Η βαθιά Θεσσαλονίκη δεν είναι απλώς συντηρητική. Είναι σκοτεινή. Είναι η πόλη των φαντασμάτων που λέει ο Μαζάουερ. Θέλει να κλαψουρίζει μόνο για τα ελληνικά σύμβολά της. Για αυτό μισεί τον Μπουτάρη. Γιατί δεν την αφήνει ήσυχη να βολεύεται στο θυματοποιημένο ναρκισσισμό και στα ψέματα της
Για να πω την αλήθεια, αρχικά ήθελα να τιτλοφορήσω το άρθρο «sweet home Alabama». Την ιδέα μου την έδωσε ένας φίλος, όταν συζητώντας για τη δολοφονική επίθεση στον Μπουτάρη, μου είπε: «ξέρεις κάτι μερικές φορές στη Σαλονίκη αισθάνομαι σαν να ζούμε στην Αλαμπάμα τη δεκαετία του ’60, μόνο που οι μαύροι είμαστε εμείς». Γέλασα, ήταν υπερβολικό μεν, το βρήκα έξυπνο δε, se non è vero, è ben trovato, που λένε οι Ιταλοί.
Πράγματι, υπερβολικό γιατί η Θεσσαλονίκη δεν είναι δα ο αμερικάνικος βαθιά συντηρητικός και συχνά ρατσιστικός νότος, με την καταθλιπτική του ομοιομορφία. Είναι ένας κόσμος σύνθετος. Με ζωντανές και νεανικές πρωτοπορίες κάθε είδους, γεμάτες κοσμοπολιτισμό και ανοιχτούς ορίζοντες. Πρωτοπορίες προσανατολισμένες στο μέλλον, στον έξω κόσμο. «Ταξιδιάρες Ψυχές» που λένε οι «Τρύπες» με τις οποίες μεγάλωσα στη Σαλονίκη.
Σε αυτές τις περίεργες, συχνά ιδιότροπες avant-garde ίσως η πόλη να οφείλει τους μύθους που την έκαναν αγαπητή σε πολλούς έξω από αυτήν πολλά χρόνια τώρα. Για αυτούς τους πληθυσμούς, πρόσωπα όπως ο Γιάννης Μπουτάρης, ή ο Σπύρος Βούγιας παλιότερα, αποτέλεσαν την ενσάρκωση του εναλλακτικού, του διαφορετικού προσώπου της πόλης. Για ένα μυστήριο λόγο, η Θεσσαλονίκη θέλει καμιά φορά να παριστάνει την «εκτός ορίων». Σαν να βγάζει γλώσσα στον ίδιο της τον εαυτό μπροστά στον καθρέπτη.
Ομως, η πόλη δεν είναι μόνο, ούτε καν κυρίως, αυτό. Η Θεσσαλονίκη, η βαθιά Θεσσαλονίκη δεν είναι απλώς συντηρητική. Είναι σκοτεινή. Είναι η πόλη των φαντασμάτων, που λέει ο Μαζάουερ. Κουβαλάει μέσα της καλά κρυμμένους σκελετούς για τους οποίους δεν θέλει να μιλά, και παριστάνει πως δεν θυμάται.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη στην οποία κάνει ό,τι θέλει το κατηχητικό και οι παρεκκλησιαστικές οργανώσεις. Βρωμοκοπάει ακόμη στρατώνες και χωροφυλακή, είχε πει ο δικός μας ο Νίκος Παπάζογλου πριν καμιά δεκαριά χρόνια σε μια συνέντευξη. Αυτή η Θεσσαλονίκη, λοιπόν, του κατηχητικού και των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων βρωμοκοπάει μια σάπια ιστορία καλά κρυμμένη στο σκοτεινό κελάρι, κρυμμένη όχι για να πεθάνει, αλλά για να συνεχίσει να υπάρχει ανάμεσα μας, έστω και ως ζόμπι, για να μας στοιχειώνει.
Αυτή η Θεσσαλονίκη των ΕΕΕ, των αντισημιτικών και φασιστικών οργανώσεων του Μεσοπολέμου, του εμπρησμού του εβραϊκού οικισμού Κάμπελ, αυτή η Θεσσαλονίκη που σιώπησε, αν δεν εκμεταλλεύτηκε, το ολοκαύτωμα των θεσσαλονικιών Εβραίων κλέβοντας τις περιουσίες τους, αυτή η Θεσσαλονίκη που απόλαυσε ακόμη και την καταστροφή του εβραϊκού νεκροταφείου τρέχοντας χωρίς αιδώ, χωρίς συμπόνια να γραφτεί στις λίστες για να προλάβει να πάρει και τις πλάκες των νεκρών για να τις χρησιμοποιήσει όπου βόλευε, αυτή η Θεσσαλονίκη των παρακρατικών και των εθνικοφρόνων σωματείων της μετεμφυλιακής Ελλάδας που λεηλατούσε την αμερικάνικη βοήθεια μοιράζοντάς την στους «γνήσιους» Eλληνες πελάτες-ψηφοφόρους της.
Αυτή η Θεσσαλονίκη των δοσιλόγων και μαυραγοριτών που έγιναν σημαίνοντα πρόσωπα της πόλης, αυτή η Θεσσαλονίκη των τραμπούκων που πέταγαν με τις κλωτσιές από τις σκάλες ή από τα μπαλκόνια όσους δεν «συμμορφώνονταν», αυτή η Θεσσαλονίκη της «καρφίτσας» και των χαφιέδων, ναι υπάρχει ακόμη και διαμορφώνει ή έστω επηρεάζει το κλίμα.
Αυτό το βαρύ πνιγηρό κλίμα, την «ακροδεξιίλα» που όσοι γεννηθήκαμε στη Σαλονίκη ξέρουμε να ξεχωρίζουμε από χιλιόμετρα μακριά. Τώρα η βαθιά Θεσσαλονίκη μεταμορφώνεται, μασκαρεύεται για την ακρίβεια, σε μια νέα εθνικοφροσύνη, που τρέχει με αλαλαγμούς στα συλλαλητήρια για τη «Μακεδονία μας» και στα διάφορα «εθνικά» μνημόσυνα, φοράει αρχαίες πανοπλίες, ορθόδοξους ή ρωσόφιλους μανδύες και βγαίνει δημόσια για να βρίσει χυδαία και να απειλήσει όποιον της αντιμιλά.
Αυτή η Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει μόνο στα στέκια των αλητών που χτύπησαν τον δήμαρχο, υπάρχει και στις καθωσπρέπει συνάξεις της καλής κοινωνίας. Την βρίσκεις παντού, ακόμη και εκεί που δεν φαντάζεσαι, ακόμη και σε αθλητικά ραδιόφωνα που μόνο σ’ αυτή την πόλη παίζουν ρόλο διαμορφωτή κοινής γνώμης.
Αυτή η βαθιά Θεσσαλονίκη θέλει να κλαψουρίζει μόνο για τα ελληνικά σύμβολα της και τους νεκρούς που αναγνωρίζει για δικούς της. Αυτή να παριστάνει πάντα και μόνο το θύμα, ποτέ τον θύτη
Αυτή η Θεσσαλονίκη δεν αντέχει να μιλά για τους σκελετούς της. Η βαθιά Θεσσαλονίκη αντιπαθεί να της θυμίζουν το παρελθόν της. Δεν θέλει να ξέρει ούτε που βρίσκονταν τα εβραϊκά σπίτια ή τα τουρκικά μνημεία. Αν μπορούσε θα τα είχε εξαφανίσει.
Αυτή η βαθιά Θεσσαλονίκη που υποκρίνεται πως ξέρει απέξω και ανακατωτά την ιστορία των Μακεδόνων βασιλέων, του Φίλιππου και του Αλέξανδρου, 2500 χιλιάδες χρόνια πριν, αυτή η Θεσσαλονίκη που παριστάνει πως ξέρει καλά τι έγινε ακριβώς στο μικρασιατικό μέτωπο και στον Πόντο στα χρόνια του μικρασιατικού πολέμου, αυτή η Θεσσαλονίκη, ιδέα δεν έχει αλλά ούτε και που της καίγεται καρφί τι απέγιναν οι άνθρωποι, που ήταν οι γείτονες της μέχρι προχθές, Εβραίοι, Τούρκοι, Βούλγαροι.
Χαμπάρι δεν έχει για τον πολιτισμό τους, τα μνημεία τους, το αποτύπωμα τους στο χώμα και στον αέρα αυτής της πόλης. Αυτή η βαθιά Θεσσαλονίκη που δεν θέλει ούτε στον εαυτό της να παραδεχτεί πόσο μεγάλα είναι τα παραμύθια της, κάνει πως δεν θυμάται ότι μέσα στις οικογένειες προσφυγικής καταγωγής, σαν τη δική μου ας πούμε, μέχρι και τη δεκαετία του ’80, όταν σε ρωτούσαν «Μακεδόνας είσαι;» απαντούσες «όχι πρόσφυγας», γιατί ήξερες πως Μακεδόνες ήταν οι ντόπιοι, οι άλλοι.
Αυτή η βαθιά Θεσσαλονίκη θέλει να κλαψουρίζει μόνο για τα ελληνικά σύμβολα της και τους νεκρούς που αναγνωρίζει για δικούς της. Αυτή να παριστάνει πάντα και μόνο το θύμα, ποτέ τον θύτη. Αυτή η βαθιά Θεσσαλονίκη για αυτό μισεί τον Μπουτάρη, γιατί δεν την αφήνει ήσυχη να βολεύεται στο θυματοποιημένο ναρκισσισμό και στα ψέματα της.
* Ο Νίκος Μαραντζίδης είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Θεσσαλονικευς εκ γεννησεως του και καθηγητης του Πανεπιστημιου Μακεδονιας ο κ. Μαραντζιδης (, που κατακεραυνωνει με ντοκουμεντα τους Εαμοκομμουνιστες στο βιβλιο του με τον καθηγητη κ. Καλυβα ”Τα εμφυλια παθη”) και καθε κυριος ,που γεννηθηκε στην Θεσσαλονικη και ονομαζει την πολη του Σαλονικη, οπως οι Κεντροευρωπαιοι και οι συμμαχοι του Βενιζελου της ΑΤΑΝΤ (οι Σλαβοι τη λενε Σολουν), αγνοωντας την επισημη ονομασια της απο της ιδρυσεως της απο τον Μακεδονα Κασσανδρο,προ 2325 ετων-περιπου- και τις δυο επιστολες προς Θεσσαλονικεις (και οχι προς τους Σαλονικεις) του Αποστολου Παυλου , ειναι αδιανοητο να καταφερεται με υβριστικες και απαξιωτικες φρασεις του προς την γενετειρα του και τους Θεσσαλονικεις συμπατριωτες του. Προφανως ο κ. Μαραντζιδης εζηλωσε την ”δοξαν” του κ. Μπουταρη ,που θα ειναι μεχρι τα 100 του χρονια του Δημαρχος (μονο ο Θεος γνωριζει πόσα)και επιδιωκει να ”ξυσθεί και στην γκλιτσα του τσομπανη” , για να εξασφαλισει και την λαικη αποδοχη και να γινει ειτε Δημαρχος στην Θεσσαλονικη, ειτε βουλευτης – υπουργος , ειτε -το καλυτερο οικονομικα- ευρωβουλευτης. Θα μπορουσε παντως με λιγωτερες φρασεις να γραψει τον ”φιλιππικο” του εναντιον της γενετειρας του και των συμπατριωτων του , οταν μαλιστα φαινεται να γνωριζει καλα την ανθρωπογεωγραφια τους , που ειναι μιγμα πολιτισμων και νοοτροπιων -μετα την καταληψη της απο τους Ρωμαιους , Νορμανδους, Αραβες , Λατινους , Οθωμανους, Αυστριακους και Βουλγαρους και την συμβιωση τους με Εβραιους , Ανατολικους -μετα την καταρρευση της Σοβιετικης Ενωσεως -και απο 15ετιας και Ασιατες και Αφρικανους , που συνωστιζονται μεταξυ δυο λεωφορων -της Εγνατιας και της Τσιμισκη-, χωρις την απεραντωσυνη της Αθηνο-αττικο-βοιωτιας και ευκολα μετατρεπονται ,λογω αμεσου πληροφορησεως των γεγονοτων σε αγγελους και διαβολους, ενω δεχεται και ”την φιλοξενια” σπειρων εγκληματιων απο βορρα και Αθηνα , που ”πλενουν, σκουπιζουν και τελειωνουν ” σε ενα 2ωρο το πολυ ,με τα σημερινα μεσα μεταφορας . Λυπησε πολλους ”φαν” και φιλους του ο κ. καθηγητης, που τον οικτιρουν, για την εκτροπη του σε αφηρημενες και αναποδεικτες υβρεις , για να συγκρινει και να κατακρινει την αιωνοβια πολη Θεσσαλονικη ,οταν σαν αυτην δεν υπαρχει αλλη πολη στην Ελλαδα και την Μεσογειο , που να την κουρσεψαν και να θελουν να την καταλαβουν απο μεσα και απο εξω απογονοι του Μετερνιχ και των Σλαβοβουλγαρων ,ου μην αλλα και των Οθωμανων. ενω την διασχιζουν καθετως και οριζοντιως πρακτορες ολων των Υπερδυναμεων , οπως τοτε που εδολοφονουντο απο αγνωστους -ουσιαστικως- ,πραγματικους και ηθικους αυτουργους ο Αμερικανος Πολκ και ο αστος-εφεδρος ανθυπολοχαγος επι Μεταξα- Πειραιωτης γιατρος Γρηγορης Λαμπρακης , που συνεργαζοταν τοτε με την ΕΔΑ. Δεν ειναι ,εν τελει αγαπητε κ. καθηγητα ,τοσο εξυπνοι και τοσο εγκληματιες οι συμπατριωτες σου Θεσσαλονικεις , αλλα δεν τους αφηνουν να αγιασουν ντοποιοι και ξενοι και καλα θα ηταν να μη εμπλεκετε και την Χριστιανικη εκκλησια της Θεσ/νικης , που γεννησε αγιους κσαι προστατες της πολεως σας.. Υ.Γ. Ενοχλει πολυ και πολλους αγαπητε κ . Μαραντζιδη η ταχεια μετατροπη πολλων σε Ιανους . Εσας σας εξαιρουμε γιατι ελπιζουμε” στην επιστροφη στα ιδια ”,για να συνεχισετε να τιματε τα πολυχρονα πρωτα σας. Εν αναγκη ”δεθειτε στον ιστο του καραβιου” για να περασετε ανυποτακτος το παραδεισενιο νησι της οποιας εξουσιας. Το σημερινο σας αρθρο, θεωρειται ως τυχαιο γεγονος . ΝΑ ειστε καλα.
Ένα λόγο θα σας πώ δεν έχω αλλον κανένα μεθύστε με το αθάνατο κρασί του 21.Είπε ο εθνικός και αυτός ποιητής μας Κωστής Παλαμάς στις Έλληνίδες και στους Έλληνες υπερασπίζοντας τα πάτρια και τα ιερά όλης της Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης και της νύμφης του Θερμαϊκού Θεσσαλονίκης. Έμεινε στην ιστορία. Ξεκίνησα με αυτά τα λόγια για να τα επαναλάβω σε έναν εκτιμώμενο βαθειά επιστήμονα ο οποίος απέδειξε τα τελευταία χρόνια την επιστημονική του ακτινοβολία στην αντικειμενικότητα, στην απαλλαγή του από στερεότυπες εμμονές σε κομματικές προσταγές, στην παραδοχή της αλήθειας μετά από έρευνα στα Ρουμανικά και Ρωσσικά αρχεία , το μεγαλείο της ψυχής του να παραδεχθεί λάθη και πάθη του Κουμμουνισμού και κατεπέκταση του [λεγόμενου εμφυλίου]
που σε ερώτησή μου σε διάλεξη που έδωσε στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών και στην παρουσίαση του βιβλίου [Εμφύλια Πάθη] με τον κ. Καλύβα στο Δημαρχείο αποδέχθηκε ότι Ο πόλεμος του 46-49 επιστημονικά δεν τεκμηριώνεται σε εμφύλιο αλλά όπως είχε καταγραφεί μέχρι το 1989 σε, επιεικώς ,ανταρτοπόλεμο. Επανέρχομαι στην λιτή λέξη που ήθελα να σας πω κ. Μαραντζίδη.Λυπάμαικ. Καθηγητά. Δεν αποτοξινοθήθηκα από το μικρόβιο του Κουμμουνισμού. Προσπάθήσατε πολύ πράγματι αλλά αρκούσε ένα επεισόδιο, όχι της εκτάσεως που δόθηκε αλλά αναμενόμενο και εν πολλοίς επιδιωκόμενο από τον κ. Μπουτάρη ,να σας επαναφέρει στην προτέρα κατάσταση και να επιτεθείτε με τέτοιο μίσος και εμπάθεια για την ιστορική Πόλη μας τη Θεσσαλονίκη και τους κατοίκους της. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω κ. Καθηγητά χάσατε την εκτίμηση σε μεγάλο ποσοστό Θεσσαλονικέων και όχι μόνο. Αυτή σας η ενέργεια, κατά την γνώμη μου, ήταν ατυχής και θα σας συνοδεύει στην από δώ και πέρα πορεία σας . Θα εξιλεωθείτε μόνο με μια σας κίνηση. Να επανορθώσετε. ΑΛΟΙΏΣ ΣΑΣ ΛΥΠΆΜΑΙ.
Αναξιοπρεπές και άκρως θλιβερού περιεχομένου άρθρο. Η επιλογή τέτοιων, μνησίκακων, μίζερων και άκρως ανθελληνικών απόψεων,καθώς και η αδίστακτη προβολή τους από πανεπιστημιακούς, των οποίων ο προορισμός είναι να διδάσκουν και να διαμορφώνουν τα Ελληνοπούλα, εξηγεί, σε μεγάλο βαθμό τη σημερινή κατάπτωση και παρακμή της χώρας μας. Αν, ακόμη και μέσα στα ΑΕΙ έχουν παρεισφρήσει εθνομηδενιστές αυτής της μορφής, έχει χαθεί η Ελλάδα. ΝΤΡΟΠΗ!!! ΚΡΙΜΑ για το ΠΑΜΑΚ. Δεν του αξίζει τέτοιο ανεπίτρεπτο επίπεδο “καθηγητών”.
Και ομως απο μικρος και μεχρι προσφατα δεν εδειχνε ο κ. Μαραντζιδης ,οτι θα εκανε την γνωστη ”κωλοτουμπα” σε θεματα ιδεων. Δεν αποκλειεται να ευθυνεται η αντιδεξια -συναινετικη ομως- τοποθετηση του πατρος του προ 50ετιας και η ”καλλιτεχνικη προσκληση” του απο τους μεταστραφεντες μετα το δημοψηφισμα του Ιουλιου του 2015 κυβερνωντας ”αριστερους”. Και εδω που τα λεμε η εξουσια ειναι το ισχυροτερο ”διεγερτικο” . Απλως η εκπληξη ολων για τον κ. Μαραντζιδη ηταν μεγαλη , διοτι ως κοινωνικοιστορικος επιστημων και δη του Παν/μιου Μακεδονιας, ειχε πεισθει και πεισει οτι Αριστερα στην Ελλαδα και βοηθηθηκε απο τους Βαλκανιους Κομμουνιστες -κυριως- στην 10ετια του 1940 και νικηθηκε οριστικως το 1949, με ποταμους αιματος ηρωων, που στα πλάισια της Εθνικης συμφιλιωσης και της ληθης τους λησμονησαν μαζι με την Πτριδα και οι συγγενεις τους. Τωρα παλι γυρνουμε στις γενεες των ”αριστερων” , που τις απαριθμουσε και μνημονευε προ του 1981 το ΠΑΣΟΚ του Ανδρεα . Μα θα ειναι φαρσα, αλλα απο το ολοτελα…
Λυπάμαι κύριε καθηγητά για το επίπεδό σου και τον τρόπο που το επιδεικνύεις.
Λυπάμαι που σε διορίσανε καθηγητή ( ποιος άραγε;) στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, από το οποίο αποφοίτησα με καθηγητές άλλου βέβαια ήθους και ύφους .
Λυπάμαι που επί 32 χρόνια υπηρετώντας στα βρομοστρατόπεδα προστάτευα έναν αριστερονανή για να κοιμάται ήσυχος, να σπουδάζει και να γίνει υβριστής των Ελλήνων συμπατριωτών μου και συν χριστιανών μου.
Λυπάμαι τέλος που είμαστε συν πρόσφυγες άλλων αρχών, άλλης συχνότητας και αποδέκτες διαφορετικής όσμωσης.