Με την καταλυτική παρέμβαση του Λευκορώσου ηγέτη, επιτεύχθηκε συμφωνία μεταξύ του προέδρου της Ρωσίας και του αρχηγού των μισθοφόρων της Wagner, με αποτέλεσμα τη λήξη της κρίσης και την αναίμακτη επιστροφή της τάξης στα πολιτικά πράγματα της Ρωσίας. Η όλη όμως κατάσταση αφήνει πολλά ερωτήματα για το τι πραγματικά συνέβη και τι συμφωνήθηκε μεταξύ των τριών.
Η καταλυτική παρέμβαση του ηγέτη της Λευκορωσίας Alexander Lukashenko έφερε συμφωνία μεταξύ του Ρώσου Προέδρου Putin και του Prigozhin, αρχηγού των μισθοφόρων της Wagner.
Με τις δυνάμεις της Wagner να έχουν εκτελέσει ένα καλά υπολογισμένο σχέδιο και με το να βρίσκονται 300 περίπου χιλιόμετρα έξω από τη Μόσχα, οι επιλογές του Ρώσου προέδρου ήταν πραγματικά ελάχιστες ώστε να επιτευχθεί κάποιου είδους αποκλιμάκωση.
Αν ο ίδιος ο Πούτιν έμπαινε στη διαδικασία να διαπραγματευθεί δημόσια με τον Prigozhin, αυτό από μόνο του θα συνιστούσε δήλωση ήττας για τον ίδιο και θα ήταν αμφίβολη η παραμονή του στη ρωσική προεδρία την επόμενη ημέρα.
Έτσι, ο ρόλος του ενδιάμεσου που έπαιξε ο Lukashenko ήταν καταλυτικός και έφερε αποτέλεσμα.
Καταλυτικό ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι ο Prigozhin δεν αμφισβήτησε ποτέ την εξουσία του προέδρου Πούτιν, αλλά στράφηκε εναντίον των Siloviki, της ομάδας δηλαδή των στρατοκρατών που οδήγησαν – λανθασμένα κατά τον Prigozhin – στην επίθεση της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας. Αυτή η λεπτομέρεια έκανε και τη διαφορά ώστε να επιτρέψει στον Πούτιν από θέση ισχύος να διαπραγματευθεί μέσω του Lukashenko μια συμφωνία αποκλιμάκωσης.
Η πρώτη κίνηση του Prigozhin ήταν να ανακοινώσει πως η “Πορεία για Δικαιοσύνη” που είχε ονομάσει την ένοπλη στάση του ολοκλήρωσε τον αντικειμενικό της στόχο και πως μετά τη συμφωνία, οι δυνάμεις της Wagner επιστρέφουν στην βάση τους και στο πεδίο της μάχης. Η ανακοίνωση αυτή είναι επιπλέον απόδειξη ότι ο Prigozhin δεν αμφισβητεί την εξουσία Πούτιν. Με αυτόν τον τρόπο αποδυναμώνει τα επιχειρήματα των αντιπάλων του στο Κρεμλίνο που τον ήθελαν να κάνει κινήσεις για την ανατροπή Πούτιν ως κατευθυνόμενο από ξένα κέντρα επιρροής.
Μια πρώτη, λοιπόν, ανάγνωση δείχνει πως το όλο θέμα ήταν και παραμένει ίσως ακόμη, μια εσωτερική κρίση στη Βυζαντινή δομή εξουσίας της Ρωσίας.
Η συμφωνία
Για το τι πραγματικά συμφωνήθηκε μεταξύ των εμπλεκομένων ώστε να υπάρξει αποκλιμάκωση της κρίσης, στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τίποτα.
Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν από τον εκπρόσωπο τύπου στο Κρεμλίνο Dmitry Peskov, συμφωνήθηκε:
– Να μην απαγγελθούν ποινικές κατηγορίες εναντίον του Prigozhin,
– Ο αρχηγός της Wagner να πάει στην Λευκορωσία,
– κανένα μέλος της Wagner να μην κατηγορηθεί για ένοπλη στάση,
– ένα κομμάτι των μαχητών της Wagner να υπογράψει συμβόλαια με το Ρωσικό υπουργείο άμυνας και να ενταχθούν στις τάξεις του ρωσικού στρατού.
Αναπάντητα ερωτήματα
Τα όσα ανακοινώθηκαν επίσημα σχετικά με τη συμφωνία Wagner – Κρεμλίνου και η δήλωση Prigozhin ότι η “Πορεία για Δικαιοσύνη” πέτυχε τους στόχους της, αφήνουν πολλά ερωτήματα αναπάντητα.
Η κύρια απαίτηση του αρχηγού της Wagner ήταν η απομάκρυνση του Ρώσου υπουργού άμυνας και του Αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων ως κύριων υπεύθυνων για τον πόλεμο φθοράς της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας. Ικανοποιήθηκε αυτή η απαίτηση;
Επίσης, η αιφνιδιαστική προέλαση των μαχητών της Wagner έπιασε απροετοίμαστο ένα ολόκληρο σύστημα ασφάλειας της Ρωσίας. Δεν θα υπάρξουν καρατομήσεις στελεχών και βαθιές αλλαγές την επόμενη ημέρα;
Το επόμενο διάστημα, ανάλογα με τις εξελίξεις, θα δούμε τι πρόκειται να αλλάξει στη Ρωσία και στις επιχειρήσεις εναντίον της Ουκρανίας. Ανάλογα με τα όσα συμβούν θα μπορούμε ενδεχομένως να εξάγουμε ασφαλέστερα συμπεράσματα για το τι πραγματικά συμφωνήθηκε.
