Ελληνική Ταυτότητα απο την αρχαιότητα ως σήμερα.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Η ελληνική ταυτότητα απο την αρχαιότητα ως σήμερα. Τετάρτη 21 Μαρτίου 2019

Προσκεκλημένοι:

-Ξυδόπουλος Ιωάννης Αν. Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας

-Γκουτζιουκώστας Ανδρέας, Αν Καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας

-Κοτζαγεώργης Φωκίων Επ. Καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας.

spot_img

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Τι ωραία όταν οι ιστορικοί μας δεν είναι με το στρατόπεδο του «πετάει ο γάϊδαρος? -πετάει»

    Επειδή όμως δεν είναι της δουλειάς τους αλλά είναι υπόθεση όλων μας, έχω να προσθέσω πως η απόδειξη της ιστορικής μας συνέχειας είναι η ενσωμάτωση της αρχαίας Παιδείας στην Ορθοδοξία.
    Όπως ο Χριστιανισμός έγινε Καθολικισμός λόγω της λατινικής παράδοσης και Διαμαρτύρηση στους γερμανούς Βαρβάρους, έγινε σε μας ο τρόπος της Ορθοδοξίας που είναι η συνέχεια του τρόπου των Αρετών του Νου (της Σοφίας και της Φρόνησης).
    Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκευτικό δόγμα αλλά η συνέχεια του οντολογικού τρόπου ζωής των Ελλήνων: να επιδιώκουν τη μεταμόρφωση του ατομικού όντος σε καθολικό (ψυχικά εκστατικό), σε όν του επιπέδου-τρόπου του Όντος (της όντως Ζωής, της Αιώνιας Ζωής).

    Και ένα σχόλιο για τον αρχαιολόγο (Γ. Ξυδόπουλο).
    Αν ήταν «ψυλλιασμένος»,δεν θα τόνιζε το αυτονόητο ότι δεν υπήρχε συνείδηση έθνους-κράτους. Η κοινωνία-κράτος είναι ρωμαϊκή φαντασιακή παράσταση και την κληρονόμησε η Δύση.
    θα τόνιζε αντιθέτως την αρχαιότατη συνείδηση πολιτισμικής ενότητας όπως εκφραζόταν με τους, τεράστιας σημασίας, Πανελλήνιους Αγώνες.
    Που ήταν πανηγυρικές κοινωνικές εκδηλώσεις (με αγωνίσματα μουσικής και ποίησης, με πολιτικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις με εμπορικές συναλλαγές και πολύ χορό)

    Επίσης, θα είχε έναν καλό λόγο να πει για την ανωτερότητα που ένοιωθαν οι Αρχαίοι Έλληνες απέναντι στους βαρβάρους. Ότι δηλαδή επρόκειτο για τη συνείδηση πως η Πόλη τους αφορά το επίπεδο του Όντος, που ταιριάζει στον Αληθινό Άνθρωπο επειδή πρόκειται για ουράνιο όν όχι για γήινο.
    Οτιδήποτε ήταν γήινο το θεωρούσαν βάρβαρο, ακόμα και την τέχνη της ζωγραφικής επειδή είναι χειρωνακτική και εξαρτάται από χρώματα που βγαίνουν από βιολογικούς οργανισμούς.
    Η επίγνωση της οντολογικής Ελευθερίας και το βίωμα της εκστατικής Αγάπης σε κάνουν να βλέπεις δικαιολογημένα σαν σκυλίσια τη ζωή στο επίπεδο του απλού έμβιου όντος

  2. Πάλι εγώ, επειδή μ’ απασχολεί αυτό το θέμα, για μια διευκρίνιση:

    ‘Ένα πράγμα είναι η ταυτοποίησή μας, το να μην είμαστε ιστορικά αόρατοι. Και ένα άλλο είναι ταυτότητά μας ως χαρακτηριστικό του Είναι μας.
    Η μία είναι εξωτερική-επίσημη ταυτότητα, η άλλη είναι εσωτερική ταυτότητα-ιδιότητα.

    Στην περίπτωση των Ελλήνων υπάρχει πρόβλημα και με τις δύο:
    1) Η άρνηση της ιστορικής μας συνέχειας δεν ξεκίνησε με την πρόσφατη ιδεολογία του εθνομηδενισμού. Η αρχή έγινε με τους Ρωμαίους, εδραιώθηκε με τους Φράγκους και «εκλογικεύτηκε»-εργαλειοποιήθηκε στον Διαφωτισμό.
    Πρώτοι οι Ρωμαίοι αποκάλεσαν την αρχαία Ελλάδα «κλασική» και εμάς άσχετους με τους προγόνους μας προκειμένου να τους οικειοποιηθούν ως δικούς τους. Από τότε, οι Δυτικοί μας λένε ψεύτες, κλέφτες, αναρχικούς κ.ο.κ. Στη συνέχεια, οι Φράγκοι βασιλείς χρησιμοποίησαν μια εντυπωσιακού μεγέθους και συστήματος στρατηγική για να οικειοποιηθούν την «πνευματική ανωτερότητα» των Βυζαντινών. Η κατωτερότητα των Ελλήνων επισφραγίστηκε κατά τον Διαφωτισμό με τον ταπεινωτικό όρο Βυζάντιο.

    Η ταυτότητα “πνευματικής ανωτερότητας” της Δύσης δημιουργήθηκε σε βάρος των Ελλήνων!

    2) Η υποτίμηση των Ελλήνων με τα ονόματα Γραικοί και Βυζαντινοί που υπονοούν «κακή ουσία», καθώς και οι συστηματικές προσβολές κατά της υπόστασης των Ελλήνων με τα «στερεότυπα» περί τεμπελιάς, ιδιοτέλειας κλπ, περί καθυστερημένης και απολίτιστης «νοοτροπίας» συνιστούν Καταστροφικές Επιθέσεις.
    Στις ατομικές περιπτώσεις αυτό ορίζεται ως «δολοφονία χαρακτήρα» και «ηθική παρενόχληση».

    Θα πρέπει να έχουμε στο νου μας ο χαρακτηρισμός της αντίδρασής μας σαν εθνικιστικό παραλήρημα επιχειρεί να κρύψει τον δυτικό ρατσισμό: τον σωβινισμό να θεωρείται η δυτική «ορθολογικότητα» σαν γνήσια κληρονόμος του ελληνικού Λόγου.

    Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε καλά α) γιατί ο Λόγος και η λογική είναι εντελώς άσχετα πράγματα και β) ότι οι πολιτισμοί φτιάχνουν διαφορετικούς ανθρωπολογικούς τύπους.
    Και μεταξύ Δυτικού και Ανατολίτη, ο Έλληνας είναι ο μόνος ψυχικά άρτιος τύπος, ο μόνος χαρακτήρας (κατά τον Αριστοτέλη) που είναι «ευάγωγος» στις Αρετές του Νου.

Leave a Reply to Μαρία Μ. Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
30,400ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα