ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.
Αν και η επέτειος ξεθώριασε και λόγω χρόνου και εξαιτίας της διάψευσης των ελπίδων του ελληνικού λαού, δεν περνά, ακόμη, απαρατήρητη.
Η 21η Απριλίου αποτέλεσε το αποκορύφωμα του εμφυλιακού δράματος του οποίου οι ρωγμές είναι και σήμερα ορατές στην ελληνική κοινωνία.
Δεν είναι τυχαίο ότι προκειμένου να αναπαράγουν την εξουσιαστική τους μανία, αρκετοί, αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί, ανατρέχουν στην περίοδο εκείνη για να καλύψουν είτε την έλλειψη πολιτικής τους είτε την συμπόρευσή τους με τα πλέον σκληρά μνημονιακά μέτρα. Δεν έχουν, δε, κανένα πρόβλημα να ενεργοποιήσουν μνήμες που λόγω της κρίσης είναι εύκολο να οδηγήσουν σε ακραίες συμπεριφορές.
Ευτυχώς, μέχρι στιγμής, ο λαός δείχνει μεγαλύτερη ωριμότητα από τους πολιτικούς του.
Αποτέλεσε νομοτέλεια η 21η Απριλίου; Ως ένα βαθμό, ναι. Οι νικητές του Εμφυλίου δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τη νίκη τους. Ή, καλύτερα, τη διαχειρίστηκαν με τρόπο μισαλλόδοξο, αντί να φροντίσουν να ανορθώσουν τη χώρα με το σύνολο των δυνάμεων που διέθετε και να υπερβούν την αντιπαράθεσή τους με τους αντιπάλους τους.
Για να είμαστε δίκαιοι, δεν ήταν και εύκολη υπόθεση. Ο ελληνικός εμφύλιος αποτέλεσε την πρώτη in vivo πειραματική πράξη του ψυχρού πολέμου. Ο κόσμος διαιρέθηκε και στην Ελλάδα έλαβε χώρα η πρώτη σύγκρουση αυτής της νέας τάξης αλλά, με κάπως, σημαδεμένα χαρτιά. Κατά την περίφημη Γιάλτα, η Ελλάδα είχε παραχωρηθεί στη Δύση και αυτό ήταν αδύνατον να μην το γνώριζε η κομμουνιστική ηγεσία. ‘Αλλωστε, με λίγη γεωπολιτική σκέψη, δεν ήταν δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πως η Ελλάδα θα παρέμενε στο Δυτικό στρατόπεδο. Πριν, ακόμη, από την ανεξαρτησία της Ελλάδας ως κράτους, ήδη από το 1828, οι αγγλογάλοι ζήτησαν από τη Ρωσία να μην ασχολείται με τους Έλληνες και της παρεχώρησαν τους λαούς της λοιπής βαλκανικής.
Παρόλα αυτά, η ηγεσία του ΚΚ είχε σύρει το λαό σε μια τραγωδία την οποία επεδίωξε και η άλλη πλευρά. Και την επεδίωξε, ακριβώς, για να «ξεκαθαρίσει» το τοπίο. Να ελέγξει τις εξελίξεις και να κυριαρχήσει όχι, μόνο, επι του στρατού αλλά και επι της κοινωνίας.
Αυτή η προσπάθεια ελέγχου είχε ως κατάληξη τη Δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967.
Ίσως, η αφετηρία αυτού του εσωτερικού σπαραγμού να μην ήταν ο Εμφύλιος αλλά το αποτυχημένο βενιζελικό κίνημα του 1935, που έδωσε την ευκαιρία στις φιλοβασιλικές δυνάμεις να «ξεκαθαρίσουν», υπέρ αυτών, το στράτευμα. Από τότε άρχισαν οι διώξεις. Αλλά και το Κίνημα του 1935 είχε τις ρίζες του στον Εθνικό Διχασμό του 1916 μεταξύ Βασιλιά και Βενιζέλου, με πρόκριμα τη συμμετοχή στον Α! Π.Π.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η δικτατορία του 1967 ήταν η τελευταία πράξη του δράματος αυτού του διχασμού, του διχασμού του 1916. Πενήντα χρόνια σκληρής διαμάχης. Πενήντα χρόνια στα πεδία του πολέμου που με δόξες και τραγωδίες διαμόρφωσαν την Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Τη σημερινή Ελλάδα.
Με τη χρονική απόσταση των πενήντα χρόνων από την επιβολή, τώρα, της δικτατορίας, θα μπορούσε κανείς να τη χαρακτηρίσει ως παρωδία. Δεν υπήρχε καμιά αναγκαιότητα για την επιβολή της. Σε ανθρώπινο επίπεδο κόσμος διώχθηκε, βασανίστηκε και φυλακίσθηκε αλλά το δράμα κορυφώθηκε με τα εθνικά θέματα. Ενώ στο εσωτερικό, η ηγεσία της δικτατορίας επεδείκνυε ένα σκληρό πρόσωπο, στις σχέσεις με την Τουρκία, από τότε, ακόμη, εμφανιζόταν ιδιαιτέρως υποχωρητική. Με αποκορύφωμα και εδώ, την κυπριακή τραγωδία.
Παρά τις επίμονες προσπάθειες της Τουρκίας σε συνεργασία μα τον Κίσιγκερ να πετύχουν μια εγγυημένη εισβολή, ο στόχος δεν θα επιτυγχάνετο, αν η στρατιωτική ηγεσία της εποχής δεν ήταν τόσο ανίκανη ώστε να αντιληφθεί πως το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου θα ήταν η επιδιωκόμενη αφορμή. Και οι δικτάτορες έδωσαν αυτήν την αφορμή. Με τρόπο, απολύτως, αφελή. Δεν θα ήθελα να πω προδοτικό.
Η πτώση της δικτατορίας θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία για μια αναγέννηση της χώρας. Συνέτρεχαν όλες οι προϋποθέσεις. Αλλά, αποδείχτηκε πως υπάρχουν εγγενείς αδυναμίες που έχουν να κάνουν με εδραιωμένα στερεότυπα στην ελληνική κοινωνία που την κράτησαν και συνεχίζουν να την κρατούν στην υπανάπτυξη.
Τα εμφυλιοπολεμικά ιδεολογήματα δεν υποχώρησαν στην μεταπολίτευση. Απλώς, αντικαταστάθηκαν. Τα ακροδεξιά αντικαταστάθηκαν από τα αριστερά. Η δικτατορία, στέρησε από τις ακραίες μορφές της δεξιάς την ιδεολογική ηγεμονία αν και, μάλλον, η δεξιά ποτέ δεν την πέτυχε αυτήν την ηγεμονία. Και αν θέλετε, η δικτατορία αποτέλεσε εμφανή απόδειξη αυτής της αδυναμίας της δεξιάς να επιβληθεί ιδεολογικά μετά τον πόλεμο. Δεν μπόρεσε να ηγεμονεύσει ιδεολογικά και κατέφυγε σε στρατιωτικό πραξικόπημα, αν και τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης δεν εξυπηρετούνταν με αυτήν την εξέλιξη. Η στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απριλίου αποτέλεσε και τον επιθανάτιο ρόγχο μιας οικονομικής τάξης που διαμορφώθηκε από τις παθογένειες της δεκαετίας του ’40 και του 50.
Στη μεταπολίτευση, κυριάρχησε ιδεολογικά η αριστερά και πολιτικά μετά το 1981, αν το ΠΑΣΟΚ, που κέρδισε τις εκλογές, μπορούμε να το κατατάξουμε στο αριστερό πολιτικό φάσμα. Αν αποδεχθούμε την, μάλλον, σωστή προσέγγιση πως υπάρχει και μη μαρξιστική αριστερά, το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου, αποτέλεσαν αριστερό κίνημα.
Στη σημερινή ιδεολογικοπολιτική θολούρα, ο Ανδρέας Παπανδρέου θεωρείται υπεύθυνος για όλα τα δεινά της χώρας. Με όσα έχει υποστεί ο ελληνικός λαός, λόγω της κρίσης, αναζητά κάποια αιτία για τα βάσανα που υφίσταται. Και την αναζητά με απλουστευτικό τρόπο. Το σύνολο των δυνάμεων που αντιπολιτεύθηκε τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ εστίασε πάνω του ως αιτία των σημερινών δεινών. Και πέτυχε να επιβάλλει την άποψή του σε έναν λαό που δεν θέλει, και ίσως, έχει κουραστεί να αναζητά τις πραγματικές αιτίες.
Είναι νωρίς να αποδοθούν ευθύνες αλλά, σε ότι αφορά το ΠΑΣΟΚ αυτές έπρεπε να αποδοθούν περισσότερο στο διάδοχο του Ανδρέα Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε ένα πολιτικό και κοινωνικό πείραμα της μεταπολίτευσης στο οποίο συμμετείχε το σύνολο των δυνάμεων της κοινωνίας. Ακόμη και μέρους της δεξιάς, αν την «εκσυγχρονιστική» πτέρυγα του Κινήματος τη χαρακτηρίζαμε ως κεντροδεξιά, που ήταν.
Το ΠΑΣΟΚ επεδίωξε μια ιδιόμορφη διαλεκτική σχέση με την κοινωνία, την οποία εν πολλοίς πέτυχε.
Η σημερινή εικόνα της Ελλάδας δεν είναι αποτέλεσμα ενός κόμματος που λειτουργούσε με παραδοσιακό τρόπο. Το ΠΑΣΟΚ ανοίχθηκε στην κοινωνία και η πολιτική του ήταν αποτέλεσμα αυτής της ώσμωσης κοινωνίας και πολιτικών στελεχών του. Το ΠΑΣΟΚ ήταν η Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Η κρίση είναι η νομοτέλεια των επιλογών μιας κοινωνίας που βιαζόταν να απολαύσει τα αγαθά μιας καταναλωτικής κοινωνίας και από τη φύση της δεν μπορεί ούτε να περιμένει, ούτε να πειθαρχήσει, ενώ εμφανίζει σημεία υψηλής αταξίας.
Αυτήν την κοινωνία και τις αγωνίες της εκμεταλλεύθηκε και η σημερινή ομάδα που κυβερνά. Η αριστερά που μεταπολιτευτικά δεν θέλησε να συμπορευτεί με το παραδοσιακό ΚΚ, επεδίωξε λυσσασμένα την εξουσία.
Το «βρώμικο 1989» ήταν η πρώτη απόπειρά της να την πετύχει. Δεν τα κατάφερε. Σήμερα, με το Συριζα, το πέτυχε, απαλλοτριώνοντας τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.
Και για να μπορέσει να τη διατηρήσει αναπαράγει διλήμματα και νοοτροπίες προδικτατορικές. Διότι δεν έχει ούτε πολιτική, ούτε όραμα για τον κόσμο που αναδύεται.
Μισό αιώνα μετά τη δικτατορία, βρισκόμαστε, ακόμη στην προδικτατορική περίοδο.
Στρατιωτική δικτατορία δεν θα δούμε, ελπίζουμε, αλλά, οι δικτατορίες δεν έχουν, πλέον, στρατιωτική μορφή.
Ας ελπίσουμε πως η χώρα διαθέτει δυνάμεις που θα τη βγάλουν από τα σημερινά της αδιέξοδα.
Αν περιμενετε κυριε σαββιδη να βρεθουν πολιτικες δυναμεις για να βγει το ελλαδα απο τα σημερινα αδιεξοδα έχει τελειωσει το παραμυθακι και θα περιμενενουμε ακομα κατι δεκαετιες για να ψοφήσει(καλως η κακος) το ζωντανο.Η πολιτικη ηγεσια αντιπροσοπευει πληρως την ελληνικη κοινωνια, ειναι σαρκα απο τη σαρκα της και αν δεν αλλαξει μυαλα ο ελληνας δεν θα γινει τίποτα.
Κύριε Σαββίδη,
Η αναδρομή πολύ καλή. Εγώ θα σχολιάσω μόνο το “δια ταύτα”
1) “Διότι δεν έχει ούτε πολιτική, ούτε όραμα για τον κόσμο που αναδύεται” Ορθότατον!
2) Μακάρι να βρισκόμασταν στο επίπεδο τού 1966, αλλά φοβούμαι ότι είμαστε πολύ χειρότερα.
3) Στρατιωτική δικτατορία δεν θα δούμε, διότι δεν υπάρχει στρατός ομοιογενής για να την κάνει, αλλά και αν γινόταν, η δανειστές θα μάς έκοβαν τα δανεικά και η δικτατορία θα κατέρρεε μέσα σε 24 το πολύ ώρες. Απολύτως σωστό το ότι “οι δικτατορίες δεν έχουν, πλέον, στρατιωτική μορφή”. Είναι … κομψότερες 🙂
4) Κατά την άποψή μου, ούτε δυνάμεις διαθέτει η χώρα, ούτε από τ’ αδιέξοδά της πρόκειται να βγει. Finis Grecia! (δυστυχώς 🙁 )
Φτάσαμε σε σημείο να λέμε πως ο Παπαδόπουλος ήταν πιο πατριώτης από τον ομόλογό του Τσίπρα. Και το τραγικό είναι πως πρόκειται για αλήθεια! Γι’ αυτή την κατάντια μας ποιός να φταίει άραγε;
Σίγουρα όχι μόνον ο Τσίπρας. Όλος ο πολιτικός θίασος, που μάς φορτώθηκε από το 1974 και μετά. Γιατί το χαρακτηρίζεις “τραγικό”;
Μα τραγικό δεν είναι το γεγονός πως ένας χουντικός είναι πιο πατριώτης από έναν υποτίθεται δημοκράτη; Αλλά θα μου πεις υποτίθεται δεν έγραψα;
Τραγική είναι η κατάντια μας πάντως με τους …δημοκρατικούς φασίστες Αλεξοκυριάκους και λοιπούς που μπλέξαμε.
Καθόλου. Ο πατριωτισμός είναι άσχετος με τα πολιτικά πιστεύω τού καθενός.
Άκουσα σήμερα από μέσο ενημέρωσης για την “μέρα που η δημοκρατία μπήκε στον γύψο”. Στην μεταχουντική Ελλάδα δηλαδή η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού; Πολύ φοβάμαι ότι η αυταπάτη έχει γίνει μόνιμος τρόπος σκέψης τα τελευταία 44 χρόνια.
Σήμερα, θα πήξουν πάλι όσοι κάτσουν στα κανάλια, που θ’ ακούνε τούς Πάκηδες και λοιπούς πολιτικάντηδες, να μιλούν για τις “μαύρες ημέρες” τής χούντας, λες και σήμερα ζούμε σε ολόλαμπρες. Δεν ντρέπονται οι άθλιοι καθόλου.
Μα γιατί να ντραπούν, σάμπως έχουν καθόλου τσίπα; Μόνο Τσίπρα έχουν!
Απο που βγαίνει Nick (προφανώς the Greek) ότι συνέκρινα τον Τσίπρα με τον Παπαδόπουλο;
ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ! Πρόκειται καθαρά για δικό μου και μόνο σχόλιο! Με αφορμή την επέτειο της 21ης Απριλίου του 1967, σκέφτηκα ό,τι τελικά οι στρατιωτικοί χουντικοί του Παδόπουλου ήταν πιο πατριώτες από τους σημερινούς του Τσίπρα. Ή τουλάχιστον οι σημερινοί μισούν οτιδήποτε το Ελληνικό.
Συγνώμη που βγάλατε αυτό το συμπέρασμα, ίσως είναι δικό μου το λάθος. Το κείμενό σας είναι εξαιρετικό και δεν αφήνει καμιά υποψία για συγκρίσεις. Δικά μου συμπεράσματα είναι. Προσωπικά ήμουν πολύ μικρός τότε, αλλά οι γονείς μου (καμία σχέση με χούντα, μάλιστα μας είχαν στη …μπούκα λόγω αντάρτη παππού!) ζουν και βλέπουν τι γίνεται σήμερα με τους προδότες που μπλέξαμε. Σε λίγο θα πουλήσουν ό,τι έμεινε και δεν έμεινε σε τούτο τον ευλογημένο τόπο με καταραμένους πολιτικούς …
Είναι ενδιαφέρουσα προσέγγιση λαμβάνοντάς την υπόψη ως βάση για τη μοντέρνα εκδοχή των όποιων κακοδαιμονιών μας ως κοινωνία.
Στεκόμενοι όμως στο γεγονός αυτό καθ’αυτό, δεν μπορώ να καταλάβω και δε μου έχει δοθεί έως τώρα μια λογική εξήγηση ως προς το ΓΙΑΤΊ εγκαθιδρύθηκε δικτατορία..
Μα τί ήταν αυτό που σε μια αναπτυσσόμενη οικονομία με πολίτες γεμάτους ενέργεια είτε ως μετανάστες προς τη Δυτική Ευρώπη είτε ως πολίτες που αγωνίζονταν στο εσωτερικό, στα χωριά τους, στις πόλεις, στα νησιά και παντού ώστε να πρέπει να σφίξει τόσο το δεξιό στρατόπεδο διότι γι’αυτό το στρατόπεδο μιλάμε και το λέει κι ο Παντελής.
Γιατί για παράδειγμα υπάρχει τώρα μια τάση που όλο και προμηνύει μια δικτατορία;
Μην είναι η οικονομία ως οικονομία και μόνο; Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία μόνο ως προς τα φαινόμενα ή τα γεγονότα που θα επακολουθούσαν μιας οικονομικής κατάρρευσης και την κοινωνική αναταραχή ίσως..όχι όμως όπως το προσεγγίζει κι ο επισκέπτης και το μεταφράζει με τα με όρους οικονομικής δικτατορίας κτλ.
Απάντηση όσο δε δίδεται, τόσο αφήνεται να καταλάβουμε εμείς που δεν θέλουμε να επηρεάζουμε το μυαλό μας με αφηγήματα και συνομοσίες πως απλώς όσοι το αναλύουν κατ’αυτόν τον τρόπο και να με συγχωρήσει ο Παντελής, πως απλώς αναμοχλεύουν το αφήγημα κάνοντας λογικά άλματα, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση δυστυχώς.
ΥΓ: Χρόνια μας πολλά και ας ελπίσουμε να συνεχίζουμε να γιορτάζουμε αυτή την επέτειο και όχι μια καινούρια που διαφαίνεται να έρχεται κατά πάνω μας.
Κι αν συμβεί, θα είναι μόνο για εθνικούς ή περιφερειακούς λόγους άλλων εθνών κι όχι για οικονομικά ζητήματα ή τοπικές έχθρες, αυτό θα μπορούσαμε να το επικαλεστούμε για τους εμφυλίους κατά την πρώτη επανστατική περίοδο το 21…κι εμμέσως απαντώ στην απορία που εκφράζω παραπάνω.
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες κι όλους!
Αγαπητε κ. Στεφανε ελπιζω, με το σχολιο μου ,να σας διαφωτισα στο ευλογο ερωτημα σας ”γιατι επιβληθηκε η Δικτατορια το 1967”. Οπως και εσεις γνωριζετε και με την λογικη επεξεργασια που κανετε καθημερινως , μονο τα φυσικα φαινομενα -και αυτα οχι ολα- ερχονται απροειδοποιητα και δεν ειναι προβλεψιμα. Τα κοινωνικα ειναι απολυτως προβλεψιμα -εκεινης δε της περιοδου 1963-67 μονο τα νηπια ,η, οι νηπιοφρονες δεν καταλαβαιναν τι ερχοτανε. Οι εχεφρονες μαλιστα δεν απεκλειαν το ενδεχομενο να προκαλειται αυτη η αναστατωση και το κλιμα στην 2ετια 1965-67 , για να ”ερεθισθει” το στρατευμενο τμημα του λαου και ο διεθνης αντικομμουνιστικος παραγων και να αποφασισει να βγει μπροστα και εν αναγκη και με κανενα δεκανεα. Υ.Γ Γνωριζετε οτι τον δικτατορα Παπαδοπουλο τον μετεθεσε απο τον Εβρο στο ΓΕΣ η κυβερνηση του Κεντρου με πρωθυπουργο τον Γερο της Δημοκρατιας, που ηταν συντοπιτης (Καλεντζι-Αχαίας )με τον δικτατορα;;;. Σε ιστορικη αναδρομη απ το 1915 μονο οι” Δημοκρατικοι” πολιτικοι υπεθαλπαν στρατιωτικα κινηματα .Τυχαιο;;;. Τελος ,μη συμφωνησετε μαζι μου για να γλυτωσετε το Ψυχιατρειο , οπως εισηγειται για μενα ο αγαπητος κ. Δεξαμενος, του οποιου , δυστυχως, δεν διαγραφονται οι ανοικειες και υβριστικρες φρασεις του απο τις ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ μας , ουτε ”καταγγελλονται” απο τους συνανιχνευτες αναγνωστες ”. Ο κοσμος δεν αλλαζει και ουτε θα αλλαξει, γιατι οι ανθρωποι δεν αλλαζουν προς το ανθρωπινοτερο. ΧΑΙΡΕΤΕ.
Θα συμφωνήσω μαζί σου ως προς το πώς διαχειρίζονται οι συντελεστές του ιστολογίου, επιθέσεις όπως αυτή του κυρίου παρακάτω, είναι κάτι που τους εκθέτει αλλά προφανώς δεν τους ενδιαφέρει διότι θεωρούν πως πρώτα εκτίθεται ο ίδιος που δέχεται την επίθεση..είναι βαθειά σοσιαλιστική οπτική αυτή, μην προσπαθείς να την αναλύσεις, μόνο βιωματικά κατανοείται!
Εάν αντέχεις λοιπόν αυτού το είδους την αντιπαράθεση ή την προσβολή μιας και ποτέ δεν παρατήρησα να έχεις ξεφύγει στο διάλογο, τότε συνεχίζεις να παραθέτεις τις σκέψεις σου εάν όχι, τότε να εγκαταλείψεις, κάτι που δεν θα σου το πρότεινα, προτιμώ τον αγώνα με κάθε κόστος, εδώ παλαίψαμε με τα τέρατα του πασοκισμού όλα τα νειάτα μας..τώρα θα κωλώσουμε με τα απομεινάρια του και τους ξεδοντιασμένους ινστρούχτορές του;
Ελπίζω να σου έδωσα λίγο κουράγιο και μην στέκεσαι στο δικό μου κουράγιο διότι είναι προσωπικός σου αγώνας και εδώ μέσα είμαι μακράν το μαύρο πρόβατο οπότε να διαλέξεις άλλες συμμαχίες!..Γελώ.
Σχετικά με το θέμα της συζήτησης διαφωνώ και προφανώς δεν έχεις διαβάσει τη σκέψη μου περί αυτού..εν καιρώ θα σου δοθέί η ευκαιρία όταν θα την επαναλάβω, προς στιγμήν δεν αξίζει τον κόπο…ας αρκεστούμε στις οπτικές Κούλογλου και οικονομικών δικτατοριών και λοιπές κουκουέδικες σαμποταριστικές οπτικές…
Καλό απόγευμα και μη μασάς!
Ευχαριστω για την απαντηση σας . Το εκτιμω ιδιαιτερως. Καληνυχτα.
”Δεν υπηρχε καμια αναγκαιοτητα για την επιβολη της -στρατιωτικης δικτατοριας-”γραφει σε καποιο σημειο του αρθρου του ο αγαπητος κ. Σαββιδης. Και απο αυτην την φραση-σκεψη-δικαιολογια ,ξεκινα η μη αναζητηση των αιτιων για την αναγκαιοτητα της επιβολης της και της εντος 6ωρου-οσες απαιτουνται για εκδηλωση αστυνομικων μετρων σε τελικο κυπελου ποδοσφαιρικο αγωνα επιβολη της. Οταν σε χρονικο διαστημα 4ετιας ειχαμε συνεχομενα διχαστικα και αγρια πολιτικα παθη , με αντισυνταγματικες παρεμβασεις του Ανωτατου Αρχοντος και την πληρη εκμεταλλευση τους προς μεγενθυση του διχασμου ,η αναγκαιοτητα και η επιβολη της στρατιωτικης δικτατοριας ηταν ”μανα εξ ουρανου” για τον Ελληνικο λαο. Ας θυμηθουμε χαρακτηριστικα πολιτικα γεγονοτα και οι φιλιστορες ας ανατρεξουν στα πρωτοσελιδα των εφημεριδων της περιοδου εκεινης. ΠΡΩΤΟΝ . Ο αδικαιολογητος πολιτικα και απο αγνωστους δραστες -το τρικυκλο με μικρη ταχυτητα δεν τραυματιζει θανασιμως και εφευρεθηκε ,για να καλυψει τον αγνωστο δραστη (κατι αναλογο κατεθεσε στο δικαστηριο και ο επιζων κ. Μικης Θεοδωρακης) του φονευθεντος στην Θεσ/νικη βουλευτου Γρηγορη Λαμπρακη, συνεργαζομενου με την ΕΔΑ , μαζι με την ιστορικη αντιπολιτευτικη φραση του ” Γερου της Δημοκρατιας” που θεωρησε τον τοτε πρωθυπουργο Κων/νο Καραμανλη ως ηθικο αυτουργο της δολοφονιας-οπως χαρακτηρισθηκε αυθωρει- του Λαμπρακη , γεγονοτα που επεφεραν το πρωτο πληγμα στην ισχυρα μεχρι τοτε-για τα μετρα του Ψυχρου πολεμου- Ημοκρατια , που επικρατουσε στην Ελλαδα και σε ολα τα κρατη του Δυτικου κοσμου, προς αντιμετωπιση του Σιδηρου Παραπετασματος , που ειχε κτισει και το Τειχος του Βερολινου και ειχε δημιουργησει προβλημα στην Κουβα. ΔΕΥΤΕΡΟΝ .. Η παραιτηση του Κων/νου Καραμανλη τον Ιουνιο του 1963 ,που ως υπευθυνος πρωθυπουργος εισηγειτο την μη επισκεψη του Βασιλικου ζευγους της Ελλαδος στο Λονδινο ,-που πραγματοποπιηθηκε- για να μη υποστει τον ”εξευτελισμο” του κομμουνιστη Αμπατιελου και της παρεας του,- που τον υπεστη-. ΤΡΙΤΟ . Η μη αποδοχη απο τον Βασιλεα Παυλο της προτασεως του Κων/νου Καραμανλη για αμεσες εκλογες και η πρωθυπουργια Πιπινελη ως τον Σεπτεμβριο του 1963 ,μαζι με την φυγη του Καραμανλη στην Ζυριχη μεχρι προκηρυξεως των εκλογων υπο την υπηρεσιακη του Μαυρομιχαλη στις 3 Νοεμβριου 1963 , τις οποιες εκερδισε η Ενωση Κεντρου ,με τρεις εδρες διαφορα (146-143) ,χωρις αυτοδυναμια. ΤΕΤΑΡΤΟΝ . Η μη αναθεση εντολης σχηματισμου κυβερνησεως στην δευτερη ΕΡΕ του Καραμανλη ,μετα την αποτυχια σχηματισμου κυβερνησεως απο την Ε.Κ του Γ.Παπανδρεου και η ”’φυγαδευση” του Καραμανλη απο φοβο δολοφονιας του τον Δεκεμβριο του 1963. ΠΕΜΠΤΟΝ . Ο σχηματισμος κυβερνησεως μειοψηφιας απο την Ε.Κ του Γ,Παπανδρεου ,με δικαιωμα διαλυσεως της Βουλης για νεες εκλογρες στις 16 Φεβρουαριου 1964 . ΕΚΤΟΝ. Η πολεμικη εμπλοκη της Τουρκιας στην Μεγαλονησο Κυπρο ,μετα την ανυπακοη του Μακαριου στις προνοιες των Συνθηκων Ζυριχης -Λονδινου , με την απορριψη του επακολουθησαντος Σχεδιου Ατσεσον και την αποστολη της μη προβλεπομενης απο τις Συνθηκες αυτες αποστολη της Μεραρχιας στην Κυπρο ,περαν της ΕΛ-ΔΥ-Κ. ΕΒΔΟΜΟΝ . Η αναλογη με την σημερινη υποθεση Νοβαρτις υποθεση ΑΣΠΙΔΑ την Ανοιξη του 1965 , στην οποια εφερετο οτι ενεπλεκετο και ο αναπλ. υπουργος Συντονισμου Ανδρεας Παπανδρεου, υιος του πρωθυπουργου Γεωργιου Παπανδρεου, η οποια υποθεση εξαρχης εσταθη αδυνατο να εξετασθει πληρως και αντικειμενικως ,λογω της εμπλοκης της οικογενειας των Παπανδρεου, παρα την αγωνιωδη προσπαθεια των δεκα πρωθυπουργησιμων συμμαχων και διαδοχων του πρωθυπουργου Γ.Παπανδρεου να κρατηθει στην εξουσια η κυβερνηση του 52% της Ενωσεως Κεντρου. ΟΓΔΟΟΝ. -και καταλυτικο- . Η ιαχη” ποιος κυβερνα αυτον τον τοπον, ο λαος ,η, ο Βασιλιας ;;;” για την επικρατουσα τοτε Συνταγματικη ταξη της Βασιλευομενης Δημοκρατιας ”εβαλε φωτια στα τοπια ” κατακαλοκαιρα στις 15 Ιουλιου 1965. ΕΝΑΤΟΝ . Ο ορισμος τριων πρωθυπουργων -στελεχων της Ενωσεως Κεντρου , μεχρι και του γνωστου Εαμιτη Τσιριμωκου- οπως ειχε δικαιωμα να ορισει ο Βασιλευς- 25χρονος τοτε Κων/νος – συνεταραζε καθημερινως την Αθηνα σε τουριστικη περιοδο , με την οκονομια και τις καταστροφες των καταστηματων να ειναι βαρεια καθημερινοτητα μεχρι τον Ιανουαριο του 1967 και την αναθεση της κυβερνησεως στον Δ/ντη της Εθνικης Τραπεζης Παρασκευοπουλο και στην συνεχεια υπαναχωρηση της Παπανδρεικης Ενωσεως Κεντρου για αναθεση της κυβερνησεως στην ΕΡΕ υπο τον Κανελλοπουλο για εκλογες στις 28 Μαιου 1967. Και ΔΕΚΑΤΟΝ .. Η επιμονη σε καθε προεκλογικο λογο του Αρχηγου της Ε.Κ ”Γερου της Δημοκρατιας” οτι θα ορκισει την κυβερνηση του, που θα εξελεγετο στις 28 Μαιου του 1967 οχι ενωπιον του Βασιλεως , οπως το Συνταγμα καθωριζε, αλλα στην Πλατεια Συνταγματος ,- μετα μαλιστα τον βαθυ διχασμο του Ελληνικου λαου στην προηγουμενη 2ετια- θορυβησε τουλαχιστον ολους τους θεσμους στην Ελλαδα και το Εξωτερικο , για βεβαια επαναληψη εμφυλιων ταραχων στις μεγαλες πολεις , με αβεβαιη τελικη εξελιξη . Κατατρομαγμενος ηταν και ολος ο καλουμενος Δημοκρατικος τυπος ,- με πρωτο το Συγκροτημα Λαμπρακη-, ο οποιος σχεδον εκλιπαρουσε για την εμφανιση ”δεκανεως” για να προλαβει αυτην την διαφαινομενη καταστροφη στην Ελλαδα του ΝΑΤΟ και της Ανατολικης Μεσογειου ,ενοψει και του Ισραηλινοαραβικου πολεμου των 6 ημερων του . ΤΟΥΤΩΝ ΔΟΘΕΝΤΩΝ πλην των εκτος νομου ευρισκομενων ,-με διαδοχικες κυβερνησεις- , απο του 1945 Κομμουνιστων εδεχθησαν , χωρις αντιδρασεις την στρατιωτικες κινησεις των Συνταγματαρχων υπο τον Γ.Παπαδοπουλον, με ασημαντες ανθρωπινες απωλειες για την ενος 6ωρου επικρατηση τους σε ολη την Επικρατεια . Υ.Γ Οπως καταφαινεται απο τα ανωτερω για τους αντικειμενικους αναλυτες ” η Δημοκρατια στην Ελλαδα δολοφονηθηκε σε συνθηκες ελευθεριας προ της 21ης Απριλιου”, η οποια ,αν δεν κατεληγε στην προδοσια της Κυπρου και στα οσα επακολουθησαν για το συνολο του Ελληνισμου δεν θα ειχε την μαζικη καταρα των Ελληνων , ουτε θα ”εξαερωνε” το κυρος των Ενοπλων Δυναμεων, που απο τοτε διατηρειται σε χαμηλο επιπεδο αποδοχης του απο τις πολιτικες ηγεσιες και μεγαλο μερος του λαου -παρα την εκτοτε επιθετικη πολιτικη της Τουρκιας και τις εκατομβες των θυσιων τους, με τελευταιο θυμα τον σμηναγο Μπαλταδωρο- , οι οποιες πολιοτικες ηγεσιες και λαος αποδιδουν δυστυχως απο το 1974 συλλογικη ευθυνη στο συνολο τους και ας εχουν περασει 51 χρονια απο τοτε και ας επιζουν λιγωτεροι απο τους μισους Ελληνες ,που εζησαν τα γεγονοτα εκεινα. Αλλα στην Ελλαδα μας αναμοχλευονται για κομματικους σκοπους γεγονοτα απο το 1821 και ΣΗΜΕΡΑ, παρα τον ” σπαραξικαρδιο” στιχο του Εθνικου μας ποιητου ”αν μισουνται αναμεσα τους δεν τους πρεπει λευερια”.
ΣΑΝ,αμέσως να επισκεφθείς ψυχίατρο !!!
Συγχαρητήρια !!!
Συγχαρητήρια κ. Σαββίδη !!!
Σαν, να μου απευθύνεσαι στον ενικό, μπορεί να είμαι στην ηλικία των παιδιών σου και σίγουρα δεν είμαι συνταξιούχος του δημοσίου ή κάποιας δεκο.
Με την ευκαιρία της αντίστασης που εκδηλώνεται στα θεμέλια του ιστολογίου, θα ήθελα να μεταφέρω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στον Εξαρχείου, που βρίσκεται αποκλεισμένος στα υπόγεια, μιας και η νέα συμμαχία με το Ισραήλ δεν επιτρέπει τον λόγο της ύπαρξής του..παλαιότερα που είμασταν με την πι ελ οου και αγκαλιαζόμασταν με τον Αραφάτ το στραβάδι…ήταν καλός!
Βάστα γερά εξαρχείου, εκεί που ήσουν ήμουν(πολλές φορές) κι εδώ που είμαι θά ρθεις..εγώ δεν κατεβαίνω και να με συγχωράς..γουστάρω φως ανιχνευτικό!
Να στείλω κανα φραπέ με το Δρίβα τον υποψήφιο..διδάκτορα;
Ευχαριστω για την οικειοτητα του ενικου , αλλα σας παρακαλω να δεχθειτε τον δια βιου πληθυντικο της ευγενειας στον γραπτο μου λογο -εσεις ομως να συνεχισετε οπως αισθανεστε-. Καληνυχτα.