Για προσπάθεια επηρεασμού τους από τον παραιτηθέντα πρόεδρο του ΣτΕ μιλούν με ανακοίνωσή τους τα μέλη της ένωσης των δικαστών του ΣτΕ υποστηρίζοντας ότι οι δικαστές θα συνεχίσουν το έργο τους ανεπηρέαστα και με μόνο γνώμονα το Σύνταγμα και τους Νόμους.
Η ανακοίνωση για λόγους αρχής δεν υπογράφεται από τα μέλη που μετέχουν στην κρίσιμη διάσκεψη για τον ασφαλιστικό νόμο.
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας, συνεπές στις πάγιες θέσεις του, καταδικάζει κάθε απόπειρα επηρεασμού των δικαστών του και δη σε εκκρεμείς υποθέσεις, ακόμα και αν προέρχεται από τον Πρόεδρό του.
Οι δικαστικοί λειτουργοί του Συμβουλίου της Επικρατείας παραμένουν ενωμένοι και προσηλωμένοι στο έργο της απονομής της δικαιοσύνης, αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις των καιρών με ανεξάρτητο φρόνημα, με υψηλό αίσθημα ευθύνης και με γνώμονα το Σύνταγμα και το νόμο. Δεν παραιτούνται, δεν φυγομαχούν.
- Ο Αντιπρόεδρος Ε. Αργυρός, Πάρεδρος
- Η Γενική Γραμματέας Ε.Κουράκου, Εισηγητής
- Ο Ταμίας, Ν. Νικολάκης, Εισηγητής
- Το αναπληρωματικό μέλος Ε.Κουλεντιανού, Εισηγητής
- Το αναπληρωματικό μέλος Δ. Τσαρούχας, Εισηγητής».
Σύμφωνα με την διοικητική επιστήμη, ένα βασικό στοιχείο του διοικείν είναι ο έλεγχος. Στις Δημοκρατίες το στοιχείο αυτό είναι έργο του δικαστικού σώματος, το οποίο πρέπει να είναι ανεξάρτητο από την Κυβέρνηση. Όμως, πως είναι δυνατόν να είναι ανεξάρτητη η Δικαιοσύνη, από την εκτελεστική εξουσία, όταν την ηγεσία της την διορίζει η Κυβέρνηση, το Υπουργικό Συμβούλιο;
Επίσης το πολιτικό μας σύστημα, λειτουργώντας ως συνταγματικός νομοθέτης, διαμόρφωσε έτσι τις διατάξεις του Συντάγματος, ώστε την δικαιοδοσία για αδικήματα των Υπουργών και την ασυλία των βουλευτών να τα αφαιρέσει από το δικαστικό σώμα και να την αναθέσει στο νομοθετικό σώμα, την Βουλή.
Περαιτέρω για να εμποδίσει τον δικαστικό έλεγχο διοικητικών πράξεων και ιδίως των συμβάσεων ακολουθεί την τακτική της κύρωσης με νόμο των πράξεών της αυτών.
Τέλος για να εμποδίσει τους δικαστές στην κύρια αποστολή τους, την απονομή της δικαιοσύνης τους φορτώνει με καθαρά “διοικητικό έργο” ορίζοντάς τους με διατάξεις νόμων κυρίως προέδρους ή και μέλη συλλογικών διοικητικών οργάνων.
Με βάση τις ανωτέρω διαπιστώσεις, νομίζω οτι θα ήταν σωστό, να επέλθουν στην προσεχή αναθεώρηση του Συντάγματος, οι εξής αλλαγές στις διατάξεις του σε οτι αφορά την Δικαιοσύνη.
1. Αξιοποιώντας την παράδοση του Έθνους μας, να θυμηθούμε ότι στην αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία υπήρχε και ο θεσμός της ανάθεσης αξιωμάτων δια κληρώσεως και υιοθετώντας τον να θεσπιστεί η ανάδειξη της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων να γίνεται δια κληρώσεως μεταξύ των δικαστών του οικείου ανωτάτου δικαστηρίου και με διετή θητεία.
Ετσι θα αποκτήσει ουσιαστική ανεξαρτησία η Δικαιοσύνη από την Κυβέρνηση.
2. Η δικαιοδοσία για υποθέσεις με κατηγορούμενους Υπουργούς ή η άρση της ασυλίας των Βουλευτών θα πρέπει να ανατεθεί στον Αρειο Πάγο.
Και 3. Με συνταγματική διάταξη να απαγορευτεί η ανάθεση διοικητικών αρμοδιοτήτων στους δικαστές.
Τώρα μετά την παραίτηση του Προέδρου του ΣτΕ είναι η στιγμή που θα κριθεί το πόσο “αριστερό” κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί κάλλιστα άτυπα να ακολουθήσει την ανωτέρω διαδικασία της δια κληρώσεως επιλογή του νέου Προέδρου και στη συνέχεια την επιλογή αυτή να την “ενδύσει” τυπικά ως πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης και απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου. Θα το κάνει; Αμφιβάλλω γιατί το “αριστερό” είναι νταμπέλα και όχι ουσία.