Διερευνητικές επαφές: Πώς πρέπει να κινηθεί η Ελλάδα για να προλάβει την Τουρκία πριν την Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. του Μαρτίου.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αποκαλυπτικό Άρθρο του πρέσβη ε.τ. Ελευθερίου Καραγιάννη

Χωρίς καμία αμφιβολία οι συνομιλίες μεταξύ των κρατών αποτελούν τον πυλώνα για την ειρηνική επίλυση των διαφορών και την διατήρηση σχέσεων που να στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο και στην καλή πίστη.

Αν οι συνομιλίες θα έχουν αίσιο ή μη αποτέλεσμα εξαρτάται, μεταξύ άλλων παραγόντων , από το περιεχόμενο τους ,αν είναι συμπεφωνημένο ή άναρχο, από τον χρόνο που λαμβάνουν χώρα ,από τις διεθνείς συγκυρίες , από το στρατηγικό αποτύπωμα των συμβαλλομένων κλπ. κλπ.

Μετά από πέντε περίπου χρόνια η Ελλάδα και η Τουρκία επανήλθαν στις 25 Ιανουαρίου 2021 στο διπλωματικό τραπέζι μετά από μία περίοδο μακράς διάρκειας έντονης στρατικοποίησης από την Τουρκία των διμερών σχέσεων και εθνικά προσβλητικής ρητορικής κατά του Ελληνικού Λαού διαφόρων υψηλά ισταμένων πολιτικών ιθυνόντων της ‘Άγκυρας.

Οι συναντήσεις αυτές που χαρακτηρίζονται ως χαμηλής διπλωματίας αποκαλούμενες διερευνητικές επαφές , στόχο έχουν να διερευνήσουν κατά πόσον υπάρχουν δυνατότητες σύγκλησης των διμερών θέσεων και απόψεων ώστε σε θετική εξέλιξη να αναβαθμιστούν σε πολιτικό- διπλωματικό διάλογο.

Η πηγή των επαφών αυτών αποδίδεται στα Συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής του 1999 της τότε ΕΟΚ όταν η χώρα μας ήρε το βέτο της για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα τα οποία, στην παράγραφο 4 αναφέρουν ακριβώς ( η υπογράμμιση δική μου):
« Εν προκειμένω, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών σύμφωνα µε τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων. Άλλως, θα πρέπει να φέρουν τη διαφορά ενώπιον του ∆ιεθνούς ∆ικαστηρίου εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Το αργότερο στα τέλη του 2004, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση ως προς κάθε εκκρεμή διαφορά, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις στην ενταξιακή διαδικασία προκειμένου να προαγάγει την επίλυσή τους µέσω του ∆ιεθνούς ∆ικαστηρίου».

Οι διμερείς μας διαφορές αφορούν την οριοθέτηση α) της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και β) του θαλάσσιου συνόρου από τις εκβολές του Έβρου μέχρι την Σάμο.

Η Ελληνική πλευρά ενώ ήταν σε θέση ισχύος λόγω των τότε συγκυριών για να επιβάλλει μία καθαρή διατύπωση ,αποδέχτηκε το διφορούμενο λεκτικό « κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων» που αποτελεί την αιτία της μέχρι σήμερα αδυναμίας θετικής κατάληξης των επαφών αυτών διότι έδωσε στην τουρκική πλευρά την δυνατότητα να ερμηνεύει κατά το δοκούν και με κακή πίστη την απόφαση αυτή ώστε να διευρύνει την ατζέντα των συνομιλιών πέραν των διμερών και στις διεκδικήσεις της εις βάρος των κυριαρχικών εθνικών μας δικαιωμάτων.

Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν να αποφασιστεί μετά πάροδο δύο ετών (2002) να ξεκινήσουν οι επαφές σε χαμηλό διπλωματικό επίπεδο, οι οποίες κράτησαν δέκα τέσσερα χρόνια με εξήντα (60) γύρους συνομιλιών και σταμάτησαν από την Τουρκία τον Μάρτιο του 2016 χωρίς να έχουν αίσιο αποτέλεσμα.

Είναι προφανές ότι το περιεχόμενο των συνομιλιών, τουτέστιν η ατζέντα, παίζει καθοριστικό ρόλο για την δυνατότητα εξεύρεσης κοινών σημείων προσέγγισης, καθώς και το χρονικό σημείο έναρξης των επαφών και η διεθνής συγκυρία.
Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών ανέφερε ότι η Τουρκία του 2021 δεν είναι αυτή του 2016 ,παρέλειψε όμως να αναφέρει ότι και η Ελλάδα του 2021 δεν αυτή του 2016.

Ειδικότερα:
Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια ανέλαβε πρωτοβουλίες και ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα στον άμεσο και ευρύτερο περίγυρο της οικοδομώντας στενές σχέσεις στον στρατιωτικό, πολιτικό και οικονομικό τομέα που δεν είχαν προηγούμενο ,με αποτέλεσμα να αναβαθμίσει τον στρατηγικό της ρόλο και να ενισχύσει τον διεθνή της λόγο, γεγονός που έγινε θετικά αποδεκτό από τον διεθνή παράγοντα .

Η Τουρκία η οποία επί δεκαετίες διατηρούσε ένα κυμαινόμενο σε ένταση αλλά σταθερά επιθετικό και διεκδικητικό κλίμα απέναντι στην χώρα μας ,από το 2016 μέχρι σήμερα, από δικές της πρωτοβουλίες, το μετέτρεψε σε φιλοπολεμικό .Επίσης, ανέπτυξε πολεμικές επιχειρήσεις σε χώρες του εγγύτερου και όχι μόνον ,περιβάλλοντος της, αποδυνάμωσε σε επικίνδυνο βαθμό τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα στην χώρα και χρησιμοποίησε το προσφυγικό ρεύμα όχι για ανθρωπιστικούς σκοπούς αλλά για αποσταθεροποίηση και πολιτική εκμετάλλευση εναντίον της χώρας μας και της χρηματοδότριας της Ευρωπαϊκής Ενωσης .Η πολιτική της αυτή είχε ως αποτέλεσμα να βλάψει το περιφερειακό και διεθνές κύρος της και να αναγκαστεί να ακολουθήσει πολιτική παρακλήσεων και εξευμενισμού για να αποφύγει κυρώσεις που θα αποκαθηλώσουν το καθεστώς του κυβερνητικού κόμματος ΑΚΡ.

Η Ελληνική πλευρά παρ’ όλον ότι ευρίσκεται σε πλεονεκτική θέση λόγω της διεθνούς αρνητικής εικόνας που δημιούργησε η εξωτερική και εσωτερική πολιτική της εξ ανατολών γείτονος και δεν είχε συμφέρον να επισπεύσει την χρονική αυτή στιγμή την συνάντηση ,προσήλθε σε αυτήν επιτρέποντας στον κακής πίστεως συνομιλητή της την δυνατότητα να παραθέσει όλες τις διεκδικήσεις του που άπτονται της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Μία εξήγηση για την αποδοχή των διερευνητικών επαφών από την χώρα μας στο πλαίσιο και περιεχόμενο που έγιναν είναι ότι η ηγετική ομάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα γνωστά κράτη μέλη που έχουν επενδύσει δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ στην Τουρκία, έδωσαν σαφές μήνυμα στην Αθήνα ότι δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε μέτρα κατά της Τουρκίας είτε αυτά αφορούν την οικονομία είτε την στρατιωτική συνεργασία τους ( ισπανικής ναυπήγησης αεροπλανοφόρο, γερμανικά υποβρύχια κλπ. ) αφήνοντας έκθετη την χώρα μας στις Τουρκικές επιβουλές και προκλήσεις οπότε αναγκάστηκε να συρθεί στις επαφές αυτές ώστε να κερδίσει χρόνο, αφ’ ενός εξοπλιζόμενη αφ’ ετέρου αναμένοντας τον από μηχανής θεό που λέγεται Πρόεδρος Μπάιντεν.

Ως προς το θέμα των εξοπλισμών και δεδομένου ότι το θερμό επεισόδιο με την Τουρκία μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε, η γαλλική πλευρά θα μπορούσε ,επιδεικνύουσα και αποδεικνύουσα την φιλική της σχέση με την χώρα μας ,όπως έπραξαν , πολιτικά ,ο Πρόεδρος Μιττεράν το 1993 στο ΣΑ του ΟΗΕ για το θέμα των Σκοπίων και ο Προέδρος Ολάντ το 2015 για την οικονομική κρίση , να παραχωρήσει άμεσα 18 Rafale από τα υπάρχοντα σε λειτουργία 102 της Πολεμικής της αεροπορίας και 42 του ΠΝ της , τα οποία θα της επιστρέφονταν μόλις παραλαμβάναμε τα αγορασθέντα, εκτός και αν δεν της υποβλήθηκε το αίτημα.

Είναι προφανές ότι οι εταίροι μας στην ΕΕ δρομολογούν από τώρα την σύνταξη των συμπερασμάτων του Συμβουλίου Κορυφής του προσεχούς Μαρτίου ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε πιθανότητα επιβολής κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας με συνέπεια να εξασφαλιστούν οι συζητήσεις : α) για την επικαιροποίηση της συμφωνίας για το μεταναστευτικό και τα νέα κονδύλια που έχει υποσχεθεί η Γερμανίδα Καγκελάριος στον Ερντογάν, β) για την κατάργηση της θεώρησης εισόδου των τούρκων που επισκέπτονται τα κράτη μέλη της Ένωσης, γ) για την αναβάθμιση και διεύρυνση της συμφωνίας τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας που θα αποφέρει όφελος πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ στην Τουρκία και τεράστια οικονομική αναβάθμιση των σχέσεων της με Αφρικανικές χώρες και τέλος δ) για να αποκλειστεί οποιαδήποτε συζήτηση για απαγόρευση πώλησης ευρωπαϊκών οπλικών συστημάτων στην Άγκυρα.

Αν θέλουμε να αποφευχθούν τα ανωτέρω έχουμε την ευκαιρία να προβούμε στα ακόλουθα : α) Ο δεύτερος γύρος των επαφών που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα να λάβει χώρα πολύ πριν την 25η Μαρτίου που θα συνέλθει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ με θέμα την Τουρκία ,ώστε αν η Τουρκία συνεχίσει να προβάλει και στις διερευνητικές αυτές επαφές τις διεκδικήσεις της εις βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων να β) ανακοινώσουμε γραπτώς στα θεσμικά όργανα της ΕΕ και στο ΝΑΤΟ ότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να λύσει τις δύο διμερείς μας διαφορές αλλά συνεχίζει ακόμη και τώρα να θέτει στις διερευνητικές επαφές θέματα αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και των αρχών και αξιών που διέπουν τους δύο οργανισμούς, γ) στην περίπτωση που οι παρεμβάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ προς την Τουρκία δεν αποδώσουν καρπούς ώστε να έχουν αίσιο τέλος οι διερευνητικές τότε η Αθήνα θα υποχρεωθεί να διασφαλίσει στους κόλπους των δύο οργανισμών τα εθνικά της συμφέροντα τα οποία δεν συμβαδίζουν με οποιαδήποτε αναβάθμιση των σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ και την Συμμαχία.

Στην περίπτωση που δεν εκμεταλλευτούμε και αυτήν την φορά την ευνοϊκή για μας συγκυρία τότε θα πρέπει να ετοιμαστούμε για να δεχθούμε μία νέα εθνική αποτυχία στην οποίαν το mea culpa και οι υπόλοιποι «ατυχείς» χειρισμοί του παρελθόντος θα αποδειχθούν ανώδυνοι.

*Ο πρέσβης ε.τ. Ελευθέριος Καραγιάννης είναι από τους πλέον διακεκριμένους Έλληνες διπλωμάτες και έχει διατελέσει ανώτατος διπλωματικός σύμβουλος πρωθυπουργών της Ελλάδος και Υπουργών Εθνικής Αμύνης. Είναι τακτικός επιστημονικός συνεργάτης του europost.gr

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα