Ο ορίζοντας είναι σκοτεινός

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Ο ορίζοντας είναι σκοτεινός. Τα δύσκολα είναι μπροστά. Κάτι περισσότερο και καλύτερο περιμέναμε μετά από οκτώ χρόνια βαθύτατης αξιακής κρίσης. Αντιθέτως, αυτό που είδαμε κατά τη συζήτηση στη Bουλή είναι μια υποχώρηση του πολιτικού βίου, ακόμη, και από το προ-κρισιακό επίπεδο. Το γιατί θέλει διερεύνηση.

Τα πολιτικά κόμματα πάντοτε επιδίωκαν, αυτός είναι, άλλωστε, και ο στόχος τους, την εξουσία. Αλλά να ανάγεται η κατάκτηση και διατήρησή της σε κάτι το απόλυτο, πέραν κάθε πολιτικής και κοινωνικής αξίας και δέσμευσης, ίσως, είναι πρωτόγνωρο στο νεότερο πολιτικό βίο. Ακόμη, όμως, και αν, όπως ενδεχομένως ισχυριστούν αρκετοί, αποτελούσε φαινόμενο του πρόσφατου παρελθόντος αναμέναμε κάτι διαφορετικό ως λαός, μετά την τεράστια ταλαιπωρία που υποστήκαμε και συνεχίζουμε να υφιστάμεθα, λόγω της κρίσης.

Η αυτοαποκαλούμενη κυβερνώσα Aριστερά, περιμέναμε να παρουσιάσει το δικό της τρόπο διοίκησης και δημόσιου λόγου. Αυτό που βλέπουμε είναι χειρότερο από το προηγούμενο. Και ευλόγως, οι πολίτες αναρωτιούνται: είναι αυτό Aριστερά;

Μετά την «kolotuba» του 2015, την οποία τιμήσαμε προχθές δεόντως, φαντάζομαι στην πρωθυπουργική οικία με τα κλάματα της κ. Μπαζιάνα, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε ένα τρίτο, και ίσως το σκληρότερο, μνημόνιο. Τώρα επιχειρεί να διαχειριστεί τις επιπτώσεις του στη δυνατότητα του λαού να επιβιώσει. Και, κυρίως, των συνταξιούχων. Θα περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι οι άνεργοι της χώρας, που ανέρχονται σε υψηλό διψήφιο ποσοστό χωρίς να περιλαμβάνονται σ’ αυτούς όσοι έφυγαν στο εξωτερικό, να βρουν εργασία και να μπορέσουν να συντηρηθούν. Οι συντάξεις, οι οποίες περικόπηκαν γενναία, αποτελούν ένα μέσο επιβίωσης ολόκληρης της οικογένειας.

Η εύκολη νεοφιλελεύθερη αξίωση για περικοπή τους δεν λαμβάνει υπόψη της τον παράγοντα άνθρωπος και, κυρίως, την επιδείνωση των κοινωνικών αντιδράσεων. Μέχρι σήμερα, επετεύχθη μια χαοτική ισορροπία. Περιμένουμε κάτι που θα οδηγήσει προς τα εμπρός, όχι πίσω. Χρειάζεται, όμως, πολιτική. Όχι αλχημείες.

Η τυφλή προσκόλληση του Τσίπρα στο άρμα της Μέρκελ για ορισμένα αργύρια είναι επικίνδυνη. Ενέχει κινδύνους που πρέπει να αξιολογηθούν.

Το Προσφυγικό είναι ένα σοβαρό ζήτημα με ανθρωπιστικές διαστάσεις. Δεν μπορεί, όμως, σε ευρωπαϊκό επίπεδο να αντιμετωπιστεί μόνο από δύο χώρες: την Ελλάδα και την Ιταλία. Οι άλλοι Ευρωπαίοι δείχνουν απρόθυμοι να βοηθήσουν στην αντιμετώπισή του. Ιδίως, οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, οι χώρες του Βίζεγκραντ, όπως ονομάστηκαν. Και, βεβαίως, στην απροθυμία τους αυτή ενισχύονται, πλέον, και από τη γερμανική κυβέρνηση μετά τη συμφωνία της Μέρκελ με τον Ζεεχόφερ, τον υπουργό των Εσωτερικών.

Οι κεντροευρωπαϊκές χώρες, στις συναντήσεις τους καταλήγουν στο κοινό συμφέρον και στην υλοποίηση της πολιτικής που θα το πετύχει. Σε αντίθεση με τις ανάλογες συναντήσεις στα Βαλκάνια. Οι πολυμερείς συνεννοήσεις στα Βαλκάνια ήταν, πάντοτε, δύσκολο, έως αδύνατο να επιτευχθούν. Σε αντίθεση με τις διμερείς. Αυτή ήταν και μια από τις ουσιαστικές διαφορές του Ελευθερίου Βενιζέλου που πρότεινε και υλοποίησε τις διμερείς συμφωνίες, σε αντίθεση με τον υπουργό του των Εξωτερικών Ανδρέα Μιχαλακόπουλο που επεδίωκε τις πολυμερείς. Η ιστορία δικαίωσε, μάλλον, τον Βενιζέλο.

Τις διμερείς συνεννοήσεις επεδίωξε και η κ. Μέρκελ και κατάφερε, από ό,τι δείχνουν μέχρι στιγμής τα πράγματα, να πείσει τον Τσίπρα να δέχεται η Ελλάδα πίσω όσους πρόσφυγες δεν θέλει η Γερμανία.

Η χώρα μετατρέπεται σε αποθήκη ψυχών. Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης;

Αλλά, το πιο επικίνδυνο είναι άλλο. Η προσκόλληση στο γερμανικό άρμα –πέραν των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων– φέρνει, αν δεν έφερε ήδη, τη χώρα αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ. Η σύγκρουση Ουάσιγκτον- Βερολίνου είναι, πια, ανοικτή. Σ’ αυτήν τη σύγκρουση η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να τοποθετείται.

Σύμφωνα με ορισμένους διπλωμάτες, η άποψη των οποίων λαμβάνεται υπόψη, η δημόσια αντιπαράθεση Μέρκελ-Ζεεχόφερ δεν έχει να κάνει μόνο με το Προσφυγικό. Εάν αναζητηθούν θα βρεθούν ίχνη υποκίνησής της από την υπερδύναμη. Το Προσφυγικό μπορεί να αποτέλεσε το πρόσχημα για να ταρακουνηθεί η Μέρκελ και να πάρει το μήνυμα.

Όταν η αμερικανική κυβέρνηση φτάνει στο σημείο, διά του προέδρου της, να εκδηλώνει, δημοσίως, τη δυσαρέσκειά της για την πολιτική της Γερμανίας, κάτι πολύ έντονο υποβόσκει. Οι ΗΠΑ δεν το έχουν κάνει τόσο έντονα και με τόση σαφήνεια ούτε για την Τουρκία και τον Ερντογάν ο οποίος δημιουργεί σωρεία προβλημάτων. Στις διεθνείς σχέσεις η τακτική της λεμονόκουπας είναι συνηθισμένη.

Ο Τσίπρας, ό,τι ήταν να πετύχει το πέτυχε. Και στην οικονομία και στην εξωτερική πολιτική. Αποτελεί, πλέον, βαρίδι για τις ΗΠΑ. Δεν μπορεί να εμφανιστεί δημοσίως, μετά και τη συμφωνία για το Μακεδονικό.

Ας μην εκπλαγούμε αν δούμε κινήσεις προς την κατεύθυνση απαξίωσης και απομάκρυνσής του με τις εκλογές. Τα μέσα που έχουν οι ισχυρές δυνάμεις για να πετύχουν το στόχο τους είναι πολλά.

