Ο Στέφεν Ζάιμπερτ, πάνω από 11 χρόνια “σκιά” της Μέρκελ, αναλαμβάνει νέο πόστο. Φρόντισε γι αυτό προσωπικά η ίδια. Δυσαρέσκεια στο διπλωματικό σώμα για τον “αλεξιπτωτικό” διορισμό.
Όταν τέλος Ιανουαρίου ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ ρωτήθηκε από τη Süddeutsche Zeitung ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά του σχέδια, ο μακροβιότερος σε αυτό το νευραλγικό πόστο και στενός συνεργάτης της Άγκελα Μέρκελ δεν θέλησε να απαντήσει. Αρκέστηκε να πει ότι “έχω κυρίως την αίσθηση ότι θέλω να κάνω κάτι για μένα, κάτι από το οποίο να μπορώ να μάθω και να με γεμίζει στον ίδιο βαθμό, όπως αυτό που έκανα μέχρι τώρα”. Και μετά σιωπή. Η νέα κυβέρνηση υπό τον Όλαφ Σολτς ανέλαβε τα καθήκοντά της, στο κυβερνητικό μπρίφιγκ τη θέση Ζάιμπερτ έλαβε ο συνονόματος Στέφεν Χεμπεστράιτ, κι αυτός δημοσιογράφος, όπως και ο Ζάιμπερτ, και το θέμα έμεινε εκεί.
Ασκήσεις ισορροπίας Μπέρμποκ
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο Ζάιμπερτ προορίζεται για πρέσβης στο Ισραήλ και η επιβεβαίωση ήρθε προχθές υπό τη μορφή ανάρτησης δίλεπτου βίντεο στο twitter. “Σαλόμ, είμαι ο Στέφεν Ζάιμπερτ, διορισμένος πρέσβης της Γερμανίας στο Ισραήλ. Σας καλώ να με ακολουθήσετε στη δουλειά μου και τη δουλειά της πρεσβείας εδώ στο twitter. Προσβλέπω σε πολλές συναντήσεις και ανταλλαγές”. Ο Ζάιμπερτ μιλά στα εβραϊκά και στα αγγλικά. “Γερμανία και Ισραήλ μοιράζονται μια ιδιαίτερη φιλία μετά τα τερατώδη εγκλήματα της Σόα … σήμερα οι δύο χώρες είναι εταίροι και φίλοι για μένα ιδιαίτερα αυτό σημαίνει πολλά”. Είναι εμφανές ότι χρησιμοποίησε τους περασμένους μήνες για να μάθει εβραϊκά. Ένας ανανεωμένος, φρεσκοκουρεμένος Ζάιμπερτ έτοιμος να αναλάβει μια από τις πιο δύσκολες πρεσβείες για γερμανικά δεδομένα, ως εν αναμονή πρέσβης. Γιατί, μπορεί να πήρε μεν το λεγόμενο agrément από την ισραηλινή κυβέρνηση, αλλά δεν έχει επιδώσει ακόμη διαπιστευτήρια στον πρόεδρο της χώρας. Και γι αυτήν την επίσημη τελετή δεν υπάρχει ακόμη ημερομηνία. Αν παρατηρήσει κανείς κάτω από την ανάρτηση, οι αντιδράσεις είναι πολλές – και ποικίλες.
Κάποιος πόσταρε βιντεάκι με τον Ζάιμπερτ από την αίθουσα του μπρίφινγκ να υποστηρίζει τον αγωγό Nord Stream 2 όταν ήταν ακόμη κυβερνητικός εκπρόσωπος. Άλλος σχολίασε το ότι αναλαμβάνει πρέσβης “εξωθεσμικά” χωρίς να προέρχεται από το υπουργείο Εξωτερικών και χωρίς να έχει περάσει από όλα τα στάδια που κανονικά περνά ένας διπλωμάτης καριέρας. Η Süddeutsche Zeitung υποστηρίζει ότι πρόκειται για “έργο” της Μέρκελ. Λέγεται ότι η τέως καγκελάριος ενδιαφέρθηκε για ελάχιστους ανάμεσα στους συνεργάτες της για την καριέρα τους μετά τη δική της αποχώρηση από την καγκελαρία. Το ότι ο Ζάιμπερτ λοιπόν γίνεται πρέσβης της το υποσχέθηκε ο ίδιος ο Όλαφ Σολτς. Βέβαια η επιθυμία ήταν η Ισπανία και όχι το Ισραήλ. Αλλά προκλήθηκαν “καραμπόλες” όχι μόνο στις μεταθέσεις των πραγματικών πρέσβεων σε περίοπτες πρεσβείες, όπως η Ουάσιγκτον, το Πεκίνο ή το Νέο Δελχί, αλλά και σε ό,τι αφορά το επίπεδο μισθοδοσίας. Η αρμόδια υπουργός Ανναλένα Μπέρμποκ έπρεπε να διαχειριστεί τις πιο διαφορετικές προσδοκίες μέσα στο υπουργείο της, να μη δυσαρεστήσει τα στελέχη της, αλλά και τις επιθυμίες που έρχονταν από τους κυβερνητικούς εταίρους. Μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας.
Πολυταξιδεμένος, με ολισθήματα
Βέβαια, ο Ζάιμπερτ δεν είναι ο πρώτος και ο μόνος που γίνεται πρέσβης ως “αλεξιπτωτιστής”. Προηγήθηκε το 1971 ο Γέσκο φον Πουτκάμερ, αρχισυντάκτης της εφημερίδας “Vorwärts” των Σοσιαλδημοκρατών, έπειτα από ενέργειες του τότε καγκελάριου Βίλι Μπραντ. Το 1977 ακολούθησε ο επί σειρά ετών κυβερνήτης-δήμαρχος του Βερολίνου, Κλάους Σιτς, ο οποίος ανέλαβε την πρεσβεία στο Τελ Αβίβ, αφότου προέκυψαν πολιτικά προβλήματα. Το 2000 ο καγκελάριος Σρέντερ αντάμειψε τον παλαιό συνοδοιπόρο του Ντρέσλερ με το ίδιο πόστο. Θέση στο υπουργικό συμβούλιο δεν υπήρχε γι αυτόν. Ο Ντρέσλερ ξεκίνησε την θητεία του με την πρόταση να τεθεί η Ιερουσαλήμ, την οποία ο Ντόναλντ Τραμπ αναγνώρισε ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, υπό διεθνή έλεγχο. Όμως η γερμανική πρεσβεία, όπως και η συντριπτική πλειονότητα των χωρών, παραμένει στο Τελ Αβίβ και ο έμπειρος Ζάιμπερτ δεν πρόκειται να κάνει τέτοιο λάθος. Αλλά κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης θητείας του ως φωνή και πρόσωπο της Μέρκελ έκανε ολισθήματα. Για παράδειγμα, το 2011 πάνω στη βιασύνη του έγραψε τον Οσάμα μπιν Λάντεν ως Ομπάμα μπιν Λάντεν. Και όταν το 2018 ο νυν πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Φρίντριχ Μερτς έβαλε υποψηφιότητα για επίτιμος πρόεδρος του CDU, λέγεται ότι έβριζε στους διαδρόμους του χώρου συγκέντρωσης του κόμματος και αποκαλούσε την υποψηφιότητα “παράλογη”.
Στο πλευρό της Μέρκελ ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο, πολλές φορές στο Ισραήλ, ξενύχτησε μαζί της, ήταν πάντα η σκιά της – με την τσάντα στο ένα χέρι και έγγραφα στο άλλο. Συντόνισε αμέτρητες συνεντεύξεις τύπου, ήρθε σε επικοινωνία και γνώρισε από κοντά προέδρους, πρωθυπουργούς και άλλους πολιτικούς. Γνωριμίες που δεν θα μπορούσε να κάνει με την μέχρι τότε καριέρα του ως δημοσιογράφος, ανταποκριτής στην Ουάσιγκτον και αργότερα άνκορμαν στην ειδησεογραφική εκπομπή μεγάλης ακροαματικότητας Heute Journal, του δεύτερου καναλιού της δημόσιας τηλεόραση ZDF με έδρα το Μάιντς, όπου η Μέρκελ τον εντόπισε και τον έφερε στο Βερολίνο. Τους κανόνες της πολιτικής επικοινωνίας τους παίζει στα δάχτυλα μετά από 11 χρόνια εμπειρίας ως κυβερνητικός εκπρόσωπος. Κανένα τρικ δεν του είναι άγνωστο. Φαίνεται και από τον τρόπο που εξήγγειλε την νέα του θέση ως επικεφαλής της γερμανικής πρεσβείας στο Τελ Αβίβ. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ο 62χρονος Ζάιμπερτ είναι από όλες τις απόψεις ένας μαραθωνοδρόμος.
Ειρήνη Αναστασοπούλου
DW