Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης
File Photo: Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (2ος Δ) με τον Ιταλό ομόλογό του Πάολο Τζεντιλόνι (Paolo Gentiloni) (Α). ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΑΤΑΠΟΔΗΣ OCTOBER 22, 2017
Μοιάζει περισσότερο με σαπουνόπερα παρά με ουσιαστική διαφορά. Αναφερόμαστε εδώ στην οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία, που είναι και η ευκολότερη οριοθέτηση από τις έξι, που πρέπει να πραγματοποιήσει η Ελλάδα.
Όπως, επανειλημμένα, έχω γράψει η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία είναι, θεωρητικά, η ευκολότερη γιατί ήδη, από το 1977, έχει οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα μεταξύ των δυο κρατών και η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ πάντα συμπίπτει. Πάντως προκαλεί απορία ,γιατί η Ελλάδα παραχώρησε ελάχιστα οικόπεδα για εξερεύνηση στο Ιόνιο Πέλαγος, ενώ θα μπορούσε να δώσει οικόπεδα σε όλη την έκταση της οριοθετημένης υφαλοκρηπίδα της με την Ιταλία.
Και ξαφνικά ανακάλυψα ότι ενώ η συμφωνία οριοθέτησης είναι έτοιμη και πλήρης διότι οι δύο χώρες έχουν συμφωνήσει ακόμα και στις γεωγραφικές συντεταγμένες, αντιδρά ο Ιταλός υπουργός Τροφίμων, Γεωργίας και Αλιείας υποστηρίζοντας ότι οι Ιταλοί ψαράδες έχουν, για δεκαετίες τώρα, παραδοσιακά αλιευτικά δικαιώματα στο Ιόνιο Πέλαγος και φτάνουν μέχρι τα 6 μίλια των χωρικών μας υδάτων.
Το πιο εξωφρενικό είναι ότι ο Υπουργός αντιδρά και για την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος, ισχυριζόμενος ότι οι Ιταλοί έχουν, επίσης, παραδοσιακά αλιευτικά δικαιώματα στην Ρόδο και την Κρήτη!
Επιπλέον, φαίνεται ότι έχει βάλει το χεράκι του και στην οριοθέτηση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία, αναφέροντας ότι και σε εκείνη την περιοχή οι Ιταλοί έχουν παραδοσιακά αλιευτικά δικαιώματα. Με τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς…. Βέβαια, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ΑΟΖ αφού, όπως τουλάχιστον φαίνεται από τις δημόσιες δηλώσεις, απέφυγε να αναφέρει την ΑΟΖ στον Πρόεδρο Τραμπ.
Δεν είχε όμως καμία δικαιολογία να μη συζητήσει το θέμα της οριοθέτησης της ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία με τον Ιταλό Πρωθυπουργό στην Κέρκυρα την Πέμπτη, 14 Σεπτεμβρίου. Ο Αλέξης Τσίπρας άφησε άλλη μια ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη, ενώ θα μπορούσε να είχε πιέσει τον Πάολο Τζεντιλόνι ώστε να τελειώσει, επιτέλους, η πρώτη και ευκολότερη οριοθέτηση της ΑΟΖ μας.
Με αυτή στις αποσκευές του θα διευκολυνόταν να εγείρει το θέμα της ΑΟΖ στο Λευκό Οίκο. ΕΠΙΛΟΓΟΣ Όπως όλοι γνωρίζουμε, η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με έξι κράτη, την Αλβανία, την Ιταλία, την Λιβύη, την Αίγυπτο, την Κύπρο και την Τουρκία, με τα οποία δεν έχει πραγματοποιήσει ούτε μια οριοθέτηση!
Πρέπει, επιτέλους, να ξεκινήσουμε από κάπου και η οριοθέτηση με την Ιταλία έχει καθυστερήσει απαράδεκτα και πρέπει να πραγματοποιηθεί άμεσα μια και μας περιμένουν μερικές πιο δυσκολότερες οριοθετήσεις. Η πιο σημαντική είναι αυτή με την Αίγυπτο. Θα αντιτείνει κάποιος ότι η πιο σημαντική είναι αυτή με την Τουρκία, αλλά δεν έχει δίκιο. Η οριοθέτηση με την Τουρκία είναι όντως η δυσκολότερη.
