Την υποψηφιότητα του για την προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε ο καταξιωμένος δικηγόρος Στάθης Τσομίδης, ως επικεφαλής της «Ανεξάρτητης Παράταξης Δικηγόρων Θεσσαλονίκης». Καθώς ο ρόλος του Δικηγορικού κλάδου στο πλευρό των συμφερόντων του Ελληνα πολίτη είναι καθοριστικός, ιδιαίτερα στις δυσκολες συνθηκες που αντιμετωπίζει η χωρα την τελευταία 6ετία , και ο ρόλος της Θεσσαλονίκης είναι κρίσιμος για τη χώρα, θεωρήσαμε ενδιαφέρον , ζητήσαμε και είχαμε την τιμή να παραχωρήσει αποκλειστική συνέντευξη στο new-economy.gr , την πρώτη συνέντευξη που φιλοξενούμε στο διαδικτυακό αυτό χώρο.
– Κύριε Τσομίδη, εκτιμάτε ότι η κρίση και τα προγράμματα ‘σταθεροποίησης’ που επιβλήθηκαν από την Τρόικα/θεσμούς, επέτυχαν τελικά ή χειροτέρευσαν την βελτίωση της Δικαιοσύνης και την ποιότητα ζωής στην Ελλάδα; Αν ναι, πώς το πέτυχαν αυτο;
Θελω πρώτα να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε να σας δώσω αυτή την συνέντευξη και παράλληλα να σας ευχηθώ καλή επιτυχία στην προσπάθεια σας για ενημέρωση, αν και την θεωρώ βέβαιη!
Η κρίση, κατά την άποψη μου, ειναι, πρωτίστως, κρίση αξιών και επιλογών,η οποία, ήταν φυσικό να πάρει και την μορφή της οικονομικής κρισης! Η διαπίστωση μου αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν ειχε τοξικά ομόλογα, ούτε βέβαια, από μόνα τους τα ελλείματα, ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν τόσο μεγάλα, όπως σε άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες. Η κριση, λοιπόν, και συνακόλουθα, τα μνημόνια, που ορθότερα πρέπει να λέγονται δανειακές συμβάσεις, επίδρασαν καταλυτικά σε όλη την, απαρχαιωμένη, δομή της ελληνικής κοινωνίας, άρα και στον χώρο της ελληνικης δικαιοσυνης! Ο περίφημος εκσυγχρονισμός έπρεπε να γίνει. Ομως ουτε ο τρόπος, ουτε η ταχύτητα,δεν ηταν σε σωστές αναλογίες, γι αυτό και απέτυχε, εκ του αποτελέσματος. Η άκριτη μεταφορά νομων,απλή μετάφραση πολλές φορές, χωρίς την προσαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα, δεν αποτελεί θετική εξέλιξη, πολλές φορές αποτελεί οπισθοδρόμηση…
Με αυτά τα κριτήρια, ούτε η ταχύτητα της απονομής της δικαιοσύνης βελτιώθηκε ,ούτε βέβαια η ελληνική κοινωνία βλέπει, στο χωρο της δικαιοσύνης, να εχει αλλάξει κατι θεαματικό ! Το μόνο που αισθάνεται ο Έλληνας πολίτης στην καθημερινότητα του, είναι ότι η δικαιοσύνη στη χώρα μας είναι πολύ ακριβή, είδος πολυτελείας! Όταν ακόμη πληρώνει ΦΠΑ 24% ενώ στις υπόλοιπες χώρες είναι σταθερά στο 13%.
– Πρόσφατα, παρατηρήθηκε το φαινόμενο κάποιοι ανώτατοι δικαστικοί να υπερασπίζονται μνημόνια που κατάργησαν βασικά δικαιώματα του μέσου Έλληνα. Μνημόνια που σε άλλα Μεσογειακά κράτη, απορρίφθηκαν από την ανώτατη δικαιοσύνη και αποδείχτηκε ότι ειναι ασύμβατα με το Ελληνικό σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες. Την ίδια εποχη, ενώσεις των ιδίων, φαίνεται σαν να προσέφυγαν στον… εαυτό τους αυξάνοντας τα μισθολογικά τους δεδομένα και αρνούμενοι να προσαρμοστούν με απαιτήσεις διαφάνειας σε σχέση με το πόθεν έσχες των δικών τους περιουσιακών στοιχείων. Πως μπορεί να ερμηνευτεί αυτή η παράξενη στάση των λίγων αυτών Ανωτάτων Δικαστικών στα μάτια ενός Έλληνα Νομικού και πως μπορεί να ερμηνευτεί σε σχέση με το λεγόμενο ‘αισθημα δικαίου’; Πρέπει να ενθαρρύνονται αυτές οι πρακτικές;
Η λειτουργία της δικαιοσύνης χαρακτηρίζεται, στην χώρα μας, απο την λεγόμενη εσωτερική και εξωτερική, για να το πω απλά, ανεξαρτησία της! Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες δικαστές έχουν ως κριτήριο μόνον το Σύνταγμα και τους νόμους κατά την έκδοση των αποφάσεων! Πρέπει επίσης να σας πω, ότι με τις δανειακές συμβάσεις, έχουμε ένα πολύ μεγάλο συνταγματικό θεμα! Ως συμβάσεις που εκχωρούν μέρος, αν οχι όλη την εθνική κυριαρχία, και με βαση το Σύνταγμα, θα έπρεπε να ψηφίζονται οι νόμοι αυτοί, όχι με απλή πλειοψηφία, αλλά με ενισχυμένη! 180 Βουλευτών!! Το θέμα ετέθη οταν ψηφίστηκε το πρώτο μνημόνιο, και το περίεργο ειναι οτι ο Ευάγγελος Βενιζέλος, Συνταγματολόγος, αλλα και τότε Υπουργός, είχε μη ξεκάθαρη θέση για να το πω κομψά ! Οι δικαστές, και μάλιστα το ΣτΕ, υπο την προεδρία του κ Πικραμένου, μετέπειτα Υπηρεσιακού Πρωθυπουργού, έκρινε το πρώτο μνημόνιο συνταγματικό!! Δεν θα αναλύσω το σκεπτικό της απόφασης, άλλωστε θα ηταν βαρετό για τους μη ειδικούς, αλλά η αιτιολογία του ειναι, σε πολλά σημεία, στα όρια της νομιμότητας, και σε κάποια την ξεπερναει !!! Οι ίδιοι αυτοί δικαστές, πάλι με βαση το Σύνταγμα, κρίνουν, με το περίφημο ‘Μισθοδικείο’, τα θέματα των δικών τους απολαβών. Το όργανο αυτο δεν αποτελείται μόνον από Δικαστικούς Λειτουργούς αλλά και από Δικηγόρους και Καθηγητές των Νομικών Σχολών!! Εύλογα ο μέσος πολίτης αγανακτεί όταν ακούει ότι οι Δικαστές απορρίπτουν τις μειώσεις των μισθών τους, ενώ για τους εργαζομένους δεν κάνουν το ιδιο! Όμως εμείς, όλοι δια του Συντάγματος, και έχει σημασία αυτό, δεχόμαστε ότι για να είναι ανεξάρτητοι οι Δικαστές μας, πρέπει να έχουν ενα πολύ καλό επίπεδο διαβίωσης!! Αρα, αν δεν θέλουμε, ως κοινωνία, κατι τετοιο πρέπει να αλλάξουμε το Σύνταγμα και οχι να πετροβολούμε τους Δικαστές!
– Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο τροπος εκλογης των ανωτάτων δικαστικών πρέπει να αλλάξει. Είναι σωστό ;
O τρόπος εκλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, εχει αλλαξει πρόσφατα, μολις πριν 7 χρονια. Ετσι, και σε αντίθεση με το προηγούμενο καθεστώς, η κυβέρνηση, και οχι μονον ο αρμόδιος Υπουργος Δικαιοσύνης, απο κατάλογο των ανωτατων Δικαστών εκλέγει την ηγεσια. Η συγκεκριμένη πράξη της κυβέρνησης, υποδηλώνει την ενότητα της εξουσιας! Ομως κατα την άποψη μου, και αυτο αποτελεί και θεση της παράταξης που μετεχει στις προσεχείς εκλογές των Δικηγορων την προσεχή Κυριακή και Δευτέρα, είναι οτι οι Δικαστές πρέπει να εκλέγονται απο τον λαό. Δηλαδή επιλέγω το Αμερικάνικο σύστημα . Με τον τροπο αυτο εξασφαλίζουμε όχι μονον την συμμετοχη του πολίτη αλλά κυριως οτι ο Δικαστής, πρώην Δικηγόρος, είναι υψηλού επιπέδου νομικός, εγνωσμένου κύρους και, κυρίως, έμπειρος και όχι μόνον γνώστης του νόμου! Στην προσεχή συνταγματική αναθεώρηση, ελπίζω κάτι να αλλάξει προς το καλύτερο!
– Καθώς αναφέρατε την συμμετοχή σας στις προσεχείς εκλογές του Δικηγορικου Συλλογου Θεσσαλονίκης ως επικεφαλής της Ανεξάρτητης Παράταξης Δικηγόρων, πείτε μας ποιές οι βασικές σας θεσεις?
Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ , ιδρύθηκε φέτος τον Σεπτέμβριο ,και είναι ‘ώριμο φρούτο της οργής’ ,για να θυμηθώ και τον ποιητή ,της καταστροφικής περυσινής αποχής μας, του γνωστού ‘κινήματος της γραβάτας’ !!! Ειμαστε ο μονος επιστημονικός φορεας,που εκανε τον μεγαλύτερο σε χρόνο αγώνα, και υπέστη καθολική ήττα ,σε όλες τις διεκδικήσεις του. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να αποκαταστήσουμε το κύρος των Δικηγόρων ,ως συλλειτουργών της δικαιοσύνης. Να προσφέρουμε στην καθημερινότητα των Δικηγόρων της Θεσσαλονίκης τις προϋποθέσεις εκείνες,( ενοικίαση γραφείων για τους μη έχοντες) που θα τους διευκολύνουν . Να πέτυχουμε την μείωση του ΦΠΑ ,αφού η χώρα μας, σε αντίθεση με τις άλλες ευρωπαϊκές ,έχει 24% ενώ οι άλλες μόλις 13%. Να επιβάλλουμε τις ελάχιστες χρεώσεις των Τραπεζών στις πληρωμές μας με POS,κάτι που ούτε η κυβέρνηση ,ούτε η απερχόμενη συνδικαλιστική μας ηγεσία διεκδίκησε ,ούτε για μας ούτε για τους αλλους ελεύθερους επαγγελματίες και εμπόρους ! Σύμφωνα ,μάλιστα ,με τα επίσημα στοιχεία ,η εγκατάσταση και οι μηνιαίες επιβαρύνσεις μας, είναι ισοδύναμα με μια ‘μίνι ανακεφαλαιοποίηση’ των αδηφάγων Τραπεζών!
– Τι σας ώθησε στον αγώνα για τα δικαιώματα του Δικηγορικού κλάδου;
Η ενασχόληση μου υπό την ιδιότητα του Υποψήφιου προέδρου του ΔΣΘ στηριχθηκε σε δυο προσωπικες σκεψεις. Την πρώτη την θυμήθηκα το καλοκαίρι και την είχα διαβάσει ,όντας παιδί στο γραφείο του πατερα μου. Ηταν απο την τελευταία αγόρευση ενός Δικηγόρου Λάρισας. Έλεγε, λοιπόν ανάμεσα στα άλλα, ‘’Τον Δικηγόρο πρέπει να τον σέβεται και να τον φοβάται κάθε εξουσία, όταν υπερασπίζεται το δίκαιο του εντολέα του’’!! Και η δεύτερη σκέψη, είναι το ερώτημα των νέων συνάδελφων μου, όπως και του γιου μου: ‘’Τι έκανες εσύ, προσωπικά, για να διαφυλάξεις το λειτούργημα του Δικηγόρου’’! Σ αυτή την ερώτηση, εγώ λέω και θα λέω περήφανα: Προσπάθησα και δεν έμεινα απαθής.
