Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας , 21.05.2018
Η προσθήκη της νέα ιταλικής κυβέρνησης, στις ήδη υπάρχουσες “λαϊκίστικες” της Ευρώπης, δηλαδή αυτές της Αυστρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Σλοβακίας, της Νορβηγίας, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας, θα αποτελέσει πιθανότατα την αρχή του τέλους της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Πράγματι, το μέγεθος της Ιταλίας, που είναι η όγδοη στην υφήλιο, και της οποίας η νέα κυβέρνηση στρέφεται, κατά το 70% της σύνθεσής της, εναντίον των βασικών επιλογών της ευρωπαϊκής πορείας, αλλά και το εξευτελιστικό ποσοστό του 18,1% που έλαβε το φιλοευρωπαϊκό κόμμα τουMatteo Renzi αποτελεί, για την ΕΕ, χτύπημα ισχυρότερο, ακόμη και από το BREXIT.
Οι “λαϊκίστικες” κυβερνήσεις, όπως υποτιμητικά τις αποκαλούν οι παραδοσιακοί πολιτικοί, καθώς πανικοβάλλονται από τους ταχύτατους ρυθμούς επέκτασής τους, είναι το αποτέλεσμα της οργής των πολυάριθμων ηττημένων και περιθωριοποιημένων, της παγκοσμιοποίησης, και της ΕΕ.
Στην Ευρώπη, το κύμα του λαϊκισμού άρχισε στους κόλπους του Νότου και γρήγορα έκανε έντονη την παρουσία του στα Βαλκάνια. Αναμενόμενη θα πρέπει να θεωρηθεί η γεωγραφική αυτή προτίμηση, δεδομένης της υποβάθμισης της περιοχής, και της συνεχούς διεύρυνσης του αρχικού αναπτυξιακού της ανοίγματος με τον ευρωπαϊκό Βορρά. Η αντιμετώπιση του χρέους του ευρωπαϊκού Νότου, χρησιμοποιήθηκε ως άλογο της Τροίας, για την καθυπόταξη του Νότου από το Βορρά με προδιαγραφές νεοαποικιοκρατίας και με αδιαμφισβήτητο αρχηγό τη Γερμανία.
Ένας ακήρυχτος, αλλά εξοντωτικός πόλεμος, μαίνεται ανάμεσα στο Βορρά και στο Νότο της Ευρώπης. Ο ευρωπαϊκός Νότος, δεινοπάθησε από την ΕΕ, της οποίας οι κατευθυντήριες γραμμές είχαν, από την αρχή, σχεδιαστεί για να εξυπηρετούν τους ισχυρούς του εταίρους, και όχι τις δικές του ανάγκες. Επί δεκαετίες είδε να διαβρώνονται και να αποπροσανατολίζονται οι αναπτυξιακές του δυνατότητες, καθώς υπήρξε θύμα συνεχούς αλλά κεκαλυμμένης εκμετάλλευσης από τον πλούσιο Βορρά.
Τα λαϊκίστικα πολιτικά κόμματα εμφανίζουν σαφή κίνδυνο για τα παραδοσιακά, αλλά ταυτόχρονα περιέχουν και τους νεωτερισμούς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής από τους οποίους έχουν ανάγκη οι σύγχρονες κοινωνίες για να μπορέσουν να δώσουν νέες λύσεις στα πολυάριθμα και ακανθώδη προβλήματα, όπως ανάμεσα σε άλλα η εκτός ελέγχου ανισότητα κατανομής εισοδήματος και πλούτου, η μαζική μετανάστευση, η εγκληματικότητα, η τρομοκρατία, η διαφθορά, η φοροδιαφυγή και τόσα άλλα. Ο ανερχόμενος τις ημέρες μας λαϊκισμός στρέφεται γενικώς εναντίον του ελιτισμού, των παραδοσιακών πολιτικών και των κυρίαρχων θεσμών, με μια λέξη εναντίον της καθεστηκυίας τάξης.
Ο ελληνικός λαός είναι εξοργισμένος και έχει δίκαιο. Διότι, δεν γνωρίζω κανένα λαό, σε περίοδο ειρήνης, να έχει υποστεί τα μαρτύρια που πέρασε και που περνά και που θα περάσει, για δεκαετίες ακόμη. Βεβαίως, θα έπρεπε να ξεσηκωθούμε εδώ και καιρό…..Να μη δεχθούμε τα φρικώδη μέτρα που μας επιβάλλουν, που δεν οδηγούν πουθενά, που απλώς μας εξαθλιώνουν με συνέπειες που θα διατηρηθούν σε πολλές γενιές. Υπήρχε διέξοδος, στο ελληνικό δράμα, από την αρχή. Εκφράστηκε με το απολύτως ξεκάθαρο 62% του ΟΧΙ, που έγινε ΝΑΙ στη συνέχεια, γιατί αυτό επέβαλαν οι δανειστές. Και δεν αντιδράσαμε. Αυτά, και άλλα πληρώνουμε και θα πληρώνουμε…. την απάθειά μας!
Σε πείσμα των ανείπωτων καταστροφών ολκής, σε όλα τα επίπεδα, που έχει υποστεί τα τελευταία αυτά 8 χρόνια η ελληνική οικονομία και κοινωνία, μπορεί ωστόσο ακόμη να ελπίζει σε κάποιας μορφής σωτηρία, μέσω της επιτυχίας των ιταλικών στόχων. Να ευχηθούμε Καλή Επιτυχία στη νέα “λαϊκίστικη” ιταλική Κυβέρνηση. Και να ελπίσουμε ότι δεν θα τρομοκρατηθεί, δεν θα εξαγοραστεί, και δεν θα υποκύψει σε πιέσεις, προκειμένου να μεταβάλλει τις πολύ ορθές αρχικές της θέσεις.
(Αναρτήθηκε στο Market.post.gr)