Η οριοθέτηση όμως με την Αίγυπτο είναι η πιο σημαντική και κρίσιμη, διότι δίνει πλήρη επήρεια στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου (Ρω, Μεγίστη, Στρογγύλη). Με αυτή την σωστή οριοθέτηση η Τουρκία δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Η Λεκάνη του Ηροδότου, που κείται στο κρίσιμο τρίγωνο ανάμεσα στην Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι το κλειδί στα θέματα ενέργειας της Ανατολικής Μεσογείου, γιατί εκεί βρίσκονται τα μεγαλύτερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Οι Αμερικανοί βέβαια γνωρίζουν πολύ καλά την περιοχή, γιατί την έχουν ήδη εξερευνήσει και αυτός είναι ο λόγος που δεν επιθυμούν την οριοθέτηση της ΑΟΖ της Κύπρου με την Ελλάδα και της ΑΟΖ της Αιγύπτου με την Ελλάδα, καθώς είναι η περιοχή που εποφθαλμιούν οι Τούρκοι, οι οποίοι συνεχίζουν, προκλητικά, να ισχυρίζονται ότι διαθέτουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο, αποκόπτοντας έτσι την Ελλάδα από την Κύπρο.
Φάνηκε ότι με την αλλαγή καθεστώτος στην Αίγυπτο είχε ανοίξει ένας νέος δρόμος που έκανε την Ελλάδα αισιόδοξη για μια οριοθέτηση που θα ήταν χρήσιμη και για τα δύο κράτη και θα διευκόλυνε την συμμετοχή της Κύπρου όχι μόνο για να γίνει, επιτέλους, οριοθέτηση με την Ελλάδα αλλά και να συμπληρωθεί η οριοθέτηση της Κύπρου με την Αίγυπτο το 2003, όταν η κυβέρνηση Κληρίδη αποδέχτηκε την παρέμβαση της κυβέρνησης Σημίτη για μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ, προκειμένου να μην ενοχληθεί η Τουρκία.
Τώρα αυτή η οριοθέτηση είναι από καιρό έτοιμη και περιμένει να πέσουν οι υπογραφές από τις δύο κυβερνήσεις. Δυστυχώς, αυτό δεν έχει πραγματοποιηθεί διότι κάποια στελέχη της Αιγυπτιακής κυβέρνησης σαμποτάρουν αυτή την οριοθέτηση υποστηρίζοντας τις θέσεις της Τουρκίας! Όπως έχω ήδη γράψει: «Χρειαζόμαστε μια νέα εξωτερική πολιτική, γιατί η Ανατολική Μεσόγειος έχει αρπάξει φωτιά επικίνδυνα για αρκετά χρόνια.
Η Κύπρος διαθέτει ΑΟΖ, η Αίγυπτος διαθέτει ΑΟΖ, το Ισραήλ διαθέτει ΑΟΖ, αλλά για μας αυτή η ιδέα δεν είναι στις προτεραιότητες της πολιτικής ηγεσίας και της Βουλής μας. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την συνέχιση του φοβικού μας συνδρόμου, διαφορετικά κάποια στιγμή θα κινδυνεύσουμε σοβαρά να παραδώσουμε μια χώρα μικρότερη από αυτή που παραλάβαμε.»
Πηγή: Γιατί η Ελλάδα δεν μιμείται το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Κύπρο: Η ελληνο-ιταλική τραγωδία της ΑΟΖ: http://mignatiou.com/2017/10/giati-i-ellada-den-mimite-to-israil-tin-egipto-ke-tin-kipro-i-ellino-italiki-tragodia-tis-aoz/
Το θέμα είναι ότι με όποιο αλγόριθμο ξεκινήσουμε μ αυτόν θα πάμε παντού.
Απ την άλλη έχουμε πολλές διαφορετικές καταστάσεις σχέσεων και γεωγραφίας και υποθαλάσσιου πλούτου.
Θέλει προσοχή η αρχή και δεν είναι εύκολη.
Τι … προσοχή θέλει η αρχή; Η Κύπρος, ένα κράτος μικρό και “στα πόδια” τής Τουρκίας, με το μισό του έδαφος υπό τουρκική κατοχή, ανακήρυξε την ΑΟΖ του, γράφοντας τις τουρκικές κραυγές, υλακές και απειλές εκεί ου δεν πιάνει μελάνι. Στην συνέχεια προχώρησε στην οριοθέτηση.
Η Ελλάδα; Καλώς διερωτάται ο αρθρογράφος, τι συμβαίνει επιτέλους μ’ εμάς;
Να μην ξεχνούμε κι αυτό.