Άνθρακες ο θησαυρός! Γιατί;

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.

Ο  ΥΠΕΞ κ. Δένδιας δήλωσε στην εφημερίδα Arab News κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Σαουδική Αραβία: «Η Ελλάδα πιστεύει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Δεν πρόκειται να ξεκινήσει να σκάβει τον πυθμένα της Μεσογείου Θάλασσας για να βρει αέριο, για να βρει πετρέλαιο, για έναν πολύ απλό λόγο. Χρειαζόμαστε 10 ή 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε κι από άποψη κόστους-οφέλους θα είναι πολύ πιο ακριβό απ’ ό,τι, για παράδειγμα, στη Σαουδική Αραβία. Άρα από οικονομική άποψη δεν οραματίζομαι ότι η Ελλάδα θα γίνει μια χώρα παραγωγής πετρελαίου». Για να προσθέσει: «Και με όλο το σεβασμό, το Αιγαίο, για παράδειγμα, είναι ένας παράδεισος επί της γης. Δεν σκοπεύουμε να το μετατρέψουμε σε έναν Κόλπο του Μεξικού». Άνθρακες λοιπόν ο θησαυρός με τον οποίο μας νανούριζαν και μας ξεσήκωναν τόσα χρόνια; Μόνον από το κοίτασμα “Αφροδίτη” η Λευκωσία “ανέμενε” 9,4 δις ευρώ. Όμως επειδή ο “θησαυρός” είναι υπαρκτός, το ερώτημα που τίθεται είναι σε ποιόν θα πρέπει να αποδοθεί η ολιγωρία της αξιοποίησης του μέχρι σήμερα.

Ό Νταν Ραμπίνοβιτς, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, ερωτηθείς για τον East Med και για τα οικόπεδα υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο ισχυρίστηκε: «Είναι μια συζήτηση του χθες. Έχουμε μπει στην εποχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας λόγω των μεγάλων εξελίξεων στην τεχνολογία που σημειώθηκαν γύρω στο 2018 ενώ η δυναμική του πετρελαίου και του φυσικού αερίου στην περιοχή αναπτύχθηκε μεταξύ 2012 και 2017. Όλοι, και εμείς στο Ισραήλ, πιστεύαμε ότι ήλθε η ώρα για πλουτισμό. Πολλές υποσχέσεις. Όλα διαψεύδονται σήμερα. Το φυσικό αέριο που όλοι γιόρταζαν πριν 10 χρόνια ανήκει πλέον στο παρελθόν». Και ο αγωγός East Med; Το κόστος του έργου εκτιμάται σε 6,1 δις ευρώ που μπορεί όμως να προσεγγίσει και στα 8 με 10 δις λόγω της εξαιρετικά δύσκολης κατασκευής του ενώ η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων έχει αποφασίσει τη διακοπή χρηματοδότησης κάθε έργου εξόρυξης ορυκτών καυσίμων περιλαμβανομένου και του φυσικού αερίου ενώ προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι εμπορικές τράπεζες.

Η πολιτική της χώρας μας είναι να παραπέμπει τα προβλήματα μας με την γείτονα στις καλένδες, να διαιωνίζονται, όμως αυτό που μας λέει ο Νταν Ραμπίνοβιτς είναι ότι υπάρχουν ζητήματα με ημερομηνία λήξης, που δεν μας περιμένουν. Διότι τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου που δεν ενεπλάκησαν σε στείρα αντιπαράθεση, όπως η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία με την Τουρκία, δεν υπονόμευσαν τα εθνικά τους συμφέροντα, δραστηριοποιήθηκαν άμεσα και αξιοποιούν ήδη σε σημαντικό βαθμό τους ενεργειακούς πόρους τους. Μάλιστα η αβεβαιότητα με τον East Med και η κυπριακή εκκρεμότητα οδήγησαν την Αίγυπτο (κοίτασμα “Ζορ”) και το Ισραήλ (“Λεβιάθαν” και “Ταμάρ”) σε άλλες αναζητήσεις. Την αποστολή δηλαδή φυσικού αερίου στους δύο σταθμούς LNG, “Δαμιέττα” και “Ιντκου”, μετατροπής του φυσικού αερίου σε υγρή μορφή που διαθέτει η Αίγυπτος, και εκείθεν με πλοία LNG στην Ευρώπη. Μάλιστα το Ισραήλ συζητά πάλι το ενδεχόμενο μεταφοράς ποσότητας αερίου μέσω της Τουρκίας. Όμως το Ισραήλ και η Αίγυπτος οριοθέτησαν τις ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες. Αντίθετα η Λευκωσία αφού έπραξε το ίδιο με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, απέκλεισε την Τουρκία με το μεγαλύτερο μήκος ακτογραμμής στην Αν. Μεσόγειο, παρόλο που η ύπαρξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας δημιουργούσε δυνατότητες προσέγγισης.

Όχι βέβαια ότι οι εταιρείες που ήδη εξορύσσουν  φυσικό αέριο στην Αν. Μεσόγειο για λογαριασμό του Ισραήλ και της Αιγύπτου θα σταματήσουν. Αλλά λόγω της πανδημίας που οικονομικά οδήγησε πολλές σε αδιέξοδο, κυρίως της στροφής σε ΑΠΕ και του κόστους εξόρυξης, δεν προβαίνουν σε νέες επενδύσεις και διακόπτουν τις έρευνες. Ήδη έχουν διακοπεί οι έρευνες στα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ, μέχρι και η Exxon Mobil αποχώρησε. Ποιός θα επωμιστεί λοιπόν τις συνέπειες της ολιγωρίας που είχε ως συνέπεια την απώλεια εθνικού πλούτου; Μάλιστα αντ’ αυτού η χώρα μας κληρονόμησε μια τεράστια δαπάνη εξοπλιστικών προγραμμάτων λόγω των τεταμένων σχέσεων με τη γείτονα. Όμως εύλογα επανέρχεται το ερώτημα: Αφού η εξόρυξη των υδρογονανθράκων έχει απαξιωθεί γιατί ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης απέρριψε τον Ιούλιο του 2019 την πρόταση του τότε Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί με την οποία πρότεινε τη συγκρότηση κοινής επιτροπής υδρογονανθράκων, για τον διαμοιρασμό των κερδών και τις υφιστάμενες αδειοδοτήσεις, που θα άνοιγε το δρόμο για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος και θα απέτρεπε την όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων;

Η πρόσφατη αντιπαράθεση Σημίτη – Καραμανλή για το “Ελσίνκι”, φώτισε την πολιτική που οδήγησε στην “ομολογία” του κ. Δένδια στην εφημερίδα Arab News. Με την εκλογική του νίκη ο Κ. Καραμανλής εγκατέλειψε τις πρόνοιες του Ελσίνκι, μεταξύ των οποίων η επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών μέσω συνομιλιών και της Χάγης, αρνήθηκε μάλιστα να παραλάβει τον φάκελο των διερευνητικών συνομιλιών μέχρι τότε από τον Κ. Σημίτη. Η στάση του αποδόθηκε στον φόβο της μη δικαίωσης της χώρας μας στη Χάγη. Τότε γιατί επικαλούμαστε συνεχώς το Διεθνές Δίκαιο; Τί φοβάται ότι θα χάσει η Ελλάδα; Αν δεν οριοθετηθούν η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα σε ποιό βαθμό μας ανήκουν; Οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο με την απαξίωση του προσδοκώμενων εισροών απέδειξαν ότι άσχετα ποιά δικαιώματα επικαλείσαι ως κυριαρχικά, αυτά είναι ανύπαρκτα αν δεν μπορείς να τα αξιοποιήσεις

Μακροδημόπουλος  Δημήτρης

Αλεξ/πολη – κιν.6947-771412

1-5-2021

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα