Ο Μπουτάρης, η υποκρισία και το τσουβάλιασμα
Φυσικά όμως, η επίθεση συνοδεύτηκε με την προσφιλή τακτική των τελευταίων ετών στην Ελλάδα (και στην Κύπρο). Τόσο οι δράστες, όσο και όλοι όσοι αντιδρούσαν στην επίσκεψη Μπουτάρη στον χώρο και στις κατά καιρούς δηλώσεις του, τσουβαλιάστηκαν κάτω από τον χαρακτηρισμό «ακροδεξιοί φασίστες» και συνδέθηκαν άμεσα με τη Χρυσή Αυγή, μαζί με όσους Έλληνες διατηρούν συγκεκριμένες απόψεις για το Μακεδονικό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αγνοώντας βέβαια, ότι μέχρι πριν μερικά χρόνια οι απόψεις αυτές αποτελούσαν εθνικές γραμμές.
Μπορεί ο ίδιος ο δήμαρχος να δηλώνει βέβαιος ότι «Έχω άριστες σχέσεις με τους Πόντιους και δεν πιστεύω πως οι επιτιθέμενοι ήταν από τον ποντιακό χώρο. Μου επιτέθηκαν οργανωμένοι φασίστες», αλλά τον γιουχάιζε σχεδόν το σύνολο των παρευρισκομένων. Όσο κι αν φωνάζει σήμερα για καταδίκη της βίας και αυτούς που την υποκινούν με δηλώσεις τους, ας θυμηθεί ότι προσφάτως ο ίδιος είχε πει για παράδειγμα ότι «Ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ είναι για ξύλο». Εκτός κι αν η παρακίνηση σε βία και η ρητορική μίσους είναι καταδικαστέα και ανεπίτρεπτη μόνο όταν γίνεται από συγκεκριμένη πολιτική παράταξη. Το γεγονός είναι ότι τόσο οι Πόντιοι, όσο και διάφορες ομάδες πολιτών αλλά και μεμονωμένοι πολίτες, έχουν στο στομάχι τον δήμαρχο για τις κατά καιρούς θέσεις του. Τους τελευταίους 6 τουλάχιστον μήνες, κάθε μήνα έχει τουλάχιστον μία διαδήλωση κατά του δημάρχου έξω από το δημαρχείο. Η κόντρα αυτή έγινε πιο έντονη μετά την απόφαση για τη μαζική εκδήλωση για το Μακεδονικό που διοργανώθηκε από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης στον Λευκό Πύργο. Μια απόφαση την οποία πολέμησε ο Μπούταρης, προσπαθώντας ανεπιτυχώς να περάσει η πρότασή του για ψήφισμα κατά της εκδήλωσης. Επιχειρηματολογώντας ότι η εκδήλωση θα ρίξει λάδι στη φωτιά του Μακεδονικού, δήλωνε ότι λόγω του ζητήματος «οι Έλληνες έχουμε χάσει την αξιοπρέπειά μας και θεωρούμαστε χοντροκέφαλοι» και ότι «Η αντίληψη πως η Μακεδονία είναι μόνο ελληνική, είναι κακή», καταφέρνοντας να ρίξει ο ίδιος λάδι στη φωτιά. Φυσικά, κανείς δεν ξέχασε την περσινή του δήλωση ότι «χέστηκα αν ο Κεμάλ σκότωσε Έλληνες». Μπορεί να μην το εννοούσε έτσι, να μιλούσε για την προσφορά του εξαιρουμένων των γενοκτονιών, και να εννοούσε ότι οι Τούρκοι αγαπούν τον Κεμάλ και πρέπει να αξιοποιήσει το πρόσωπό του η Θεσσαλονίκη τουριστικά. Ο όχλος, όμως, δεν εξετάζει εις βάθος την κάθε ατάκα πολιτικών, γιατί αν το έκανε, τόσο ο ίδιος όσο και οι μισοί πολιτικοί στην Ελλάδα δεν θα έβλεπαν ξανά αξίωμα. Αν έβγαινε ο Μιχαλολιάκος κι έλεγε «χέστηκα αν ο Χίτλερ σκότωσε Εβραίους», μιλώντας για προσφορά στον τομέα της επιστήμης και τουριστική αξιοποίηση της κατοχής, ποια θα ήταν η αντίδραση;
Αυτό που δεν λένε να καταλάβουν οι πολιτικοί στην Ελλάδα, είναι ότι το τσουβάλιασμα πολιτών κάτω από τον χαρακτηρισμό «ακροδεξιοί φασίστες» και η σύνδεσή τους με τη Χρυσή Αυγή φέρνει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκουν. Όταν αλλάζεις τις εθνικές γραμμές που ακολουθούσε η χώρα για δεκαετίες και που γαλούχησες τους πολίτες σου να ασπάζονται, και προκειμένου να δεχτούν την αλλαγή τους, τις βαφτίζεις εθνικιστικές και τις φορτώνεις στη Χρυσή Αυγή για να αποθαρρύνεις τους πολίτες από αυτές, το μόνο που καταφέρνεις είναι να τους μετατρέψεις σε εύκολη λεία για την ακροδεξιά. Αν απορρίπτεις κάθε θέση που δεν συμβαδίζει με τη δική σου και τη βαφτίζεις εθνικιστική παρομοιάζοντάς την με θέση της Χρυσής Αυγής, όταν αύριο ο πολίτης θα πάει στην κάλπη, θα δει στο ακροδεξιό κόμμα τις κοινές θέσεις που του επέβαλες να δει. Αν συμπεριφέρεσαι στους μισούς σου πολίτες ως να είναι ακροδεξιοί, αύριο αυτό ακριβώς θα έχεις.
Η ιδιότητα τού προβοκάτορα κολλά στον Μπουτάρη, ο οποίος σαφώς προκάλεσε το επεισόδιο. Γιατί; Αυτό μόνον ο ίδιος, ή και κάποιοι άλλοι το ξέρουν.
Διαβάστε προσεκτικά το παρακάτω άρθρο:
Περί πολιτικής βίας κατά του Μπουτάρη (ή «ο Μπουτάρης λαγός»)
Ούτε ανεγκέφαλοι είναι αυτοί που τού επετέθησαν. Δεν μπορούμε να αποκαλούμε ανεγκεφάλους (άλλοι τούς λένε a priori ακροδεξιούς) τούς αγανακτισμένους πολίτες! Περίσσεψε ο πολιτικώς ορθός λόγος.
<a href=http://www.antibaro.gr/article/19378#comment-20980Δεύτερο μέρος και συνέχεια τού ανωτέρω άρθρου
=================
Παράδειγμα της ασυμμετρίας που έγραφα τις προάλλες : δεν είναι μόνο ο σάλος στα ΜΜΕ και ΜΚΔ (Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης). Να, οργανώθηκε μέσα σε 2 ημέρες και διαδήλωση υπέρ του Μπουτάρη. Δεν λέω. Καλώς οργανώθηκε. Η βία και ο τραμπουκισμός δεν είναι ΠΟΤΕ η απάντηση. Σαφές.
Το ερώτημα είναι γιατί δεν έγινε ούτε το ένα εκατοστό από όλα αυτά για τους προαναφερθέντες, για προηγούμενα θύματα πολιτικής βίας; τίποτα τότε. Ούτε ένας για Χατζηδάκη, Κουμουτσάκο, Πρετεντέρη, Γεωργιάδη, Βαρουφάκη. Γιατί δεν είναι οριζόντια η καταδίκη της βίας;
Και προσέξτε κάτι. Για τον Μπουτάρη χρέωναν χωρίς στοιχεία, χωρίς γνώση των δραστών, την βία που ασκήθηκε στην ακροδεξιά. Τελικά επρόκειτο για έναν Γεωργιανό χωρίς λευκό ποινικό μητρώο (είδε φως φασαρίας και μπήκε) και δύο άσχετους πιτσιρικάδες. Η αστυνομία βεβαίωσε ότι δεν έχουν σχέση με ακροδεξιά οργάνωση. Στην περίπτωση του Κουμουτσάκου, διαπιστώθηκε ότι ο δράστης ήταν μέλος της Χρυσής Αυγής. Ούτε αυτό δεν τους έκανε να ξεσηκώσουν σάλο.
Εδώ λοιπόν φαίνονται οι προτεραιότητες.
Δεν είναι η πολιτική βία που έρχεται πρώτη.
Δεν είναι ούτε η ακροδεξιά βία, όταν τεκμηριώνεται από την ταυτότητα των θυτών.
Είναι η ταυτότητα του θύματος. Είναι ο Μπουτάρης. Είναι το ότι είναι “λαγός”, ο δήθεν τρελός του χωριού που τα λέει χύμα.
Παράδειγμα για να γίνει κατανοητό:
Αν υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε στον Ισημερινό και το “σύστημα” θέλει να μας πάει λίγο πιο βόρεια, πχ στην Αίγυπτο, έρχεται ο Μπουτάρης αυθορμήτως και μας λέει ότι πρέπει να πάμε στον Βόρειο Πόλο!
Μπορεί εμείς όλοι να το βρίσκουμε εξωφρενικό από τον Ισημερινό να μετακινηθούμε στον Βόρειο Πόλο (=”Χέστηκα αν και πόσους Έλληνες έσφαξε ο Κεμάλ, εμένα με νοιάζει που τον αγαπάνε οι Τούρκοι και αυτό μπορεί να μας φέρει τουρίστες”, “είναι επιθετική ενέργεια να λέμε ότι η Μακεδονία είναι ελληνική. Μόνο ηλίθιοι και αμόρφωτοι λέμε αυτή τη σάχλα”, “θα πρέπει να σκεφτούμε άλλο όνομα για το αεροδρόμιο Μακεδονία και τον σταθμό των λεωφορείων, διότι μπερδεύονται οι τουρίστες’),
αλλά ακούγοντάς τον μπορεί να πλησιάσουμε στον στόχο που είναι να φτάσουμε τουλάχιστον ως την Αίγυπτο ( πχ = “καλοί οι Οθωμανοί στο παρελθόν, συνωστισμός στην Σμύρνη -ίσως δεν είναι τυχαίο ότι στους 400 που μαζεύτηκαν υπέρ Μπουτάρη επανεμφανίστηκε και η Ρεπούση – , μήπως ο Ερντογάν είναι μια κάποια λύση, win-win η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, κάτσε φρόνιμα με την ΑΟΖ της Κύπρου, δώσε και λίγα χωρικά ύδατα στην Τουρκία, δώσε και λίγα Ίμια, λίγο Ανθρωποφάγο, λίγο Καστελόριζο, λίγο Φαρμακονήσι, δώσε και τη Μακεδονία, μην ασχολείσαι με την Ιστορία”).
Αυτή είναι η Αίγυπτος. Ο Ισημερινός είναι ακροδεξιά, εθνικισμός, φύγε σου λέμε. Κουνήσου βόρεια. Ο Μπουτάρης έχει φτάσει στον Βόρειο Πόλο. Κάνε ένα βήμα κι εσύ, έστω το 10-20%.