του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
μέλους της ΠΓ της ΔΗ.ΠΟ.Σ “ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ”
Λέγονται και γράφονται πολλά με αφορμή την επικοινωνιακή διαχείριση του πρωθυπουργικού ταξιδιού στα γειτονικά Σκόπια…
Και ίσως η πλέον ανέντιμη πλευρά αυτής της διαχείρισης, σχετίζεται με την προσπάθεια να καλλιεργηθεί στην κοινωνία η ψευδαίσθηση μιας εταιρικής σχέσης, μέρος της οποίας μπορεί να αισθάνεται και η ίδια η κοινωνία, γι’ αυτό που συντελείται αυτές τις μέρες στην γεωπολιτική μας γειτονιά.
Μάλιστα, με τον τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε να προβληθεί ως… μαστοριά και κίνηση ΜΑΤ του κ. Αποστολάκη , η ανάληψη της ευθύνης για την επιτήρηση του εναερίου χώρου των Σκοπίων, εμμέσως πλην σαφώς αυτό το οποίο επιδιώκεται, είναι να κορδωθεί η Ελληνική κοινωνία, παρασυρμένη από την ψευδαίσθηση, ότι αποτελεί και η ίδια μέρος μιας ψευδούς ιμπεριαλιστικής περπατησιάς, που δήθεν αναβαθμίζει την Ελλάδα στο Βαλκανικό γεωπολιτικό στερέωμα.
Καμία απολύτως σχέση βέβαια δεν έχουν όλα τα παραπάνω με την αλήθεια. Η Ελλάδα, έχοντας εργαλειοποιηθεί για λογαριασμό της Αμερικανικής γεωστρατηγικής στην περιοχή, χρησιμοποιεί τους πολίτες της, την υποδομή της, το πολιτικό της κεφάλαιο σε μια ιστορική συγκυρία που θα μπορούσε να το αξιοποιήσει διαφορετικά για να βγει η ίδια πολλαπλά ωφελημένη.
Αυτό που συντελείται στα γειτονικά Σκόπια είναι μέρος του ΝΑΤΟικού καταμερισμού και στοιχείο των Αμερικανικών σχεδιασμών, και το μόνο το οποίο ξεχωρίζει πίσω από την κατασκευασμένη λαμπρότητα του επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού, είναι η απόλυτη γύμνια μιας χώρας –της δικής μας της χώρας- η οποία κατά την διάρκεια της πρώτης επίσημης επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στα γειτονικά Σκόπια, δεν είχε την ευκαιρία ούτε καν στο αυτονόητο. Δηλαδή στο άκουσμα του Εθνικού της Υμνου… Είναι κι αυτό μέρος του πανάκριβου τιμήματος που θα κληθεί να πληρώσει σε βάθος χρόνου η πατρίδα μας, εξ αιτίας αυτής της υπέροχης συμφωνίας.
Ας έρθουμε όμως και πάλι στα πραγματικά περιστατικά.
Η συμφωνία αμυντικής συνεργασίας, η οποία υπεγράφη μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων, είναι μια εξόχως ετεροβαρής συμφωνία μέσω της οποίας η χώρα μας καθίσταται πολλαπλός χορηγός του ΝΑΤΟικού σχεδιασμού και του αντιρωσικού προσανατολισμού του, και αυτή η χορηγία ούτε συνυπολογίζεται, ούτε συμψηφίζεται με το νταβατζηλίκι που έτσι κι αλλιώς καταθέτουμε ως συνεπέστερη όλων χώρα, στο ΝΑΤΟικό ταμείο.
Η προσπάθεια να εμφανιστεί ως δήθεν κίνηση ΜΑΤ απέναντι στην Τουρκία το γεγονός ότι ανατέθηκε στην Ελλάδα η επιτήρηση του εναέριου χώρου των Σκοπίων (και μάλιστα δωρεάν) είναι κάλπικη και αποπροσανατολιστική. Στο πλαίσιο ανάλογου καταμερισμού, η Ελλάδα και η Ιταλία έχουν αναλάβει την επιτήρηση του αλβανικού εναερίου χώρου, αλλά παρά τις αντίστοιχες τυμπανοκρουσίες αυτό ούτε εμπόδισε την Τουρκία να μετατρέψει και να χρησιμοποιεί την Αλβανική κυβέρνηση ως γεωπολιτικό της δεκανίκι ακόμη και απέναντι στη χώρα μας…
Ούτε βεβαίως λειτούργησε αποτρεπτικά – αποθαρρυντικά στα επεκτατικά γεωπολιτικά της σχέδια. Η τουρκικές ναυτικές υποδομές στα Αλβανικά λιμάνια και η ναυτική βάση της Τουρκίας στην Αυλώνα το επιβεβαιώνουν. Καλό θα είναι λοιπόν να μην παραμυθιαζόμαστε.
Η προσπάθεια επίσης και εν τέλει η εργαλειοποίηση Ελλήνων επιχειρηματιών στο πρωθυπουργικό σόου, υπήρξε ένα ακόμη σύμπτωμα κατάπτωσης, ηθικής κατάπτωσης, που ουδείς μπορεί να αποκλείσει ακόμη και το στοιχείο του έμμεσου φορολογικού τους εκβιασμού. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το συνολικό σκηνικό, ακόμη και το γεγονός πως υπήρξαν επιχειρηματίες που αντέδρασαν και αρνήθηκαν να ενδώσουν σε αυτή την θεατρική διαδικασία, είναι μια αντίδραση υγιής πολιτικά η οποία όμως κινδυνεύει να απωλέσει μέσα στο χρόνο την προστιθέμενη αξία της, αν δεν συνδυαστεί από αντίστοιχη πολιτική στήριξη μέσα στην κοινωνία.
Τα υπόλοιπα μνημόνια συνεργασίας σε διάφορους τομείς τα οποία προσυπεγράφησαν, προφανώς και αξιοποιούνται ως επικοινωνιακή εκδούλευση με στόχο το επικοινωνιακό μασάζ σε μια κοινωνία που επιμένει να αντιδρά συναισθανόμενη την επικίνδυνη μαύρη τρύπα που άνοιξε στη Βαλκανική η απαράδεκτη συμφωνία των Πρεσπών.
Συνεργατικό επιχειρηματικό μνημόνιο μεταξύ των εταιρειών ΔΕΣΦΑ και MER, επιτάχυνση διαδικασιών για την Ευρωπαϊκή ενταξιακή διαδικασία, υπηρεσίες μεταφορών, σιδηροδρομικές και οδικές συνδέσεις και όλο το υπόλοιπο πακέτο, προφανώς κάποια μέρη του θα παραπέμψουν και θα στηρίξουν κάποια προγράμματα απασχόλησης εντός της Ελληνικής επικράτειας, κατά βάσιν όμως είναι απολύτως ετεροβαρείς συμφωνίες, οι οποίες πρωτίστως ενδιαφέρουν τη γείτονα… κυρίως αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του αμερικανικού στρατηγικού σχεδιασμού, και το κυρίως ειδικό τους βάρος, είναι κατά βάσιν επικοινωνιακό.
Όλα τα παραπάνω τέλος, είναι και ένας φτηνός επικοινωνιακός αντιπερισπασμός, που αποσπά την προσοχή των πολιτών από την συνολική ατζέντα στην οποία είναι καθηλωμένη η χώρα, και της οποίας η γεωπολιτική θέση ροκανίζεται, πριν απ’ όλα από τις δηλώσεις και τους χειρισμούς των χθεσινών πανηγυρτζήδων στην πρωτεύουσα των Σκοπίων.
Είναι ένας φτηνός αντιπερισπασμός, με ιδιαίτερα αρνητικούς συμβολισμούς ,πολύ δε περισσότερο που η κατάρρευση της εθνικής γραμμής στην οποία έδωσε υπόσταση η συμφωνία των Πρεσπών, γίνεται αντικείμενο μιας επίκλησης ως υποδειγματική μέθοδος για την αντιμετώπιση πολλών διμερών και πολυμερών προβλημάτων.
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό που σηματοδοτεί αυτή φιέστα, η οποία για την Ελλάδα δεν είναι παρά μια διαδικασία ωρίμανσης και αποδοχής όλων όσων προκύπτουν ως απότοκα της μειοδοσίας που έχει συντελεστεί, είναι αυτό που την αμέσως επόμενη περίοδο θα ξαναβρούμε μπροστά μας ως πρόβλημα με πρωταγωνιστές αυτούς που υποτίθεται ότι σήμερα «ταπώσαμε» στις Πρέσπες και αβανταδόρους όλους εκείνους που πειθανάγκασαν αυτό το πολιτικό προσωπικό, να προχωρήσει σε αυτή την πράξη ντροπής.
Ας δραπετεύσουμε λοιπόν όσο είναι καιρός από το παραμύθι και τα events του Βαρδάρη… Τα ακόμη χειρότερα είναι μπροστά…
