Συμφωνία Πρεσπών: συναισθήματα vs ρεαλισμός

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΡΟΝΤΗΣ   ΙΟΥΝΙΟΣ   2018

  Μια   δεκαετία  σκληρών   μνημονίων,   αντιμετωπίσαμε  οι  Έλληνες   πολίτες  με καρτερικότητα.   Επιδείξαμε μεγάλη ανοχή προς τους πολιτικούς μας ηγέτες, οι οποίοι, άλλοτε με λαθεμένες επιλογές, ενίοτε και σωστές, διαχειρίζονταν τα δημόσια πράγματα  της χώρας.   Στην   σύγχρονη  πραγματικότητα  που  ζούμε,   το σύνολο της πολιτικής εξουσίας ,  επί  σειρά  ετών,  οδήγησε  και   οδηγεί  την   Ελλάδα,   μέχρι  σήμερα,  σε                 προβληματικές   αποφάσεις.  Με  κυρίαρχο πάντα  το πελατειακό  σύστημα  εξουσίας,  κυβερνώντες  και πολιτικά αντιπολιτευόμενοι σχηματισμοί,  οδήγησαν  την  Ελλάδα στην  χρεοκοπία . Κατάφεραν να μετατρέψουν μία  υπερήφανη  Χώρα σε  Παρία  της  Ευρώπης.    Οδήγησαν   τους    Έλληνες   του  2004,   από  τον  κεντρικό   πυρήνα  της  Ευρώπης,  στο  GREXIT.  Γίναμε  πρωταγωνιστές  της  ανεργίας,  της  κοινωνικής   εξαθλίωσης, της  φτώχιας.  Με  συνακόλουθο  την  αύξηση  της  εγκληματικότητας,  αλλά και  την  απόλυτη  μείωση  των  κοινωνικών  παροχών!  ¨Έναντι  όλων  αυτών,  οι  σημερινοί  κυβερνώντες πρωταγωνιστές  και  συμμετέχοντες  και  αυτοί,   εις  την   όλη    αρνητική   εξέλιξη  περιπαίζουν  τον  Λαό,  δημιουργούν  φιέστες και  αποκρύπτουν  τις  πολλαπλές  αποτυχίες.

Σήμερα ανάμεσα  στις  τόσες  δυσχέρειες  του  Ελληνικού    Λαού,  δημιουργούν   έντονο συναισθηματικό,  αλλά  και  ουσιαστικό   πρόβλημα  με το γειτονικό κράτος της  Πρώην  Γιουγκοσλαβικής   Επαρχίας.   Μετακυλώντας  ως δικό μας,  το  δικό  τους   πρόβλημα. Προχώρησαν  σε διαπραγμάτευση  αρνητική   Πολιτικά,   Πολιτειακά,   Εθνικά.                                  Ερμηνεύοντας  την  ανωτέρω  άποψη, καταγράφουμε  τα  εξής στοιχεία, από την  άκαιρη  και   άκυρη   διαχρονική διαπραγμάτευση.

α) Υπέγραψαν συμφωνία  για μείζον Εθνικό θέμα, δίχως την έγκριση της Βουλής

β)  Αγνόησαν τη σαφή, διαχρονικά  ισχυρή, απόφαση του Συμβουλίου Αρχηγών του  1992,  επί  προεδρίας Κωνσταντίνου  Καραμανλή.

γ) Έφεραν σε δυσχερέστατη  θέση τον  Θεσμό του Ανώτατου Άρχοντα, εκθέτοντας  τον Πρόεδρο της  Ελληνικής  Δημοκρατίας, όπως διαπιστώνεται εκ των υστέρων.

δ) Παρέκαμψαν  Συνταγματικές διατάξεις,  με θέματα μείζονος Εθνικού  ενδιαφέροντος.

ε) Τέλος  προσέβαλαν  την  πλειοψηφία  του  Λαού  χαρακτηρίζοντας  τις  δημοκρατικές     του  εκδηλώσεις, ως ακροδεξιές! 

Υποτίθεται  ότι  ζούμε  σε  χώρα Ευρωπαϊκή, απόλυτα  Δημοκρατική.  Ήσαν  εκ  του  συντάγματος  υποχρεωμένοι,  πριν  ή  προχωρήσουν   σε  οποιαδήποτε  διαπραγμάτευση,    να  ενημερώσουν  την  Βουλή  για  τις  προθέσεις  τους  ως  Κυβέρνηση.  Έναντι  αυτής  της  Συνταγματικής  επιταγής,  λειτούργησαν  κρυφά  αποκρύπτοντας  από  τον  Ελληνικό  Λαό  τα  αποτελέσματα  των  συμφωνιών  τους.  Δίχως  λοιπόν  την  σύμφωνη  γνώμη  της  πολιτικής  ζωής  της  χώρας,  προχώρησαν  σε  διαπραγμάτευση  για  ένα  τόσο  σοβαρό  Εθνικό  θέμα.

Φυσικά  και  δεν  συνεκάλεσαν  τους  πολιτικούς  αρχηγούς  υπό  την  Προεδρία  του  Αρχηγού  του  Κράτους  προκειμένου  να  ακούσουν  την  θέση  τους.       Όταν  μάλιστα  στις  άλλες  πολιτικές  δυνάμεις,   της    αντιπολίτευσης , υπάρχουν  ιδιαίτερα  έμπειρα  στελέχη  επί  του  συγκεκριμένου Εθνικού  θέματος Ήταν  μία   ευκαιρία  για   ΕΘΝΙΚΗ  ΣΥΝΕΝΟΗΣΗ . Αντίθετα,  οι  κυβερνητικοί  χειρισμοί,  προκάλεσαν  επικίνδυνη  πολιτική  αντιπαράθεση, διεγείροντας  ακραία,   τα  συναισθήματα του  Λαού.

Αφετέρου  δεν  σεβάσθηκαν  την  προηγούμενη   σύγκλιση   Αρχηγών,  υπό   τον   Κωνσταντίνο   Καραμανλή, η  οποία  συνεκλήθη  για  το  ίδιο  Εθνικό  Θέμα,  με  συγκεκριμένες  δεσμευτικές  αποφάσεις  αντίθετες  της  σημερινής  συμφωνίας. Λειτούργησαν  πέραν  των Δημοκρατικών  δεδομένων,  ως  απόλυτο  καθεστώς,  ίσως  υλοποιώντας  την  διάθεσή  τους, πέραν της Κυβέρνησης, να κατακτήσουν  την Εξουσία!!

Εκτιμούμε   ότι   αυτές  οι κινήσεις,  έφεραν  σε  δυσχερέστατη  θέση    τον    Πρόεδρο  της  Δημοκρατίας.  Παρατηρώντας  αντικειμενικά  την  πολιτική,  αλλά   και  πολιτειακή  εξέλιξη  των  δημόσιων  πραγμάτων  στην  Χώρα, κυρίως  των  εθνικών  θεμάτων, διαπιστώνεται  ότι   ο  Πρόεδρος   Προκόπης  Παυλόπουλος,   πέραν  και  των  δεσμεύσεων   του   πρωτοκόλλου, δεν  δίσταζε  να  ομιλεί  και να  υποστηρίζει  συνεχώς  τα  Εθνικά   θέματα.    Κυπριακό,  Αλβανικό, Τουρκία, Βαλκάνια, Ευρωπαϊκή  Προοπτική .   Είναι  δε  εκείνος  ο  θεσμικός  παράγων,  ο  οποίος  συνεχώς  μιλούσε   για  τις αναγκαία επιβεβλημένες   αναφορές και  αναγκαιότητες  απάλειψης, από τους  Σκοπιανούς, των  Συνταγματικών τους αλυτρωτικών  προδιαγραφών.    Είναι  Εκείνος  που   δημόσια    θύμιζε  τις  θέσεις  του  πρ. Γκλιγκόροφ Είμαστε  Σλάβοι, είναι  τιμή  μας & ήρθαμε  τον  6ο  Αιώνα καμία σχέση με Μ Αλέξανδρο                                                         

Η  συναισθηματική  φόρτιση  όλων, ευχερώς  μας μεταφέρει  το  βάρος  της  ευθύνης  των  Κυβερνόντων,  με  κάποιες   παράπλευρες   ακριτομυθίες   πού   ακούγονται,  στην  Προεδρία    της  Δημοκρατίας.  Ας  τολμήσουμε  όμως   να αναλογισθούμε   μία  πιθανή  εμφανή   ρήξη, της  Πολιτειακής με  την  Πολιτική  εξουσία,  κατά   την  παρούσα  περίοδο?  Αρκεί  να   θυμηθούμε   εδώ,  τις  συνέπειες  που  ακολούθησαν   στο  παρελθόν,   επί  Εθνικών  θεμάτων  ανάλογων  περιστατικών!!!  Εκτιμούμε  λοιπόν , ότι   θα    είναι   χρήσιμο  και   ωφέλιμο   για   την   Δημοκρατία,   να  επικρατεί  μεστή  περίσκεψη  και  ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ   από  τους  Πολίτες,  κυρίως  και  από  τους  Πολιτικούς,  για τα  δημόσια  θέματα!!

Οι  πολίτες της  Χώρας  μαθαίνοντας   το  όλο   κείμενο της  συμφωνίας   επελεξαν  ως αντίδραση  τον δημοκρατικό  δρόμο    διαδηλώσεων,  για   την   μορφή   της   συναλλαγής   που   έγινε, [απλά  και  μόνο μεταξύ  δύο  ανδρών  Υπουργών Εξωτερικών],  με  συνέπεια  να    μας    χλευάζουν    ως    Μακεδονομάχους.   Είμαστε  απλά   Ελληνομάχοι.                Είναι  Εθνικό  Καθήκον  ν΄ αποδίδουμε τιμή στους   Μακεδονομάχους εκείνους,  πού  αγωνίσθηκαν  για την  απελευθέρωση της Μακεδονίας! Εμείς εδώ  ζούμε    ως υπερήφανοι Μακεδόνες. Τραγουδήσαμε στα σχολεία, στις παρελάσεις, στον στρατό, στις εκκλησιές και στα σπίτια μας!!

Σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε τον κύριο Ζάεφ  να προσδιορίζει τον πληθυσμό των Σκοπίων αποκλειστικά ως  Μακεδόνες. Αποκλείοντας  ουσιαστικά, ακόμη και  την  πατρογονική  προέλευση των  κατοίκων  της  Β΄ Ελλάδας. Φυσικά η ίδια έκφραση άμεσα ακούγεται και διεθνώς.

Δεν  διαμορφώνεται  έτσι  η παραποίηση της ιστορίας, αλλά και της αντικειμενικής  πραγματικότητας?

Όταν τους αποδίδουμε την γλώσσα, ως δικό τους Μακεδονικό ιδίωμα, δεν τους παραχωρούμε συγχρόνως Εθνοτική οντότητα?                                                                               Με βάση τον ορθολογισμό αυτής της παραμέτρου, δεν αδρανοποιούμε τις σοφές παραγράφους του άρθρου 7?    Εκείνες που ορθά  προβλέφθηκαν,  κυρίως  οι  παράγραφοι  1&2  από όποιον προβλέφθηκαν,(σ.σ. πιθανολογείται  από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) προκειμένου οι όροι του να συμπεριληφθούν στην συμφωνία.   Το άρθρο αυτό στηρίζεται στη παραδοχή του Κ. Γκλιγκόροφ  ότι  «είμαστε Σλάβοι του 6ου Αιώνα».

Πρόσφατα   ακούστηκε ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, κ. Αντώνιος   Κουνάδης, να  εξιστορεί  τα της  Ελληνικής  Γλώσσας, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε από την εποχή ακόμα του Ομήρου και επικράτησε διεθνώς ανά τους αιώνες μέχρι και σήμερα!  Στη δε περιοχή των Ψαράδων, όπου υπεγράφει η  Εθνικά  απαράδεκτη  συμφωνία,  βρέθηκαν πρόσφατα πήλινα κτερίσματα με επιγραφές στην ελληνική γλώσσα. Εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Δεν  είναι αυτονόητο λοιπόν  ότι, μετά  την  ενεργοποίησή  της συμφωνίας,   ουδείς ανά την υφήλιο,   θα   σπεύδει   να   θυμηθεί  το   άρθρο 7   της  συμφωνίας;   Ανάλογα δε και η παράγραφος 5 του άρθρου 8,  ιδιαίτερα  ατιμωτική  για  την  ελληνική  πολιτιστική  ιστορία, όταν  θα  δίνει  διαχρονικά  το  δικαίωμα,  στους  Σλάβους και Αλβανούς γείτονές μας να καταθέτουν ενστάσεις για την ιστορία, τον πολιτισμό, και την ποιότητα της μάθησης των νέων   γενεών  στα   σχολεία  μας!  Εκείνο  κυρίως  που   ενδιαφέρει  τους   γείτονές  μας  είναι , πώς  θα  διατηρούν  το  όνομα  ως  Μακεδονία,  ανάλογα  και   την  Γλώσσα.                Η  Ελλάδα  δεν  δεχθηκε  και  δεν  πρόκειται  να  δηχθεί  ποτέ Μακεδονική  Εθνότητα  και  Μακεδονική  Γλώσσα.  Θα  επιχειρήσουν  δε  να  επιφέρουν  αργά  & διαχρονικά  τις  ελαστικότερες  αλλαγές  στο  Σύνταγμά  τους.

Είναι βέβαιο ότι αυτή η συμφωνία που υπέγραψε ο Νίκος  Κοτζιας, θα βαρύνει τον ίδιο και τους <συν αυτω>, ιδιαίτερα αρνητικά και μετά τον βίο τους.                                                        Το κύριο   όμως   πρόβλημα  είναι, ότι αυτή η υπογραφή εγκυμονεί κινδύνους για το σύνολο της  ειρηνικής και  ομαλής  διαβίωσης  των  Ελλήνων  πολιτών.  Εάν  θελήσω  να  κατέβω σε συλλαλητήριο, υποστηρίζοντας την Ελληνικότητα της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, εκτιμώ ότι με βάση τη συμφωνία,  θα δώσω το δικαίωμα στους γείτονες,   να  με  καταγγείλουν  στο   διεθνές δικαστήριο για άσκηση αλυτρωτισμού εναντίον τους!

Ανάλογα δε,  πρέπει  εδώ  να  θυμηθώ  τις  <Μακεδονικές  ντομάτες>  του  Κου  Ζαεφ. Άλλα  θα μπορούσα   ν αναφερθώ και στις τόσες  άλλες εμπορικές αντιξοότητες, που σίγουρα  θα διαμορφωθούν.  Διατηρώ την  ιδιαίτερα  αρνητική άποψη, καθώς δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην συγκροτούμενη διεθνή επιτροπή,  της τριετούς ή ακόμη και για πολυετή  παραμονή επίλυσης  διαφορών.

 

Αναλογίζομαι τους αγώνες του αείμνηστου φίλου μου Αλέκου Χαίτογλου, ο οποίος είχε επαναλειτουργήσει, με δικά του έξοδα και ιδιαίτερη φροντίδα το                                      Ίδρυμα του Μακεδονικού Αγώνα και διερωτώμαι: Ποιοι από εμάς, αποδεχόμενοι την συμφωνία, θα δικαιούμαστε πλέον να καταθέσουμε στεφάνι στην μνήμη του ανδρός;                        Εφόσον βέβαια τελικά ισχύσει αυτή η εθνικά επονείδιστη σύμβαση και δεν βρεθεί λύση ώστε να ανατραπεί εκ βάθρων!!!                                                                                                      Ως μέλη  του Δ.Σ. της Λέσχης Θεσσαλονίκης, συνεδριάζαμε κυρίως για Εθνικά θέματα στην αίθουσα «Παύλος Μελάς». Τώρα αλήθεια , θα δικαιούμαστε να  προβάλλουμε αυτό το  όνομα  του   Ήρωα   Μακεδονομάχου;…

Ασφαλώς και όλοι οι Έλληνες είμαστε σύμφωνοι για μια καλή σχέση γειτονίας, με την πρώην Γιουγκοσλαβική επαρχία. Όχι όμως με οποιονδήποτε τρόπο και αντίτιμο. Όχι όπως το 1949 όταν ο Νίκος Ζαχαριάδης προσδιόριζε τότε με τους συντρόφους του τον όρο:

«αυτόνομη Μακεδονία»

Πρόσφατα, σε εκδήλωση Γυναικών για τον Σύγχρονο Κόσμο, ο Πρόεδρο της  Δημοκρατίας, μας υπενθύμισε  τον όρκο των Αθηναίων εφήβων:

«Την πατρίδα ουκ ελλάσω παραδώσω…»

Εμείς λοιπόν εδώ στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ αλλά και όλοι οι άλλοι πολίτες αυτής της χώρας, τηρούμε  «τοις κείνων ρήμασι»,  όπως και άλλες ανάλογες παραινέσεις. Προσπαθούμε να διατηρούμε φιλικές και  τις  εμπορικές  σχέσεις με τους γείτονές μας   Αλβανούς, Σκοπιανούς, Βούλγαρους    και Τούρκους.  Δεν είμαστε διατεθειμένοι να απεμπολούμε, έναντι αυτών,   τα Εθνικά μας Ιδεώδη.

Θα συνεχίσουμε να συνυπάρχουμε, ως  Ελλάδα στον μεταβαλλόμενο Γεωπολιτικά Κόσμο διατηρώντας την Εθνικότητά μας, ως μας κληροδοτήθηκε, προκειμένου υπερήφανα να τη μεταβιβάσουμε αυτούσια.

                                     Κωνσταντίνος Γεροντής                                                                      Πρόεδρος  E  Ε Μ  —ThinkTank  Paremvasi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
30,500ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα