04/12/2022 07:39
Νίκος Ηλιάδης
-
Θεσσαλονίκη: Με Πέτρο Ιακωβίδη το άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην πλατεία Αριστοτέλους
01/12/2022 11:37
Είδα χθες, κονσέρβα, την τελετή έναρξης της εορταστικής περιόδου στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στην Αθήνα η οποία πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης. Ήταν μία φαντασμαγορική παράσταση, υψηλών επαγγελματικών στάνταρ. Κυρίως όμως, ήταν μια γιορτή που θύμιζε Χριστούγεννα.
Χιλιάδες φωτάκια, φώτισαν τα 84 πλατάνια που βρίσκονται εκατέρωθεν του Καναλιού, καθώς και τον υπόλοιπο χώρο του ΚΠΙΣΝ· χριστουγεννιάτικα τραγούδια, όπως το Jingle Bell Rock και το Winter Wonderland, αλλά και κλασικές χριστουγεννιάτικες μελωδίες και διαχρονικές επιτυχίες όπως τα I Just Called to Say I Love you, Last Christmas, Don’t Worry Be Happy, I’m Still Standing, Feliz Navidad, We wish you a Merry Christmas κ.ά. Μία μουσική πανδαισία την οποία παρουσίασαν η παιδική χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και μουσικά σύνολα με εξαιρετικές φωνές και μουσικούς υπό τον αμερικανό μαέστρο, συνθέτη και καλλιτεχνικό διευθυντή του Young People’s Chorus of New York City, Francisco J. Núñez, μαζί με τις Chórεs της Μαρίνας Σάττι κ.ά.
Κι έπειτα απ’ όλα αυτά ανοίγεις την ηλεκτρονική αλληλογραφία σου και διαβάζεις το δελτίο Τύπου του δήμου Θεσσαλονίκης για την εναρκτήρια εκδήλωση της χριστουγεννιάτικης περιόδου. “Την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου, στις 7.00 το απόγευμα, η Θεσσαλονίκη φορά τα γιορτινά της. Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας θα φωταγωγήσει το επιβλητικό δέντρο, ύψους 18 μ., από τον Ταξιάρχη Χαλκιδικής. Ο άξονας της Αριστοτέλους θα φωτιστεί με 350.000 γιορτινά λαμπιόνια χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης.
Παράλληλα θα ανάψει όλος ο εορταστικός διάκοσμος που έχει τοποθετηθεί σε κεντρικούς δρόμους και στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης. Την εκδήλωση για το άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην πλατεία Αριστοτέλους θα πλαισιώσει ο δημοφιλής τραγουδιστής Πέτρος Ιακωβίδης με μια μοναδική συναυλία με όλες τις μεγάλες επιτυχίες του. Την παρουσίαση της εκδήλωσης έχει αναλάβει ο γνωστός παρουσιαστής και επιχειρηματίας Τάσος Σωφρονίου. Η είσοδος στη συναυλία είναι ελεύθερη”.
Οι συγκρίσεις αναπόφευκτες. Πιστοποιούν γιατί η Αθήνα είναι πρωτεύουσα “σε όλα” και η Θεσσαλονίκη επαρχία “σχεδόν σε όλα”. Αλλά δεν είναι μόνον η Αθήνα. Σε καμία ευρωπαϊκή πόλη δεν θα δεις πλατείες να μετατρέπονται σε μπουζουξίδικα και μάλιστα με τη σφραγίδα του οικείου δήμου, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για την αυλαία των χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων.
Στη Θεσσαλονίκη, δυστυχώς, αυτό έχει γίνει παράδοση. Το έκαναν και οι προηγούμενοι από τον κ. Ζέρβα, το αντέγραψε και ο ίδιος κι ας αυτολανσάρεται ως αστός με ιδιαίτερη μουσική κουλτούρα, διαφορετικά από τους προκατόχους του. Άλλωστε, αυτό θέλησε να συμβολίσει και ο ίδιος όταν επέλεξε το φουαγιέ του Μεγάρου Μουσικής για να ανακοινώσει την εκ νέου υποψηφιότητά του. Όμως ο συμβολισμός δεν άντεξε παρά μερικές εβδομάδες. “Καλό το Μέγαρο, αλλά είναι για λίγους”, θα σκέφτηκε, “ο λαουτζίκος θέλει άλλα”.
Και επειδή ένας σωστός δήμαρχος οφείλει να αφουγκράζεται τους δημότες του, κάπως έτσι στην πλέον εμβληματική πλατεία της Θεσσαλονίκης αντί να αντηχήσουν χριστουγεννιάτικες μελωδίες από τις πολλές και υψηλού επιπέδου χορωδίες που διαθέτει η πόλη, αντί να μας εισαγάγουν στο εορταστικό κλίμα η Κρατική Ορχρήστρα ή η συμφωνική του δήμου με all-time classics χριστουγεννιάτικες επιτυχίες, αντί αυτών, θα… απολαύσουμε “όλες τις μεγάλες επιτυχίες του Πέτρου Ιακωβίδη” και μάλιστα με “ελεύθερη είσοδο”.
Βεβαίως, πάλι, ίσως να έχει δίκιο ο κ. Ζέρβας. Ίσως αυτή να είναι “η ακηδευμόνευτη και εξωστρεφής Θεσσαλονίκη” η οποία “ενοχλεί εκείνους που έχουν βολευτεί στη μιζέρια”, “εκείνους που δε μπορούν να συμβαδίσουν με το μέλλον που έρχεται”. Ίσως το μέλλον της πόλης να είναι πράγματι ο (κάθε) Ιακωβίδης και η ΚΟΘ να είναι το μίζερο παρελθόν της· και μάλλον έτσι θα ‘ναι. Δεν μπορεί, ο δήμαρχος θα ξέρει καλύτερα…
Εύστοχη η κριτική στην κατάντια της Θεσσαλονίκης, το άρθρο είναι κατατοπιστικό, δεν έχει νόημα να επεκταθούμε.
Αλλά αδυνατώ να κατανοήσω γιατί θα έπρεπε να παραδειγματισθούμε από το “We wish you a merry Christmas”, το “Last Christmas” και τα λαμπιόνια των Αθηνών…
Τί σχέση έχουν όλα τα ως άνω με τα ελληνικά Χριστούγεννα των καλάντων, των εθίμων του Δωδεκαημέρου, του Παπαδιαμάντη και του Μωραϊτίνη;
Αν, λοιπόν, η Θεσσαλονίκη εκφράζεται με μια πολιτιστική υποκουλτούρα “των μπουζουκιών”, επιπέδου Βαγγέλη Γιαννόπουλου (για όσους ενθυμούνται τον χαρακτηρισμό του για τα “μπουζουξίδικα” ως “πολιτισιτκά κέντρα”!!!), η Αθήνα είναι ο ορισμός του πιθηκισμού και του ανασφαλούς αισθήματος μειονεξίας έναντι του “δυτικού” υποδείγματος, το οποίο πασχίζει να μιμηθεί και σε καμμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να προβάλλεται ως πρότυπο.
Εκτός αν το νόημα των Χριστουγέννων συμπυκνώνεται – πλέον – στο ευτραφές κακέκτυπο του “Santa Claus” (που κακώς τον ταυτίζουμε με τον ιεράρχη Μέγα Βασίλειο) και στο ιδεώδες του “εορταστικού” καταναλωτισμού, με στολίδια και λαμπιόνια…
Νομίζω ότι τα όσα φαιδρά άμα και λυπηρά γράφονται παραπάνω, αφορούν λίγο-πολύ σ΄ όλη την Ελλάδα. Τριγυρνώντας την πόλη, χρόνια βλέπω τώρα στις βιτρίνες των μαγαζιών, γραμμένο με σπρέυ “Merry Christmas and A Happy New Year”. Έκαμα πολλές φορές να μπω και να ρωτήσω γιατί το γράφουν αγγλικά και όχι ελληνικά, αλλά μετά σκέφτηκα το να σού πει και φουκαράς ο υπάλληλος, ή το κοριτσάκι, που βγάζει μεροκάματο φορώντας ένα στεφανάκι με δήθεν ελαφίσια κέρατα, κατά το αμερικανικό πρότυπο, που το μιμείται όλη η Ευρώπη πια, για να μην πω όλος ο κόσμος. Διότι και στην βουδιστική Ταϊλάνδη αν πάτε, αυτό το θέαμα θα αντικρύσετε.
Λοιπόν, ποια ελληνικά Χριστούγεννα, ποιος Παπαδιαμάντης και ποιος Μωραϊτίνης; Τα κάλαντα τα λένε συνήθως Αλβανάκια και Τσιγγανάκια, διότι τα παιδιά των φρονίμων ανθρώπων φοβούνται να κυκλοφορήσουν. Λίγα έχουν ληστέψει τα κάπως μεγαλύτερα, παίρνοντάς των όχι μόνο τις εισπράξεις, αλλά και τα κινητά, τα ρολόγια, ή ό,τι άλλο πολύτιμο κουβαλούν.