του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.
Η πρόσκληση στον Ερντογάν να επισκεφτεί την Ελλάδα προκάλεσε έκπληξη στους διπλωματικούς παρατηρητές. Λογικά δεν υπάρχει κάποιος λόγος γι’ αυτήν την επίσκεψη, αν είναι να ειπωθούν πάλι τα γνωστά τετριμμένα. Για ορισμένους, η αστάθεια και η ρευστότητα στην οποία βρίσκεται η περιοχή επιβάλλουν συναντήσεις με τη γειτονική χώρα η οποία, μονίμως, μας απειλεί στο ύψιστο δυνατό επίπεδο. Αυτό θα μπορούσε να είναι ένας πειστικός λόγος, αρκεί οι συναντήσεις αυτές να λειτουργούν εκτονωτικά και να μην επιδεινώνουν το αδιέξοδο.
Διότι όταν δεν μπορείς να τα βρεις στο επίπεδο των ηγετών, τα πράγματα δυσκολεύουν.
Γίνονται όμως και δεύτερες σκέψεις. Ο Ερντογάν έρχεται στην Ελλάδα αφού έχει ανακοινωθεί η αγορά των S-400 από την Άγκυρα, και αφού ο Έλληνας πρωθυπουργός επισκέφθηκε τις ΗΠΑ, επικεφαλής πολυμελούς κυβερνητικού κλιμακίου στο οποίο συμμετείχε και ο ΥΠΕΞ.
Από τους προσεκτικούς παρατηρητές δεν πέρασε απαρατήρητη η δίωρη συνάντηση του Νίκου Κοτζιά με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ στρατηγό ΜακΜάστερ, αλλά και η συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Μάικ Πενς. Οι ανακοινώσεις που ακολούθησαν δεν δικαιολογούν τις συναντήσεις αυτές.
Τα δεδομένα, λοιπόν, μέχρι στιγμής, είναι ότι οι συναντήσεις του Ερντογάν στην Αθήνα θα γίνουν υπό το βάρος της αγοράς των S-400 και της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον.
Σε αυτό το πλαίσιο, προσθέστε τα εξής:
- Οι ΗΠΑ δεν στήριξαν την κουρδική διοίκηση του Βορείου Ιράκ στο δημοψήφισμα για ανεξαρτησία, και δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στην περιοχή. Οι ιρακινές δυνάμεις σε συνεργασία με τους Ιρανούς πολιτοφύλακες κατήγαγαν συντριπτική νίκη κατά των Πεσμεργκά και άλλαξαν τις ισορροπίες. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν την ιδέα δημιουργίας κουρδικού κράτους. Μια κουρδική οντότητα στην περιοχή συμφέρει πρωτίστως τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Δείχνει, όμως, μια αδυναμία της Ουάσινγκτον και κάνει σκεπτικούς τωρινούς ή μελλοντικούς συμμάχους τους.
- Το Ιράν άφησε να εννοηθεί ότι υπήρξε κρούση από πλευράς Ουάσινγκτον για συνάντηση του Τραμπ με τον Ιρανό πρόεδρο Ρουχανί. Το Ιράν απέρριψε την πρόταση. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, οι ΗΠΑ δείχνουν μια ανεξήγητη αδυναμία ως ισχυρή δύναμη που δρα στην περιοχή.
Όπως έγραψε μια αμερικανική ιστοσελίδα, με τους Πέρσες δεν παίζεις σκάκι. Αυτοί το εφεύραν.
- Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν επισκέφθηκε την Τεχεράνη, και σύμφωνα με δημοσιεύματα του έγινε πρόταση –καθόλα λογικό– συνεργασίας των δύο χωρών με στόχο την απομόνωση των ΗΠΑ στην περιοχή.
- Οι κυβερνητικές δυνάμεις στη Συρία (οι δυνάμεις του Άσαντ) κατέλαβαν την πλούσια σε ενεργειακά αποθέματα περιοχή της Ντέιρ Ελ Ζορ. Την περιοχή διεκδικούσαν και οι συνεργαζόμενες με τις ΗΠΑ δυνάμεις των Κούρδων της Συρίας, στους σχηματισμούς των οποίων συμμετέχουν και Άραβες. Σημαντική απώλεια για τις ΗΠΑ.
- Η Ρωσία, παρά το γεγονός ότι αυτή την περίοδο έχει άριστες σχέσεις με την Τουρκία, κάλεσε στις ειρηνευτικές συνομιλίες της Αστάνας, για το μέλλον της Συρίας, τους Κούρδους της περιοχής. Σε αντίθεση με την Άγκυρα, η Μόσχα δεν τους θεωρεί τρομοκράτες.
- Η Ρωσία δείχνει σημάδια κόπωσης στη συριακή κρίση και αναζητά διέξοδο, ρυθμίζοντας όμως προς το συμφέρον της μεσανατολικές εκκρεμότητες. Δεν είναι καθόλου σίγουρο πως στόχος της είναι η παντελής απουσία των ΗΠΑ από την περιοχή.
- Η ΕΕ περνά υπαρξιακή κρίση και δεν έχει τη δυνατότητα προβολής σκληρής ισχύος. Η ήπια ισχύς την οποία προβάλει δεν είναι σημαντική για την συγκυρία.
- Η Κίνα διεκδικεί ρόλο στην περιοχή, και μια συνεννόηση Κίνας, Ρωσίας και Ιράν δεν αποκλείεται. Αντιθέτως, επιδιώκεται.
- Η Ελλάδα δεν έχει κανένα χαρτί ήπιας πολιτικής απέναντι στην Τουρκία. Το χαρτί της ΕΕ είναι αδύναμο, καθώς οι σημαντικές χώρες της ΕΕ δεν θέλουν την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας αλλά ούτε και η Τουρκία επιδιώκει να ενταχθεί σε μια ΕΕ με τα σημερινά χαρακτηριστικά.
- Ελληνική στρατιωτική αποτροπή, ακόμη, υπάρχει αλλά κινδυνεύει να περιοριστεί επικίνδυνα. Η αναζήτηση μιας νέας στρατιωτικής ισορροπίας και νέων διεθνών ερεισμάτων είναι απολύτως αναγκαία για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Η ελληνική πολιτική απέναντι στη γειτονική χώρα χρειάζεται ολική αναθεώρηση.
Αυτά είναι μερικά από τα νέα δεδομένα της ευρύτερης περιοχής μας τα οποία θα καθορίσουν το χάρτη και τις ισορροπίες μετά τη ρευστότητα που διανύουμε.
Έχει η ελληνική πλευρά αναλύσει και υπολογίσει τις επιλογές, τις ισορροπίες και τις δυνατότητες που διαθέτει για να υποστηρίξει την ακεραιότητα πρωτίστως της χώρας και στη συνέχεια τα ευρύτερα συμφέροντα;
Ας έχουμε όμως υπόψη μας πως οι εξελίξεις δεν επηρεάζουν μόνο την Ελλάδα, αλλά όλες τις χώρες της περιοχής.
Να που η ηρεμία δίνει την σωστή διάσταση των αποτελεσμάτων της επίσκεψης στις ΗΠΑ ή για την ακρίβεια της επικύρωσης των ενεργειών του τοπάρχη των ΗΠΑ στην περιοχή , του εξαιρετικού πρέσβη των ΗΠΑ , που συμπεριφέρεται σαν ανεξάρτητος παράγων της κεντρικής διοίκησης. Λες και ανέλαβε την οργάνωση της άμυνας της περιοχής , για λογαριασμό των ΗΠΑ βέβαια, με την δραστηριοποίηση των συμμάχων / συνεργατών /κτλ όπως η Ελλάδα και η Ουκρανία.
Ο Ομπάμα ακολούθησε 8 χρόνια ήπια εξωτερική πολιτική με μετρημένες κινήσεις. Μάλλον όμως έτυχε να διοικεί τις ΗΠΑ σε στιγμές που δεν διαθέτουν άλλη δυνατότητα από την ήπια εξωτερική πολιτική. Έτυχε να ταυτισθούν πρόεδρος και δυνατότητες ή επιλέχθηκε γι αυτό? Ποιος ξέρει.
Στην περιοχή η κατάσταση είναι έξω από τις δυνατότητες των ΗΠΑ να την ελέγξουν μπορούν όμως να δώσουν δυνατότητες στην Ελλάδα πχ , με τον σχετικό έλεγχο του εκάστοτε πρέσβη , να κάνει κινήσεις προς όφελος της ίδιας που ταυτίζονται όμως με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Είπαμε πόλεμος δι αντιπροσώπων .
Έτσι κατορθώσαμε να πάρουμε την αναβάθμιση των F16 με τόσο χαμηλή τιμή (1.1) και με Έλληνες υποκατασκευαστές. Να ξέρουμε τι λεμε , άλλο η αποδόμηση του Τσίπρα κι άλλο η αποδόμηση της εξωτερικής μας πολιτικής που τυχαίνει να είναι άριστη.
Σ αυτές τις παραμέτρους που τόσο αντικειμενικά μας δίνεις Παντελή η Ελλάδα έχει σημαντικό συντελεστή τριβής/ αντίστασης για να μη συντελεσθούν γεγονότα που δεν συμφέρουν στις ΗΠΑ και στο βαθμό που θα μειωθεί η ένταση τους.
Το κέρδος των ΗΠΑ είναι να μη συμβεί μεγάλη ζημιά. Ο σημερινός πρόεδρος όντας επιχειρηματίας , τσαλαβουτώ κι χάνω κερδίζω ανά συμφωνία αλλά στο τέλος να έχω αθροιστικά κέρδος , δεν μπορεί ν ακολουθήσει την ήπια πολιτική που αντιστοιχεί στις τωρινές δυνατότητες των ΗΠΑ , που άλλωστε για το μέλλον έχοντας σχεδόν επάρκεια υδρογονανθράκων απομονώνονται σιγά σιγά διατηρώντας την δύναμη τους για αργότερα .
Έτσι ο πρέσβης γίνεται ο τοπικός αντι πρόεδρος κα με συνεργασία με το ‘administration ‘ , σύμβουλοι άμυνας κτλ, οργανώνει την τοπική πολιτική των ΗΠΑ.
Θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε την δυνατότητα που φαίνεται ?
“Ο Ομπάμα ακολούθησε 8 χρόνια ήπια εξωτερική πολιτική με μετρημένες κινήσεις”
Ήπια εξωτερική πολιτική λες εσύ την σφαγή στον μουσουλμανικό κόσμο, για να φέρει την “Αραβική Άνοιξη”, η οποία σφαγή συνεχίζεται μέχρι σήμερα στην Συρία;
Η προσκληση Ερντογαν αποσκοπει 1ον) σε μεσολαβιτικη προσπαθεια , υστερα απο παροτρυνση των ΗΠΑ , για αποφυγη αποστασιοποιησης της Τουρκιας απο το ΝΑΤΟ , με την ακυρωση της προμηθειας των S-400 αφ’ενος και αφετερου την προσωρινη αναστολη δημιουργιας Κουρδικου κρατους , εκ μερους των ΗΠΑ .2ον) Διαβεβαιωσεις εκ μερους μας αποφυγης διευκολυνσης εισδοχης Τουρκων φυγαδων , μη παροχης ασυλου αυτών και 3ον) Διαβεβαιωσεις για παγωμα εκ μερους μας ανακηρυξης ΑΟΖ , προσδοκωντας σε μειωση των εντασεων σε Αιγαιο και Κυπρο !
Έχετε πληροφόρηση ή είναι εκτιμήσεις σας;
Μήπως τελικά η μη ανακήρυξη ΑΟΖ είναι όπλο στη φαρέτρα του ΥΠΕΞ στις συζητήσεις με Τουρκία?
Λέω μήπως με βάση το 3. που δείχνει ‘κατανόηση’ εκ μέρους της Ελλάδας.
Ποτέ, μα ποτέ, η αποποίηση εθνικών μας δικαιωμάτων δεν μπορεί και δεν πρέπει να θεωρείται ως όπλο στη φαρέτρα μας. Απλώς, δηλώνει υποχωρητικότητα και ενδοτισμό, που αποθρασύνουν τον αντίπαλο.
Είδαμε που έχουμε καταντήσει με την μη ανακήρυξη των χωρικών μας υδάτων στα 12νμ, τον ενδοτισμό μας στα Ίμια, των ξεπούλημά μας στην Μαδρίτη (1997) και τώρα στην μη ανακήρυξη τής ΑΟΖ.
Δεν διαφωνώ καθόλου. Αντίθετα θεωρώ ότι είναι θέμα που η Ελλάδα κάθε φορά το σηκώνει ανάλογα με την κατάσταση για δικό μας κέρδος.
Τι σηκώνει ανάλογα με το δικό μας κέρδος; Πότε σήκωσε κάτι για το δικό μας κέρδος; Πότε βγήκαμε κερδισμένοι από το 1922 και μετά;
Η σχεδον αμεση -μετα την επισκεψη στην Ουασιγκτων της ”τριπλετας” της ανωτατης σημερινης Ελληνικης κυβερνητικης ηγεσιας (πρωθυπουργος και υπουργοι Εξωτερικων και Εθνικης Αμυνης)- πραγμα που δεν εχει ξανασυμβει στο παρελθον μετα την ενταξη της Ελλαδος στην Δυση και το δογμα Τρουμαν- επισκεψη του Ελληνος ΥΠΕΞ κ. Κοτζια στην Τουρκια , για να επιδωσει -πλην των αλλων- και την επιστολη προσκλησεως του δικου μας Προεδρου της Δημοκρατιας κ. Παυλοπουλου προς τον κ. Ερντογαν ,καθως και η σχεδον αμεση αποδοχη της προσκλησεως και η ταχεια πραγματοποιηση (εντος του Δεκεμβριου) της επισκεψεως του στην Αθηνα ,μαλλον ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ οτι η Ελληνικη αντιπροσωπεια εφερε πολλα και ποικιλα μηλα των Εσπεριδων εξ Εαπεριας ( ΗΠΑ ), που θα πρεπει να τα ”φανε” Ελληνες, Τουρκοι και Κυπριοι , μετα τις Προεδρικες εκλογες του Φεβρουαριου στην Κυπριακη Δημοκρατια . ΕΙΚΑΖΕΤΑΙ βασιμως οτι, ουτε ο Γ.Γ του ΟΗΕ ,ουτε τα μονιμα μελη του Συμβουλιου Ασφαλειας θελουν να επαναληφθει το Κρανς Μοντανα για το Κυπριακο και φυσικα θελουν να ρυθμισθει το θεμα των ΑΟΖ ,-εν αναγκη με συνεκμεταλλευση- επειδη δεν μπορει να μεταμορφωνεις την Κρητη και την Κυπρο -με τις Βρετανικες βασεις- σε αβυθιστα αεροπλανοφορα και να εχεις”πυρκαγιες” στην Ανατολικη Μεσογειο , με συνεχομενες ελληνοτουρκικες και τουρκικες και κυπριακες αντιδικιες, οι περισσοτερες των οποιων- δυστυχως- για ΟΛΟΥΣ τους στρατηγικους εταιρους Ελλαδος, Τουρκιας και Κυπρου , θεωρουνται οτι ειναι περι ονου σκιας, γιαυτο και απεφυγαν να παρουν θεση για την ξαφνικη και ατυχη καταληξη των συνομιλιων για το Κυπριακο στην Ελβετια και αποφευγουν να παρουν θεση για τις” κραυγες μας ”για τις ΑΟΖ και για τις Τουρκικες παραβιασεις-παραβασεις στο Αιγαιο, που γιαυτους ειναι θαλασσα του ΝΑΤΟ, με μεγαλες διεθνεις διευκολυνσεις,- που απο το 1936, μονο η Τουρκια τις παρεχει λογω των Στενων – και ετερον ουδεν, ειτε μας αρεσει,ειτε οχι , μετα τους πολεμους στο Αφγανισταν και Ιρακ. Γιαυτο και εμεις ως Ελλαδα μαλλον πρεπει ”να αφησουμε τον χρονο να δουλεψει” στα Ελληνοτουρκικα ,με την ελπιδα οτι θα εχουμε εθνικο οφελος απο την ”ακινησια ”-πλην των Ιμιων και της Συυμφωνιας της Μαδριτης-, που υπαρχει μετα το το 1974, τακτικη που τηρηθηκε και στο αλλο εθνικο θεμα με τα Σκοπια, που ωριμασε υστερα απο 25 χρονια , αφου ”πακτωσαμε” την γρανιτενια κολωνα της ομοφωνης αποφασεως του ΝΑΤΟ τον Απριλιο του 2008. Μεσα δεν παμε καλα, τουλαχιστον να παμε εξω καλα, μια που επειγονται οι μεγαλοι και ιδιαιτερα ο αναστροπεας και ”διαβολικος” κατα τον πρωθυπουργο μας κ. ΤΡΑΜΠ ευχομενοι να μακροημερευσει στην Προεδρια των ΗΠΑ.
Η Ακατανόητη Πρόσκληση στον Ερντογάν να επισκεφθεί την Αθήνα
Όταν ξέρει κανείς το ποιον των κυβερνώντων στην Ελλάδα, πρέπει να φοβάται τα χειρότερα από μία τέτοια επίσκεψη. Ο Καρυώτης έχει δίκιο.