Ο Καιρίδης, και η Ποντιακή Γενοκτονία.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Θα επιχειρήσω να επανατοποθετηθώ στο θέμα Καιρίδη, μετά τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες.

Για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει το θέμα, να σημειώσω, πως ο Δημήτρης Καιρίδης είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του καριέρα από τη Θεσσαλονίκη και συνέχισε στο Πάντειο.

Έχει δημιουργήσει, επίσης, ένα Think Tank στη Θεσσαλονίκη, το Navarino Network με ενδιαφέρουσες δημόσιες εκδηλώσεις. Η πλέον αξιόλογη είναι το ετήσιο forum για τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Ο Καιρίδης είναι μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα.  Ικανότατος στις δημόσιες σχέσεις, υπερκινητικός, με γνώσεις στο αντικείμενό του αλλά με συζητήσιμες θέσεις στα διεθνή θέματα.

Βεβαίως, σε ένα μεταβατικό, από κάθε άποψη, περιβάλλον οι θέσεις εξαρτώνται από την οπτική γωνία που βλέπει κανείς τις εξελίξεις.

Ο Καιρίδης δεν είναι αποδομιστής, όπως τον έχω καταλάβει, δεν θέλει, δηλαδή, την διάλυση των εθνικών κρατών αλλά συμμετέχει στην προσπάθεια επαναθεώρησης στοιχείων που έχουν διαμορφώσει τις ιστορικές και πολιτικές μας αντιλήψεις.

Από τις δηλώσεις που έχει κάνει τις τελευταίες ημέρες αναγνωρίζει αυτές τις αποκλίσεις του αλλά τις δικαιολογεί ως αναγκαία στάση ενός ακαδημαϊκού δασκάλου που πρέπει να αμφισβητεί.

Την επίμαχη ομιλία του στο πλαίσιο του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος δεν έτυχε να την παρακολουθήσω, αν και συνήθως πηγαίνω στις εκδηλώσεις αυτές. Συνεπώς, άμεση και ολοκληρωμένη αντίληψη των όσων είπε και των όσων του προσάπτουν δεν έχω. Βεβαίως, αν πήγαινα στην εκδήλωση και αν άκουγα αυτά που του καταλογίζουν ότι είπε, και εν πολλοίς, διαπιστώνονται και από τα όσα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, θα είχα μια αντιπαράθεση μαζί του, έστω και αν τον γνωρίζω αρκετά χρόνια.

Ας μου συγχωρεθεί ο προσωπικός τόνος. Για μένα, η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού όχι μόνο είναι αναμφισβήτητη αλλά, χωρίς να γνωρίζω πώς να την ονομάσω, την ήξερα από μικρό παιδί. Όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας μου, ποντιακής καταγωγής, μεγάλωσα με τρομακτικές ιστορίες παππούδων και γιαγιάδων από τα οσα υπέστησαν στον Πόντο.

Τα γεγονότα εγγράφηκαν στην παιδική μας ψυχή. Στα πρώτα χρόνια η συνείδηση που οι αφηγήσεις των γεγονότων διαμόρφωσαν ζητούσε εκδίκηση. Ήταν η πρώτη αντίδραση. Προϊόντος του χρόνου και καθώς ο άνθρωπος διαπιστώνει τη βαρβαρότητα η οποία τον περιβάλλει, η παρόρμηση για εκδίκηση μετατράπηκε στον ΙΕΡΟ σκοπό αναγνώρισης από την ανθρωπότητα ότι τα γεγονότα αυτά συνέβησαν, είχαν συγκεκριμένα πρόσωπα με κρατική αρμοδιότητα τα οποία τα σχεδίασαν και, επίσης, συγκεκριμένα πρόσωπα με κρατική αρμοδιότητα που τα εκτέλεσαν.  Πρωταγωνιστής ο Κεμάλ Ατατούρκ και εκτελεστές οι νεότουρκοί του.

Από όποια πλευρά και αν το δει κανείς, πρόκειται για Γενοκτονία, όπως προσδιορίστηκε το περιεχόμενο του όρου.

Έχουμε, λοιπόν, μια αδιαμφισβήτητη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και μια απόλυτη υποχρέωση των επιγόνων όσων την υπέστησαν να αγωνιστούν για την παγκόσμια αναγνώρισή της.

Αργότερα, καθώς διάβαζα και άλλες ιστορίες αλλά και ιστορικούς που προσέγγισαν αυτήν την δραματική περίοδο της ελληνικής ιστορίας διαπίστωσα πως και άλλες περιοχές του ελληνισμού αντιμετώπισαν παρόμοια συμπεριφορά της νεοτουρκικής βαρβαρότητας.

Έτσι, η σημερινή μου θέση είναι πως Γενοκτονία υπέστη το σύνολο του ελληνισμού της Ανατολής.

Πιστεύω πως η προσπάθεια για την αναγνώριση της γενοκτονίας του ελληνισμού της Ανατολής πρέπει να είναι καθολική.  Όλων των Ελλήνων αλλά και των Αρμενίων και των Ασσυρίων που υπέστησαν παρόμοιες γενοκτονίες από τους νεότουρκους.

Πιστεύω, ακόμη πως ο στόχος αυτός είναι ιερός. Δεν είναι μια πολιτική προσπάθεια που θα αποφέρει οφέλη σε πρόσωπα  είτε στο εσωτερικό της χώρας είτε στο εξωτερικό ως πίεση προς την Τουρκία.

Η αναγνώριση των γενοκτονιών είναι μια υποχρέωση της ανθρωπότητας και ως οφειλή προς τα θύματα που υπήρξαν άνθρωποι και για τη διασφάλιση της συνέχειάς της ως παγκόσμιας κοινωνίας.

Αν η ανθρωπότητα δεν καταδικάζει τέτοια φαινόμενα θα τα βρίσκει μπροστά της. Τα άγρια ένστικτα, δυστυχώς, συνεχίζουν να καθορίζουν τη συμπεριφορά πολλών ανθρώπων.

Αυτή η καθολικότητα αναγνώρισης ότι τα γεγονότα αποτέλεσαν γενοκτονία και συμπόρευσης στην παγκόσμια καταδίκης τους, δεν υπάρχει.

Στον ελλαδικό χώρο εισήχθησαν εδώ και μερικά χρόνια αποδομητικές αντιλήψεις συντεταγμένες με διεθνή κέντρα που προωθούν τη λογική μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ο άνθρωπος θα έχει την ιδιότητα του παγκόσμιου πολίτη και του καταναλωτή.

Οι αντιλήψεις αυτές βρίσκουν μια παράξενη ανταπόκριση στον ακαδημαϊκό χώρο, στο όνομα μιας λογικής του όλοι ίδιοι είμαστε και εθνικιστικές αγκυλώσεις μιας οδηγούν σε έχθρες, φανατισμούς, αίμα κλπ κλπ. Ιδεολογικοποιούν, δηλαδή, έναν προφανή στόχο.

Βεβαίως, δεν απαντούν σε μια σειρά, απολύτως, λογικών ερωτήσεων και ανθρωπίνων αναγκών που αμφισβητούν το αποδομητικό αφήγημα αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Παραπλεύρως των ακραίων αποδομητικών αντιλήψεων εμφανίζονται αποκλίσεις τους. Δεν αμφισβητούν, ακόμη, την αναγκαιότητα του εθνικού κράτους αλλά, θεωρούν τεχνητές κατασκευές ό,τι συγκροτεί τη συνεκτικότητά τους. Ιστορία, ήθη, έθιμα, παραδόσεις, θεσμούς, κλπ.

Ορισμένες από αυτές τις αμφισβητήσεις γίνονται σε μια εμφανώς ψευδή προσπάθεια να προσεγγίσουν τον «άλλο». Σώνει και καλά θα πρέπει να αποδεχθούν ψεύδη για να ικανοποιηθεί το κυρίαρχο αφήγημα αυτού του «άλλου» που θέλουν να προσεγγίσουν. Η προσπάθεια αμφισβήτησης της Γενοκτονίας του ελληνισμού της Ανατολής, και πιο συγκεκριμένα της Ποντιακής Γενοκτονίας εντάσσεται σ αυτήν την αγωνία τους.

Πέραν των ακραιφνών κηνσόρων αυτής της αντίληψης, υπάρχουν και άνθρωποι, κυρίως, στον επιστημονικό χώρο, που λόγω «ακαδημαϊκού» περιβάλλοντος, προσπαθούν να διατηρήσουν ανοικτή πόρτα μαζί τους. Η ακαδημαϊκή εξέλιξή τους εξαρτάται από την αποδοχή κατασκευασμένων αφηγημάτων που θα ικανοποιούν αποδομητικές αντιλήψεις. Αν, όχι καθ ολοκληρίαν, τουλάχιστον εν μέρει.

Αυτό πολλές φορές γίνεται αναγκαστικά.

Η προσπάθεια παγκόσμιας αναγνώρισης της ποντιακής γενοκτονίας δεν είναι γραμμική. Συνάντησε, συναντά και θα συναντήσει μεγάλες δυσκολίες. Σε σύγκριση με την προσπάθεια των Αρμενίων, η ελληνική προσπάθεια υστερεί. Το ερώτημα είναι γιατί;

Εξ όσων μπορώ να γνωρίζω, η βασική διαφορά είναι ότι οι Αρμένιοι πέτυχαν, παρά τις διαφορές τους, να κινηθούν ενωμένοι. Και με σαφή στόχο. Σε αντίθεση με εμάς που διασπώμεθα και στο εσωτερικό του ποντιακού χώρου και σε επίπεδο κοινωνίας.

Ο τρόπος που απευθυνόμαστε στην ελληνική κοινωνία είναι μανιχαϊστικός. Ή, είστε μαζί μας ή απέναντί μας.

Πιστεύω πως η ελληνική κοινωνία, σε μεγάλο βαθμό δεν είναι καλά ενημερωμένη γύρω από το ποντιακό ζήτημα. Και αντί να την πολώνουμε πρέπει να ανοίξουμε έναν νηφάλιο, αναλυτικό και καλοπροαίρετο διάλογο μαζί της.

Είμαστε κομμάτι της και για να πετύχουμε τον ιερό στόχο μας, πρέπει να πείσουμε το σύνολο των Ελλήνων πως έχουμε δίκαιο. Αν δεν μπορέσουμε να πείσουμε τους έλληνες πως θα πείσουμε τους άλλους λαούς; Και ποιος ξένος θα μας πάρει στα σοβαρά όταν εμφανίζουμε αυτά τα διχαστικά φαινόμενα;

Πειθώ και όχι εξαναγκασμός. Δεν μπορείς να πάρεις κανέναν μαζί σου επειδή υπάρχουν νόμοι που απαγορεύουν το ένα ή το άλλο. Η προσπάθεια «αναγνώριση της ποντιακής γενοκτονίας» είναι ένα περίπλοκο φαινόμενο. Δεν μπορεί να επιτευχθεί με απλοϊκότητες.

Για να έλθω στο θέμα της επικαιρότητας, με βάση αυτές τις σκέψεις που αποτελούν την αντίληψή μου για την όποια συμμετοχή μου στην κοινή προσπάθεια, πιστεύω πως ο Καιρίδης ενώ δεν είναι αποδομιστής, ενήργησε στην επίμαχη ομιλία του στο παράπλευρο κλίμα ενός  ακαδημαϊκού περιβάλλοντος, όπως περιγράφηκε παραπάνω. Αλλά από τις δηλώσεις του στη συνέχεια, προσδιόρισε την περαιτέρω στάση του. Η δική μου πρόσληψη της δημόσιας δήλωσής του παραπέμπει σε  άνθρωπο επηρεασμένο από το κλίμα στο οποίο εργάσθηκε και από μερική γνώση των τραγικών γεγονότων. Με διάθεση επαναπροσδιορισμού.

Πρέπει να γίνει αποδεκτή αυτή η αλλαγή στάσης;

Ναι. Απολύτως ναι. Και για ηθικούς και για απολύτως πρακτικούς λόγους.

Οι ηθικοί λόγοι είναι η αίσθηση της επιείκειας. Δεν μπορείς να είσαι απόλυτος απέναντι στους ανθρώπους και τη συμπεριφορά τους. Αυτή είναι, μάλιστα, μια ανθρώπινη αλλά και χριστιανική αρχή από την οποία δεν μπορούμε να αποστούμε. Τι ήταν ο Παύλος πριν γίνει χριστιανός;

Δεύτερον, εάν κάποιος αμφισβητούσε εν όλο ή εν μέρει την ποντιακή προσπάθεια και, τώρα, δείχνει διατεθειμένος να επαναπροσδιορίσει τη στάση του, γιατί θα πρέπει να του το αρνηθεί ο ποντιακός χώρος;

Τρίτον, ο Καιρίδης είναι άνθρωπος με ικανότητες. Αν θα μπορούσε, πλέον,  να τις προσφέρει στην προσπάθεια αναγνώρισης της γενοκτονίας γιατί να του κλειστούν οι πόρτες;

Θα μου πείτε, το κάνει από ανάγκη και μετά από αντιδράσεις. Δεν πιστεύω πως είναι τόσο απλό το θέμα. Πρέπει να έχουν συντελεστεί μέσα του διεργασίες. Ο Καιρίδης είναι ποντιακής καταγωγής και δεν υπάρχει κανένας πόντιος  που να μην έχει θύματα την περίοδο της γενοκτονίας.  Η βαθιά ψυχή είναι παρούσα. Αλλά, μήπως και όταν αναγνωρίσουν την γενοκτονία διάφορα κράτη δεν θα υπάρχει η πολιτική σκοπιμότητα στην ενέργειά τους; Πόσες φορές έφθασε το θέμα της γενοκτονίας στον αμερικανό πρόεδρο και απεσύρθη για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας.

Τέλος, υπάρχει και μια κατηγορία που κινείται στην διαδικτυακή λογική και έκφραση: άσε μας ρε Σαββίδη, είναι φίλος σου και θέλεις να τον εξιλεώσεις.

Μπροστά στον ιερό στόχο απέναντι στους παππούδες και γιαγιάδες μας δεν μετρούν ούτε γνωριμίες, ούτε φιλίες.

Ας διαβάσουν αυτού του είδους οι επικριτές πιο προσεκτικά τις παραπάνω σκέψεις.

Τέλος, με τη δυνατότητα που μου δίνει η εκπομπή που κάνω στην Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV-100 σκέφτομαι να προσκαλέσω τον Καιρίδη για έναν δημόσιο διάλογο. Θα φροντίσω για την παρουσία ικανών προσώπων από τον ποντιακό χώρο για να έχει τον πιο αυθεντικό αντίλογο.

Είναι, για τις δικές μου επιλογές, το πιο σοβαρό θέμα της επικαιρότητας.

 

 

 

spot_img

12 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ” Ετσι η σημερινη μου θεση ειναι πως Γενοκτονια υπεστη το συνολο του Ελληνισμου της Ανατολης”.
    Αυτη ειναι και επρεπε να ειναι εξ’αρχης η μονη θεση ολων των προσφυγων απο την Μ.Ασια ,την Θρακη -ολοκληρη μαζι με την Κων/πολη μεχρι το 1964/65 -και την Μαυρη θαλασσα ,αλλα δυστυχως δεν ηταν – απο προσωπικη εμπειρια- οταν το 1994 η Πανελληνια Ομοσπονδια των Ποντιακων Σωματειων προωθουσε το θεμα στην Ελληνικη Βουλη , με τον τοτε γνωστο σας Προεδρο της.
    Αυτη η φιλοπρωτεια και η επιμονη για αναγνωριση ως μοναδικης γενοκτονιας απο τις τσετες του Κεμαλ Ατατουρκ της γενοκτονιας των ποντιων σιγουρα δημιουργησε το σπερμα της διαιρεσεως των επιγονων των Ελληνων της Ανατολης απο τις παρυφες της Συριας μεχρι του Δουναβεως και της Ταυρικης χερσονησου (Κριμαιας).
    Δυστυχως δεν τολμησαν να αντιτεινουν αυτα τα επιχειρηματα τα κομματα και οι βουλευτες στο εκλεγέν απο τις εκλογες του Οκτωβριου 1993 Ελληνικο κοινοβουλιο ,στην ομοφωνη αποφαση του για την γενοκτονια των ποντιων.
    Ας τα επαναφερουμε ολοι τωρα ,εστω και αν σιωπουν τα πολιτικα κομματα , που προωθουν την ληθη του παρελθοντος και την ”συνεκμεταλλευση” του Ελλληνικου Αιγαιου απο το 1.200 π.Χ., τα οποια κομματα ΟΜΩΣ ”κατακεραυνωσαν” τον ποντιο υποψηφιο ευρωβουλευτη κ. Καιριδη , που με την ”ελευθεριοτητα” του πανεπιστημιακου εξεστομισε μερικες συμβατικες με την εποχη αποψεις -και τις οποιες τωρα ανακαλει και για καθε ανακληση ,ποτε δεν ειναι αργα-.
    Να ειστε καλα.

  2. Εδώ είδα το παρακάτω σχόλιο, το οποίο μεταφέρω αυτούσιο, χωρίς να προσθέσω τίποτε δικό μου:

    Έχω μερικές ενστάσεις ως προς το σκεπτικό του αξιολογότατου κ. Σαββίδη, τις εκπομπές του οποίου παρακολουθώ εδώ και χρόνια.

    Πρώτον, η δουλειά ενός πανεπιστημιακού δασκάλου, δεν είναι να αμφισβητεί, αλλά να διδάσκει, ειδικά όταν μιλάει δημόσια (ας πούμε ex cathedra) με την ιδιότητα του πανεπιστημιακού δασκάλου. Η αμφισβήτηση είναι μια εσωτερική διεργασία, που ακολουθεί ο δάσκαλος προκειμένου να φτάσει σε αυτό που θεωρεί ως την επιστημονική αλήθεια. Αυτή μετά τη γνώμη του, την υπερασπίζεται δημόσια, γιατί την πιστεύει ως αληθινή. Κανείς δεν “αγορεύει” δημόσια μόνο και μόνο για να αμφισβητήσει, χωρίς να πιστεύει αυτά που λέει.

    Δεύτερον, η διαφορά μεταξύ Σαούλ και κ. Καιρίδη, ειναι ότι ο πρώτος μετανόησε σε ανύποπτο χρόνο, όντα ευρισκόμενος στο δρόμο για τη Δαμασκό, ενώ ο δεύτερος, μετανόσε εξ αίφνης, το 2019, όταν προφανώς πλέον είχε αποφασίσει να κατέβει στην πολιτική. Αλλά τι έχει μεγαλύτερη αξία; Τα όσα δηλώνεις ως ακαδημαικός για χρόνια (είμαστε παιδιά Οθωμανών, οι Έλληνες είναι τεχνητό έθνος, ο μέγας Αλέξανδρος δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από ένα σωρό σκουπιδιών, οι άνθρωποι άνω των 80 είναι κοστοβόροι, κομπλιμέντα για τον προοδευτικό κ. Μπουτάρη κλπ) ή τα όσα δηλώνεις όταν πια έχεις αποφασίσει να κατέβεις στην πολιτική; Ας κρίνει ο καθένας.

    Αλλιώς, να συγχωρέσουμε και την κυρία Ρεπούση, η οποία αφού πιάστηκε “στα πράσα” και έγινε δημόσιο θέμα το τι έγραφε στο βιβλίο ιστορίας, δήλωσε κι αυτή σαν άλλη Σαούλ, πως η φράση της ήταν ατυχής και λανθασμένη. ΄Αρα γιατί έμεινε στίγμα στην κ. Ρεπούση; Επίσης, θα μπορούσαμε να πούμε πως και η κ. Ρεπούση, από ακαδημαικό ζήλο και δίψα για αμφισβήτηση δεν αναγνωρίζει ποντιακή γενοκτονία, αφού όπως λέει “υπάρχει και η τουρκική πλευρά της ιστορίας, που δε μπορούμε να απορρίπτουμε εντελώς”. Η διαφορά θα μου πείτε είναι πως δε δήλωσε κι αυτή μεταμέλεια. Ίσως γιατί βουλευτής αριστεράς, δε χρειάζεται…

    Τρίτον, η καταγωγή κάποιου, δεν αποτελεί πειστήριο φρονήματος. Με την ίδια λογική και κάποιος μακρινός πρόγονος της κ. Ρεπούση και του κ. Φίλη, πιθανότατα είχαν νεκρούς από τους Τούρκους το 1821. Αυτό δεν τους εμποδίζει να πιστεύουν αυτά που πιστεύουν.

    Τέταρτον, η ασθμαίνουσα βιάση του κ. Καιρίδη, τώρα πριν τις εκλογές, να διακηρύξει όχι μόνο την προσήλωσή του στην “αλήθεια” της ποντιακής γενοκτονίας, αλλά να πει πως αυτός θα αγωνιστεί και για τη διεθνή αναγνώρισή της, ας μου επιτραπεί αλλά θα έπρεπε να βάζει σε σκέψεις και τον τελευταίο σκεπτόμενο άνθρωπο, μιας που…δεν υπάρχει ελληνική προσπάθεια διεθνούς αναγνώρισης της ποντιακής γενοκτονίας και δεν υπάρχει, γιατί αυτό είναι κυβερνητική απόφαση και όχι κάποιου μεμονωμένου ευρωβουλευτή. Οι Αρμένιοι το έχουν πάγια κυβερνητική πολιτική, γι αυτό και το έχουν καταφέρει. Έχουν τεράστιο μνημείο για τη γενοκτονία στην Αρμενία, στο οποίο πηγαίνουν για προσκύνημα κάθε ξένο αρχηγό κράτους, ακόμα και τον Πάπα και το θέμα είναι πάντα στη διμερή ατζέντα της αρμενικής εξωτερικής πολιτικής με ξένα κράτη. Ήταν αυτό ποτέ θέμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής; Όχι. Θα γίνει επειδή το θέλει ο κ. Καιρίδης; Θα μου επιτρέψετε μειδιώντας να πω, πως αμφιβάλλω. Πριν 2 χρόνια μιλούσε για “γενοκτολαγνεία” με ειρωνικό ύφος και τώρα έγινε τόσο ζηλωτής της εθνικής υπόθεσης, που θα αγωνιστεί και για την διεθνή αναγνώριση, ενώ δεν υπάρχει κάν τέτοια κρατική ή ούτε καν κομματική πολιτική…

    Ίσως τελικά να είναι πιο τίμιοι ιδεολογικά οι κ. Ρεπούση και ο κ. Φίλης…

    Είναι επίσης ενδιαφέρον πως από το βιογραφικό του κ. Καιρίδη, εξαφανίστηκαν 7 χρόνια διεύθυνσης του ιδρύματος Κόκκαλη, ίσως κι αυτό χάριν εκλογών, για να αποφευχθούν ειρωνικοί συνειρμοί, με τα βέλη που δέχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για την υποψηφιότητα του υιού Κόκκαλη.

    Εν τέλει, η γυναίκα του Κάισαρα, δε φτάνει να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται…

  3. Αντίλογος σ αυτά που έγραψα, βεβαίως, υπάρχει. Κάποιος τρίτος θα μπορούσε να προσθέσει άλλες διαστάσεις. Γι αυτό γίνεται ο διάλογος. Μην αποκλείετε να συμμερίζομαι και εγώ ορισμένα απο το σκεπτικό του αντιλόγου. Ας τα πάρει υπόψη του όλα ο αναγνώστης και ας αποφασίσει. Με τη δική μου προσέγγιση, ο Καιρίδης μπορεί να ενταχθεί σε όσους αγωνίζονται για την αναγνώριση της γενοκτονίας. Αν εξοντωθεί πολιτικά και κοινωνικά είναι λογικό να αντιδράσει εχθρικά προς την προσπάθεια. Υπάρχει ο αντίλογος στον αντίλογο αλλά ας σταματήσουμε εδω.

    • Ήθελα να γράψω παρατηρήσεις στο περί Καιρίδη άρθρο σας, κ.Σαββίδη, αλλά μετά το άριστο απόσπασμα που μας μετέφερε ο “Επισκέπτης ” θα ήταν πλεονασμός. Η βασική επισήμανση είναι ότι ο κύριος Καιρίδης δεν άλλαξε καθόλου. Ακόμα επιμένει ότι του καταλογίζονται συνεντευξεις που δήθεν δεν έδωσε (Ο Μέγας Αλέξανδρος και τα σκουπίδια) ,διαλέξεις που κόπηκαν και ράφτηκαν για να τον συκφαντήσουν, ενώ ο ίδιος απενεργοποίησε την ανεβασμένη απο αυτον συνολική παρουσίαση. Αν οι αλλαγές στις θέσεις ήταν προϊόν μιας εξέλιξης στην ακαδημαική του έρευνα τιποτα δεν θα ήταν πιο σεβαστο από αυτό. Όμως έκανε ένα άλμα σε χρόνο dt μόνο ύστερα από τη ποντιακή κατακραυγή. Αυτός λοιπόν δεν είναι ακαδημαικός ,αλλά ο τυπικός πονηρός πολιτευτής που λέει και το τραγούδι. Το οποίο προστιθέμενο στο ναρκισσευόμενο πομπώδες στήσιμό του δεν νομίζω οτι παραπέμπει σε κάποιον που πρέπει να ανησυχούμε μη τον χάσουμε!! Σιγά μην πούμε και τον Καιρίδη asset δηλαδή.

    • Εκτιμω πως και αν ακομη εξοντωθει πολιτικα και κοινωνικα – ο ”σοφος” λαος και οι ”σοφωτεροι” ποντιοι θα κρινουν-ο κ. Καιριδης μετεβληθη απο Σαουλ σε Παυλο και δεν θα αντιδρασει -με τις μικρες εξ αλλου δυναμεις του -εχθρικα προς την προσπαθεια αναγνωρισεως της γενοκτονιας των Ποντιων , η, μαλλον ολου του Ελληνισμου της Ανατολης , για να υβριζουμε ομοθυμαδον οποιους τον αμφισβητουν.

  4. ΣΥΜΒΟΛΗ ΜΟΥ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ – ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ:
    Βήμα Α. Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την πρόληψη και την τιμωρία των γενοκτονιών καθορίζει ως Γενοκτονία οποιαδήποτε από τις πέντε πράξεις που παρουσιάζονται στη συνέχεια, οι οποίες διαπράττονται με πρόθεση να εξοντωθεί ή να εξαλειφθεί, εν όλω ή εν μέρει, μια εθνική, εθνοτική, φυλετική ή θρησκευτική ομάδα.
    1η. Δολοφονία μελών της ομάδας: Δεκάδες χιλιάδες τα θύματα από μαζικές θανατώσεις, απαγωγές ανδρών που, στη συνέχεια, εξαφανίζονταν, επιθέσεις σε οικισμούς, μαζικές δολοφονίες. Υπάρχουν μάλιστα περιοχές όπου το 90% του πληθυσμού δολοφονήθηκε, ενώ οι υπόλοιποι εκτοπίσθηκαν.
    2η. Πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας: Χιλιάδες οι βιασμοί και οι βίαιοι εξισλαμισμοί γυναικών που τις έστελναν σε χαρέμια, σε δεκάδες χωριά. Επίσης, οι τότε τουρκικές κυβερνητικές αρχές και τα όργανα του κράτους, παρεμπόδιζαν στους Έλληνες την ελεύθερη άσκηση επαγγέλματος, έκαναν συλλήψεις και σκόπιμες καταδίκες προυχόντων και ανθρώπων του πνεύματος, απαγόρευαν στους μουσουλμάνους να συνεργάζονται μαζί τους, καλλιεργούσαν το μίσος και υπέθαλπαν επιθέσεις σε απομονωμένα χωριά, λεηλασίες, φόνους, απαγωγές, αρπαγές, βιασμούς, πυρπολήσεις χωριών, εκκλησιών και σχολείων, κρεμάλες, εξορίες. Έχουμε λοιπόν άμεση σωματική και διανοητική βλάβη στα θύματα και έμμεση διανοητική βλάβη στον υπόλοιπο πληθυσμό.
    3η. Αυθαίρετη επιβολή συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν στη φυσική εξόντωση της ομάδας, εν όλω ή εν μέρει: Οι ελληνικοί πληθυσμοί στις περισσότερες περιοχές του Πόντου εκτοπίσθηκαν, με πορείες σε αχανείς και έρημες εκτάσεις, χωρίς να τους επιτρέπουν να πάρουν μαζί τους τρόφιμα ή στρώματα, ούτε να σταθμεύουν σε κατοικημένα μέρη. Μέσα σε δύσκολες καιρικές συνθήκες, με ταλαιπωρίες, πείνα, αφυδάτωση, ασθένειες, εξάντληση, επέρχονταν η εξόντωσή τους (Andrew Basso – Displacement Atrocity). Επίσης, η τουρκική κυβέρνηση επιστράτευσε όλους τους άνδρες, μεταξύ 18 και 48 ετών, και τους έστειλε στα τάγματα εργασίας (amele taburlari), μέχρι που ένα πολύ υψηλό ποσοστό από αυτούς (μέχρι 90%), έχασαν τη ζωή τους. Έτσι, επέβαλε εκ προθέσεως συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατό τους.
    4η. Επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας: Η στρατολόγηση των ανδρών, ο εξαναγκασμός να εγκαταλείψουν τις οικογένειες τους και η βιολογική εξόντωσή τους, αποτελεί παρεμπόδιση των γεννήσεων, όπως και οι άσχημες συνθήκες διαβίωσης των γυναικών, οι εξορίες και τα καραβάνια των εκτοπισμένων που ολοκλήρωσαν την απομείωση των νέων μελών της ελληνικής κοινότητας.
    5η. Δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας, σε άλλη: Εξαναγκαστικές αποσπάσεις νεαρών κοριτσιών και αγοριών από τις οικογένειές τους, τα οποία δίνονταν για τα χαρέμια των εύπορων Τούρκων, χιλιάδες ορφανά παιδιά που μεταφέρθηκαν σε οικογένειες φανατικών μουσουλμάνων, σε μουσουλμανικά ιδρύματα και σχολεία, δείχνουν ότι διαπράχθηκε και αυτή η πράξη.
    Είναι αρκετές οι δημοσιεύσεις (Ελλήνων και ξένων) σε έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά και εκδόσεις που αποδεικνύουν ότι πρόκειται για γενοκτονία. Επίσης, υπάρχουν πολλές πρωτογενείς αναφορές και περιγραφές σε τηλεγραφήματα, διαβήματα, αποφάσεις επίσημων οργάνων ξένων κρατών, όπως Αυστρίας, Γερμανίας, ΗΠΑ, Μ. Βρετανίας, δημοσιεύματα και αναφορές σε εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία της εποχής από τις οποίες αποδεικνύεται ότι διαπράχθηκαν, όχι μόνο μία, αλλά και οι πέντε πράξεις γενοκτονίας, ότι ήταν σκόπιμες, είχαν σαφείς στόχους και πέτυχαν το καταστροφικό αποτέλεσμα.
    Βήμα Β. Το Δεκέμβριο 2007 η διεθνής ένωση επιστημόνων των γενοκτονιών επισήμανε σχετικά με τις γενοκτονίες οποίες διαπράχθηκαν εναντίον των άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ότι παρόλο που είναι ποιοτικά όμοιες με αυτή των Αρμενίων, δεν δόθηκε η δέουσα σημασία. ΄Έτσι, εξέδωσε ψήφισμα ότι οι ενέργειες των Οθωμανών εναντίον των Χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μεταξύ 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και Ελλήνων της Ανατολής.
    Βήμα Γ. Οι πράξεις γενοκτονίας, κατά την περίοδο αναφοράς, διαπράττονταν κατά κύματα, βαθμιαία, σε όλες τις περιοχές, με διαφορετικές μεθόδους. Ενδεικτικό είναι το ότι η γενοκτονία εναντίον των Χριστιανών δεν είχε ξεκινήσει ακόμη το 1912, όταν οι Έλληνες κατά μήκος των παραθαλάσσιων περιοχών του Αιγαίου, εξορίστηκαν είτε στην Ελλάδα και τη Νότια Ευρώπη, είτε στάλθηκαν στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας, όπου θανατώθηκαν με έμμεσες μεθόδους. Μια «σωρευτική ματιά» λοιπόν στη γενοκτονία των χριστιανικών μειονοτήτων αποκαλύπτει ότι οι Έλληνες του Αιγαίου που κατοικούσαν κατά μήκος της παράκτιας δυτικής ακτής της αυτοκρατορίας, ήταν τα πρώτα θύματα γενοκτονικών διεργασιών μεταξύ 1912 και 1916 και πάλι από το 1919, έως το 1923.
    Η Γερμανίδα ιστορικός Tessa Hofmann υποστηρίζει ότι η γενοκτονία των Ελλήνων του Αιγαίου, της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολίας πρέπει να θεωρηθεί «συσσωρευτική γενοκτονία» (cumulative genocide). Ο όρος «συσσωρευτική» χρησιμοποιείται με την έννοια ότι η γενοκτονία διαπράχθηκε κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας και τα θύματα σκοτώθηκαν σε διαφορετικές γεωγραφικές τοποθεσίες, ανάλογα με τις εξωγενείς και ενδογενείς κοινωνικοπολιτικές συνθήκες.

    • Ευχαριστουμε κ. Φιλιππε Καριπιδη για την πληρη ενημερωση μας για τα ισχυοντα για τις γενοκτονιες και την αναγνωριση τους , που στην Ελλαδα περιοριστηκαν στις εξης μια την γενοκτονια των Ποντιων και οχι ολων των Ελλληνορθοδοξων της Ανατολης.
      Θα θελαμε ομως και αναμενουμε και τις αποψεις σας για το θεμα του αρθρου ,που ειναι ”ο Καιριδης και η Ποντιακη γενοκτονια”.

      • Ευχαριστώ πολύ. Θα επανέλθω. Χρειάζομαι όμως χρόνο επειδή το ζήτημα δεν είναι στα επιστημονικά αντικείμενα που σχολούμαι… Με τιμή

          • ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ ή ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ; ΣΥΝΕΧΕΙΑ της ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ…
            – Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, δεν υπήρχε ακριβής ορισμός της έννοιας εθνοκάθαρση (Ethnic cleansing) ούτε ακριβής καθορισμός των πράξεων που την χαρακτηρίζουν. Η Επιτροπή Ειδικών των Ηνωμένων Εθνών στην έκθεσή της που συντάχθηκε το 1994, χαρακτήρισε την εθνοκάθαρση ως “… την στοχοθετημένη πολιτική που έχει σχεδιάσει μια εθνοτική ή θρησκευτική ομάδα για να απομακρύνει, με βίαια και “τρομοκρατικά” μέσα, τον άμαχο πληθυσμό μιας άλλης εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας, από ορισμένες γεωγραφικές περιοχές…”
            – Η Επιτροπή αυτή επισημαίνει ότι οι καταναγκαστικές πρακτικές που χρησιμοποιούνται για την “εκδίωξη” του άμαχου πληθυσμού μπορεί να περιλαμβάνουν: δολοφονίες, βασανιστήρια, αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση, εξωδικαστικές εκτελέσεις, βιασμούς και σεξουαλικές επιθέσεις, σοβαρή σωματική βλάβη σε άμαχο πληθυσμό, περιορισμό του άμαχου πληθυσμού σε «περιοχές γκέτο», βίαιη απομάκρυνση, μετακίνηση και απέλαση του άμαχου πληθυσμού, εσκεμμένες στρατιωτικές επιθέσεις ή απειλές επιθέσεων εναντίον αμάχων και περιοχών, χρήση αμάχων ως ανθρώπινων ασπίδων, καταστροφή περιουσίας, ληστεία προσωπικής ιδιοκτησίας, επιθέσεις σε νοσοκομεία, ιατρικό προσωπικό και τοποθεσίες με το έμβλημα του Ερυθρού Σταυρού… Η Επιτροπή Ειδικών αποφάνθηκε ότι αυτές οι πρακτικές μπορεί «να αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και να εξομοιωθούν με ειδικά εγκλήματα πολέμου. Επιπλέον, τέτοιες πράξεις θα μπορούσαν επίσης να εμπίπτουν στην έννοια της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τις Γενοκτονίες.”
            – Από σχετικές επιστημονικές δημοσιεύσεις ειδημόνων προκύπτει ότι οι “εκκαθαρίσεις” αυτές που στερούν -εν γνώσει των δραστών- την ευχέρεια σε μια εθνοτική ομάδα να επιστρέψει ή να “ανασυνταχθεί” μόνιμα στον τόπο της, εκπληρώνουν την έννοια της “καταστροφής” όπως καθορίζεται στη Σύμβαση για τις Γενοκτονίες. Η εθνοκάθαρση σχετίζεται με τη γενοκτονία, αλλά εστιάζει περισσότερο στη γεωγραφία και στην εξαναγκαστική απομάκρυνση εθνικών ή συναφών ομάδων από συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές. Είναι συχνά μια πολιτική που εφαρμόζεται από ισχυρά κράτη για να διαμορφώσει τον χάρτη του πληθυσμού, ιδίως των συνοριακών ζωνών, αλλά η διάλυση τέτοιων κρατών, οδηγεί επίσης σε αγώνες εξουσίας που μπορούν να οδηγήσουν σε εθνοκάθαρση (Micol Sirkin & Benjamin Lieberman). Ορισμένοι ειδικοί προτείνουν να συμπεριληφθεί η εθνοκάθαρση στις πράξεις γενοκτονίας. Άλλοι, αμφισβητούν την αξία του όρου εθνοκάθαρση αφού την ΘΕΩΡΟΥΝ ΠΡΑΞΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΤΑΣ (Gregory Stanton & Benjamin Lieberman).
            – Αναφορικά με την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής, δεν υπάρχουν τεκμήρια για αμφισβητήσεις. Πρόκειται για ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ (παραθέσαμε τεκμηρίωση στην προηγούμενη παρέμβαση της 15/4/2019). Εάν ο όρος ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ χρησιμοποιείται αντί για τον όρο ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, διαπράττεται τουλάχιστον επιστημονικό λάθος. Εάν όμως ο όρος Εθνοκάθαρση χρησιμοποιούνταν για να συμπληρωθεί το φάσμα των πράξεων γενοκτονίας, αυτό θα αποτελούσε μια θετική συνεισφορά για την ΠΡΟΛΗΨΗ όλων των ΠΡΑΞΕΩΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ και την εξάλειψη των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

            Με εκτίμηση
            Φίλιππος Ι. Καρυπίδης

            ΥΓ
            Αφιερώνεται στα Θύματα της Γενοκτονίας…
            …και στους Νέους μας που μπορούν να ζήσουν καλύτερα εάν γνωρίσουν την ιστορία και αντλήσουν διδάγματα από το παρελθόν…

  5. Εκτός του Καιρίδη, νομίζω πως ο εκλεγμένος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, όντως πείστηκε για το δίκαιον του αιτήματος!
    Ας ελπίσουμε με τον καιρό, να πειστούμε όλοι όπως ο Μπουτάρης!

    ΥΓ: Περί Καιρίδη, όσο κι αν μου ταιριάζει ο λόγος του αν και δεν έχω διαβάσει τίποτε δικό του, οι σκόρπιες πληροφορίες της πορείας του, δείχνουν πως το βυζί του κράτους του ελληνικού δεν το άφησε ούτε στιγμή από τα γενοφάσκια του τα επαγγελματικά.
    Σαν το άλλο τον μεγάλο φιλελεύθερο, τον Χατζή, ο οποίος καταδικάζει κι αθωώνει Ηριάνες πριν τις δικαστικές αποφάσεις, όπως ακριβώς ο Τσίπρας ο Πρωθυπουργός και τόσοι άλλοι δηλαδή, βυζοστοιβαγμένοι, όπως κι ο Παντελής άλλωστε κι ας θυμώνει όταν το λέω..αυτή είναι η αλήθεια κύριοι! Μαλώνετε σε ξένο αχυρώνα, κάνετε κηδείες με ξένα κόλυβα και δεν αφήνετε χώρο να ξεμυτίσει το οτιδήποτε πέρα από το φορμαλιστικό σας σύννεφο…ούτε η σοβιετία είχε πιάσει τέτοια όρια φορμαλισμού!

Leave a Reply to anixneuseis Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα