Και η νεολαία; Στο “απόσπασμα”;

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.

«Ζούμε σε έναν άλλο κόσμο απ’ αυτόν που σκεπτόμαστε», έγραφε επιγραμματικά ο Ούλριχ Μπεκ στην «Επινόηση του Πολιτικού». Προφανώς δεν μπορούσε καν να διανοηθεί ότι τα λόγια του θα μετουσιώνονταν σε πράξη στην Ελλάδα της κρίσης: Η κυβέρνηση μήνες τώρα μάχεται για τη μη μείωση των συντάξεων, η αντιπολίτευση αγωνιά μήπως η αναβολή της περικοπής τους δώσει εκλογικό προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ και η Δικαιοσύνη νομιμοποιεί με τις αποφάσεις το παρελθόν ως παρόν για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Σήμερα ο αγώνας για την ψήφο των συνταξιούχων επικαλύπτει κάθε πρόβλημα, ολόκληρη η χώρα ασχολείται με τα γηρατειά και μόνον με αυτά. Βέβαια ποτέ δεν ασχολήθηκαν σοβαρά με τα προβλήματα που γέννησαν και γιγάντωσαν την κρίση. Διαφορετικά το αρχικό χρέος της χώρας δεν θα εκτοξεύονταν από 120% το 2010 στο 180% του ΑΕΠ και ας λένε ότι βγήκαμε από τα μνημόνια. Όμως, είναι δυνατό να ισχυρίζεσαι ότι η χώρα είναι σήμερα σε καλύτερη κατάσταση όταν το χρέος είναι πολύ μεγαλύτερο του αρχικού που σε έριξε στην κρίση; Αυτό βέβαια σημαίνει ότι κι αν ακόμη το χρέος μηδενίζονταν το 2010, μέχρι σήμερα, παρά τα μνημόνια και τις μεταρρυθμίσεις, θα αναδημιουργείτο και θα αυξάνονταν με εκθετικούς ρυθμούς. Γιατί; Διότι, όπως έλεγε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν τα προβλήματα δεν λύνονται με τον τρόπο σκέψης που τα δημιούργησε. Αντί η χώρα να συνταράσσεται σήμερα από τη δυναμική της ανάπτυξης που θα δημιουργούσε πόρους, θα συγκρατούσε και θα επανέφερε τη νεολαία στην πατρίδα, αντίθετα, μοιράζει χρήματα και ελπίδες σε μη παραγωγικές ομάδες της κοινωνίας, επικαλούμενη τη δικαιοσύνη. «Όπου έχει δημοσιονομικό χώρο, (η κυβέρνηση) προχωράει σε αποκατάσταση αδικιών» δήλωσε ο πρωθυπουργός. Έτσι αντιλαμβάνεται την αποκατάσταση των αδικιών: Διασπώντας την κοινωνία σε όσους αποκαθιστούν οι δικαστικές αποφάσεις στις συνθήκες προ του Ιουλίου του 2012 και στους υπόλοιπους που ζουν τις συνθήκες του 2018 και ακόμη χειρότερες αφού τα αναδρομικά αλλά και η αποκατάσταση μισθών υπαλλήλων θα γίνει σε βάρος του προϋπολογισμού του 2018 και των επόμενων ετών;

Διότι οι μισθοί του δημοσίου και οι συντάξεις προ του 2012 είχαν διαμορφωθεί με τα δεδομένα προ της κρίσης. Είχαν δοθεί με τον υπερδανεισμό της χώρας που οδήγησε στην κρίση στα πλαίσια ενός αλόγιστου κομματικού ανταγωνισμού για την εκλογική επικράτηση. Δεν μειώθηκε στη διάρκεια της κρίσης το ΑΕΠ της χώρας κατά 25%, η ανεργία δεν κορυφώθηκε στο 27,5% και σήμερα στο 20%, ψευδεπίγραφα βέβαια, αφού ένα σημαντικό ποσοστό της νεολαίας ακολούθησε το δρόμο της μετανάστευσης ενώ άλλο εργάζεται σε ευέλικτες μορφές εργασίας με αμοιβή 200 – 300 ευρώ το μήνα; Πώς μπορεί λοιπόν οι νόμοι να επιδέχονται την ίδια ερμηνεία πριν, στη διάρκεια και μετά την κρίση; Έχουμε τα ίδια δεδομένα; Θα πρέπει λοιπόν να ξαναπάρει το κράτος δάνεια για να δικαιώσει το νοσηρό παρελθόν ως παρόν; Γιατί δεν επενδύονται τα χρήματα αυτά με τα ετήσια «υπερπλεονάσματα» στην ανάπτυξη (το χρέος παράγει “πλεονάσματα”;), ώστε να σταματήσει η ροή της νεολαίας στο εξωτερικό και να αποκατασταθεί η συνοχή στην κοινωνία; Διότι σήμερα το διακύβευμα της χώρας επικεντρώνεται στην ανάπτυξή της. Πώς όμως θα επιτευχθεί; Όχι βέβαια στα πλαίσια της «δίκαιης» ανάπτυξης που ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός. Διότι είναι ανέφικτη. Δεν μπορείς να περιφέρεσαι ανά τον κόσμο εκλιπαρώντας για επενδύσεις και να πιστεύεις ότι θα έλθει το κεφάλαιο στη χώρα, όχι για να αξιοποιήσει τις αδυναμίες της και τον εργασιακό μεσαίωνα αλλά στο όνομα ενός δίκαιου, μη εκμεταλλευτικού και κοινωνικά δίκαιου καπιταλισμού που συντελεί στην ωφέλεια όλων, ο οποίος όμως είναι ανέφικτος διότι αντιτίθεται στην ίδια τη φύση του κεφαλαίου.

Ερμηνεύοντας στις σημερινές συνθήκες τα όσα έγραφαν το 1848 οι Μαρξ – Έγκελς στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο βιώνοντας τότε τη Βιομηχανική Επανάσταση, στο σημερινό παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον ανάπτυξη σημαίνει “δημιουργική καταστροφή” στην παραγωγή και στις αντιλήψεις, και όχι εμμονές στο καταστροφικό παρελθόν που μας οδήγησε στο σήμερα. «Η αστική τάξη δεν μπορεί να υπάρξει, έγραφαν, χωρίς να επαναστατικοποεί  αδιάκοπα τα μέσα της παραγωγής, δηλαδή όλες τις κοινωνικές σχέσεις … …Διαλύονται όλες οι στέρεες, σκουριασμένες σχέσεις με την ακολουθία τους από παλιές σεβάσμιες καταστάσεις και αντιλήψεις κι όλες οι καινούριες που διαμορφώνονται παλιώνουν πριν προλάβουν να αποστεωθούν. Κάθε τι το κλειστό και στάσιμο εξατμίζεται, κάθε τι το ιερό βεβηλώνεται». Γιαυτό ο Μαρξ θεωρούσε ως προϋπόθεση του σοσιαλισμού την αστικοδημοκρατική επανάσταση που έπρεπε να προηγηθεί. Για να δημιουργηθεί ανάπτυξη και να ωριμάσουν οι αντιλήψεις για τη διανομή του προϊόντος. Γιαυτό εξάλλου προσδοκούσε αρχικά τον σοσιαλισμό στις αναπτυγμένες βιομηχανικά δυτικές κοινωνίες της εποχής του. Διότι η διαφορά των δύο συστημάτων, καπιταλισμού και σοσιαλισμού, έγκειται στον τρόπο διανομής της υπεραξίας της παραγωγής και όχι στον βαθμό ανάπτυξης που είναι το ίδιο αναγκαία και στα δύο συστήματα. Σοσιαλισμός δεν σημαίνει στασιμότητα και μιζέρια. Όμως αν δεν παράγεις, τότε τι θα διανείμεις; Πώς λοιπόν διανέμεις σήμερα; Πότε παρήγαγες; Έτσι θα φέρεις πίσω τα παιδιά μας από τα ξένα;

Μακροδημόπουλος Δημήτρης

Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412

17-11-2018

 

spot_img

6 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς ψάχνει να βρει ο κύριος Μακροδημόπουλος. Η ελληνική κοινωνία έχει κάνει μία σιωπηρή επιλογή, η νεολαία να εργαστεί τα (πολλά) επόμενα χρόνια για να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό, είτε δουλεύοντας για ψίχουλα με κατώτατους και υποκατώτατους μισθούς, είτε στέλνοντας εμβάσματα για να πληρωθούν φόροι, ΕΝΦΙΑ, να συντηρηθούν οικογένειες κτλ θα πρέπει να πληρώσει για το χρέος. Επίσης, η ελληνική κοινωνία είναι μία πατροπαράδοτη κοινωνία. Το να εξασφαλίσει ένα ανώτερο βιότικο επίπεδο στα γηραιότερα μέλη της μη μειώνοντας τις συντάξεις σε αντίθεση με τα νεότερα όπου θεσπίζονται υποκατώτατοι μισθοί είναι κρίσιμο γι’ αυτήν γιατί έτσι συντηρεί μία σχέση εξάρτησης των πρώτων από τα δεύτερα κάτι που βρίσκεται στον πυρήνα του αξιακού της κώδικα. Η οικογένεια ως ο απόλυτος κοινωνικός θεσμός που υποκαθιστά όλους τους άλλους όταν εκείνοι παραπαίουν. Ώρες ώρες πιστεύω ότι αυτό είναι και το ασυνείδητο αίτιο της κρίσης, η αποκατάσταση της κυριαρχίας της οικογένειας και ο φόβος μπροστά στην ανάδυση μίας κοινωνίας ατόμων.

  2. Μα οι συντάξεις των παλαιών συνταξιούχων που αποχώρησαν μέχρι το 2012 ήταν αποτέλεσμα των μισθών της δεκαετίας του 2000 δηλ. αποτέλεσμα των δανείων. Αυτή είναι η ουσία του θέματος. Και τα θύματα οι νέοι μετανάστες. Η διαφορά με τη δεκαετία του 1950 και 1960 είναι ότι τότε οι ευρωπαϊκές οικονομίες με πρώτη και καλύτερη της Γερμανία χρειάζονταν χειρώνακτες ενώ τώρα πτυχιούχους για τον τομέα των υπηρεσιών

    • Γιατί το περιορίζετε στους νέους μετανάστες; Δηλαδή αυτοί που για τους χ ψ ω λόγους δεν έφυγαν και εργάζονται στην Ελλάδα για πέντε ή έξι κατοστάρικα δεν είναι θύματα και μάλιστα σε χειρότερη μοίρα από τους πρώτους που έχουν τουλάχιστον πιο ελπιδοφόρες προοπτικές; Αυτό το οποίο είπα εγώ είναι ότι μαζί με τους διακρατικούς ανταγωνισμούς, τη σύγκρουση των κεφαλαίων, την πάλη των τάξεων κτλ. στα πλαίσια της διανομής του παραγόμενου πλούτου υπάρχει και μία υπόκωφη σύγκρουση, αυτή των γενεών. Μία κοινωνία η οποία διατείνεται ότι κάνει τα πάντα για τα παιδιά της θεσμοθέτησε χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις τον υποκατώτατο μισθό για τους πολύ νέους εργαζόμενους, μία διάκριση που θυμίζει άπαρχαϊντ.

  3. ”Πως μπορει λοιπον οι νομοι να επιδεχονται την ιδια ερμηνεια πριν , στην διαρκεια και μετα την κριση;;;.Εχουμε τα ιδια δεδομενα;;;.Θα πρεπει ,λοιπον , να ξαναπαρει το κρατος δανεια για να δικαιωσει το νοσηρο παρελθον ως παρον;;;”., γραφει ο κ. Μακροδημοπουλος στην κατα τα αλλα καλη παρουσιαση του ολου θεματος.
    ΟΜΩΣ οι δικαστες δικαζουν στα ποινικα,η, εκδιδουν στα αστικα-διοικητικα Δικαστηρια αποφασεις ερμηνευοντας τους υφισταμενους νομους, τους οποιους δεν τολμησαν ,η, ”ξεχασαν” να καταργησουν ολες οι μεχρι τωρα -και η σημερινη- κυβερνησεις της 8ετιας της κρισεως .
    Περαν τουτων υπαρχει και το Συνταγμα , ο ανωτατος νομος του κρατους, που τηρειται και με δικαστικη σχολαστικοτητα και απο τα Ειρηνοδικεια ακομη , για να μπορουμε να υπερηφανευομαστε οτι ειμαστε κρατος Δικαιου και με τα ευρωπαικα κεκτημενα.
    Πως αλλαξαν οι νομοι αποφυλακισεως των καταδικασμενων και φυλακισμενων απο τον κ. Καστανιδη τον Δεκεμβριον του 2010 και τον κ. Παρασκευοπουλο το 2015, τους οποιους εφαρμοζουν με θρησκευτικη ευλαβεια -που λεμε- οι αρμοδιοι δικαστες και εν οψει εκλογων μπορει και να ξαναλλαξουν ;;;.
    Μη μας διαφευγει επιπλεον οτι στην ομοιοπαθη Πορτογαλλια τα δικαστηρια εκριναν ολα τα Μνημονια αντισυνταγματικα, ενω το δικο μας ΣτΕ ”εδειξε κατανοηση ” σε ολα -και ιδιαιτερα στο πρωτο – Μνημονια, θεωρωντας τα δικαια για το υπερτατο δημοσιο συμφερον .
    Και μη ξεχναμε οτι απο τετοιες αποφασεις τους επωφεληθηκαν οι παντες σε σημειο που να διεκδικουν αναδρομικα και εξοδα ενοικιου κυβερνητικοι και αντιπολιτευομενοι πολιτικοι , γιαυτο και ειναι αντιδημοκρατικο για την σημερινη συγκυβερνηση να θεωρει την υποχρεωση της να καταβαλει τις τελεσιδικως δεδικασμενες αναδρομικες αποδοχες -εδω και δυο χρονια- ως χαρη του τυπου των πολιτικαντιδων Μαυρογυαλουρων” με δικη μας πολιτικη βουληση και δικες μας ενεργειες σας τις πληρωνουμε, εστω και καθυστερημενα και προσεξτε μη μας ξεχασετε στις εκλογες” .
    Ποιος θα περιμενε τετοιο πολιτικο αλμα προς τα πισω.

  4. Αγαπητέ ΣΑΝ αντιγράφω από το τελευταίο και πρόσφατο βιβλίο “Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες” των Levitsky – Ziplatt, που έγινε μπεστ σέλλερ στις ΗΠΑ: “Η αυστηρή σχολαστική ερμηνεία ενός συντάγματος μπορεί τελικά να σέβεται το ‘γράμμα’ του αλλά να παραβιάζει το πνεύμα του”(σελ. 150). Γιαυτό ίσως χώρες όπου το σύνταγμα σε μεγάλο τμήμα του έχει εθιμικό χαρακτήρα, δηλαδή άγραφους κανόνες είναι περισσότερο δημοκρατικές, π.χ. Μ. Βρετανία.

    • Σας αποκαλω και εγω-οπως ολους ,παρα τις διαφορετικες αποψεις μας αγαπητε -κ. Μακροδημοπουλε , απαντωντας σας οτι λιγα κρατη -ισως μονη η Βρετανια -ειναι χωρις γραπτο Συνταγμα , επειδη οι Βρετανοι ”ντρεπονται” να παραβιασουν το επι αιωνες αγραφο και εθιμικο Συνταγματικο τους δικαιο , περαν του οτι εχουν ολους αυτους τους αιωνες και την κληρονομικη Δημοκραρτικη Μοναρχια ,που τους συνεχει ως Εθνος.
      Ειναι οπως στην Ελλαδα μας τηρουμε-οσοι τηρουμε- τα προαιωνια τοπικα και εθνικα εθιμα , καθως και τους νομους χωρις να γνωριζουμε τις διαταξεις τους , γιαυτο και εσεις θα ακουτε την φραση ”εμεις δεν εχουμε αναγκη την Αστυνομια , γιατι εκ πεποιθησεως δεν θελουμε να αδικουμε τους αλλους και στην Αστυνομια εχουμε να παμε απο τοτε που βγαλαμε ταυτοτητα”.
      Ειναι η λεγομενη ενσυνειδητη πειθαρχια , που τωρα σε ολο σχεδον τον κοσμο -ειτε γιατι περισσεψαμε και τρωγομαστε μεταξυ μας- ειτε γιατι μας ”στελνουν στα κεραμιδια” διχαστικες κοινωνικοπολιτικες θεωριες και παραδειγματα ”ηγετων” -ιδιαιτερα στην Ελλαδα της τελευταιας 8ετιας- δεν υπαρχουν εχεγγυα να την ενστερνισθουμε , οταν απο το Νηπιαγωγειο εχουμε μονο δικαιωματα και κανουμε ”μπουλιγκ” σε ολους οσους δεν μας αρεσουν γενικως ,προβαλλοντας παντα το υπερεγω μας. Διαγραψαμε βλεπετε τον Σωκρατη και ολους τους Ελλληνες φιλοσοφους της ηρεμης κοινωνικης συμβιωσεως και τηης υπακοης στους Νόμους ,καθως και την διδασκαλια του Ναζωραιου με το μοναδικο ”αγαπατε και τους εχθρους υμων” και ασπασθηκαμε οι περισσοτεροι τις αποψεις του ”καλοπερασακια” Επικτητου και του κυνικο Διογενη μεχρι και του Μακιαβελλι.
      Τελος για τα αιτια του προσωρινου θανατου της Δημοκρατιας ”παρατηστε” τον συγχρονο συγγραφεα που διαβαζετε και μελετηστε την Πολιτεια του Πλατωνος και τα Ηθικα Νικομαχεια του Αριστοτελους ΜΑΣ, τους οποιους εχουν ως πηγη και βιβλιογραφια ολοι οι κατα καιρους αντιγραφεις των πρωτοπορων εννοιων και θεωριων τους σε Ανατολη και Δυση, εκτος της Μαρξιστογενους κατα το πλειστον Ελλαδος της Μεταπολιτευσεως ,που ”επιμενει Ελληνικα ”μεχρι να εξαφανισθει οπως αρκετοι ιστορικοι λαοι και κρατη απο της δημιουργιας του επιγειου κοσμου.
      Ευτυχως το αρχαιο πνευμα-αθανατο θα επιβιωσει απο τους Ελληνες της Διασπορας και τους φιλελληνες ολου του κοσμου.
      Υ.Γ Παντως τα δεδομενα αλλαζουνν σε ευνομουμενα κρατη οταν οι Νόμοι αλλαζουν , γιαυτο και καλως αναζητουνται τα αναδρομικα -αφου δεν αλλαξαν οι Νόμοι- και κακως παριστανει η συγκυβερνηση τον αληστου μνημης Μαυρογυαλουρο, ενοψει εκλογων.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα