Βρήκε ευκαιρία να προωθήσει την κυριαρχική ισότητα ο Τατάρ – Θέλει… να λύσει το υδατικό στις ελεύθερες περιοχές – Δηλώνει έτοιμος για συμφωνία μεταφοράς νερού, με το αζημίωτο – Προτείνει συνεργασία μεταξύ δύο κρατών – Δεν αποδέχεται τη φόρμουλα ΜΟΕ που ισχύει για τον ηλεκτρισμό
Από τη δέσμη των ελληνοκυπριακών εφημερίδων που φτάνουν κάθε πρωί στο γραφείο του, ο Ερσίν Τατάρ ξεχώρισε και σημείωσε τις ειδήσεις που αφορούν τα ζητήματα λειψυδρίας στην Κυπριακή Δημοκρατία. Μετά τη διαρροή στο φράγμα του Μαυροκόλυμπου στην Πάφο και τις ανησυχητικές προβλέψεις για σοβαρές ελλείψεις μέσα στο καλοκαίρι, ο κατοχικός ηγέτης βρήκε άλλη μια ευκαιρία να προωθήσει τη λύση των δύο κρατών. Μέσα από ακόμη μία πτυχή της καθημερινότητας.
Τι κι αν αυτή την περίοδο η ατζέντα του Κυπριακού είναι βαριά, ο Τατάρ προτίμησε να ασχοληθεί με το θέμα του υδατικού. Επικαλούμενος το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ελεύθερες περιοχές, επανέφερε στο προσκήνιο την πρόταση του για συνεργασία στον τομέα των υδάτινων πόρων.
Πως προτείνει να λειτουργήσει αυτή η συνεργασία; Να δημιουργηθούν υποδομές για τη μεταφορά νερού, ώστε ποσότητες από το νερό που στέλνει η Τουρκία στα κατεχόμενα να καταλήγουν στις ελεύθερες περιοχές. Φυσικά με το αζημίωτο και στα πρότυπα της διακρατικής συνεργασίας που έχουν αναπτύξει για το ζήτημα χώρες που συνορεύουν μεταξύ τους.
Ο αγωγός νερού, που ξεκινά από την Μερσίνα και καταλήγει στα κατεχόμενα Πάναγρα, χαρακτηρίστηκε από το τουρκικό δίδυμο ως το «έργο του αιώνα». Τα εγκαίνια έγιναν τον Οκτώβριο του 2015, στην παρουσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μαζί με το τουρκικό νερό, το ψευδοκράτος έλαβε διαβεβαιώσεις και συνθήματα για παντοτινή σχέση «μητέρας πατρίδας – κόρης πατρίδας».
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνες τις μέρες ο Νίκος Χριστοδουλίδης, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος του Αναστασιάδη, δήλωνε ότι το έργο παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο. Η ελληνοκυπριακή πλευρά προσέγγιζε τότε το θέμα ως μια ακόμη προσπάθεια για ενσωμάτωση των κατεχομένων στην Τουρκία.
Πλέον ο Ερσίν Τατάρ εμφανίζεται «από μηχανής θεός» και υποκρίνεται ότι ενδιαφέρεται για την επίλυση του υδατικού στις ελεύθερες περιοχές. Θέλει να πουλήσει το τουρκικό νερό στην ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά όχι σύμφωνα με τους όρους που διέπουν τη δικοινοτική συνεργασία για παράδειγμα στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας.
Συχνά η Κυπριακή Δημοκρατία καλύπτει ανάγκες ηλεκτροδότησης του ψευδοκράτους, βάσει συμφωνίας που υλοποιήθηκε στο παρελθόν ως Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Το μέτρο προβλέπει ανταλλαγή ενέργειας όποτε υπάρχει ανάγκη και κάλυψη μέσω ενεργειακού συμψηφισμού. Δηλαδή λαμβάνουν ηλεκτρισμό και επιστρέφουν ηλεκτρισμό σε μεταγενέστερο στάδιο, όποτε το επιτρέψουν οι δυνατότητες και ανάγκες.
Βέβαια υπήρξαν περίοδοι που οι ανάγκες των κατεχόμενων ήταν πολύ μεγαλύτερες από το μέσο όρο που υπολογίστηκε και είχε αποφασιστεί μέρος της ηλεκτρική ενέργειας να πωλείται με χρηματικό αντάλλαγμα. Το χρέος του ψευδοκράτους προς την ΑΗΚ ανέρχεται σε μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένης της παροχής ηλεκτρισμού σε περιοχές στη νεκρή ζώνη όπως η Πύλα.
Το 2011, μετά την έκρηξη στο Μαρί, η Κυπριακή Δημοκρατία αξιοποίησε τη δυνατότητα και ζήτησε ηλεκτρική ενέργεια από το ψευδοκράτος. Τα κατεχόμενα χρωστούσαν στην ΑΗΚ τότε 267,8 εκατομμύρια ευρώ (χωρίς τόκους). Παρόλα αυτά δεν έγινε καν συμψηφισμός και η ελληνοκυπριακή πλευρά είχε καταβάλει εκείνη τη χρονιά 24,5 εκατομμύρια ευρώ προς την εταιρεία ηλεκτρισμού του ψευδοκράτος (Έκθεση Ελεγκτικής Υπηρεσίας 2012)!