Τέλος, δύσκολη περίοδο και κλυδωνισμούς περνά και η Ευρωπαϊκή Ένωση που θα δοκιμαστεί στα χέρια της σημερινής γερμανικής ηγεσίας. Ουσιαστικά, η άλλοτε φέρελπις Ένωση έχει μετατραπεί σε μια γερμανική Ευρώπη. Σέρνεται από το Βερολίνο. Δεν είναι η Ένωση που επιθυμούσαν, και επεδίωξαν, οι λαοί της Ευρώπης. Η παρότρυνση του Τραμπ προς τον Μακρόν να εγκαταλείψει το σκάφος και η δημόσια ανακοίνωση του θέματος από τον Γάλλο πρόεδρο δείχνει και μια δυσαρέσκεια του Παρισιού απέναντι στο Βερολίνο. Ας θυμηθούμε ότι πριν την ευρωπαϊκή προσπάθεια για ενοποίηση, στην ήπειρο λειτουργούσαν δύο μεγάλοι άξονες συμφερόντων: Παρίσι- Βελιγράδι- Αθήνα και Βερολίνο- Σόφια- Άγκυρα.

Είναι νωρίς, ακόμη, αλλά ας τα έχουμε όλα αυτά υπόψη.

spot_img

8 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Επιγραμματικά:

    Υπόστήριζαν πολλοί, προ την έναρξη του ΒΠΠ, πως η Ελληνική Κυβέρνηση ακολουθούσε τις Γερμανικές επιταγές, αποδείχτηκε γρήγορα πως είμασταν δεμένοι με το αγγλοσαξωνικό άρμα..οι Άνιχνεύσεις δημοσίευσαν τα πρακτικά του Συμβουλίου υπό τον Μεταξά, που το δήλωσε ευθαρσώς και λαμβάνοντας επίσης υπόψη, τους άξονες που αναφέρεις, ακριβώς γι αυτό το λόγο χρόνια πριν την έναρξη του πολέμου, ετοιμάζονταν τα οχυρά στα βόρεια σύνορα.

    Η Γερμανία παίζει σε όλα τα ταμπλώ σαν την πουτάνα του πλανήτη και αυτό θα σταματήσει διότι δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από τους αγγλοσάξονες!

    Να μην κοπούν οι συντάξεις και όλες οι περιττές δαπάνες του κοινού μας ταμείου, διότι αυτό ζητούν, όπως εγώ για παράδειγμα, οι απάνθρωποι νεοφιλελεύθεροι, διότι οι συντάξεις στηρίζουν τις οικογένειες..τί καλό;
    Αιτήθηκα δανείου πέντε φορές για έναρξη νέας επιχείρησης και είμαι καθαρός πληρώνοντας αδιαλείπτως τις υποχρεώσεις μου και μου το αρνήθηκαν, αναγκάζοντάς με να κινηθώ στο εξωτερικό..δεν ήθελα να γίνω εργάτης, ήθελα να ξαναστήσω δουλειά…κι όμως εσύ και και η μισή ακόμη Ελλάδα στην ουσία λαμβάνει επίδομα περί του μισού ΑΕΠ ..και περιμένεις να μειωθεί η ανεργία..
    ΟΚ, πιέστε κι άλλο με τα ανθρωπιστικά σας αισθήματα κι αφήστε μας εμάς να σταδιοδρομήσουμε στο εξωτερικό….σε λίγο θα λαμβάνετε αυτό που σας αξίζει με τέτοια λογική..ο θεός να την κάνει δηλαδή!

    ΥΓ: Όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει, είχε τίτλο προηγούμενο άρθρο..το παραπάνω είναι η επιτομή του τίτλου!! Και να με συγχωράς Παντελή!!

    Καλό Σαββατόκύριακο σε όλες κι όλους!!!

  2. Όσον αφορά τα τερτίπια σου, μια χαρά περικοπές έγιναν και στις συντάξεις, και στο δημόσιο (το τακτικό προσωπικό είναι κάτω από το μέσο όρο της ευρωζώνης) και τα επιδόματα ανεργίας κόπηκαν και “μια χαρά” -και δυο τρομάρες- διψήφια ποσοστά ανεργίας έχουμε.

    Τίποτα…
    Πάλι τα ίδια.

    ΄Αρα, κάτι μάλλον δεν έχει υπολογιστεί καλά …

    Κατά τα λοιπά τα σχόλιά σου θα είχαν απήχηση στην εποχή του Χότζα και στις γνωστές τακτικές που του αποδίδονταν για να μετριάζει τις αντικοινωνικές του πολιτικές, και φυσικά στην εποχή του Πινοσέτ στην Χιλή.

    Τώρα φυσικά στον κόσμο της ανθρωποκεντρικής προόδου υπάρχουν οι ποιοτικές αξιολογήσεις αλλά …ποιος τους γράφει μωρέ…
    Όλα είναι αριθμοί.
    Έλα μου που και αυτοί σας διαψεύδουν.

    Και δε νομίζω να ζουν με συντάξεις εξευτελιστικές οι Γερμανοί πολίτες, που φημίζονται και για το γαλαντόμο κοινωνικό τους κράτος και την στιβαρή ορθολογική βεμπεριανού τύπου διοίκησή τους.

    Κάνετε ένα σφάλμα εσείς οι νεοφιλελεύθεροι.
    Δεν ξέρετε να διαβάζετε την οικονομία γιατί δεν έχετε ανθρωποκεντρική παιδεία και εθνοκεντρική.
    Όπως και οι αριστεροί του συντεχνιασμού που πιστεύουν ότι με αύξηση του κατώτατου μισθού θα βρει εργασία ο απαξιωμένος ως προς τις δεξιότητές του μακροχρόνια άνεργος και όχι με ένα πρόγραμμα στήριξης και με μείωση εισφορών.
    Βάζετε κάτω ένα αριθμητικό δεδομένο με μπακαλίστικους υπολογισμούς και νομίζετε ότι κάνετε “πολιτική”.

    Μην μου πετάξεις τίποτα τσιτάτα περί αναλογίας, γιατί αυτό το ρηχό απολίτικο τσιτάτο υποπίπτει αμέσως σε δυο πραγματολογικά λάθη:

    1. Όσο και να μειώσεις τις συντάξεις, όσο και να μειώσεις τους δ.υ, όσα εναπομείναντα επιδόματα ανεργίας και να κόψεις η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη.
    Και πάλι μπορεί η ..αναλογία να δείχνει ότι πρέπει να κοπούν και άλλο!
    Άρα, “κάτι” δεν μπορείτε να καταλάβετε μέσα στην εμπάθειά σας

    2. Προς επιβεβαίωση του πρώτου, ακόμα και σε επίπεδο αναλογίας παρακαλώ μια αναφορά στο ποια αναλογία τακτικού προσωπικού στην δημόσια διοίκηση έχουμε στην ΕΕ και στην Ελλάδα.

    Καταλάβετέ το αν αυτά που πρεσβεύετε όλοι εσείς του δόγματος του σοκ εφαρμόζονταν στο εξωτερικό, ούτε εκεί θα μπορούσατε να …σταδιοδρομήσετε.
    Αυτό είναι το πρόβλημά σας, ότι πρέπει να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα επιστρατεύοντας τον κυνισμό και την ημιμάθειά σας.

    Η διοικητική λοιπόν λειτουργία στο εξωτερικό δεν είναι ποσοτικό δεδομένο, είναι ποιοτικό που όσο και να προσπαθείς δεν θα κατανοήσεις ποτέ, γιατί η ανθρωπιστική παιδεία είναι ανεπιθύμητη όπως για τον διάολο το λιβάνι.
    Καίτοι έχει αποδειχθεί ουσιαστική καθώς έχει ένα πλεονέκτημα που συνοψίχεται σε μια λέξη: Ν Ο Η Μ Α

    Έτσι μόνο παράγεται πολιτική, με κανέναν άλλον τρόπο.

  3. Φυσικά και έγιναν περικοπές…μόνο που δε φτάνουν, χρειάζεται να μειωθούν οι δαπάνες, δηλαδή οι φόροι που μαζεύει το κοινό μας ταμείό…το λιγότερο, ακόμη τόσο..το λιγότερο!

    Αυτό που δεν θέλουν και φυσικά οι επιτήδειοι το αποκρύπτουν, είναι πως στην ουσία, μόνο οι επιχειρήσεις παράγουν χρήμα και μάλιστα αυτές που πωλούν εκτός συνόρων ή με κάποιο τρόπο όπως ο τουρισμός, προσελκύουν χρήμα εκτός συνόρων..δυστυχώς δεν υπάρχει πιό ανθρώπινος τρόπος, από την αλήθεια!

    Όσο καθυστερούν, τόσο θα υποφέρουν αυτοί που θέλουν να κάνουν δουλειές και ακόμη χειρότερα, οι υφιστάμενες επιχειρήσεις.

    ΥΓ: Για πές/πείτε μου λοιπόν, γιατί εμένα και πολλούς άλλους, δε μας πριμοδοτεί η υπόλοιπη κοινωνία ώστε να κρατούσα τις δουλειές μου;
    Στο πηγάδι κατούρησα;
    Όχι, απλώς, το σύστημα είναι στημένο στους άλλους, τους δικτυωμένους με το βυζί του δημοσίου…μιλάμε για τη μισή Ελλάδα!

    Δυστυχώς, το πολιτικό μας σύστημα δεν μπορεί να το πάει παρακάτω το κάρο…και το κάρο, θέλει πολύ παρακάτω για να ισορροπήσει…και όταν το πολιτικό σύστημα, δεν μπορεί..αυτό που έρχεται είναι ελεύθερη πτώση…και βλέπουμε μετά!

    Και για τί είδους εμπάθεια μιλάς Γιώργη…τα παιδιά και τα εγγόνια των συνταξιούχων και εργαζομένων του δημοσίου, με ό,τι μόρφωση κι αν διαθέτουν, δεν μπορούν να βγάλουν ούτε το ένα τρίτο των γονιών, παππούδων τους…και αυτοί είναι που αργά ή γρήγορα θα σπάσουν τα κεφάλια των δικών τους ανθρώπους, δηλαδή θα λειτουργήσει ο κοινωνικός αυτοματισμός, αλλά με τόσο άγαρμπο τρόπο που θα θυμίζει επανάσταση, αυτό βολεύει άλλωστε το ανίκανο πολιτικό μας σύστημα!
    Εάν όμως δούλευει ο κοινωνικός αυτοματισμός όπως θα έπρεπε σε μια λογική κοινωνία, τότε από το 1985, θα είχαμε αλλάξει ρότα…το 93 ήταν η τελευταία μας ευκαιρία, μετά το 96, είχαν τελειώσει όλα και τα πράγματα μπήκαν στο αυτόματο πιλότο..τώρα ετοιμαστείτε για αέρα κοπανιστό από το ΑΤΜ!

    • Και πλιζ, μην αναφέρεσαι στο μέσο όρο της Ευρωζώνης…η Ελλάδα ήδη κατατάσσεται στις αναδυόμενες αγορές, μόνο που οι αναδυόμενες, διαθέτουν διαφορετικό κοινωνικό σώμα..και κοίτα ατυχία, σχεδόν καθόλου κοινωνικό κράτος.
      Για ρίξε μια ματιά στις Ρωσικές συντάξεις και μισθούς δημοσίου και θα το πάρεις χαμπάρι…και φυσικά η Ρωσία επίσης είναι κοινωνία που γερνά και σαπίζει πριν αναδυθεί από τη φτώχεια της, τη θέτω ως παράδειγμα διότι την αγαπούν πολλοί στην Ελλάδα και δεν έχουν ιδέα.

      • Και για να κλείσω το σκεπτικό μου και να μην επανέλθω στις πασοκικές σαχλαμάρες που τις ακούω όλη τη ζωή μου, σε λίγο, τα οικονομικά θα είναι το λιγότερο που θα σε ανησυχεί..το πώς θα περάσεις του Ορμπάν το φράχτη, στριμωγμένος με τους Σύριους και λοιπούς και χωρίς Ευρωπαικό διαβατήριο, θα είναι το μοναδικό πρόβλημα της μισής Ελλάδος..Ελπίζω να ανήκεις σε αυτούς που θα την κάνουν αεροπορικώς όπως ο Παντελής, η Δεκαβάλα ή όπως τη λένε, ο Λάμπος και λοιπά παιδιά…

  4. Μετά την ‘απάντηση’ που έλαβα είμαι τόσο απογοητευμένος πο δεν έχω καν το κουράγιο να μειδιάσω ή να κουνήσω απλώς το κεφάλι μου.

    Ειλικρινώς.
    Αναφέρθηκα σε παραδείγματα και εισέπραξα ένα ιδιότυπο μανιφέστο με κερασάκι στην τούρτα… το κοινωνικό κράτος της Ρωσίας.

    Στέφανε, δεν έχω τίποτα μαζί σου, να έχεις την υγειά σου και εύχομαι να μπορέσεις να σταδιοδρομήσεις επιχειρηματικά, ολόψυχα (δεν ειρωνεύομαι καθόλου, τα εννοώ αυτά που αναφέρω).

    Για ύστατη φορά σου επαναλαμβάνω ότι το πρόβλημά σου/μας όλων τέλος πάντων, δεν είναι ότι δεν μπορείς να “τρέξεις” μια επιχειρηματική δραστηριότητα αλλά το γεγονός ότι δεν έχεις κατανοήσει -όχι λόγω βλακείας, αλλά λόγω ιδεοληψίας- τις αιτίες που συμβαίνει αυτό.

    Και αν δεν αφορούσε ανθρώπους ένα “πείραμα” με περικοπή ακόμα πιο ραγδαία (αφού δεν σου αρκούν τα 8 χρόνια αυτά) όλων των συντάξεων, επιδομάτων, θέσεων δ.υ θα ήταν χρήσιμο, αλλά μάλλον αφού δεν “έπιασε” 8 χρόνια, ούτε τώρα θα έπιανε.
    Θα θεωρούσες ότι κακώς έχουμε νεφρά ακόμα (ακραίο παράδειγμα φυσικά).

    Οι λειτουργίες ενός κράτους ποικίλουν, εάν με ρωτούσαν: τι είναι πιο σημαντικό;
    Μια εκμπομπή που κοστίζει “10” ευρώ και δείχνει κάποια πρόσωπα να χαμουρεύονται; ή Μια εκπομπή όπως οι “Ανιχνεύσεις” με κόστος 15;

    Ο οικονομέτρης θα έλεγε να κοπούν οι “Ανιχνεύσεις”.
    Απαξιώνοντας ακόμα και τις οικονομίες κλίμακας που παρήγε ως προς το ποιοτικό της πρόγραμμα.
    Και θα καυχιόταν ότι …έκανε εξοικονόμηση.
    Προσωπικά θα επέλεγα να μείνει το αξιόλογο πρόγραμμα και να ακυρωθεί το άλλο.

    Από την αρχή όμως ήδη από τις “συγχωνεύσεις” του 2010 στο δημόσιο επλήγη το αξιοκρατικό κομμάτι της διοίκησης που είχε να κάνει με αδιάβλητες διαδικασίες κάτι που έγινε (και εδώ ευθύνεται ο κατ’ εμέ έντιμος πολιτικός) Σαμαράς με επιλογές του β’ εξαμήνου του ’14 στην δημόσια διοίκηση και στην επικοινωνία.

    Μην αναρωτιέσαι -κάνε μια προβολή σκέψης στην μεγάλη κλίμακα- γιατί έχουμε αυτό το δημόσιο, αυτό το κράτος, αυτή την διοικητική πρακτική.

    Αν το κάνεις, θα κατανοήσεις πως το ποσοτικό κριτήριο είχε ήδη λυθεί από το ’12.
    Άλλα πράγματα δεν τολμούσαν να αγγίξουν.

    Και κάτι ακόμα.
    Τα μεγέθη είναι σχετικά πάντα!
    Ο Αϊνστάιν ήξερε τι έλεγε προφανώς.
    Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα σωθούν αν περικοπούν οι συντάξεις, αλλά αν δωθούν κίνητρα (πχ μειώσεις εισφορών, προγράμματα ενίσχυσης απασχόλησης -μετά από τέτοια καταστροφή χρειάζεται νέο μεταπολεμικό κοινωνικό μοντέλο μιλάμε για δεκαετία με διψήφιο ποσοστό ανεργίας- από την ΕΕ κλπ) για να ορθοποδήσει η οικονομία.
    Και φυσικά καλύτερη λειτουργία της διοίκησης χωρίς γραφειοπαθολογίες.
    Αυτά Στέφανε δεν λύνονται με χασαπομάχαιρο.

