του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.
Από τα παιδαριωδώς αφελή σχόλια για τη σχέση Εκκλησίας-Πολιτείας μέχρι την ιδεοληπτική συμπεριφορά του ελληνικού κράτους απέναντι στους πολίτες του, το πολιτικό σκηνικό και ο δημόσιος λόγος στην Ελλάδα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας για το μέλλον της χώρας. Έχουν επικρατήσει οι μετριότητες και όσοι κάτι θα είχαν να πουν σιωπούν, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο είτε σε άσχετους είτε σε πρόσωπα με επιβαρυμένο, πολιτικά, παρελθόν.
Οι σιωπούντες είναι το ίδιο αξιοκατάκριτοι. Θα υπενθυμίσω τη σχετική αναφορά του Δάντη στην «Κόλαση».
Ένας από τους αμετροεπείς πολιτικούς που έφερε μαζί του ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Νίκος Φίλης, του οποίου οι δηλώσεις τις τελευταίες ημέρες σε ό,τι αφορά τη δολοφονία του ομογενούς –και Έλληνα πολίτη– Κωνσταντίνου Κατσίφα αποτέλεσαν σκύλευση νεκρού. Για να μην τον αδικούμε, δεν ήταν ο μόνος.
Αν αναζητήσει κανείς την απαρχή των ιδεών της Αριστεράς, θα εντοπίσει ένα ανθρωπιστικό κίνημα που κωδικοποιήθηκε κυρίως στη μαρξιστική θεωρία. Την χρησιμοποίησαν πρόσωπα με αυταρχικές αντιλήψεις για να επιβάλουν την εξουσία τους πάνω στις κοινωνίες. Σήμερα ο εκφυλισμός γίνεται ακόμη πιο έντονος. Αδιαφορεί και για την αξία της ζωής. Αν είσαι εθνικιστής, για παράδειγμα, δεν αξίζει να ζεις. Προφανώς, η ζωή σου έχει μεγάλη αξία όταν είσαι μέλος του κόμματος.
Το τραγικό είναι ότι ο Ν. Φίλης εκφράζει ένα σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας το οποίο έχει απαξιώσει –ή, καλύτερα, υποκειμενικοποιήσει– την αξία της ζωής. Αν τύχει και συμφωνείς μαζί του ιδεολογικοπολιτικά, αντιδρά έντονα. Αν διαφωνείς… τα άγια τοις κυσί. Όπως στην περίπτωση Κατσίφα.
Στα σχόλια εναντίον του νεκρού διακρίνεται μια αδιαφορία, συνειδητή ή ασυνείδητη, για την ανθρώπινη ζωή ως αυταξία. Η ανοχή στο έγκλημα –και μάλιστα με κρατική καταστολή– ουσιαστικά επικροτεί την ποινή του θανάτου. Την οποία, όμως, δεν θα αποδέχονταν αν ετίθετο θέμα επαναφοράς της.
Οι εξελίξεις επαναπροσδιορίζουν αξίες του βίου. Αν υποβιβάσουμε την αξία της ανθρώπινης ζωής ως αυταξίας, δημιουργούμε μια κοινωνία ζούγκλας.
Βεβαίως, ο σεβασμός της ζωής πρέπει να γίνεται ανεξαρτήτως εθνικότητας ή άλλων χαρακτηριστικών του υποκειμένου.
Η βαρβαρότητα που επέδειξε το αλβανικό καθεστώς στην υπόθεση της δολοφονίας του ομογενούς Κ. Κατσίφα ξεπερνά κατά πολύ τα όρια ανοχής παρεκκλίσεων στην Ευρώπη. Η Αλβανία, όπως είναι σήμερα, δεν έχει καμιά θέση στις διαδικασίες ενοποίησης της ηπείρου. Ακόμη και αν διαμορφώσει λόμπι με αργυρώνητες ομάδες πολιτικών ή οργανώσεων, θα πρέπει να υπάρξει ισχυρή αντίδραση όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από ευαίσθητες, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ομάδες ευρωπαϊκών χωρών. Όποιος παρανομεί δεν σημαίνει πως εκτελείται. Αλλά η βαρβαρότητα της πολιτικής ηγεσίας της γειτονικής χώρας είχε και συνέχεια με την καταπάτηση αρχέγονων ανθρώπινων αξιών, με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν στη σορό του νεκρού.
Αυτά είναι στοιχεία που μια σοβαρή πολιτεία όφειλε να αναδείξει διεθνώς από υποχρέωση στους πολίτες της αλλά και στην ιδέα του ανθρωπισμού. Η ελληνική πολιτεία δεν χαρακτηρίζεται από τέτοια σοβαρότητα. Ένα παρηκμασμένο πολιτικό καθεστώς, στο οποίο προστέθηκε και η σημερινή πολιτική εξουσία, αναπαράγεται με όρους 19ου αιώνα.
Δεν έχουμε να κάνουμε με λάθη ή παρεξηγήσεις στη συμπεριφορά της ηγεσίας της γειτονικής χώρας, αλλά με συγκεκριμένη και συνειδητή επιλογή.
Απύθμενο μίσος που πηγάζει από αδικαιολόγητα στερεότυπα. Η αλβανική κοινωνία και το αλβανικό κράτος επιβίωσαν, μετά την κομμουνιστική κατάρρευση, χάρη στην Ελλάδα και τους Έλληνες. Λανθασμένες και ατυχείς συμπεριφορές υπήρξαν, χωρίς αμφιβολία, στον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί το τυφλό μίσος τους προς τους Έλληνες και την ελληνική μειονότητα. Αναρωτήθηκα αρκετές φορές γιατί το καθεστώς Χότζα ήταν τόσο σκληρό – ίσως το σκληρότερο στον κομμουνιστικό κόσμο. Δεν δικαιολογείται με τίποτε ο δικτάτορας, αλλά είχε να κάνει με ασυγκράτητα επιθετικά ένστικτα και το γνώριζε καλά. Τους τσάμηδες, μάλιστα, τους οποίους θεωρούσε φασίστες, τους εξόρισε στο εσωτερικό της χώρας για να διασφαλίσει στοιχειώδεις προϋποθέσεις ασφάλειας για τη χώρα του.
Στην άλλη πλευρά, ο προστάτης του Αλβανού πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν παίρνει τα δικά του μαθήματα στην Ανατολική Μεσόγειο από το αδιέξοδο στο οποίο περιέρχεται η αλαζονική πολιτική του. Παρά τις πολεμικές κραυγές του δεν θα τολμήσει να αγγίξει το γεωτρύπανο της Exxon Mobil που θα αρχίσει τις εργασίες του στις 15 Νοεμβρίου. Ούτε θα επιχειρήσει καμιά πρόκληση κατά της Κύπρου και της Ελλάδας στην περιοχή. Κινδυνεύει να μείνει απομονωμένος από συμμαχίες αλλά και από ενεργειακά αποθέματα με την πολιτική που ακολουθεί.
Στη Συρία το Κουρδικό έχει γίνει ο εφιάλτης του και στην Ανατολική Μεσόγειο η απομόνωση από τα ενεργειακά και η αδυναμία του να αντιδράσει δεν τον αφήνουν σε ησυχία. Σε όλα αυτά προστίθεται σιγά-σιγά η αντίδραση της καθεύδουσας ευρωπαϊκής διανόησης. Γάλλοι διανοούμενοι, επιτέλους, αντέδρασαν στην επίσκεψη Ερντογάν στη χώρα τους, με αφορμή τους εορτασμούς για τα 100 χρόνια από τη λήξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Η μόνη λύση που έχει ο Τούρκος πρόεδρος για να επανέλθει στην κανονικότητα είναι να δώσει μια βιώσιμη λύση στο Κυπριακό.
Τέλος, το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών θα οδηγήσει σε εσωτερικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις μια, ήδη, διχασμένη κοινωνία.
pontos-news.gr
Αναρωτιέμαι τι θα σκεφτόταν ένας νεαρός Αλβανός δεύτερης γενιάς που διαβάζει την παρακάτω παράγραφο:
¨Απύθμενο μίσος που πηγάζει από αδικαιολόγητα στερεότυπα. Η αλβανική κοινωνία και το αλβανικό κράτος επιβίωσαν, μετά την κομμουνιστική κατάρρευση, χάρη στην Ελλάδα και τους Έλληνες. Λανθασμένες και ατυχείς συμπεριφορές υπήρξαν, χωρίς αμφιβολία, στον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί το τυφλό μίσος τους προς τους Έλληνες και την ελληνική μειονότητα. Αναρωτήθηκα αρκετές φορές γιατί το καθεστώς Χότζα ήταν τόσο σκληρό – ίσως το σκληρότερο στον κομμουνιστικό κόσμο. Δεν δικαιολογείται με τίποτε ο δικτάτορας, αλλά είχε να κάνει με ασυγκράτητα επιθετικά ένστικτα και το γνώριζε καλά. Τους τσάμηδες, μάλιστα, τους οποίους θεωρούσε φασίστες, τους εξόρισε στο εσωτερικό της χώρας για να διασφαλίσει στοιχειώδεις προϋποθέσεις ασφάλειας για τη χώρα του.¨
Αποδίδεται σ` ένα ολόκληρο λαό χαρακτηριστικά πρωτογονισμού. Παραπάνω λέτε ότι η αλβανική κοινωνία μετά την κατάρρευση επιβίωσε χάρη στους Έλληνες. Ενώ ας πούμε η Έλληνες και η Ελλάδα δεν έβγαλαν το κάτι τις τους εκμεταλλευόμενοι την παράνομη εργασία τους. Λανθασμένες και ατυχείς συμπεριφορές υπήρξαν αλλά δε δικαιολογούν το μίσος των Αλβανών προς τους Έλληνες και τη μειονότητα. Όπως ας πούμε το ¨δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ Αλβανέ¨ που επί της ουσίας συνοψίζει τη στάση και την πεποίθηση των Ελλήνων απέναντι στους Αλβανούς.
Εγώ πιστεύω ότι Έλληνες κι Αλβανοί μοιάζουμε πάρα πολύ, είμαστε ολόιδιοι. Και ο τρόπος με τον οποία γράφετε το πιστοποιεί απόλυτα. Είστε πολύ Αλβανός κύριε Σαββίδη. Και να δείτε γρήγορα την ταινία Ακαδημία Πλάτωνος.
Kapo
γράφεις
<>
Αποδίδεiς σ` ένα ολόκληρο λαό εμάς ένα γελοίο σύνθημα όπως αυτό που αναφέρεις. Το ότι μοιάζουμε με τους Αλβάνους δεν μας κάνει και ολόιδιους. Ευτύχως και για τους δύο λαούς. Μόνο ανόητοι θέλουν τους λαούς όμοιος και απαράλλαχτους. ‘Εχεις ακούσει για biodiversity ;
Δεν χρειάζεται να πατρονάρεις τον κ. Σαββίδη να δεί μια μέτρια ταινία για να του αποκαλύφθεί άραγε τι; Κάτι που πολύ πιθανόν γνωρίζει πολυ καλά.
Μιας και μου φαίνεσαι κινηματογραφόφιλος δες ή ξαναδές το “Χορεύνοτας με τους Λύκους” ή το “Stolen Generations” ή το “Rabbit-Proof Fence”, ή το “The Land of the Red Men”.
Φιλικά
The Last of the Mohicans
Kapo
γράφεις:
Όπως ας πούμε το ¨δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ Αλβανέ¨ που επί της ουσίας συνοψίζει τη στάση και την πεποίθηση των Ελλήνων απέναντι στους Αλβανούς.
Αποδίδεiς σ` ένα ολόκληρο λαό εμάς ένα γελοίο σύνθημα όπως αυτό που αναφέρεις. Το ότι μοιάζουμε με τους Αλβάνους δεν μας κάνει και ολόιδιους. Ευτύχως και για τους δύο λαούς. Μόνο ανόητοι θέλουν τους λαούς όμοιος και απαράλλαχτους. ‘Εχεις ακούσει για biodiversity ;
Δεν χρειάζεται να πατρονάρεις τον κ. Σαββίδη να δεί μια μέτρια ταινία για να του αποκαλύφθεί άραγε τι; Κάτι που πολύ πιθανόν γνωρίζει πολυ καλά.
Μιας και μου φαίνεσαι κινηματογραφόφιλος δες ή ξαναδές το “Χορεύνοτας με τους Λύκους” ή το “Stolen Generations” ή το “Rabbit-Proof Fence”, ή το “The Land of the Red Men”.
κ. Σαββίδη σε τρείς-τέσσερις γραμμές λέτε πολλά και σημαντικά:
“Mέχρι την ιδεοληπτική συμπεριφορά του ελληνικού κράτους απέναντι στους πολίτες του, το πολιτικό σκηνικό και ο δημόσιος λόγος στην Ελλάδα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας για το μέλλον της χώρας. Έχουν επικρατήσει οι μετριότητες και όσοι κάτι θα είχαν να πουν σιωπούν, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο είτε σε άσχετους είτε σε πρόσωπα με επιβαρυμένο, πολιτικά, παρελθόν.”
Φιλικά
The Last of the Mohicans
Οί λεγόμενοι «Αλβανοί» είναι δυό λογιώ’:
Έλληνες καί τουρκαλβανοί,
πώς κι εκτιμάς λοιπόν τό ακριβές «¨δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ Αλβανέ¨», ώς
«ένα γελοίο σύνθημα», αφού
οί μέν ήταν/είναι Έλληνες έκ μιάς αρχής,
οί δέ τουρκαλβανοί στερούνται τά στοιχειώδη
-εγώ Θεός δέν είμαι· άς προστρέξουν λοιπόν ευλαβώς στόν Αναστάσιο Αλβανίας πού
τούς χάρισε ό Θεός καί βλέπουμε τί λεφτά θά πιάσουν μετά αυτά τά ζώα, έ;-
πρός τούτο,
ρέ σύ εθέλοντα πάτρονα /
πάτρωνα, τρομάρα σου;
Οί λεγόμενοι «Αλβανοί» δεν είναι δυο λογιώ (sick) αλλά τριώ (ξανά sick).
Κινέζοι, έλληνες και aspicοχαβαλέδες σαν του λόγου σου.
‘Οσο για το γελοίο σύνθημα μόνο για αλητάμπουρες και τσογλάνια είναι ακριβές. Ο aspic τραγουδά στο μπάνιο «δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ Αλβανέ» α ρε αλητεία!
Αυτός που πατρονάρει τους πάτρωνες! Τρομάρα σου!
Άντε γεια.
στό καλό καί νά μάς γράφεις
(μή ντό παρακάνεις κι εσύ, έ;!),
Στραβάδι,
τίι… «δυο λογιώ (sick)», τρομάρα σου
«δυό λογιώ’», είναι γραμμένο καί νά ξέρεις ότι
μάτια γιά τή λειτουργία τού βλέπειν
έχουν μόνο τά κτήνη,
νά τήν αποφεύγεις(τή λειτουργία τού βλέπειν, λέμε!)!…
@aspic
Διάλογο άνοιξα με τον άνθρωπο
που έγραψε το αρχικό σχόλιο και πετάχτηκες σαν α*χ*δι σαν κι αυτά που κατακλύζουν την άμοιρη Ελλάδα εδώ και χρόνια.
Σάλτα και πηδήξου γελοίε.
Συνοπτικά, Mohican.
Φαντάσου τη παραλλαγμένη την παράγραφο του Σαββίδη να τη διαβάζει Έλληνας μετανάστης στη Γερμανία:
Απύθμενο μίσος των Ελλήνων προς τους Γερμανούς που πηγάζει από αδικαιολόγητα στερεότυπα. Το Ελληνικό κράτος και οι Έλληνες επιβίωσαν της κρίσης χάρη στους Γερμανούς (όχι χάρη στην προσπάθεια που κατέβαλαν). Δε δικαιολογείται η βία της δικτατορίας των συνταγματαρχών αλλά είχε να κάνει με ασυγκράτητα επιθετικά ένστικτα και το γνώριζε καλά (οι Έλληνες είναι ημιάγριοι).
Το φοβερό ξέρεις ποιο είναι; Ότι βαθιά μέσα τους οι Γερμανοί τα πιστεύουν αυτά για εμάς όπως εμείς πιστεύουμε αυτά για τους Αλβανούς. Ο χαρακτηρισμός Αλβανός απηχεί κάποια απαξίωση στην Ελληνική γλώσσα (Αλβανός είσαι ρε;). Οι Αλβανοί είναι ο πρώτος λαός που διέγειρε την ξενοφοβία της Ελληνικής κοινωνίας. Είναι επίσης ο πρώτος λαός απέναντι στον οποίο ο μέσος Έλληνας μπόρεσε να παίξει το ρόλο του αφέντη και να αισθανθεί καλά με τον εαυτό του. Ήταν το τσιράκι στη οικοδομή, ο εργάτης στα χωράφια κτλ. Αυτή η σχέση, αφέντη-δούλου, έχει καθορίσει τη στάση των δύο λαών. Δεν είμαι υπερβολικά σκληρός με τους Έλληνες, αυτό μπορούσαμε αυτό κάναμε. Είμαστε ένας ταλαιπωρημένος λαός που έχουμε φάει πολλές σφαλιάρες κι έχουμε υποστεί πολλές ταπεινώσεις. Δεν έχουμε τα αποθέματα αυτοεκτίμησης που θα μας επέτρεπαν να σεβαστούμε και τους άλλους. Το ίδιο ισχύει και για τους Αλβανούς.
Τέλος, ιστορικά οι Αλβανοί είναι ίσως το μόνο αδελφό έθνος των Ελλήνων. Με όλους τους βαλκάνιους έχουμε κάποια συνάφεια αλλά με τους Αλβανούς μεγαλύτερη. Είναι μια προβληματική σχέση αλλά αδελφική. Η ιστορία μας συμπλέκεται στους αιώνες και έχει έντονο παρόν χάρη στους εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς μετανάστες που ζουν στη χώρα μας.
Καλησπέρα Kapo.
Ευχαριστώ που έκανες ξεκάθαρο τι εννοείς και το καταλαβαίνω πολύ καλά το πνεύμα σου. Μιας και είμαι έλληνας του εξωτερικού τα πιάνω πολύ καλά τα σημαινόμενα σε σχέση με το πως μπορεί να μας βλέπουν σε κάποιες χώρες. ‘Εχω εμπειρίες θετικές και αρνητικές σε αυτό. Δυστυχ’ως δεν μπορώ να επεκταθώ σε ένα σύντομο σχόλιο.
Αυτή η σκέψη σου τα λέει όλα και συμφωνώ απόλυτα :
“Είμαστε ένας ταλαιπωρημένος λαός που έχουμε φάει πολλές σφαλιάρες κι έχουμε υποστεί πολλές ταπεινώσεις. Δεν έχουμε τα αποθέματα αυτοεκτίμησης που θα μας επέτρεπαν να σεβαστούμε και τους άλλους. Το ίδιο ισχύει και για τους Αλβανούς.”
Γεια χαρά.
The Last of the Mohicans
Παρα πολύ καλό κείμενο κυριε Σαββίδη!!!
🙂
Ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος είπε ότι μοιάζουμε πολύ με τους Αλβανούς.
Πάντως ενώ τα γεγονότα και έτσι η ερμηνεία είναι διαφορετική.
Είναι έθνος κάτω από την πίεση να δείξουν την ύπαρξη τους όντας οι Τοσκιδες απ’ αυτούς πραγματικά άγριοι.
Χρειάζεται δουλειά για να έχουμε καλούς γείτονες.
Πάντως καλό σίριαλ ήταν ο ‘ τελευταίος πρίγκιπας των Βαλκανίων’.