Το ότι ο Ακιντζί και η Άγκυρα διαχειρίστηκαν την απόφαση της Βουλής για το Ενωτικό Δημοψήφισμα για να ταπεινώσουν τους Ελληνοκύπριους, το είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πρώτος απ΄ όλους. Κι όχι μία φορά. «Εγωιστικά κάποιοι εμμένουν να νομίζουν ότι μπορεί να ταπεινώσουν τους συνομιλητές τους», έλεγε στις 21/2/2017, αναφερόμενος στο «ασήμαντο, ελάχιστο γεγονός» που προκάλεσε δήθεν την αποχώρηση Ακιντζί από τις συνομιλίες. «Ο κ. Ακιντζί δυστυχώς έκρινε ότι θα μπορούσε να ταπεινώσει την ελληνοκυπριακή πλευρά, αξιώνοντας ότι θα είχα υποχρέωση να διορθώσω το λάθος», έλεγε και στις 31/3/2017. Γι΄ αυτό μας παραξενεύει η οργή του Αβέρωφ Νεοφύτου και ειδικά η χτεσινή θεατρικότητα του Νίκου Τορναρίτη (που ως φτωχός βιοπαλαιστής κατηγορούσε άλλους ως οικονομικά βολεμένους) όταν άλλοι μιλούν για ταπείνωση. Ότι, δηλαδή, η «διόρθωση του λάθους» την οποία αξίωσε ο κ. Ακιντζί, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας την χαρακτήρισε ταπείνωση, πολύ πριν να την χαρακτηρίσουν άλλοι.
Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε ότι αυτό που θα γίνει σήμερα στη Βουλή είναι η «διόρθωση του λάθους», που με σαφήνεια και με υπόδειξη ακόμα και ποιοι θα την ψηφίσουν, απαίτησε ο Ακιντζί. Το ξέρει ο λαός, το ξέρει ο Ακιντζί, ο Τσαβούσογλου, ο Γκουντέρες, ο Γιούνκερ, ο Άιντα, αλλά ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ θέλουν να πιστέψουμε ότι η σημερινή τους απόφαση είναι κάτι άσχετο, κάτι σαν μυστηριώδης μετεωρίτης που έτυχε να πέσει ανάμεσα μας την ώρα του ύπνου μας και μας ταρακούνησε λίγο, αλλά ευτυχώς χωρίς συνέπειες. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν συνέπειες και όσοι αδυνατούν να τις διακρίνουν, αδυνατούν και να τις αντιμετωπίσουν. Διότι, το ουσιώδες δεν είναι η ταπείνωση ενός λαού και ενός δημοκρατικού Κοινοβουλίου, είναι κι αυτό, αλλά αν ήταν μόνο αυτό με αντάλλαγμα τη λύση του Κυπριακού, θα μπορούσε να είναι σ΄ ένα βαθμό υποφερτό. Το ουσιώδες είναι ότι με όλη τη διαχείριση, που σήμερα κορυφώνεται στη Βουλή, της πολιτικής ηγεσίας μας, των δυο μεγάλων κομμάτων κυρίως και πολύ λιγότερο της Κυβέρνησης, θα επαναρχίσουν οι συνομιλίες υπό τους όρους της τουρκικής πλευράς. Δηλαδή, ο Ακιντζί και η Άγκυρα αξιοποίησαν με απόλυτη επιτυχία την αγωνία των μεγάλων κομμάτων, το άγχος τους να τον πείσουν να επιστρέψει στις συνομιλίες άρον-άρον, την προθυμία τους να ποδοπατήσουν την αξιοπρέπεια τη δική τους και του Κοινοβουλίου, ώστε να οριοθετήσει τη διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει. Τέτοια ήταν η επιτυχία του κ. Ακιντζί, που εκτός των άλλων, έχει ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους ένα σωρό πρόθυμους να διατυμπανίζουν ότι έχει δίκαιο 100% και ότι οι εκπρόσωποι του λαού στο δημοκρατικό Κοινοβούλιο της χώρας, καθοδηγούνται από το εθνικιστικό ΕΛΑΜ. Έτσι κέρδισε και το δικαίωμα (για την ακρίβεια του το προσφέρουν απλόχερα), να έχει δικαίωμα λόγου στις αποφάσεις της Βουλής, όχι μόνο για την ελληνοκυπριακή Παιδεία, μα και για άλλα. Ήδη, εκδήλωσε την επιθυμία του όπως ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ προωθήσουν νομοθεσία για ενοποίηση της κινητής τηλεφωνίας.
Την οριοθέτηση την ανακοίνωσε και από τις Βρυξέλλες, προχτές ακόμα. Ότι οι συνομιλίες θα γίνουν με χρονοδιάγραμμα, που λήγει πριν από την έναρξη ερευνών του Ιουλίου για υδρογονάνθρακες και πριν από την επίσημη έναρξη της προεκλογικής των Προεδρικών. Μάλιστα, συνεχίζει να απειλεί για τα μονομερή βήματα της ε/κ πλευράς: Στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, «έχουμε και εμείς μερίδιο» και «εάν αυτά τα βήματα προχωρήσουν, δυστυχώς, ακόμα και αν δεν το θέλουμε, θα γίνουν αιτία για νέες εντάσεις». Θα ξαναφύγει από τις συνομιλίες προφανώς, αφού αυτό πιάνει τόπο. Ότι πρέπει να αποδεχτούν οι Ε/κ τις τέσσερις ελευθερίες των Τούρκων υπηκόων. «Το θέμα συζητήθηκε και από προηγούμενους ηγέτες και υπήρξε κατάληξη», έλεγε εννοώντας τη συμφωνία Χριστόφια – Ταλάτ. Ότι δεν θα υπάρξει λύση αν οι Ε/κ επιμένουν σε μηδενικές εγγυήσεις και μηδενικά στρατεύματα. Ότι πρέπει να ξεκινήσει ο Αναστασιάδης να προετοιμάζει τους Ε/κ για την εκ περιτροπής προεδρία και ότι πρέπει να αποδεχτεί όσα ο ίδιος έθεσε στο τραπέζι ως «πολιτική ισότητα», δηλαδή, τίποτα δεν θα μπορεί να αποφασιστεί χωρίς να το εγκρίνουν οι Τ/κ σε όλες τις κρατικές υπηρεσίες, ανεξάρτητες και μη. Αυτό είναι το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων που θα ξεκινήσουν την Τρίτη και που οι βουλευτές των μεγάλων κομμάτων είναι τόσο περήφανοι που θα το πετύχουν.
Υ.Γ.: Μετά από τη σημερινή ψηφοφορία η Βουλή θα καταφέρει να παραδώσει μια βόμβα στα χέρια του Προέδρου. Διότι, θεσμικά οφείλει να ζητήσει από τον Εισαγγελέα γνωμάτευση για τη Συνταγματικότητα. Αν είναι αντισυνταγματική η νομοθεσία δεν μπορεί να την υπογράψει και θα πρέπει να την παραπέμψει στο Ανώτατο ή να την επιστρέψει στη Βουλή. Αν την υπογράψει χωρίς να ζητήσει γνωμάτευση θα κάνει αυτό που εξαρχής του ζήτησε ο Ακιντζί, κρίνοντας ότι θα μπορούσε να τον ταπεινώσει…
Φιλελεύθερος
