Μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης χωρίς τον Οδυσσέα.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.

Οι εξελίξεις που αναμένονται στη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια είναι ραγδαίες και καταλυτικές για το νέο τοπίο που διαμορφώνεται, την ώρα που η εσωτερική πολιτική ρευστότητα στην Ελλάδα, ενόψει εκλογών, και το διχαστικό κλίμα που καλλιεργείται απο το κυβερνών κόμμα, μειώνουν τις δυνατότητες της χώρας να διαμορφώσει και να αναπτύξει την πολιτική της.

Σε μια, εμφανώς  αγωνιώδη, προσπάθεια της κυβέρνησης να πετύχει την απαραίτητη πλειοψηφία για να επικυρωθεί από τη βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών, οι τακτικιστές του κυβερνώντος κόμματος προχώρησαν σε μεθοδεύσεις αποστασίας από το κόμμα του κυβερνητικού τους εταίρου γεγονός που προκάλεσε την έκρηξη του κ. Καμμένου, ο οποίος ουσιαστικά έμεινε χωρίς βουλευτές.

Οι ελαστικές πολιτικές και ηθικές συνειδήσεις των βουλευτών του αποκάλυψαν πόσο σαθρές είναι οι βάσεις που συγκροτούν τους πολιτικούς σχηματισμούς, εν απουσία ιδεολογίας .

Το ενδιαφέρον του γεγονότος αυτού για τη στήλη είναι ότι το υπάρχον πολιτικό προσωπικό της χώρας καλείται να χειριστεί ένα πολύπλοκο και επικίνδυνο περιβάλλον στη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Και αν κρίνουμε από τον διχαστικό τρόπο που ο πρώην υπουργός εξωτερικών άνοιξε τη συζήτηση για το σκοπιανό, είναι εύλογες οι ανησυχίες.

Στη Μέση Ανατολή έχουμε μια επιδείνωση των σχέσεων ΗΠΑ- Τουρκίας μετά την επίσκεψη του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Τζών Μπόλτον στην Άγκυρα και την άρνηση του Ερντογάν να τον συναντήσει.

Ο Μπόλτον είναι το υπ 1 γεράκι στην Ουάσιγκτον και η συμπεριφορά του Ερντογάν απέναντί του είναι βέβαιον ότι εγγράφηκε στην πολιτική συνείδηση του  χώρου που εκπροσωπεί. Ωστόσο, ο τούρκος πρόεδρος στις δηλώσεις του προσπάθησε να διαχωρίσει τον Μπόλτον από τον Τράμπ, κάνοντας «άνοιγμα» στον αμερικανό πρόεδρο.

Ο Μπόλτον επισκέφθηκε την Άγκυρα για να επιδώσει στους τούρκους αξιωματούχους τις αμερικανικές θέσεις μετά την απόφαση Τράμπ για αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία. Μια απόφαση που επικρίθηκε και από πολιτικούς φίλους του Τράμπ αλλά και από αμερικανούς στρατηγούς. Προσπάθησαν να του αλλάξουν την θέση και φαίνεται να το κατάφεραν με την καταλυτική παρέμβαση του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπένζαμιν Νετανιαχου.

Η αμερικανική θέση φαίνεται να αλλάζει χωρίς να ομολογείται αυτό ρητώς. Η Ουάσιγκτον ζήτησε μέσω του Μπόλτον από την Τουρκία να συμφωνήσει ότι δεν θα σφάξει, όπως είπε ο αμερικανός ΥΠΕΞ,τους Κούρδους της Συρίας αν αποσυρθούν οι Αμερικανοί. Κάτι που αποτέλεσε κόκκινο πανί για τον Ερντογάν.

Οι Κούρδοι, στο μεταξύ, μη έχοντας, και δικαιολογημένα, εμπιστοσύνη στον ασταθή πολιτικό χαρακτήρα του αμερικανού προέδρου ήρθαν σε συμφωνία με τους Ρώσους για υποστήριξη. Φαίνεται πως την πέτυχαν.

Έτσι, τώρα, η Τουρκία, για να επέμβει στη Συρία και να σφάξει τους Κούρδους, δεν έχει  ανάγκη, μόνο, την άδεια των ΗΠΑ αλλά και των Ρώσων συμμάχων της. Η κατάληψη της Μανπίζτ/ Ιεράπολης  από την Τουρκία φαίνεται  όνειρο απατηλό.

Πέραν της Συρίας, η Τουρκία, σε μια άλλη αγωνιώδη προσπάθεια να διεκδικήσει  στην Ανατολική Μεσόγειο περιοχές που δεν έχει δικαιώματα, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, προκαλεί την Ελλάδα και την Κύπρο.

Οι προκλήσεις είναι καθημερινές αλλά εκείνο που ανησύχησε την ελληνική πλευρά την εβδομάδα που πέρασε είναι η επιβεβαίωση και αξιολόγηση της κοινής άσκησης που διεξήγαγαν τουρκικές δυνάμεις σε περιοχή ελληνικών δικαιωμάτων ανοικτά του Καστελόριζου, σε συνεργασία με μικρή αμερικανική συμμετοχή.

Στα Βαλκάνια, η επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών μπορεί να οδηγήσει σε εκλογές την Ελλάδα, η Αλβανία του Ράμμα συνεχίζει να ασκεί ανθελληνική και αντιμειονοτική πολιτική, πιθανότατα καθ υπόδειξιν και μεθόδευση της Άγκυρας  και το μέτωπο του Κοσόβου αναζωπυρώνεται με την αμερικανική επιμονή να υπάρξει συνεννόηση Βελιγραδίου και Πρίστινας για συνοριακές διευθετήσεις.

Στο σκοπιανό υπάρχει και μια διάσταση που προβληματίζει όσους σκέφτονται σοβαρά την ύπαρξη και λειτουργία του ελληνικού κράτους.

Πέραν των όσων γράφηκαν, το κράτος πρόδωσε τους γηγενείς Μακεδόνες. Αυτούς που στις αρχές του 20ου αιώνα, και ίσως, και νωρίτερα, προτίμησαν να ακολουθήσουν το Πατριαρχείο παρά τις πιέσεις της Εξαρχίας, διότι είχαν ρωμαίικη συνείδηση.

Οι άνθρωποι αυτοί εμπιστεύτηκαν το υπο διαμόρφωσιν, ακόμη, ελληνικό κράτος.

Υπέστησαν τρομερά δεινά γι αυτήν την επιλογή τους. Συγκρούστηκαν με ανθρώπους που συμβίωναν για πράγματα που θεωρούσαν αυτονόητα, όπως ο όρος μακεδονία και ποιόν χαρακτηρίζει.

Σήμερα, οι απόγονοί τους βλέπουν το ελληνικό κράτος να προδίδει την εμπιστοσύνη των προγόνων τους και να τους εγκαταλείπει.

Το ερώτημα είναι σαφές: υπάρχει κανείς που θα εμπιστευτεί ξανά, αυτό το κράτος;

Στην Ελλάδα η θέση του υπουργού εξωτερικών παραμένει κενή, σε λίγο μπορεί να αδειάσει και η θέση του υπουργού άμυνας και η χώρα μπαίνει σε μια μακρά εκλογική περίοδο με ένταση και διχασμό.

 

 

 

spot_img

4 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ”Υπαρχει κανεις που θα εμπιστευτει ξανα αυτο το κρατος;;;”
    Στο εσωτερικο , οπου αλλοιωνεται και αλλοτριωνεται ο Ελληνισμος θα το ξαναεμπιστευθουν ισως 3 στους 10 Ελληνες και Ελληνοποιηθεντες .
    Στο εξωτερικο θα αναμενουν μια μονοκομματικη κυβερνηση ανω του 40% , με πλειοψηφια 180 βουλευτων, για να μας παρουν στα σοβαρα απο εδω και στο εξης μετα τις δολιχοδρομιες που εζησαν και ζουν απο την συγκυβερνηση , παρα την πληρη υποταγη της σαυτους , για την συναψη της Συμφωνιας με τα Σκοπια.
    Απο σημερα -μετα την παραιτηση του κ. Καμμενου -, ο κ. Τσιπρας θα παιξει παραταση στον ”ποδοσφαιρικο ” -οπως θα εξελιχθει η πολιτικη ζωη -αγωνα ( με πολλα φαουλ) ,ελπιζοντας σε κατι καλο στο τελευταιο λεπτο.

  2. Οι Thoresen και Merhrens, ορίζουν τη λήψη μιας απόφασης, ως μία διαδικασία επιλογής μιας κατεύθυνσης δραστηριοτήτων, ανάμεσα σε ένα αριθμό εναλλακτικών λύσεων, που αποβλέπει στην επίλυση ενός προβλήματος.

    Κατά τους Everard και Morris η διαδικασία λήψης των αποφάσεων αποτελείται από πέντε βήματα.

    Στο πρώτο βήμα περιγράφουμε την κατάσταση, κατανοούμε το πρόβλημα και διερευνούμε τα αίτια του.

    Στο δεύτερο βήμα προσδιορίζουμε τα κριτήρια, προσδιορίζουμε τις ανάγκες, τις οποίες διατυπώνουμε ως στόχους. Οι στόχοι μπορεί να είναι ουσιώδεις, που πρέπει να τους πετύχουμε και στόχοι ευκταίοι, που θέλουμε αλλά δεν είναι απαραίτητο να τους υλοποιήσουμε, για τη διόρθωση της κατάστασης.

    Στο τρίτο βήμα γίνεται η σύλληψη των εναλλακτικών μορφών δράσης, ζητώντας ιδέες, από το διοικητικό μηχανισμό που πλαισιώνει τον μάνατζερ.

    Στο τέταρτο βήμα πραγματοποιείται τόσο η αξιολόγηση όσο και η δοκιμή των εναλλακτικών μορφών δράσης.

    Στο πέμπτο βήμα γίνεται η επιλογή του τρόπου δράσης, που θα πληροί την επίτευξη των ουσιωδών στόχων και ορισμένους από τους ευκταίους.

    Ας ελέγξουμε τώρα τη διαδικασία λήψης της απόφασης, σε σχέση με την ονομασία των Σκοπίων. Σε σχέση με το πρώτο βήμα περιγράφουμε την κατάσταση. Το πρόβλημα είναι ο αναθεωρητισμός των γειτόνων μας και η καπηλεία της ιστορίας μας.

    Στο δεύτερο βήμα, της διαδικασίας λήψης μίας απόφασης, ορίζουμε ποιοι είναι οι ουσιώδεις στόχοι, που πρέπει να τους πετύχουμε και ποιοι οι ευκταίοι στόχοι;

    Εάν η στοχοθεσία μας έχει να κάνει με το κλείσιμο της εκκρεμότητας, προκειμένου να μην εμφανιζόμαστε στο διεθνές σύστημα με πολλαπλά μέτωπα, όπως με την Τουρκία στην Κύπρο και στο Αιγαίο, με την Αλβανία στη Βόρειο Ήπειρο και με την ΠΓΔΜ για το ονοματολογικό, αλλά και η αύξηση του μεταξύ μας εμπορίου, τότε η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό μοιάζει να είναι η λύση.

    Στο τρίτο βήμα γίνεται η σύλληψη των εναλλακτικών μορφών δράσης. Η κυβέρνηση θεωρεί πως η συμφωνία των Πρεσπών είναι η καταλληλότερη, ενώ η αντιπολίτευση αντιπροτείνει μία λύση με σύνθετο προσδιορισμό στη γλώσσα και στην εθνικότητα, καθώς τη σύνθετη ονομασία για το θέμα του ονόματος, το έχει αποδεχτεί από το Βουκουρέστι.

    Στο τέταρτο βήμα, πραγματοποιείται τόσο η αξιολόγηση όσο και η δοκιμή των εναλλακτικών μορφών δράσης. Το ερώτημα είναι η βορειομακεδονική ή η σλαβομακεδονική εθνικότητα και γλώσσα, μας απαλλάσσει από τον αλυτρωτισμό; Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνω, πως έχει σημασία να ορίζουμε τις λέξεις με τον ίδιο τρόπο, αλλιώς δεν επιλύουμε τα προβλήματα. Για παράδειγμα η πρόταση του 1993 για Δημοκρατία της Σλαβομακεδονίας. Ο όρος Σλαβομακεδόνας, τι θα σήμαινε; τον Σλάβο ο οποίος ζει στη γεωγραφική περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας; θα προσδιόριζε την εθνότητα (πρώτο συνθετικό) που ζει σε μία γεωγραφική περιοχή (δεύτερο συνθετικό) ή ο όρος Σλαβομακεδόνας θα προσδιόριζε τους Σλάβους που ήρθαν στην περιοχή τον 6ο αιώνα και αναμείχτηκαν με τους Μακεδόνες; Σε αυτήν την περίπτωση, δικαιούνται με αυτήν την ερμηνεία, την αναφορά σε Αλέξανδρο, Σαμουήλ κτλ. Τέτοιες θεωρίες αναφέρει και ο καθηγητής φιλοσοφίας και ανεξάρτητος βουλευτής, Φερίντ Μούχιτς.

    https://www.echedoros-a.gr/2018/06/blog-post_67.html

    Εάν στο δεύτερο βήμα, της διαδικασίας λήψης μίας απόφασης, θέσουμε ως ουσιώδεις στόχους, που πρέπει να τους πετύχουμε, τη μη αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία και τη μη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας και της Μεγάλης Βουλγαρίας και ως ευκταίους στόχους, που θέλουμε αλλά δεν είναι απαραίτητο να τους υλοποιήσουμε, για τη διόρθωση της κατάστασης, πχ την πλήρη αλλαγή των σχολικών εγχειριδίων, τότε δημιουργούνται άλλα βήματα για την επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος.

    • Στο τρίτο βήμα γίνεται η σύλληψη των εναλλακτικών μορφών δράσης. Ας θυμηθούμε πως η Ελβετία δεν λέγεται Γερμανία ή Ιταλία ή Γαλλία παρότι υπάρχουν γερμανόφωνοι, ιταλόφωνοι και γαλλόφωνοι. Ομοίως το Βέλγιο δεν λέγεται Φλαμανδία ή Γαλλία παρότι υπάρχουν 60% φλαμανδόφωνοι και 40% γαλλόφωνοι. Τα Σκόπια, με δεδομένη τη διεθνική τους σύσταση, γιατί θα πρέπει να λέγονται «Μακεδονία»; Εάν τα Σκόπια, θέλουν να έχουν ευρωπαϊκή πορεία, γιατί δεν θα πρέπει να προσαρμοστούν με το ευρωπαϊκό κεκτημένο;

      Με δεδομένη τη διεθνική σύσταση του κράτους αυτού και τη συνείδηση της καταγωγής των αλβανόφωνων, ο προβληματισμός της Ελλάδας έχει να κάνει με την ταυτότητα των σλαβόφωνων και την οικειοποίηση της μακεδονικής μας ταυτότητας. Η οικειοποίηση αυτή είναι όμως πρόβλημα ή τμήμα της λύσης του προβλήματος; Την οικειοποίηση της μακεδονικής μας ταυτότητας, πρέπει να την δούμε ως πρόβλημα ή ως ευκαιρία εξυπηρέτησης των γεωπολιτικών μας επιδιώξεων; Εάν υπήρχε ένα κουμπί, που πατώντας το θα έκανε τους σλάβους των Σκοπίων να αντιληφθούν την αληθινή ταυτότητα τους, θα το πατούσαμε; Η αφύπνιση της σλαβικής- βουλγαρικής συνείδησης, με δεδομένη την αλβανική συνείδηση, δεν οδηγεί στη Μεγάλη Αλβανία και στη Μεγάλη Βουλγαρία;

      Συμπερασματικά, μήπως θα πρέπει να δεχτούμε τη «μακεδονική» ταυτότητα (με μισή καρδιά) των σλάβων, αρκεί να είναι κρυμμένη κάτω από το χαλί; Μήπως μας εξυπηρετεί να υπάρχει, αρκεί να μην εμφανίζεται στο διεθνές σύστημα.

      Εάν τα Σκόπια πάρουν μία ουδέτερη ονομασία, κατά το Βέλγιο ή κατά το Ελβετία, δεν θα πάψει να υπάρχει το υποκείμενο διεθνούς δικαίου (κράτος) με το όνομα «Μακεδονία»; Ασφαλώς θα εξακολουθήσει να υπάρχει περιοχή εντός του κράτους με το όνομα «Μακεδονία», αλλά και στη Βουλγαρία δεν υπάρχει η «Μακεδονία» του Πιρίν; Εάν τα Σκόπια ονομαστούν Βέλγιο, η υπηκοότητα των πολιτών τους δεν θα είναι η βελγική υπηκοότητα; Εάν τα Σκόπια ονομαστούν Ελβετία, η υπηκοότητα των πολιτών τους δεν θα είναι η ελβετική υπηκοότητα; Ασφαλώς σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, θα εξακολουθήσουν οι σλαβόφωνοι να αυτοπροσδιορίζονται ως «μακεδόνες». Δεν θα υπάρχει όμως ο προσδιορισμός αυτός σε διεθνή έγραφα όπως τα διαβατήρια. Δεν θα έχουμε κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί;

      Εάν κρύψουμε κάτω από το χαλί (ή θάψουμε βαθιά) το θέμα του ονόματος και της ταυτότητας, χωρίς όμως να την ακυρώνουμε, δεν διασφαλίζουμε τους δύο βασικούς πυλώνες;

      1)Να μην αναγνωριστούν τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία η παράγωγο του και

      2)Να μην δημιουργηθεί η Μεγάλη Αλβανία και η Μεγάλη Βουλγαρία.

      Ως προς την πλήρη αλλαγή των σχολικών εγχειριδίων, τους ευκταίους στόχους, που θέλουμε αλλά δεν είναι απαραίτητο να τους υλοποιήσουμε, για τη διόρθωση της κατάστασης. Μπορεί να γίνει με τρόπο, που να μην οδηγεί σε αφύπνιση της σλαβικής- βουλγαρικής συνείδησης.

      Στο τέταρτο βήμα, πραγματοποιείται τόσο η αξιολόγηση όσο και η δοκιμή των εναλλακτικών μορφών δράσης. Στην περίπτωση της μη επικύρωσης της συμφωνίας, ποια θα είναι η αντίδραση της Γερμανίας και των ΗΠΑ; ποιο θα είναι το κόστος δανεισμού από τις αγορές; Υπάρχει η πιθανότητα, της συμμόρφωσης της Ελλάδας, κατά το πρότυπο της Τουρκίας, για την περίπτωση της απελευθέρωσης του πάστορα Μπράνσον;

      Εσείς ποια στοχοθεσία θεωρείτε σωστή και ποια λήψη απόφασης;

  3. Στον αγαπητο κ. τρυποκαρυδο, που εγραψε διδακτορικη διατριβη , για να μας αποδειξει οτι οι τρεις αρμοδιοι (οι δυο μεχρι χθες συγκυβερνητες κ.κ. Τσιπρας και Καμμενος) και
    ο μεχρι προ 2μηνου ΥΠΕΞ κ. Κοτζιας ”τ’ώφεραν απο δω ,τ’ώφεραν απ’εκει” και κατεληξαν στην Συμφωνια αυτη ”για να μη κρυψουν το προβλημα κατω απο το χαλι”.
    Η βεβαιοτητά του γιαυτα ”τα κυβερνητικα ξενυχτια”, με τις διαφορες εκδοχες , που περιγραφει, θα μπορουσαν να πεισουν ολους τους Ελληνες , αν εχει προσωπικη γνωση και συμμετοχη σαυτα, πραγμα , που ουδαμοθεν προκυπτει.
    Πιο απλα μαλλον ειναι τα πραγματα.
    Οι Αμερικανοι εκαναν -με το ζορι- πρωθυπουργο στα Σκοπια τον δευτερο στην προτιμηση του λαου αριστεροπροοδευτικο κ. Ζαεφ , με την βοηθεια δυο Αλβανικων κομματων , ”ξυπνησαν” τα ιδια φρονηματα στους επισης αριστεροπροοδευτικους κ.κ. Τσιπρα και Κοτζια, ”κοιμησαν” τον ακροδεξιο κ. Καμμενο κατα την επισκεψη και των τριων στην Ουασιγκτων τον Οκτωβριο του 2017 και τα υπολοιπα ”κυλησαν” στο αυλακι , που ειχε ανοιχθει τον Οκτωβριο του 2004 , οταν ο τοτε Προεδρος των ΗΠΑ κ. Μπους -ο νεωτερος- ανεγνωρισε τα Σκοπια με το ”συνταγματικο τους ονομα”.
    ”Αιφνιδιαστηκαν -και μαλλον ντροπιασθηκαν- οι Αμερικανοι τον Απριλιο του 2008 στο Βουκουρεστι απο την πατριωτικη σταση του τοτε πρωθυπουργου μας κ. Κωστα Καραμανλη ,- που δεν τους επετρεψε να υποδεχθουν μετα βαιων και κλαδων τα Σκοπια στο ΝΑΤΟ – και τον οποιον Καραμανλη και τον ”εξωπεταξαν ” το 2009 και μας ”μετεφεραν” και την οικονομικη κριση μετα την καταρρευση της Τραπεζης τους – Λημαν Μπραδερς- τον Δεκεμβριον του 2008 .
    Στο πρωτο του σχολιο γραφει επισης ο φιλος κ. τρυποκαρυδος. ”… ενω η αντιπολιτευση αντιπροτεινει μια λυση με συνθετο προσδιορισμο στην γλωσσα και την εθνικοτητα, καθως την συνθετη ονομασια για το θεμα του ονοματος, το εχει αποδεχτει απο το Βουκουρεστι”.
    Να μη περιμενουμε να μας αποκαλυψει τις πηγες απο τις οποιες αρυσθηκε τις πληροφοριες του για το ανωτερω γραπτο κειμενο του ο κ. τρυποκαρυδος;;;.
    Να μη αμφιβαλλουμε γιαυτες και την αληθεια του κειμενου αυτου , το οποιο αν υπαρχει στο αρχειο του Υπουργειου Εξωτερικων θα διεκινειτο σε φειγ βολαν απο περυσι τετοια εποχη, για να ”κανει κυμα” την Ν.Δημοκρατια ;;;.
    Κατακλειοντας θα ηθελε -φρονω το συνολο των Ελληνων ο,που γης και κυριως οι Μακεδονες της Διασπορας , (που μετα την κυρωση αυτης της Συμφωνιας ”θα δερνονται” καθημερινως στις πλατειες των μεγαλουπολεων της Αυστραλιας , του Καναδα και των ΗΠΑ με τους σκετο Μακεδονες -αντε Βορειομακεδονες- Αλβανο-σλαβο-ρομα-βλαχο- επηλυδες- μεχρι τωρα -κατοικους της μεχρι το 1944 Βαρνταρσκα ) η Ελληνικη κυβερνηση με συνεννοηση ολων των εν τη Βουλη κομματων να χαραξει κοκκινη γραμμη αμυνης και να αμυνθει , ”οπως στα οχυρα Μεταξα , μεχρις εσχατων εναντι ΟΛΩΝ των επειγομενων να δοθει η λυση που δοθηκε”.
    Αν ειχε εκφρασθει αυτη η αρνηση υποταγης του Ελληνικου λαου , οπως στις 28 Οκτωβριου του 1940 στον τοτε ”Αξονα”, θα ειχαν αλλαξει -οπως τοτε-πολλα γεωπολιτικα τερτιπια και παιχνιδια και ο παντοδυναμος Ελληνικος λάος θα ειχε συνηθισει στο ΟΧΙ , ενω τωρα φοβαται οτι θα επακολουθησουν και αλλα ”ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ”, με αγνωστη καταληξη του Εθνους, της Πατριδος και των ιδιων.
    Παντως με συναναπτυξεις και ”περιπτυξεις” δεν κρατιεται η Πατριδα.
    Αν ειχαμε ως Ελληνες μια σκεψη καθε στιγμη οτι η Πατρις δεν ειμαι ”εγω” , Πατρις ειμαστε εμεις τοτε θα βρισκαμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ενα ονομα -με ολα τα παρελκομενα-για τους πλάστογραφους της Ιστοριας απο το 1944 και αν δεν το ηθελαν ας ”πνιγονταν μονοι τους σε μια κουταλια νερο”.
    Και να μη ειχαμε και το καλυτερο οικοπεδο παγκοσμιως με την Σουδα την ,Αλεξ/πολη και τους υδρογοναθρακες του Αιγαιου και της Κυπρου και την ενδοξοτερη Ιστορια των 3000 ετων με τον μοναδικο Μεγα-Μεγα της Ιστοριας τον ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ.;;;.

Leave a Reply to τρυποκάρυδος Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα