του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο στην κοινωνική ανοχή που όταν ξεπεραστεί αναπτύσσεται μια χειμαρρώδης δυναμική που δεν επιτρέπει στο ποτάμι να γυρίσει πίσω. Οι μεγάλοι ηγέτες διαισθάνονται αυτό το σημείο και φροντίζουν να μην το ξεπερνούν, ακόμα και αν σκέφτονται να κάνουν σημαντικότατες αλλαγές. Ο κανόνας δεν ισχύει για όσους πιστεύουν πως η κοινωνία είναι υποχείριό τους επειδή κάποια στιγμή τους εμπιστεύθηκε.
Και αυτήν την πολιτική εμπειρία βιώνουμε σήμερα, επί ΣΥΡΙΖΑ.
Στην Ελλάδα βρισκόμαστε σ’ αυτό το σημείο. Η κοινωνία όχι μόνο αντιδρά αλλά η κινητοποίησή της έχει πάρει χαρακτηριστικά κινήματος. Αυτοοργανωμένου κινήματος.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το Σκοπιανό πρέπει να λυθεί. Αλλά πώς; Οι προτάσεις που έγιναν δημοσίως γνωστές και το όλο περίγραμμα της λύσης παραπέμπει σε μια σαλαμοποίηση του ζητήματος εντελώς προβληματική. Διαφαίνεται ένα όνομα, ίσως και σλαβικής προφοράς, αλλά μόνο για χρήση στους διεθνείς οργανισμούς. Το erga omnes δεν θα αφορά το συνταγματικό όνομα το οποίο θα χρησιμοποιείται στο εσωτερικό. Και το όνομα αυτό είναι «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Έγινε, επίσης, γνωστό από τον υπουργό εξωτερικών της γειτονικής χώρας πως δεν συζητείται ούτε το θέμα της ταυτότητας (άλλωστε και στο παρελθόν ο Μάθιου Νίμιτς είχε πει πως δεν έχει αρμοδιότητα να το συζητήσει), αλλά ούτε και το θέμα της ονομασίας της γλώσσας. Ο Νίκος Κοτζιάς, παρόλο που θα πίκρανε τον Καραμανλή τον νεότερο, αποκάλυψε πως το 1977 επί πρωθυπουργίας του θείου του και ιδρυτή της ΝΔ η Ελλάδα αποδέχθηκε την ονομασία της γλώσσας της γειτονικής χώρας ως «μακεδονικής» στο πλαίσιο σύσκεψης του ΟΗΕ στην Αθήνα.
Άρα στο εσωτερικό το όνομα «Δημοκρατία τη Μακεδονίας», η γλώσσα «μακεδονική» και η ταυτότητα «μακεδονική». Η διεθνής ονομασία αναζητείται και τα αλυτρωτικά ζητήματα παραπέμπονται σε συνομιλίες στο μέλλον. Θα λάβουν δε μια μορφή κατοχύρωσης, απροσδιόριστης προς το παρόν.
Το πολιτικό σύστημα φέρει τεράστιες ευθύνες για τον επιπόλαιο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε και αυτό το ζήτημα από τη στιγμή της δημιουργίας του, όπως και άλλα εθνικά θέματα. Γι’ αυτό και η απαξίωσή του στην κοινωνία είναι μεγάλη και καθολική.
Αυτήν την απαξίωση εκμεταλλεύτηκε ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του και κέρδισαν τις εκλογές και την ανοχή της κοινωνίας. Αλλά πολύ γρήγορα και αυτοί απέδειξαν πως βαδίζουν πάνω στις ίδιες σταθερές που κράτησαν την Ελλάδα καθηλωμένη στην υπανάπτυξη από την ημέρα που έγινε «ανεξάρτητο» κράτος. Διαφθορά, ρουσφέτι, μίζα, πελατειακή νοοτροπία. Όλα τα αναπαρήγαγαν στον ακραίο βαθμό ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το θέμα είναι ότι ο λαός το αντιλήφθηκε. Και ακόμη και όσοι ευεργετήθηκαν βρίσκονται πλέον στους δρόμους.
Η αγανάκτηση είχε συσσωρευθεί. Μια σπίθα χρειαζόταν για να σηκωθούν από τις καρέκλες τους. Και η σπίθα αυτή δόθηκε με το «Μακεδονικό». Ο κόσμος ένιωσε πως του τα πήραν όλα και τώρα του αμφισβητούν την ταυτότητα. Ε, αυτό ξεχείλισε το ποτήρι.
Ανοίγοντας το Σκοπιανό ο κ. Τσίπρας έπαιξε εν ου παικτοίς. Επιχείρησε να εκμεταλλευθεί ένα ευαίσθητο εθνικό θέμα αποβλέποντας σε πολιτικά και εκλογικά οφέλη. Στόχος του ήταν να διασπάσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κάτι που εν μέρει ίσως και να το πέτυχε.
Η ομάδα που κυβερνά δεν έχει κανένα πρόβλημα να διχάσει σε ακραία όρια την κοινωνία προκειμένου να πετύχει την παραμονή της στην εξουσία. Η συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης ανησύχησε τους κυβερνητικούς εταίρους και τώρα κάνουν το παν για να μην πετύχει η αυριανή συγκέντρωση της Αθήνας.
Με διάφορους τρόφιμους του βαθέος ή και του ρηχού κράτους δημιούργησαν ήδη κλίμα ανασφάλειας και κρατικής τρομοκρατίας, το οποίο έρχονται οι ίδιοι, υποτίθεται, να διαχειριστούν διαλύοντας ουσιαστικά τη συγκέντρωση από άποψη χωροταξίας. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν οι μπαχαλάκηδες και οι Ρουβίκωνες.
Είναι, όμως, αργά. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Και οι κυβερνώντες θα το συνειδητοποιήσουν όσα παρακρατικά μέσα και αν χρησιμοποιήσουν.
Η kolotuba πέρασε στο διεθνές πολιτικό λεξιλόγιο ως όρος που χαρακτήριζε τον κ. Τσίπρα. Τώρα με την πρακτική της κυβέρνησης στο πολιτικό λεξιλόγιο θα περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ ως όρος που θα σηματοδοτεί την κατάντια ενός πάλαι ποτέ αυτοαποκαλούμενου αριστερού κινήματος.
” Ο κ. Κοτζιας, παρ’ολο που θα πικρανε τον Καραμανλη τον νεοτερο , αποκαλυψε πως το 1977 επι πρωθυπουργιας του θειου του και ιδρυτη της Ν.Δ η Ελλαδα αποδεχθηκε την ονομασια της γλωσσας ως ”μακεδονικης”στο πλαισιο συσκεψης του ΟΗΕ στην Αθηνα” γραψατε κ. Σαββιδη και εξαρχης αυτο το θεωρησατε δεδομενο και ισχυρο διεθνως, παρ’οτι αμφιβαλλετε -και πολυ συχνα – για την αληθεια των δηλωσεων ολων των σημερινων συγκυβερνωντων. Την επομενη,λοιπον των δηλωσεων αυτων σε συνεντευξη του κ. Κοτζια ,εγραψε το οιονει” ΦΕΚ ” -η εφημεριδα των Συντακτων- στο πρωτοσελιδο με φωτογραφια του αειμνηστου Καραμανλη το εξης. ”Μακεδονικη γλωσσα με τη βουλα του ”εθναρχη”-”ολα τα εγγραφα της διασκεψης του ΟΗΕ στην Αθηνα το 1977” και στην 4η σελιδα την Συμφωνια , με επικεφαλιδα στα αγγλικα. ”THIRD YNITED NATIONS CONFERENCE ON THE STANDARDIZATION OF GEOGRAFICAL NAMES .Athens 17 August-7 Septemper 1977”, κατα την οποιαν συσκεψη την Ελληνικη κυβερνηση εκπροσωπησε ο τοτε υπουργος Πολιτισμου και Επιστημων Κων/νος Τρυπανης,- μακαριτης τωρα ,Ακαδημαικος τοτε- και οχι ο Υπουργος Εξωτερικων Δ.Μπιτσιος . Στα δε συμπερασματα της διασκεψης, οπως συνεχιζε η καλη εφημεριδα αναφερεται.”Αναγνωριζοντας περαιτερω οτι, στη Γιουγκοσλαβια η λατινοποιηση του σερβοκροατικου και μακεδονικου-ΚΥΡΙΛΛΙΚΟΥ αλφαβητου ,εχει απο καιρο χρησιμοποιηθει σε επισημα γεωγραφικα λεξικα και χαρτες, η διασκεψη ΣΥΝΙΣΤΑ (οχι επιβαλλει) πως τα συστηματα, που αναφερονται στο παραρτημα του παροντος ψηφισματος πρεπει(οχι υποχρεωτικα) να υιοθετηθουν ως διεθνη συστηματα για την ΛΑΤΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ σερβοκροατικων και μακεδονικων γεωγραφικων ονομασιων στην Γιουγκοσλαβια” .Απο που λοιπον προκυπτει ,οτι το 1977 αναγνωρισθηκε η ” Μακεδονικη” γλωσσα απο τον ”εθναρχη” ,με υπουργο Εξωτερικων τον Δ.Μπιτσιο, αγαπητε κ. Σαββιδη ;;; Και τουτων δοθεντων γιατι να στενοχωρεθηκε ο Καραμανληε ο νεοτερος;;;. Απλως και αυτος και ολοι οι εχεφρονες συνελληνες, που δεν αρκουνται στις πομφυλογικες δηλωσεις και τιτλους , να ”ανησυχησε” σοβαρα για τις εκφρασεις του κ. Κοτζια, που δεν συναδουν με το αξιωμα του και την επιβαλλομενη εχεμυθεια του. Δεν δικαιολογειται να ”εξωτερικευει” οτι του αποστελει ο κυβερνητικος στρατηγικος σχεδιαστης. Καποια υποληψη επιβαλλεται και σε προκατοχους του και σε ηγετες ευρωπαικου διαμετρηματος, οπως ο αειμνηστος Καραμανλης. Ας αφησουμε τα ψηλα σταχυα ,γιατι ειναι εθνοδοδεικτες. Συστηστε και εσεις απο τις Ανιχνευσεις.
Επεκτείνοντας την παραπάνω απάντηση τονίζω δύο ακόμη σκόπιμα ψεύδη που αφορούν τον Κώστα Καραμανλή. Πρώτιστα από που προκύπτει η αποδοχή της σύνθετης ονομασίας από τον Κώστα Καραμανλή; Έχω αναρτήσει στο Facebook μου, αυτούσια τα πρακτικά της διάσκεψης του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες το 2008. Πουθενά δεν περιλαμβάνεται αναφορά περί σύνθετης ονομασίας. Αυτή ήταν η θέση του Κ. Μητσοτάκη και της κόρης του, όπως γνωρίζουμε καλά οι ασχολούμενοι με το θέμα. Μάλιστα προ της αντίδρασής μας και έχοντας ενημέρωση από τα δρώμενα στις ΗΠΑ, ο Κώστας Καραμανλής, όταν τον ενημερώσαμε, πήρε το θέμα επάνω του, αφαιρώντας το από τα χέρια της Ντόρας!Είναι ωσαύτως ψευδές το γεγονός ότι ο Κώστας Καραμανλής ενέδωσε σε πιέσεις. Κοινή λογική χρειάζεται. Εάν είχε συμβεί αυτό δεν θα είχαν αποπειραθεί , δίς, να τον εκτελέσουν, ούτε θα τον είχαν γκρεμίσει με την μεγαλύτερη πλεκτάνη της σύγχρονης πολιτικής Ιστορίας που στήθηκε, το Σκάνδαλο Βατοπεδίου, για να ανοίξει ο δρόμος για τα έκνομα , αντεθνικά σχέδιά τους. Θυμόμαστε όλοι, ποιοι, πως και με ποιούς…
Μη περιμενετε απαντηση ,αγαπητε κ. συνανιχνευτα, γιατι μετα το συλλαλητηριο της Θεσ/νικης ” σαλπισαν σιωπητηριο” οι αντικαραμανλικοι, γιατι θα εκτιθεντο καθημερινως με τα ιστορικα-κυβερνητικα δεδομενα τους , οπως τωρα ” με την καθιερωση της Μακεδονικης γλωσσης” απο τον ”εθναρχη”-οπως οι ιδιοι χαρασκτηριζουν ειρωνικως- τον αειμνηστο Καραμανλη. Τουλαχιστον ας ”λαμψει η αληθεια” που ελεγαν οι αλλοι, που δεν πιστευαν και τοσο στην αληθεια. Καλο Σαββατοκυριακο.
@ Dimitrios Gakis
Η σύνθετη ονομασία καθιερώθηκε και παραμένει επίσημη ελληνική θέση από τις προγραμματικές δηλώσεις τού 2007.
“Που είμαστε σήμερα λοιπόν; Οι διαπραγματεύσεις για το όνομα έχουν πλέον για την Αθήνα ως αφετηρία και βάση τον Σεπτέμβριο του 2007. Όταν η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή με Υπουργό Εξωτερικών την Ντόρα Μπακογιάννη παρουσίασε στην Βουλή των Ελλήνων και εν συνεχεία έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυρίαρχη και σήμερα εθνική γραμμή «σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό, έναντι όλων». Την θέση αυτή υιοθέτησαν έκτοτε όλες οι κυβερνήσεις συμπεριλαμβανομένης και την κυβέρνησης του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα κατά τις προγραμματικές δηλώσεις στην Βουλή τον Φεβρουάριο 2015. Υπερψηφίσθηκε τότε από Σύριζα και ΑΝΕΛ.” (Αλέξανδρος Μαλλιάς).
άν είναι η ψυχή σου
σάν τό όνομά σου…
Ο κ.Μαλλιας απλως δεν ηταν ουτε αυτοπτης, ουτε αυτηκοος μαρτυς στην διασκεψη του Βουκουρεστιου. Εκει μονο ο πρωην πρωθυπουργος γνωριζει τι ειπε .Οταν μιλησει θα ερωτηθει γιαυτο σιγουρα και τοτε θα μαθουμε ολοι. Ως τοτε οι Ελληνες παλευουν για το σοβαρο εθνικο θεμα , με συλλαλητηρια και εθνικη ενοτητα και σιγουρα δεν θα ανεχθουν τον οποιον εντιμο συμβιβασμο -οπως τον θελουν- οι θρασεις τελευταια Σκοπιανοι.
Κάνει λόγο ο Μαλλιάς ή εγώ για το Βουκουρέστι, με το οποίο έχεις πάθει ψύχωση;
ΣΑΝ, δεν υπήρξε καμιά Διάσκεψη του Βουκουρεστίου για το όνομα. Υπήρξε Διάσκεψη Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, όπου ο Καραμανλής δεν μίλησε. Επρόκειτο στη Διάσκεψη αυτή να μπεί η πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και ο Καραμανλής, πριν την έναρξή της έκανε δηλώσεις ότι η Ελλάδα δεν συμφωνεί αν δεν λυθεί το όνομα. Στο ΝΑΤΟ τέτοιες αποφάσεις παίρνονται με ομοφωνία. Ήταν οι δηλώσεις του Καραμανλή που χρησιμοποιήθηκαν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης όπου η Ελλάδα καταδικάστηκε.
Ενόψει της Διάσκεψης έγιναν συνομιλίες, όπως καλή ώρα τώρα. Στις συνομιλίες εκείνες η Ελλάδα προσήλθε με τη θέση περί σύνθετης ονομασίας.
Στην περίοδο αυτή διέρρευσε διαφωνία Υπουργού Εξωτερικών – Πρωθυπουργού, όχι, όμως, ως προς την σύνθετη ονομασία.
Στη σύνθετη ονομασία είχε καταλήξει η κυβέρνηση μετά απο συνεννόηση των πολιτικών αρχηγών, όχι υπο τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θυμάμαι ότι είχε γίνει κριτική ότι δεν μπορεί απόφαση πολιτικών αρχηγών να αναιρέσει απόφαση υπο τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ποιό όνομα αποδέχθηκε η Ελλάδα δεν έγινε γνωστό.
Η πρόταση που πρότεινε ο Νίμιτς μετά απο διαβουλεύσεις ήταν Δημοκρατία της Μακεδονίας – Σκόπια. Η Ελλάδα την απέρριψε και ο Γκρούεφσκι την έφερε στη βουλή της χώρας του αλλά χωρίς να ψηφιστεί. Περίμενε το αποτέλεσμα της Διάσκεψης και έλεγε πως θα την έθετε σε ψηφοφορία σε περίπτωση που η Διάσκεψη Κορυφής του ΝΑΤΟ αποφάσιζε την ένταξη της χώρας του.
νά τού βρούμε καί μιά γενοκτόνα τών τόνων νά τόν παντρέψουμε
μ’ εσάς κουμπάρα,
αγαπητές Ανιχνεύσεις!
Κύριε Σαββίδη,
Όπως έγραψα και παραπάνω, ο ΣΑΝ έχει πάθει ψύχωση με το Βουκουρέστι, διότι δεν ξέρω τι φαντάζεται ότι έγινε εκεί.
Όπως σωστά γράφει ο Dimitrios Gakis, πουθενά στα πρακτικά δεν γίνεται αναφορά σε σύνθετη ονομασία, διότι η πΓΔΜ δεν αποκλείστηκε λόγω ονόματος, αλλά για άλλους λόγους, εντελώς διαφορετικούς (π.χ. ασφαλείας) και γι αυτό η απόφαση υπήρξε ομόφωνη.
Η Ελλάδα, ουσιαστικά, ΔΕΝ καταδικάστηκε στο ΔΔΧ.
Η απόφαση για την αποδοχή σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes, είχε ληφθεί στις 30/9/2007 στην Βουλή, όπως γράφω παραπάνω. Υπερψηφίστηκε αυτή η θέση τής κυβερνήσεως Καραμανλή απ’ όλα τα κόμματα, πλην ΛαΟΣ. Υπάρχουν τα πρακτικά τής Βουλής (δείτε σχόλιό μου 2.2).
Ο ΣΑΝ δεν χρησιμοποιεί πηγές και αρκείται στην ημιμάθεια και την φαντασία του, που εξυπηρετούν τον κομματικό φανατισμό του. Όσες φορές κι αν τού τα γράψετε, πάλι, κάπου παρακάτω, θα λέει ξανά τα ίδια. Είναι απλώς ένα τρολ.
Σε ό,τι αφορά το Μαλλιά ήταν πρέσβης της Ελλάδας στις ΗΠΑ.
Είναι τουλάχιστον αστείο και παιδαριώδες να γράφει κανείς “Ο κ.Μαλλιας απλως δεν ηταν ουτε αυτοπτης, ουτε αυτηκοος μαρτυς στην διασκεψη του Βουκουρεστιου” (3), για έναν εν ενεργεία (τότε) πρέσβη, αλλά …. όσο κόβει τού καθενός.
Διακινειται ευρεως ομως- αγαπητες Ανιχνευσεις- οτι, ο Καραμανλης δεχτηκε συνθετη ονομασια με δευτερο συνθετικο την Μακεδονια. Αυτο ειναι αληθεια ,η, συνειδητο ψευδος;;;. Ο δε κ. Μαλλιας συμμετειχε στην αντιπροσωπεια του Βουκουρεστιου ,για να τον επικαλουνται ,οσοι τον επικαλουνται ,η, δεν συμμετειχε;;;. Μια ,δε,”ψυχωση” εχω . Την ιστορικη αληθεια και την αποφυγη της αδικιας εισ βαρος ενος πρωην πρωθυπουργου, που ωφελησε την Πατριδα στα εθνικα θεματα και σιωπα. Να καταλογισθει ως λαθος μου , που αποδεχομαι.