Στη σκιά των τουρκικών προκλήσεων δημοσιεύουμε παλαιότερο άρθρο (20.08.20) που αποκαλύπτει πως σκέφτονται τα βαθιά κράτη στο Ισραήλ, την Αίγυπτο και άλλες μεσανατολικές χώρες. Ένα κλίμα καθόλου ευνοϊκό για την Τουρκία, το οποίο δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι έχει αλλάξει.
Ο διοικητής της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών (Μοσάντ) Γιόσι Κοέν αφιερώνει μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς του στην αναχαίτιση του Ιράν και ιδιαίτερα στο σαμποτάρισμα του πυρηνικού του προγράμματος. Ωστόσο, πριν από 20 μήνες άφησε έκπληκτους τους συνομιλητές του όταν τους εκμυστηρεύθηκε τις μύχιες ανησυχίες του: «Η ιρανική ισχύς είναι εύθραυστη. Η πραγματική απειλή έρχεται από την Τουρκία».
«Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, οι Δυτικοί έβλεπαν την Τουρκία ως υποψήφια για ένταξη στην Ε.Ε. Ωστόσο (επί προεδρίας Ερντογάν) η χώρα αυτή επαναπροσδιορίστηκε ως ακυβέρνητο σκάφος της Δύσης», γράφει ο Ρότζερ Μπόις.
Την ίδια ώρα, η γαλλική Le Figaro φιλοξενούσε άρθρο του φιλοσόφου Ζαν-Λου Μποναμί, υπό τον εύγλωττο τίτλο: «Το γαλλογερμανικό ζεύγος δεν υπάρχει πια. Το αποδεικνύει η άρνηση της Μέρκελ να υποστηρίξει την Ελλάδα και τη Γαλλία απέναντι στον Ερντογάν». Ο αρθρογράφος καυτηριάζει τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και τις προκλήσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, εκτιμώντας ότι ο Ταγίπ Ερντογάν συνιστά απειλή «για την ασφάλεια όλης της Ευρώπης», εκφράζει δε την απογοήτευσή του για την πολιτική ίσων αποστάσεων από την πλευρά του Βερολίνου.
