του Benoît Rittaud
[Στους εκκαθαριστικούς λογαριασμούς της ΔΕΗ εμφανίζεται μια κατηγορία δαπανών ως ‘’Ρυθμιζόμενες χρεώσεις’’. Μέσα σ’ αυτές κρύβεται και το κόστος για την προώθηση της πράσινης ενέργειας. Γιατί κοστίζει υπέρογκα και δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς επιδοτήσεις. (Στο λογαριασμό που έχω μπροστά μου ανέρχονται στα τρία τέταρτα (!) της Χρέωσης Προμήθειας Ρεύματος). Ο Πρόεδρος Μακρόν δεν αρκέστηκε σε αυτές αλλά ανέβασε την τιμή του πετρελαίου κίνησης στο επίπεδο της βενζίνης …για να σώσει τον πλανήτη!
Μετά την κατάρρευση της κομουνιστικής ουτοπίας, οι έχοντες και κατέχοντες επινόησαν μια άλλη, την οικολογία η οποία, όπως αποδείχτηκε εν τοις πράγματι στη Γαλλία, είναι το ίδιο καταπιεστική και ανάλγητη. Δεν έχει σημασία αν το κλίμα της Γης αλλάζει με τους δικούς του ρυθμούς. Τώρα βρήκαν το αίτιο: είναι το διοξείδιο του άνθρακα! Ένα λόμπι πράσινων ειδικών και ‘’ειδικών’’ στο περιβάλλον μετατρέπει, με τη βοήθεια των ΜΜΕ, ερμηνείες σε επιστημονικές αλήθειες, ενδεχόμενα ή και φαντασιώσεις σε γεγονότα: θα καταστραφεί η οικονομία των ΗΠΑ, θα ανεβεί η στάθμη της θάλασσας… Αλλά φαίνεται ότι η οικονομική μας επιβάρυνση είναι το λιγότερο που μας ζητούν. Αύριο θα ζητήσουν να ρυθμίζουν και τα της κρεβατοκάμαράς μας…γιατί τα παιδιά είναι ο πλέον επιβαρυντικός παράγοντας της ατμόσφαιρας!(Δες https://www.anixneuseis.gr/?p=196854). Ε.Δ.Ν. ]
Δεν υπάρχει καλύτερη περιγραφή της μετέωρης κλιματολογικής πολιτικής της κυβέρνησης από τη νεκρανάσταση της Μαρίας Αντουανέτας που έκαναν τα Κίτρινα Γιλέκα.
Δεν έχουν πετρέλαιο κίνησης; Ας πάρουν το ηλεκτρικό αυτοκίνητο!
Δημιουργώντας λαϊκή συμπάθεια ενάντια στον φόρο του διοξειδίου του άνθρακα, τα Κίτρινα Γιλέκα εκμηδένισαν τις παλιές ιερότητες οι οποίες έσωζαν τον πλανήτη. Κωφός ωστόσο σε αυτό το, σαφές και ορθολογικό, μήνυμα, ο Εμμανουέλ Μάκρον γελοιοποιεί τον εαυτό του διαρρέοντας μέσω της Ζουρνάλ ντυ Ντιμάνς (ΖνΝ) τη δημιουργία ενός «Ανώτατου Συμβουλίου για το κλίμα». ”
Καιρός ήταν να αρχίσει μια ιδεολογική και μέχρις εσχάτων μάχη.
Στην πλάτη των φτωχών
Από τη μια πλευρά βρίσκεται η θεσμική εξουσία. Αυτή, με το “φόρο διοξειδίου του άνθρακα”, που προγραμματίστηκε από τον Φρανσουά Ολάντ, προτίθεται από μόνη της να σταματήσει την υπερθέρμανση του πλανήτη, με μέτρα για τον αντικοινωνικό χαρακτήρα των οποίων αδιαφορεί. Το Γαλλικό Παρατηρητήριο Οικονομικών Συνθηκών (ΓΠΟΣ) έχει δείξει ότι τα “οικολογικά” μέτρα της σημερινής κυβέρνησης λειτουργούν σε βάρος των πλέον μειονεκτικών στρωμάτων.
Τότε, η μόνη αντίδραση σε αυτή την έκθεση ήταν η ενόχληση κάποιων. Πρέπει να σώσουμε τον πλανήτη και τι θέλετε: δε φταίνε καθόλου οι πλούσιοι αν οι φτωχοί δεν είναι ενάρετοι.
Οχυρωμένος πίσω από τις βεβαιότητές του, ο Εμμανουέλ Μακρόν, γνωστοποίησε ότι θα προχωρήσει ακόμη περισσότερο, ανακοινώνοντας αυτή την Τρίτη, σύμφωνα με μια διαρροή στην ΖνΝ, τη δημιουργία ενός νέου Κόλπου Το Οποίο θα Ασχολείται Με Το Κλίμα. Αυτή η διαρροή είναι ό,τι πρέπει για να ηρεμήσει το παιχνίδι (γέλια):
‘’Θα το προικίσουμε με τόσα μέσα ώστε να μπορεί να έχει μεγάλη επιρροή στις πολιτικές του κράτους’’.
Να λοιπόν ένα μέρος της απάντησης στο ερώτημα “Τι κάνετε τα λεφτά;” που έθεσε η Ζακλίν Μουρώ στο διάσημο βίντεο της, προοίμιο των Κίτρινων Γιλέκων: αυτό το “χρήμα” χρησιμεύει ιδιαίτερα για τη δημιουργία μιας νέας παντελώς άχρηστης επιτροπής για το κλίμα.
Είναι αλήθεια ότι, σε όρους θεσμικών δομών αφιερωμένων στην «κλιματική κρίση», η εξουσία μέχρι τώρα αναγκαζόταν να αρκείται σε μια οργάνωση που κανείς δεν θα δίσταζε να χαρακτηριστεί πολυδαίδαλη [Ακολουθεί κατάλογος δέκα περίπου οικολογικών υπηρεσιών σε εθνικό, τοπικό και περιφερειακό επίπεδο].
Ο περιορισμός αυτού του καταλόγου, μακριά από το να είναι εξαντλητικός, δείχνει την απόλυτη επιταγή να προστεθεί σε αυτόν μια ακόμα υπηρεσία για τη συνειδητοποίηση των μαζών. (Πολύ περισσότερο μιας και τα μέλη όλων αυτών των υπερήφανων ιδρυμάτων εργάζονται σίγουρα σε εθελοντική βάση και δεν προκύπτει κόστος λειτουργίας· το ίδιο πιθανώς θα συμβεί και με το νέο «Ανώτατο Συμβούλιο Κλίματος».)
«Θα βγάλουμε το μήνα;»
Σε αυτές τις μέρες φορολογικής εξέγερσης, οι ασκούντες την εξουσία έκριναν ότι είναι επείγον και πρόσφορο να πετάξουν τρελά χρήματα λέγοντας και ξαναλέγοντας ότι “η επιστήμη αποφάνθηκε” και ότι χωρίς ανεμογεννήτριες δεν υπάρχει σωτηρία.
Η σοβαρότητα του θέματος επιβάλλει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Το μέτρο σημαίνει: “συνεχίζουμε την ίδια πολιτική”. Το σύνολο των προσωπικοτήτων που αναμένεται να στελεχώσουν το νέο θεσμικό κόλπο αποτελείται όντως από καραμπινάτους ‘’εχθρούς’’ του διοξειδίου του άνθρακα, το πολιτικό σχέδιο των οποίων κατέβασε σήμερα τους Γάλλους στο δρόμο. Από τα ονόματα που ακούστηκαν, υπάρχει η βεβαιότητα ότι η κλιματιστική ορθοδοξία θα διαφυλαχτεί καλά, και μαζί της, οι πιο μισητές πολιτικές εκτροπές των διαδηλωτών. Από το “ανώτατο συμβούλιο”, απουσιάζει μόνο ο Φρανσουά – Μαρί Μπρεόν, ορκωτός κλιματολόγος, σύμφωνα με τον οποίο “ο αγώνας υπέρ του κλίματος είναι αντίθετος στις ατομικές ελευθερίες“.
Εχουμε λοιπόν βάσιμους λόγους να φωνάξουμε και μεις αυτό το τόσο πετυχημένο σύνθημα των Κίτρινων Γιλέκων:
«Η ελίτ ανησυχεί για το τέλος του κόσμου, εμείς ανησυχούμε αν θα βγάλουμε το μήνα».
Από την πλευρά της κυβέρνησης, συνεχίζουν τη στρατηγική να καταστήσουν τη Γαλλία την πιο κλιματικά συμμορφούμενη χώρα: στο Παρίσι υιοθετήθηκε με μεγάλη προβολή η συμφωνία που προέκυψε από την COP21, ο πρόεδρος μας υπερηφανεύεται να κάνει τον πλανήτη great again με το δικό του One Planet Summit (ήδη σε δεύτερη έκδοση), ο Δήμαρχος της πρωτεύουσας μπήκε επικεφαλής του C40 (ένα «δίκτυο μεγάλων πόλεων του κόσμου για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής»), ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας, χωρίς να ενοχλείται από τις συγκρούσεις συμφερόντων, ωθεί ένα πομπώδες «παγκόσμιο σύμφωνο για το περιβάλλον»… Για να μην αναφέρουμε την «ενεργειακή μας μετάβαση» η οποία αποσκοπεί, με πολύ ασυνάρτητο τρόπο, στην κατάργηση της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας (η οποία δεν εκπέμπει CO2), αυτό το βιομηχανικό εργαλείο που μας έκανε υπερήφανους και για το οποίο, για πρώτη φορά , όλος ο κόσμος είχε κάποιους λόγους να μας ζηλεύει.
Αλλά οι ειδήσεις δεν μπορούν πάντα να είναι κακές και οι άνθρωποι των Κίτρινων Γιλέκων δείχνουν ότι η χώρα μόλις συνειδητοποίησε ότι τα συνθήματα της “ενεργειακής μετάβασης” και της “πολιτικής για το κλίμα” δεν είναι μόνο μαγικοί τύποι για τη σωτηρία του πλανήτη: αυτά είναι επίσης σχέδια που έχουν κόστος. Αυτό το κόστος, οι Γάλλοι θέλουν να καταστήσουν σαφές στους κυβερνήτες μας ότι δεν είναι έτοιμοι να το πληρώσουν. Και έχουν απόλυτο δίκαιο.
Υπεύθυνη θέση
Θα μπορούσε κανείς να αντιληφθεί την άνοδο της αμφισβήτησης ακολουθώντας, για παράδειγμα, σε ένα ελαφρώς διαφορετικό κατάστιχο, τις δράσεις της Ομοσπονδίας Αειφόρου Περιβάλλοντος, η οποία αντιτίθεται σθεναρά στην αυθαίρετη και παράλογη εγκατάσταση ανεμογεννητριών και εκνευρίζει τους πωλητές αιολικής ενέργειας χρόνια τώρα. Σε αυτόν τον άλλο αγώνα παρατηρείται επίσης αυτή η υπεροψία των Ειδημόνων έναντι του λαού και αυτές οι χωρίς αντίλογο συζητήσεις στις οποίες αυτοί που μετράνε έχουν πράγματι λάβει την απόφασή τους πριν από οποιαδήποτε συζήτηση. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα: μέχρι ακόμη και στην Ανώτατη Σχολή Διοίκησης γνωρίζουν το πρόβλημα.
Η δημοσκόπηση της ΖνΝ που δημοσιεύθηκε την [περασμένη] Κυριακή αποδεικνύει ότι με τα Κίτρινα Γιλέκα δεν έχουμε να κάνουμε με έναν κοινότατο υπέρμετρο ενθουσιασμό τύπου “not in my backyard“: το 62% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η αγοραστική δύναμη είναι πιο σημαντική από την ενεργειακή μετάβαση. Η στήριξη για το κίνημα έγινε ισχυρότερη την επόμενη εβδομάδα, οπότε είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ο αριθμός αυτός θα αναθεωρηθεί σίγουρα προς τα κάτω κάποια στιγμή. Ακόμα και ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν τάχθηκε με το μέρος του κινήματος, αν και η δήλωση της υποψηφιότητάς του για τις προεδρικές εκλογές του 2017 ήταν μια ανοιχτή ιδιαίτερα έξαλλη έκκληση για κλιματική δράση.
Η Γαλλία, με τη σειρά της, παρασύρεται από αυτή την ορμή επιστροφής στη λογική, της οποίας ήταν απλός θεατής για πολλά χρόνια. Την εκδηλώνει με την παλιά εθνική παράδοση των οδοφραγμάτων. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι ως αποκατεστημένος μικροαστός που είμαι, θα ένοιωθα κάποια στιγμή συμπάθεια για μια τέτοια διαδήλωση, από την οποία δεν έλειψαν απλουστευτικά συνθήματα, δυσάρεστες καταστροφές και αυταρχικοί πειρασμοί. (Ακόμα και αν συμφωνώ με τα Κίτρινα Γιλέκα, θεωρώ ότι αυτοί που ανάγκαζαν τους αυτοκινητιστές να δηλώσουν την υποστήριξή τους κορνάροντας ή κράζοντας “Μακρόν παραιτήσου” άξιζαν μια μόνο απάντηση: Νοn possumus – Δεν μπορούμε).
Για πρώτη φορά, η χώρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της αντίθεσης σε ψευδοπεριβαλλοντικά, ασυνάρτητα και ιδεολογικά οπισθοδρομικά μέτρα. Δεν χρειάζεται πλέον να παρακολουθούμε τα ξένα τραίνα της απόσυρσης των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Συμφωνία των Παρισίων, τις κινεζικές διατάξεις να συνεχίσουν να αυξάνουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2030, τις πολιτικές υπέρ του άνθρακα στην Ινδία ή την Ιαπωνία, την εξαγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου στο Ηνωμένο Βασίλειο, την πιθανή απόσυρση της Βραζιλίας από τη Συμφωνία των Παρισίων, τις ρεαλιστικές για το κλίμα δηλώσεις των ηγετών της Αυστραλίας ή της Ρωσίας …
Αυτή τη φορά προσπαθούμε και εμείς επίσης να βγούμε από το δίχτυ του κλίματος, στο οποία η θεσμική και στρατευμένη εστίαση στο διοξείδιο του άνθρακα μας έμπλεξε χρόνια τώρα. Με άλλα λόγια: εμείς δεν το πάθαμε από ένα Τραμπ ή ένα Μπολσονάρο. Προς το παρόν, τα Κίτρινα Γιλέκα καταφέρνουν να μην κολλήσουν οποιαδήποτε από αυτές τις ετικέτες. Αρκεί να κρατήσουν.
Αύριο ίσως, τα Κίτρινα Γιλέκα θα βυθιστούν στη διαίρεση. Θα καπελωθούν από την άκρα αριστερά, την άκρα δεξιά ή και από τις δύο. Θα αποτύχουν να οργανωθούν, άλλα ατυχήματα θα πλεονάσουν στις μελλοντικές διαδηλώσεις και τελικά θα οδηγήσουν στο θάνατο του κινήματος. Αυτή είναι συχνά η τύχη των “εξεγέρσεων”, όταν οι αντάρτες, ελλείψει δομημένου και συνεκτικού αντίθετου σχεδίου, αποτυγχάνουν να γίνουν επαναστάτες.
Επιτέλους, έχουμε μια ελπίδα
Ωστόσο, αυτό που ήδη έγινε θα αφήσει βαθιά πληγές. Είχαμε καταφέρει να υποβιβάσουμε τους Κόκκινους Σκούφους στην τάξη του “περιφερειακού” κινήματος (μπουρτζόβλαχοι) “που οργανώθηκε υπό την κάλυψη του γαλλικού ΣΕΒ (φασίστες, λοιπόν), αλλά τώρα δεν θα είναι πλέον δυνατό να αγνοούμε ότι και οι δύο μεγάλες φορολογικές εξεγέρσεις της εποχής μας αφορούσαν στους λεγόμενους “οικολογικούς” φόρους. Μπορούμε λοιπόν να πιστεύουμε ότι οι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων θα σκεφτούν δυο φορές πριν εμφανιστούν υπερήφανοι δίπλα σε οποιοδήποτε «κλιματικό τρένο», διότι καμιά συζήτηση για τον φόρο διοξειδίου του άνθρακα δεν θα γίνεται χωρίς αναφορά στα Κίτρινα Γιλέκα. Και αρχίζουμε να ονειρευόμαστε ότι ακόμη και οι πιο περιορισμένοι αγωνιστές δημοσιογράφοι των σελίδων «Πλανήτης» της Le monde θα μπορούσαν να νοιώσου ό, τι λέγεται πέρα από την περιφερειακή οδό … Όχι, αστιεύομαι.
Το κλίμα αυτό καθαυτό δεν είναι το αντικείμενο των Κίτρινων Γιλέκων. Δεν έχει νόημα να τους κατηγορούμε γι’ αυτό, επειδή το κλίμα δεν είναι επιπλέον η ανησυχία των ηγετών μας – δεν θα επιτίθονταν στην πυρηνική ενέργεια αν όντως το διοξείδιο του άνθρακα τους ανησυχούσε τόσο όσο ισχυρίζονται. Επομένως, με μια νόμιμη αδιαφορία για την παράλογη προέλευση του κλιματικού φόβου, το λαϊκό κίνημα αυτών των ημερών επικεντρώνεται σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία για την κοινωνία μας: όλες αυτές τις ολέθριες αποφάσεις που λαμβάνονται στο όνομα του πλανήτη, οι οποίες εκτρέπουν τη συλλογική προσοχή από τα όντως σημαντικά θέματα.
Δεν θα συνταχτώ ποτέ με τους λαϊκιστές του “όλοι σάπιοι”, και χαίρομαι που πολλοί πολιτικοί φαίνεται να έχουν λάβει το μήνυμα. Αυτό θα κάνει την επιμονή του Εμμανουέλ Μακρόν όλο και πιο δύσκολη, αν και τα μέλη του κόμματός του φαίνεται να επιμένουν σε υποχώρηση.
Ορισμένοι φιλοκυβερνητικοί επιχείρησαν να υποστηρίξουν ότι η πτώση της τιμής του αργού μείωσε την τιμή του καυσίμου στην αντλία ή ότι η τιμή αυτή είχε πιάσει την ανώτερη τιμή πριν κάποια χρόνια. Δεν έχουν καταλάβει ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην τιμή του καυσίμου αλλά στην ίδια την αρχή του φόρου διοξειδίου του άνθρακα. Δεν κατάλαβαν ότι, αυτές τις μέρες, οι άνθρωποι βγήκαν από το λήθαργό τους για να επιτεθούν με τσεκουριές σε έναν από τους πυλώνες του κλιματιστικού κάστρου.
Να και κάτι ελπιδοφόρο, επιτέλους!
Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος
Πηγή: https://www.contrepoints.org/2018/11/27/331127-les-gilets-jaunes-face-a-lideologie-climatique