    Αυτή η πεπατημένη κατέστρεψε τα πάντα.

    Απλώς ακόμα και να δίνονταν χρήματα (ήδη από την εποχή των ΜΟΠ) οι πολιτικάντηδες θα τα χρησιμοποιούσαν για υποδομές, για πελατειακές σχέσεις, για μεγάλα έργα αλλά όχι για την πραγματική κοινωνία και την οικονομία.

    Εν πάση περιπτώσει, οφείλεις έντιμα να δεις τα μεγέθη ξανά.
    Απάντηση δεν έλαβα ως προς τα παραδείγματα που σου παρουσίασα.

    Όσον αφορά το κοινωνικό σώμα.
    Δεν είμαι σε θέση να κρίνω τους άλλους, όταν φοβάμαι να κρίνω τον εαυτό μου.
    Άλλωστε το να μαστιγώσω ένα άλλο σώμα είναι ευκολότερο από το να μαστιγώσω τον εαυτό μου.
    Εφόσον δεν το κάνω για μένα δεν θέλω να το κάνω για τους άλλους.
    Αυτή πάντως η συλλογική ρετσινιά, η συλλογική ενοχοποίηση, τα “όλοι μαζί τα φάγαμε” είναι ένα δόγμα σοκ και μια χρήσιμη επιλογή κυρίαρχου λόγου για να συγκαλυφθούν πραγματικές αιτίες της καταστροφής.

    Καληνύχτα.

  5. Θα παιαστω απο την φραση του κ. Σαββιδη για την τακτικη της λεμονοκουπας , που ειχε εφευρεθει εφαρμοσθει απο την εποχη του Λενιν ακομη , και βασει της οποιας ”εξαφανισθηκαν και εξαφανιζονται ολοι οι βολικοι , που καποτε καταντουν περιττοι .
    Τι τραβηξε και πως κατεληξε ο Τροσκυ και ποσοι αλλοι συντροφοι ,κυριως στην εποχη του Σταλιν.
    Την συνταγη την πηραν , κυριως μετα τον Β’Παγκοσμιο πολεμο και οι Δυτικοι -λεγε με Αμερικανοι – και την εφηρμοσαν στον Σαχη της Περσιας, στον Σανταμ Χουσειν στον Κανταφι και αλλου , με πολεμους και με εκβιασμενες εκλογες σε αρκετες Νατοικες χωρες ,αλλα και στην Ελλαδα μας το 1963 , το 1993 και το 2009.
    Να θυμηθουμε οτι τις προωρες εκλογες του Οκτωβριου 1993 τις ειχε προαναγγειλει απο τον Μαιο του 1993 ο τοτε υπουργιος Εξωτερικων των ΗΠΑ.
    Ειδικα τωρα με τον απροβλεπτο , αντικομμουνιστη, αντιγερμανο και συντηρητικο ΤΡΑΜΠ ειναι θεμα χρονου να τραβηχτει το χαλι και να καταψηφισθει στις επομενες εκλογες ο επαιρομενος ως αριστερος και Μερκελιστης ( το γκόου χόουμ φραου Μερκελ ξεχαστηκε και απο τους ψηφοφορους του)_πρωθυπουργος της Ελλαδος κ. Τσιπρας , με τον οποιον προς το παρον ”τα βρισκει”ο εκφραζων το Αμερικανικο κατεστημενο Αντιπροεδρος κ. Πενς, οπως προσφατως για την ποικιλοτροπως προπαγανδιζομενη Συμφωνια Κοτζια- Δημητρ-ωφ.
    Μη εκπλησσομεθα ως κληρονομοι του παππου Ηρακλειτου, που εγνωμοδοτησε προ 2500 ετων περιπου οτι ”τα παντα ρει και ουδεν μενει”.

Leave a Reply to Στέφανος Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα