Η εξελισσόμενη, λοιπόν, τραγωδία στην Ουκρανία πρέπει να καταστεί ισχυρότατο επιχείρημα του Ελληνισμού για τερματισμό της κατοχής και επανένωση της Κύπρου, με αλλαγή της ανεκτικής πολιτικής της Δύσης προς την Τουρκία. 

Η τελευταία βέβαια, παρά την κραυγαλέα παρανομία στην Κύπρο και τις απειλές χρήσης βίας και κατά της Ελλάδας στο Αιγαίο και στις νόμιμες θαλάσσιες ζώνες της χώρας μας, προσπαθεί να εμφανίσει ένα ψευδές και επιφανειακό προφίλ ενός «ειρηνοποιού μεσολαβητή» μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας! Κάποιοι μάλιστα στη Δύση, ξεχνώντας την μη εφαρμογή των οικονομικών κυρώσεων προς τη Ρωσία από την Τουρκία, αποδέχονται αβασάνιστα αυτήν την τουρκική «παράσταση», που θυμίζει τον γνωστό «επιτήδειο ουδέτερο» του παρελθόντος, που προσπαθεί πάλι να εκμεταλλευθεί, με φανερή πονηρία, μία διεθνή σύγκρουση για να «ξεπλυθεί» από τα δικά του ατοπήματα και να προσπορισθεί κέρδη οικονομικά και γεωπολιτικά! 

Κάποιοι, βέβαια, φοβούνται ορθά, ότι η Τουρκία θα θελήσει, παρά τον δήθεν «ειρηνευτικό» ρόλο της, να μιμηθεί την ρωσική επίθεση, για να προωθήσει με ωμή βία και τις δικές της παράνομες και επιθετικές προθέσεις κατά του ελληνισμού και άλλων γειτονικών της χωρών. Δυστυχώς η ανοχή κάποιων στη Δύση, αλλά και η ευκαιριακή σύμπραξή της με τη Πουτινική Ρωσία, την θέτουν στο απυρόβλητο της κριτικής και των κυρώσεων! Αυτή η άνιση μεταχείριση είναι που δίκαια εξοργίζει τον Ελληνισμό, αλλά και όλους εκείνους που αντιλαμβάνονται την θρασεία διπροσωπία αλλά και την απροκάλυπτη επιθετικότητα της Τουρκίας!

Η επικείμενη επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον (16-17/05/2022) και η συνάντησή του με τον Αμερικανό Πρόεδρο, συνοδευόμενη από την προνομιακή ομιλία του πρώτου στο Κογκρέσο, θα φωτίσουν τις προθέσεις της Υπερδύναμης, δίδοντας ένα εξαιρετικό παγκόσμιο forum και μία ανεπανάληπτη ευκαιρία στον κ. Μητσοτάκη, να στηλιτεύσει χωρίς στρογγυλέματα και εξωραϊσμούς την διεθνή παραβατικότητα και επικινδυνότητα της Τουρκίας, δίπλα σ’ αυτήν της Ρωσίας. 

Η προμήθεια και η εμμονή διατηρήσεως των ρωσικών πυραύλων S-400 από την Τουρκία, η αμφίσημη στάση της προς την Ρωσία και κυρίως η πρόσφατη αντίθεσή της στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, θα πρέπει να συνεκτιμηθούν σοβαρότατα από την Δύση και να συγκριθούν με την ελληνική νομιμοφροσύνη και πολύπλευρη διαθεσιμότητα για συνεργασίες και στήριξη προς Η.Π.Α.-ΝΑΤΟ και Ουκρανία!

Η συσπείρωση των Δυτικών χωρών (ΝΑΤΟ-Ε.Ε.) αφήνει έξω την παμπόνηρη Τουρκία, να προσπαθεί να κερδίσει ακόμη κι από τον πόλεμο, να παζαρεύει με νέα F- 16, για να δώσει (αν την δώσει) την συναίνεσή της για την Σκανδιναβική διεύρυνση του ΝΑΤΟ, καιροφυλακτώντας ταυτόχρονα να αφοπλίσει και να ελέγξει τα νησιά του Αιγαίου και να εκτουρκίσει και την ελεύθερη Κύπρο! Οι υπερασπιστές της γενοκτονίας Ελλήνων, Αρμενίων, Κούρδων και όχι μόνο, τολμούν να εμφανίζονται από τον μεγαλομανή, αυταρχικό ηγέτη τους (μόλις προ διημέρου) ως «υπερασπιστές όλων των αδικημένων και καταπιεσμένων της γης»!!!

– Η Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτόρια Νούλαντ, επισκέφτηκε την Ελλάδα με δυσοίωνα μηνύματα, ακολουθούμενα από αναθέρμανση των σχέσεων με την Τουρκία. Πως ερμηνεύεται αυτό για τη γεωπολιτική της Α. Μεσογείου;

Υπό το φως όλων των παραπάνω ακούγεται ως παραφωνία η σύσταση της Αμερικανίδας Υφυπουργού Εξωτερικών κας Βικτ. Νούλαντ προς την Ελλάδα και την Κύπρο να «κουρέψουν» ουσιαστικά τις νόμιμες εθνικές τους διεκδικήσεις απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα και τον επεκτατισμό! Αντί να «τραβήξει το αυτί» της Άγκυρας, απευθύνεται στον Ελληνισμό για περαιτέρω υποχωρήσεις απέναντι στον «γκρίζο τουρκικό λύκο», ώστε η Υπερδύναμη και το ΝΑΤΟ να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με αυτόν…!

Ευτυχώς που η αμείλικτη νομοτέλεια της Ιστορίας και οι συνεχείς μεγαλομανείς συμπεριφορές της Τουρκίας και τα ολισθήματά της, δίνουν σοβαρά επιχειρήματα εναντίον της στις δυνάμεις της νομιμότητας και της σωφροσύνης, που ευτυχώς υπάρχουν ακόμη στις ΗΠΑ και αντιπαλεύουν την παρανομία και την αυθαιρεσία. Έτσι, η Τουρκία βρίσκει «κλειστές πόρτες» στην προσπάθειά της να ομαλοποιήσει τις σχέσεις που η ίδια υπονόμευσε στην Ανατολική Μεσόγειο, με όλες τις χώρες της περιοχής (Ισραήλ, Αίγυπτο, Συρία και βέβαια Κύπρο, Ελλάδα). Κι έτσι ματαιοπονούν όσοι προσπαθούν τεχνητά και με ανύπαρκτες προϋποθέσεις να συγκρατήσουν την διπρόσωπη, αυταρχική, ασταθή και επικίνδυνη Τουρκία στο χώρο των Δυτικών φιλελεύθερων Δημοκρατιών της Ευρώπης, όπου δεν ανήκει, τουλάχιστον μέχρι να αποκτήσει γνήσια και λειτουργική δημοκρατία, να πάψει να απειλεί και να προβάλλει την ισχύ της εναντίον των γειτόνων της, να αποδεχθεί το Διεθνές Δίκαιο (ιδίως της Θάλασσας) και βέβαια να απολογηθεί επιτέλους ειλικρινά για τα ιστορικά εγκλήματά της.

Ενόψει όλων των παραπάνω, ο Έλληνας Πρωθυπουργός πρέπει, και οφείλει, στην επικείμενη επίσκεψή του στις Η.Π.Α. να θέσει με την γλώσσα της αλήθειας και της διεθνούς νομιμότητας, τις διαχρονικές, ελληνικές τραυματικές, εμπειρίες από την αναγκαστική και επικίνδυνη γειτονία με την Τουρκία και να προβάλει όλο το φάσμα των δικαίων της χώρας μας και της Κύπρου, για ακεραιότητα, κυριαρχία και ανεμπόδιστη άσκηση όλων των θαλασσίων δικαιωμάτων τους στις παρακείμενες θάλασσές τους. Η πρόσφατη επικύρωση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο της διευρυμένης Αμυντικής Συμφωνίας Ελλάδος-Η.Π.Α. (πληθωρικά προνομιακής για τις ΗΠΑ) αποτελεί το ισχυρότερο επιχείρημά του!

pentapostagma.gr

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα