του Θόδωρου Γκαζέπη, σκηνοθέτη, μέλους του “Κινήματος Αλλαγής”.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού έλεγαν οι πρόγονοι μας.
Η (αμερικάνικη) οικονομική κρίση της προηγούμενης περιόδου μας οδήγησε σε μνημόνια.
Την Ελλάδα αλλά κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η εφαρμογή των μνημονίων, έφερε και μια σειρά από μεταρρυθμίσεις, οι περισσότερες από τις οποίες είναι και χρήσιμες και αναγκαίες.
Μεταρρυθμίσεις όμως, που είτε δεν εφαρμόζονται, είτε δεν υλοποιούνται, είτε είναι “ακαταλαβίστικες”, είτε όταν τις νομοθετεί, η σημερινή Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το αποτέλεσμα είναι κατάπτυσο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο “Κλεισθένης”.
Φαίνεται ξεκάθαρα η αδυναμία αυτής της “Αυταπατημένης” Κυβέρνησης, (δια στόματος του ίδιου του Πρωθυπουργού στη Βουλή) να κατανοήσει τις πραγματικές ανάγκες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και κατ’επέκταση τις ανάγκες των πολιτών, στη καθημερινότητα τους.
Αναφέρομαι στον “Κλεισθένη”.
Λόγω μιας απίθανης και ανεφάρμοστης κοσμοθεωρίας που έχει για τα κοινά, ψήφισε ένα νομοσχέδιο το οποίο μόνο προβλήματα κι ακυβερνησία θα φέρει στους Δήμους και στις Περιφέρειες.
Δεν θα μακρυγορήσω περισσότερο σε αυτό το θέμα, αλλά θα έρθω στους ΟΤΑ, την Ποιότητα Ζωής και την Ανάπτυξη.
Πράγματι, η πολυπόθητη ανάπτυξη έχει άμεση σχέση με την ποιότητα ζωής, είναι μπροστά στα μάτια μας και δεν τη βλέπουμε.
Δεν τη βλέπουμε γιατί μας τη κρύβει ένα υπερσυγκεντρωτικό κράτος, που προσπαθεί να διοικήσει νομοθετώντας με μέσους όρους για όλη την επικράτεια.
Μέσος όρος σημαίνει ότι κάποιος θα κερδίζει και κάποιος θα αδικείται… Σωστό. Υπάρχουν όμως τρόποι αυτό να διορθωθεί, όπου δεν θα αδικηθεί κανένας κι όλοι θα είναι κερδισμένοι. Αυτές οι λύσεις μπορούν να δοθούν μόνο μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την ενεργό συμμετοχή των Δημοτών.
Σημαντικό μέρος της πολυπόθητης ανάπτυξης όπου όλοι αναζητούμε είναι η βελτίωση της “Ποιότητας ζωής” στις Τοπικές Κοινωνίες.
Όπου Ποιότητα ζωής σημαίνει ότι χρηματοδοτούνται “μικροέργα” τα οποία προσθέτουν Υψηλη Προστιθέμενη Αξία στην περιοχή.
Μικροέργα, ώστε τα χρήματα να περνάνε σε τοπικές επιχειρήσεις κι όχι να υποχρεώνεται ο Δήμος σε διεθνείς διαγωνισμούς.
Μικρουπηρεσίες που θα βοηθήσουν να γνωρίσουν οι Δημότες τους τοπικούς επιχειρηματίες.
Μικρουπηρεσίες που θα καθοδηγήσουν τον δημότη στη διαχείριση προβλημάτων στην οικογένεια, στη γειτονιά, στη κοινότητα.
Η γήρανση του πληθυσμού μας. Δεν θα ασχοληθώ με το γιατί. Με ενδιαφέρει να βοηθήσουμε ως τοπική κοινωνία τους νέους να δημιουργήσουν οικογένεια και παιδιά. Σε αυτό, πιστέψτε με, ο Δήμος μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα (υπάρχουν προτάσεις), ενώ αντίθετα δεν μπορεί το κεντρικό κράτος.
Άλλο παράδειγμα. Το σκουπίδι που παράγουμε στα σπίτια μας είναι χρήμα. Αυτό το χρήμα δεν πρέπει να χαθεί, να το αξιοποιήσουμε. Εμείς το πετάμε κάθε μέρα κι εμείς πρέπει να το συγκεντρώσουμε πίσω.
Μικροπολιτιστικές εκδηλώσεις που θα βοηθήσουν να αναδειχθούν τοπικοί καλλιτέχνες.
Μικροκαλλιτέχνες όπως συγγραφείς, μουσικοί, ηθοποιοί, ακατέργαστα μαργαριτάρια, σκορπισμένα στις τοπικές κοινωνίες, χάνονται μέσα από το συγκεντρωτικό σύστημα διακυβέρνησης.
Από μελέτες που έχουν γίνει φαίνεται ότι θα δοθεί τρομερή ώθηση στην οικονομία με αυτές τις μικροδράσεις. Δεν είναι εύκολο να τα ιεραρχήσω και να τα περιγράψω όλα, σε αυτό το κείμενο. Ο καθένας θα επιλέξει ως πρώτο, το δικό του πρόβλημα, όμως τα προβλήματα είναι εκεί, υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής και πρέπει να τα διαχειριστούμε για να πετύχουμε ανάπτυξη.
Η Παιδεία (όχι η εκπαίδευση) είναι επίσης, ένα κυρίαρχο ζήτημα. Πρέπει να συντάξουμε από την αρχή, όλοι μαζί, μια νέα Χάρτα κανόνων σε θέματα ηθικών αξιών, οικογένειας, κοινωνικής συμπεριφοράς, οικολογίας. Κι αυτό πρέπει να το κάνουμε αποκεντρωμένα, μόνοι μας, μέσα στις τοπικές κοινωνίες.
Πρέπει να εμβαπτιστούμε ξανά, σε αυτούς τους νέους παιδευτικούς κανόνες και μετά να τους διδάξουμε στα παιδιά μας.
Θεόδωρος Γκαζέπης
Σκηνοθέτης
Μέλος του Κινήματος Αλλαγής
