Κράτος και Εκκλησία: μια αιρετική άποψη

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Το δίδυμο Τσίπρα- Ιερώνυμου ρύθμισε τις οικονομικές σχέσεις Κράτους και Ελλαδικής Εκκλησίας και έχει συνεννοηθεί για την αναφορά της σχέσης αυτής στο υπο αναθεώρηση σύνταγμα. Προκρίθηκε ο διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας με ρητή διατύπωση της συμβολής της Εκκλησίας στη διαμόρφωση της ελληνικής ταυτότητας και την ανεξαρτησία και εξέλιξη του ελληνικού εθνικού κράτους. Και το ένα και το άλλο πλαίσιο βρίσκει σύμφωνη και την αντιπολίτευση, τουλάχιστον, τη μείζονα.

Υπάρχει, όμως, και μια άλλη προσέγγιση που, ίσως, πρέπει να προβληματίσει. Δεν αμφισβητεί το δικαίωμα ανεξιθρησκείας αλλά θέτει προβληματισμούς σε ό,τι αφορά τον διαχωρισμό.  Έχει τρείς διαστάσεις. Τη φιλοσοφική, την πολιτειακή και την πολιτική. Είναι και οι τρείς ουσιαστικές, για όσους δεν θέλουν να δουν επιφανειακά τα έθνη, τα κράτη και τους θεσμούς τους. Σημειωτέον πως ο υπογραφόμενος αναζητά την απάντηση στα μεταφυσικά του ερωτήματα περισσότερο στην κβαντική  φυσική και λιγότερο στα θρησκευτικά δόγματα.

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ: Στις δηλώσεις που έκαναν μετά τη συνάντησή τους, Τσίπρας και Ιερώνυμος αναφέρθηκαν συγκεκριμένα στο γερμανικό κράτος και τη σχέση του με τις θρησκείες που λειτουργούν στην επικράτειά του. Η προσέγγισή τους, δηλαδή, στη σχέση του ελληνικού κράτους με την ορθόδοξη θρησκεία έχει ως πρότυπο ένα δυτικό κράτος, με αρκετά αναπτυγμένη την προτεσταντική λογική.

Μεταξύ Δύσης και της καθ ημάς Ανατολής υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά που διατρέχει την ιστορία παλαιόθεν. Η διαφορά αυτή έχει εγγραφεί στο συλλογικό υποσυνείδητο και καθορίζει τις σχέσεις και τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Δύσκολα μπορεί να αλλάξει και δεν είναι σίγουρο αν χρειάζεται να αλλάξει.

Οι δυτικές κοινωνίες συγκροτήθηκαν στη βάση του νόμου. Ανθρώπινες συλλογικότητες με κοινά χαρακτηριστικά, στις οποίες η ανάδυση του ατόμου ήταν κυρίαρχη,  διαμόρφωσαν κρατικές υποστάσεις και η συνεκτική ουσία της λειτουργίας τους ήταν ο νόμος. Γι αυτό και στη Δύση η εφαρμογή του νόμου θεωρείται απολύτως αναγκαία για τη λειτουργία των κοινωνιών. Δεν νοείται παραβίασή τους ή ανοχή στους παραβάτες. Ο νόμος εφαρμόζεται απόλυτα και με τη βοήθεια και των πολιτών.

Αντιθέτως, στην καθ ημάς Ανατολή, η συγκρότηση πολιτειακών οντοτήτων είχε ως κυρίαρχο στοιχείο τη σχέση, όπως προσδιορίζεται από την ανάλυση της έννοιας του προσώπου. Και σ αυτόν τον προσδιορισμό η Ορθόδοξη Εκκλησία διαδραμάτισε κυρίαρχο ρόλο. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά μας από τον δυτικό άνθρωπο. Όχι πως δεν υπάρχουν νόμοι. Αλλά η εφαρμογή τους περνούσε και περνά από την βάσανο αυτού του ιδιαίτερου χαρακτηριστικού, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Περισσότερο απλοϊκά, είναι αυτό που λέμε «στην Ελλάδα οι νόμοι δεν εφαρμόζονται». Δεν είναι, ακριβώς, έτσι αλλά στην εφαρμογή τους υπεισέρχεται η επιείκεια και το συναίσθημα σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι στις δυτικές κοινωνίες. Μπορεί αυτό να αλλάξει; Και πρέπει;

ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ Με την υπάρχουσα μέχρι σήμερα σχέση κράτους και εκκλησίας, η εκκλησία βρίσκεται υπο τον έλεγχο του κράτους. Η αυτονόμησή της θα βοηθήσει περισσότερο την Εκκλησία και λιγότερο το κράτος. Πολλές από τις λειτουργίες της Εκκλησίας γίνονται υπο την διακριτική ή μη διακριτική, μερικές φορές, επίβλεψη του κράτους. Με λίγα λόγια, το κράτος, μπορεί να επηρεάσει προς όφελός του την ύπαρξη και λειτουργία της Εκκλησίας, όπως και τους θεσμούς της. Ας μην παρασυρόμαστε από τις ακρότητες, μερικές φορές, ορισμένων ιεραρχών. Με τη μορφή που θα λάβουν οι σχέσεις εκκλησίας και πολιτείας από δω και πέρα, είναι δεδομένη, εν πολλοίς η αυτονόμηση της Εκκλησίας. Θα ωφελήσει η θα βλάψει αυτό την πολιτεία;

ΠΟΛΙΤΙΚΗ Με την αναγνώριση της Ορθοδοξίας ως κυρίαρχης θρησκείας στο Σύνταγμα επιτρεπόταν η ύπαρξη και λειτουργία και άλλων θρησκευτικών δογμάτων αλλά ταυτόχρονα περιοριζόταν, χωρίς νομικές αναφορές αλλά από τη δυναμική των πραγμάτων, ο θρησκευτικός κατακερματισμός. Η αυτονόμηση του κράτους από το θρησκευτικό φαινόμενο το πιθανότερο είναι να προκαλέσει την ανάπτυξη θρησκευτικών σεκτών οι οποίες θα διαμορφώσουν το δικό τους ποίμνιο και θα το λειτουργούν ως ομάδα πίεσης για να επηρεάσουν εξελίξεις και να έχουν κάθε είδους όφελος. Είναι αυτό προς όφελος της ελληνικής πολιτείας; Και με την Ορθόδοξη θρησκεία συνέβαινε αυτό αλλά με τα χρόνια η σχέση κράτους- ορθοδοξίας, διαμόρφωσε μια ισορροπία λίγο πολύ αποδεκτή.

Αυτές είναι τρείς παράμετροι που θα άξιζε, ίσως, να συζητηθούν. Αλλά, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό στον δημόσιο λόγο της Ελλάδας. Επικρατεί η σοφία του κυβερνήτη και η δυνατότητα των μηχανισμών του να επιβάλλει την πολιτική του σε μια κουρασμένη και αδρανοποιημένη κοινωνία.

 

 

 

 

spot_img

16 ΣΧΟΛΙΑ

  1. 1. Φιλοσοφική. Πολύ μακριά το πήγες. Η ορθοδοξία πιστεύει στην υπέρβαση του νόμου αφού τηρηθεί. Η χάρις είναι στάδιο μετά τον νόμο αλλά όχι χωρίς τον νόμο. Η χαλαρότητα έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση από την ύπαρξη μας.
    2. Συμφωνώ σκέψου ότι οι μητροπολίτες δίνουν όρκο μπροστά στον πρόεδρο για να τηρήσουν τις θρησκευτικές του υποχρεώσεις!
    3.Θα επιδοτείται η κάθε θρησκευτική οργάνωση ή μόνον η ορθόδοξη?

    Πάντως είναι μια συμφωνία πολύ σοφή και ισορροπημένη.Αναγνωρίζει όλη την εθνική προσπάθεια και τον αγώνα της εκκλησίας για το έθνος.
    Έτσι όσοι αριστεροί αρνούνται αυτές τις εκδοχές τις εκκλησίας και αρνούνται κρυφά σχολεία κτλ ας το ξανασκεφθούν
    .
    Τελικά ο Τσίπρας δεν κάνει κωλοτούμπες αλλά πηγαίνει εκ δυνάμεως εις δύναμη.
    Δεν ξέρω πόσοι εύχονται να χάσει τις εκλογές αλλά να προσέχουν τι εύχονται.

    • Δε θα τις χάσει τις εκλογές, μην ανησυχείς. Υπάρχει στήριξη από τη Γερμανία, από τους βιομήχανους, από την εκκλησία – μόνο από τον Αλέφαντο δεν έχει πάρει το OK ακόμα.

      Άλλωστε, μόλις πάρει το μήνυμα ότι υπάρχει κίνδυνος με κόκκινα δάνεια, κόψιμο συντάξεων κλπ, θα κάνει αμέσως εκλογές.

      Οπότε είτε θα βγει ξανά, είτε μετά από κανά 6μηνο, αφού μία από αυτές τις 2 μπόμπες θα σκάσει στα χέρια του Μητσοτάκη.

      Δεξιά παρένθεση θα έχουμε, όχι αριστερή.

  2. Εγώ είδα τη συμφωνία απο την πλευρά του οφέλους της Πολιτείας. Όχι της Εκκλησίας. Την πολιτεία συμφέρει να μην την έχει αυτονομημένη.

    • Εσεις αγαπητε κ. Σαββιδη στοχαζαστε αστικα και πατριωτικα , οχι αριστερα και εδω ειναι η διαφορα.
      Οι συμφωνησαντες -ομως- αρμοδιοι-που προανηγγειλαν σαν την Συμφωνια με τα Σκοπια την Συμφωνια τους- θεωρουν δεδομενο οτι εξουδερωνοντας μεσοπροθεσμως το Ελληνικο γενος και τους Ελληνες δεν θα βρουν στον δρομο τους αγκαθια και τριβολους , οπως απο το 1897 μεχρι το 1949 συνεβη στην Ελλαδα και απο το 1955 μεχρι το 1974 στον Ελληνισμο της Κυπρου ,που ετρεξε στην κλωσσα της Ελληνορθοδοξιας για να διασωθει,κατι που μπορει να ξανασυμβει και ολοι μας-οι Αριστεροι δεν θα εμφανιστουν – θα τρεχουμε στον Πατριαρχη Σεργιο και θα ξαναψαλουμε τον Ακαθιστο Υμνο.
      Εν τελει. Αν νομοθετηθει η Συμφωνια αυτη οι μεν Ελληνορθοδοξοι θα το θεωρησουν ως θελημα Θεου , -αφου ευδοκησε να συνυπαρξουν οι κ.κ Τσιπρας και Ιερωνυμος- και θα αναμενουν την επομενη ευδοκια του Υψιστου , οπως εγινε με την 70ετη περιοδο της Εικονομαχιας .
      Να ξαναγτραψουμε . Κλυδωνιζεται ,αλλα δεν βυθιζεται το σκαφος της Εκκλησιας, γιατι εχει οδηγο τον Χριστο .

  3. Πράγματι, η «συμφωνία» έγινε στο πλαίσιο της γερμανικής σκέψης, με πολιτική καθοδήγηση γερμανική και με κοινωνικά δεδομένα γερμανικής παράδοσης.
    Έγινε δηλαδή για λόγους πολιτειακούς-θεσμικούς που ταιριάζουν σε ξένες κοινωνίες.
    Το «διά ταύτα» είναι να κερδίσουν και οι τρεις «εκσυγχρονιστικές»- αντι-ελληνικές πλευρές: να κερδίσει τα πολιτικάντικα κέρδη ο Τσίπρας (ψήφους άθεων και προσλήψεις), να κερδίσει η φιλική στις μπίζνες μερίδα της εκκλησίας και να τύχει εκμετάλλευσης από τους ξένους η περιουσία της Εκκλησίας μέσω «συμπράξεων».
    Θα βλαφτεί και η Εκκλησία και η Πολιτεία.

    ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ διάσταση: Δεν πρόκειται απλώς για την υιοθέτηση της προτεσταντικής λογικής αλλά για την εθελοδουλεία να υιοθετούμε την κυρίαρχη δυτική σκέψη στη θέση της δικής μας. Στη δική μας, η Παιδεία των Αρετών που μας κάνει αυτό που είμαστε είναι από τον 4ο αιώνα η Ορθοδοξία. Πρόκειται για κάτι πολύ σημαντικότερο και ισχυρότερο από συμπεριφορές στο συλλογικό ασυνείδητο. Πρόκειται για τον ίδιο τον ιδιαίτερο πολιτισμό μας. Τον πολιτισμό που θεμελιώνεται στον Κόσμο/Λόγο/Νόμο ως ανώτερο από την κρατική νομοθεσία. Στον πολιτισμό μας είναι σημαντικότερη η Ελευθερία-Αγάπη στο επίπεδο ύπαρξης που αντιστοιχεί στην ανθρώπινη ψυχή από την νομοταγή επιβίωση στο επίπεδο που μοιράζεται ο άνθρωπος με τα ζώα.

    Με την Πολιτική διάσταση, η αυτονόμηση θα οδηγήσει στο να χαθεί η οντολογία των Ελλήνων που έχει διαφυλάξει η Ορθοδοξία μας. Δηλαδή χανόμαστε σαν λαός. Είναι χειρότερο κτύπημα από το δημογραφικό πρόβλημα.

    • Συμφωνώ απόλυτα, έχουμε άλλο ένα χτύπημα στην ιδιοπροσωπία του Έλληνα αλλά όλα αυτά είναι δυστυχώς αναμενόμενα στα πλαίσια της αποδόμησης των Εθνικών Κρατών από την Παγκοσμιοποίηση με στόχο να πάψουν νιώθουν οι άνθρωποι περήφανοι για τις παραδόσεις τους και τα έθιμα τους. Όμως είναι στο χέρι του καθενός μας ν’ αγωνιστεί σκληρά για να διατηρήσει μέσα του πρώτα, όλα τα μεγαλειώδη χαρακτηριστικά της πατρίδας του και να τα κληροδοτήσει στους νεότερους. Αν είσαι ισχυρός δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.

  4. Συμφωνῶ μέ τήν Μαρία Μ.

    “Μεταξύ Δύσης και της καθ ημάς Ανατολής υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά που διατρέχει την ιστορία παλαιόθεν. Η διαφορά αυτή έχει εγγραφεί στο συλλογικό υποσυνείδητο και καθορίζει τις σχέσεις και τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Δύσκολα μπορεί να αλλάξει και δεν είναι σίγουρο αν χρειάζεται να αλλάξει.”
    Δέν εἶναι μία διαφορά πού ἔχει ἁπλῶς ἐγγραφεῖ στό συλλογικό ἀσυνείδητο, ἀλλά εἶναι μία ὀντολογική διαφορά πού ἀφορᾶ τήν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου ἐξ ἀρχῆς.
    Τοῦ καί τῆς σημαίνει ὕπαρξη. Ἄν ἀμφισβητήσω τήν ὕπαρξη τῶν γονέων σας κ. Σαββίδη ἀμφισβητῶ καί τήν δική σας ὕπαρξη. Κάπως ἔτσι εἶναι καί ὅλη ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία. Ἔχει μία σειρά καί ὑπάρχει καί μία ὀντολογική σειρά. Οἱ θρησκεῖες ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων καί ὁ χριστιανισμός ἀφοροῦν ὅλο τό ἀνθρώπινο οἰκοδόμημα. Τό ΄πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη ΄ ἔχει ἕναν ἀνώτερο σκοπό, τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ δική μας πορεία καί ὕπαρξη σάν λαός, μέ τά ἰδιαίτερά μας χαρακτηριστικά, στηρίζει αὐτήν τήν πορεία.

  5. Εξακολουθώ ν’ αναρωτιέμαι τι θα έλεγε ο Χριστός για όλα αυτά. Μπορεί να το `χει γυρίσει κι αυτός στην κβαντομηχανική.

  6. Μαρία Ελένη γιατί ο χωρισμός κράτους εκκλησίας να βάλει σε κίνδυνο την εθνική συνείδηση?
    Μήπως ο πιστός δεν είναι και πολίτης?
    Αυτό δεν διαχωρίζεται με τίποτε.
    Αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να διαχωριστεί είναι η διοικητική σχέση που μάλιστα είναι τώρα υπέρ του κράτους ,άσε τους ανόητους που πιστεύουν το αντίθετο.
    Εάν το κράτος αποδίδει στην εκκλησία τον ρόλο του γεννήτορα του έθνους είναι ευθύνη της εκκλησίας να τον διατηρήσει καταγγέλοντας τις αυθερεσιες του κράτους για την ενότητα του έθνους.Τωρα δεν δεσμεύεται από τις δομές του κράτους. Βέβαια αν αναγνωρίζει πραγματικά τα παραπάνω το κράτος τότε δεν μπορεί ν αλλάξει το σύνταγμα και ν αφαιρέσει την αναφορά στην ορθόδοξη Ανατολική εκκλησία .Τότε θα φανεί η αλήθεια όσων τώρα λέγονται.

    • Σέ κίνδυνο βρίσκεται ἡ συνείδηση πρῶτα καί μετά ἡ ἐθνική συνείδηση.
      Αὐτό τό κείμενο πού βρῆκε ὁ αφ’ τό λογιστήριο τοῦ πατέρα Ἀδαμαντίου Αὐγουστίδη,

      http://antifono.gr/portal/κατηγορίες/θεολογία-θρησκειολογία/γραπτός-λόγος/5940-χριστιανισμὸς-καὶ-πολιτικὴ-στὸν-κόσμο-τοῦ-αὔριο-ποιμαντικὴ-προσέγγιση.html

      ἐπισημαίνει πολλά καίρια καί μέ θαυμάσια διατύπωση. Δέν γνωρίζω τά τῆς Ἐκκλησίας οὔτε μπορῶ νά ἔχω γνώμη. Γνωρίζω τά βασικά ἀπό τό σχολεῖο, δέν ἐκκλησιάζομαι συχνά ὅμως καταφεύγω στήν ἐκκλησία καί προσεύχομαι και εὐχαριστῶ, ζῶ μέ τόν σύγχρονο τρόπο ζωῆς καί γνωρίζω ἀπό αὐτή τήν θέση τόν προβληματισμό τῶν ἀνθρώπων . Ἔχω ὅμως προσεγγίσει κάποια θέματα καί τά ἔχω μελετήσει. Μπορῶ νά πῶ ὅτι ἡ ἀρχιτεκτονική τῶν ἐκκλησιῶν ἔχει κανόνες πού ὁδηγοῦν αὐτόν πού μπαίνει μέσα στήν ἐκκλησία σέ μία πνευματική ἀνάταση. Ἄλλη ἡ ἀρχιτεκτονική τῶν Ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν καί ἄλλη τῶν ἐκκλησιῶν τῶν Καθολικῶν. Τά ψηφιδωτά τῆς βυζαντινῆς ἐποχῆς διέχεαν τό φῶς πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις, πρός ὅλους. Ἡ τάξη τῶν ἐκκλησιασμῶν βοηθοῦσε τόν ἄνθρωπο νά σκέφτεται ὄχι μόνον τήν καθημερινότητά του, ἀλλά νά βρίσκει χρόνο καί γιά τόν Θεό, γιά κάτι ἀνώτερο, γιά τήν ψυχή του. Δέν ἔχει σημασία ἄν τό ἀνώτερο εἶναι κατανοητό, ἡ ἀλήθεια μιλάει στήν ψυχή. Οἱ νηστεῖες ἔβαζαν τάξη στόν ἄνθρωπο, ὁδηγοῦσαν σέ αὐτοπειθαρχία, πνευματική ἀνάταση μέ μέτρο, βοηθοῦσαν στήν ὑγεία του καί στήν πνευματική του ὑγεία. Νά μιλήσω γιά θαύματα, γιά μετάνοια, γιά ἀνθρώπους πού προτίμησαν νά εἶναι ὁ ἑαυτός τους μέ τίς εὐθύνες τους ἤ μέ τήν ἀνάληψη εὐθυνῶν παρά ὁτιδήποτε ψεύτικο; Ἡ ψυχανάλυση φθάνει μέχρι κάποιο σημεῖο, ἡ ἀγάπη προχωράει πιό πολύ καί εἶναι δρόμος γιά τόν κάθε ἄνθρωπο.
      Πιστεύω ὅτι ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά εἶναι ἀναμεμιγμένη στή ζωή μας. Ὅσο κι ἄν κάποιες φορές δημιουργοῦνται προβλήματα. Ἀφορᾶ τήν πραγματική ζωή μας καί ὄχι τήν εὐκολία μας. Πρέπει νά βρεῖ τρόπο ἡ ἐκκλησία νά προσεγγίσει τούς ἀνθρώπους μέ τούς φωτισμένους ἀνθρώπους πού ἔχει. Πάντα εἶναι καλύτερα γιά τόν ἄνθρωπο τό προλαμβάνειν.

  7. Ο κ. Σαββίδης διερωτάται αν η αυτονόμηση της Εκκλησίας θα οφελήσει ή θα βλάψει την εκκλησία!!!
    Η «Αυτονόμηση» της Εκκλησίας ηχεί παράξενα γιατί η Εκκλησία έχει Νόμους από την Ίδρυσή της και δεν έχει ανάγκη τους Νόμους της Πολιτείας. Αρα η Νομοθετική παρέμβαση όπως αυτή γινόταν μέχρι σήμερα δηλαδή μονόπλευρα από την Πολιτεία στην Εκκλησία αντί η Πολιτεία να «δανείζεται» νόμους από την Εκκλησία, είναι «ανώμαλη» και μόνο ζημία μπορεί να επιφέρει στην Εκκλησία!
    Και αυτό ακριβώς συνέβη. Έπειτα από 200 χρόνια εναγκαλισμού της Εκκλησίας από την Πολιτεία (1821-σημερα) αυτή κατάφερε να διαλύσει κυριολεκτικά την Ορθόδοξη Εκκλησία.
    Επομένως στο ερώτημα αν η Πολιτεία ή η Εκκλησία μπορούν να οφεληθούν από το κόψιμο του δεσμού μεταξύ τους είναι μάλλον παραπλανητικό και επεξηγούμαι πιό κάτω τί εννοώ:
    Το Κράτος ανάλαβε το 1939 την διαχείρηση της εκκλησιαστικής περιουσίας επειδή η Ιερά Σύνοδος ήταν ανίκανη (και όντως ήταν) να την διαχειριστεί γι αυτό λοιπόν, έπραξε πολύ σωστά.
    Ετσι θα γινόταν αν για παράδειγμα κάποιος κηδεμόνευε ένα πλούσιο ανήλικο παδί που ήταν ανίκανο να διαχειριστεί την περιουσία του. Θα τα διαχειριζόταν ο κηδεμόνας του, οφελούμενος έναντι κάποιου λογικού αντιμισθίου και θα είχε μόνη την υποχρέωση να «ταίζει» και να φροντίζει τον ανήλικο παρέχοντάς του ένα ποσό για την επιβίωσή του μέχρι να μεγαλώσει!
    Η Εκκλησία είχε βέβαια και τα έσοδα των Ιερών Ναών τα οποία και αυτά η Πολιτεία τα παρακρατούσε κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους.
    Ο κηδεμόνας όμως κατάκλεψε και κατάστρεψε τον κηδεμονευόμενο και τώρα του λέει φύγε και πήγαινε όπου θές εγώ θα σου παρέχω μόνο τόσα ίσα ίσα για να τρώς!
    Η Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα έχασε την περιουσία της ενώ εκείνη πίστευε ότι είναι ασφαλής στην Εθνική Τράπεζα που και αυτή πέρασε σε ξένα κέντρα.
    Όμως το κακό δεν σταμάτησε εδώ αφού η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία από τον Όθωνα μέχρι σήμερα διελύθη συστηματικώς: της διαλύσανε το “κανονικό” αφού της άλλαξαν το ημερολόγιο, την “ενέσανε” με ότι προτεσταντικό δηλητήριο βρήκανε από τον Όθωνα μέχρι σήμερα, της διαλύσανε την Ιεραρχία “διορίζοντας” όλους τους Οικουμενίζοντας Ιεράρχες από την εποχή της Αγγλικής κατοχής στα Επτάνησα μέχρι σήμερα και φτάνοντάς την στο σημείο να ασπάζεται αιρετικές απόψεις όπως της «Συνόδου του Κωλυμπαρίου», της αφαιρέσανε το “πλήρωμα” αλλάζοντας, γλώσσα, βιβλία και μαθήματα και τέλος την “στοχοποίησαν” για κάθε τι ανήθικο και στραβό συμβαίνει σε αυτόν τον τόπο!!!
    Η Εκκλησία λοιπόν είναι κατεστραμμένη και την κατέστρεψε η Πολιτεία.
    Το θέμα ούτε φιλοσοφικό είναι, ούτε πολιτειακό, ούτε πολιτικό! Το θέμα είναι ΗΘΙΚΟ!
    Η Εκκλησία να είστε σίγουροι ότι θα βγεί ωφελημένη από την κοπή του ομφάλιου λώρου της με την Πολιτεία. Για την Πολιτεία όμως δεν είμαι καθόλου σίγουρος που το πάει το καράβι!!!

    • ¿???????????¿
      ¡!!!!!!!!!!!¡
      ;;;;;;;;;;;;;;;;;

      Ο Στέφανος είναι αυτός!
      Πάντως η πολιτεία πήρε την περιουσία για να εκδώσει χρήμα κι όχι γιατί υπήρχε κακοδιοίκηση. Η εκκλησία μέχρι πριν λίγα χρόνια κρατούσε τα δημοτολόγια Στέφανε οδκο
      Όσο για την μεγάλη σύνοδο είναι δύσκολο θέμα για να το θίξεις .

      • Eίχαμε μεταλλαγμένα τρόφιμα , τώρα έχουμε και μεταλλαγμένους τροφίμους Ανιχνεύσεων,,,,
        Πράγματι Χρίστο, αυτό δεν μοιάζει με τον Στέφανο που ξέραμε , εκτός αν παριστάνει απλώς το πνεύμα αντιλογίας. Επειδή ο κ. Σαββίδης είπε αυτά ο Στέφανος έπρεπε να πει τα ακριβώς αντίθετα,ακόμα κι αν παραβιάζουν τις δηλωμένες αρχές τουςμ όπως συμβαίνει με κυβερνήσεις κι αντιπολιτεύσεις δεκαετίες τώρα. Αυτό που είχε καταγράψει παλιά ο Χάρρυ Κλυνν με τους σατιρικούς υποτιθέμενους διαλόγους μεταξύ Καραμανλή -Παπανδρεου “θέλω κρασί’ έλεγε τάχα ο ένας. “Όχι , θα πιουμε τεκίλα” έλεγε ο άλλος. ”Καλά , να πιούμε τεκίλα” συμφωνούσε ο πρώτος. ”Όχι τώρα θέλω κρασί” αντέτεινε ο δεύτερος κ.ο.κ…….
        Έτσι , σε δουλειά να βρισκόμαστε….
        https://www.newsit.gr/ellada/tekila-krasi-oi-atakes-tou-xarry-klynn-pou-afisan-epoxi/2526245/
        ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΣΤΟ 6.50 ΛΕΠΤΌ ΜΕΧΡΙ 7.40 ΛΕΠΤΟ……
        ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΝΟΥΝ……

Leave a Reply to Μαρία Μ. Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα