του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.
Είναι δυνατό τη μια μέρα να συνομιλούν στο Κραν – Μοντανά για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος και την επομένη να βρίσκονται αντιμέτωποι στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με αφορμή την έναρξη των ερευνών για φυσικό αέριο; Πόσο προετοιμασμένες ήσαν οι ενδιαφερόμενες πλευρές για τη διάσκεψη στο Κραν – Μοντανά και εξέφραζαν την αισιοδοξία τους; Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι το θέμα των ενεργειακών πηγών, δηλαδή της αναλογικής κατανομής τους ανάμεσα στις δύο κοινότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν συμπεριλαμβάνονταν καν στην ατζέντα της διάσκεψης αλλά ούτε της διάσκεψης του Μον Πελερέν του περασμένου Γενάρη, τότε είναι προφανές ότι οι διασκέψεις αυτές είχαν εικονικό χαρακτήρα αφού αγνόησαν το κύριο πρόβλημα που έχει οδηγήσει τις ελληνοτουρκικές και τις ενδοκυπριακές σχέσεις στα όριά τους με την έναρξη των ερευνών στο οικόπεδο 11 από την κοινοπραξία Total και ENI. Διότι η σημερινή ένταση στην κυπριακή ΑΟΖ ήταν αναμενόμενη από τον περασμένο Δεκέμβριο με την εκχώρηση αδειών για έρευνες στην κυπριακή AOZ από την κυβέρνησή της Κυπριακής Δημοκρατίας στους ενεργειακούς κολοσσούς ExxonMobil, Total και ΕΝΙ, δηλαδή αναμένονταν οι αντιδράσεις των Τούρκων πριν από τις δύο διασκέψεις στην Ελβετία!! Εύλογα λοιπόν διερωτάσαι εάν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι ενέπαιξαν τη διεθνή κοινότητα ή συνέβη το αντίθετο και τους λόγους που οδήγησαν στο προδιαγεγραμμένο ναυάγιο των συνομιλιών.
Το θέμα λοιπόν της διαχείρισης των ενεργειακών πηγών θα έπρεπε να προταχθεί όλων των άλλων θεμάτων, όπως συνέβη με τα θέματα εγγυήσεων, επεμβατικών στρατευμάτων και στρατευμάτων κατοχής. Διότι το θέμα των ενεργειακών πηγών έχει μια ιδιαιτερότητα έναντι των άλλων που υφίστανται από το 1974. Ενώ οι άλλες πτυχές του Κυπριακού προβλήματος, όπως π.χ. του εδαφικού, του περιουσιακού, της διακυβέρνησης κ.α. υφίστανται παγίως από τη δημιουργία του προβλήματος μέχρι σήμερα, το πρόβλημα της αξιοποίησης του ενεργειακού πλούτου είναι πρόσφατο και εξελίσσεται ραγδαία: Συμφωνίες για τις έρευνες υπογράφονται, ναυτικές δυνάμεις συγκεντρώνονται, έρευνες διεξάγονται και εύλογα θα πρέπει να αναμένουμε στο άμεσο μέλλον συμφωνίες για την αξιοποίησή τους. Κι αν ακόμη το Κυπριακό πρόβλημα δεν επιλυθεί ποτέ, δηλαδή οι διαφορές για το εδαφικό, το περιουσιακό, τη διακυβέρνηση παραμείνουν διατηρώντας τη σημερινή de facto κατάσταση στην Κύπρο, είναι αυτονόητο ότι η ειρήνη στην Αν. Μεσόγειο απαιτεί απαντήσεις στο ενεργειακό ζήτημα και μάλιστα άμεσες. Διότι η ένταση θα κλιμακωθεί και εμπλέκονται ξένες δυνάμεις οι οποίες θα λειτουργήσουν ως υποβολείς των ανταγωνιστικών συμφερόντων τους προς τις δύο κοινότητες, στρέφοντας τη μια εναντίον της άλλης κάθε φορά που θεωρούν ότι οι συμφωνίες “αδικούν” τα συμφέροντά τους. Επομένως το δόγμα Αναστασιάδη «πρώτα η λύση (του Κυπριακού), και μετά η συζήτηση για το αέριο» το οποίο αποδέχτηκε και ο κ. Σαμαράς ως πρωθυπουργός (τότε) της χώρας μας, πολιτική που συνεχίζει να ασπάζεται η Αθήνα, οδηγεί τις συνομιλίες σε αδιέξοδο και δημιουργεί εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή που ίσως η σύγκρουση συμφερόντων τις καταστήσει ανεξέλεγκτες. Γιαυτό το δόγμα “Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα στηρίζει και συμπαρίσταται” είναι απαράδεκτο. Δεν μπορεί να αποφασίζει η Λευκωσία για τον Ελληνισμό, εμπλέκοντας και την Ελλάδα, αλλά μόνον το εθνικό κέντρο, η Αθήνα.
Γιατί όμως ο ΟΗΕ πρωτοστάτησε στην πραγματοποίηση της διάσκεψης στο Κραν – Μοντανά, παρέστη μάλιστα ο ίδιος ο ΓΓ του, όπως και η ΕΕ δια της υπεύθυνης της εξωτερικής πολιτικής κ. Μογκερίνι αλλά και η Μ. Βρετανία δια του ΥΠΕΞ της ως εγγυήτρια δύναμη, όταν το αδιέξοδο της διάσκεψης ήταν προδιαγεγραμμένο; Βολεύει τις ισχυρές δυνάμεις, που διασφαλίζουν τα συμφέροντά των εταιρειών τους στην περιοχή, η ένταση μεταξύ των δύο κυπριακών κοινοτήτων για το φυσικό αέριο διότι παρέχει τα προσχήματα της παρουσίας τους; Πραγματικά διερωτώμαι αν μετά την κατάληψη και της Ράκα οι δυνάμεις της Δύσης θα αποχωρήσουν από την περιοχή ή θα παραμείνουν. Διότι η καταπολέμηση του ISIS παρείχε το πρόσχημα σε δυνάμεις, όπως π.χ. η Γαλλία και η Αγγλία που αποχώρησαν κακήν κακώς το 1956 από την περιοχή κατ’ επιταγή των δύο – τότε – υπερδυνάμεων, να επανέλθουν σήμερα που ο ενεργειακός πλούτος της Αν. Μεσογείου παρουσιάζει μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον. Δεδομένου ότι τα συμφέροντα των εταιρειών τους είναι ανταγωνιστικά θα πρέπει να τα διασφαλίσουν με τη στρατιωτική τους παρουσία στην περιοχή. Το ενεργειακό υπερβαίνει τη λύση του Κυπριακού γιαυτό και δεν ενδιαφέρει πλέον η δυνατότητα συνύπαρξης των δύο κοινοτήτων.
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412
20-7-2017
Καλη η αναλυση σας κ. Μακροδημοπουλε. Αξιζε το ξενυχτι. Αλλα να, δεν γραφετε πως η Ελλας -δια του κ. Κοτζια , που επι εναμιση χρονο προετοιμαζονταν και εθετε ,ως εκ του περισσου ,το δεδομενο απο της εισοδου της Κυπρου στην Ε.Ε τον Μαιο του 2004 ευρωπαικο κεκτημενο (απουσια στρατου κατοχης και εγγυησεων, οπως ισχυει για ολα τα κρατη μελη),πηγε στην στημενη και απροσφορη αποπειρα για λυση ,οπως υποστηριζετε, διακεψη στο Κραν Μοντανα και ”καπακι” θελει και να τον δοξαζουμε, Ελλαδιτες και Ελληνοκυπριοι. Στα των υδρογονανθρακων δεν μας πεφτει λογος. Απλως εχουμε το κτημα , το οποιο θα το φυλασσουν επαρκως μεχρις εξορυξεως οι επενδυτες, οι οποιοι ως τοτε-μετα 10ετιαν περιπου- θα επιλυσουν το κυπριακο και θα μοιρασουν μισιακα-που λεμε εμεις- σε Ελληνες-ελληνοκυπριους και Τουρκους- τουρκοκυπριους και ολοι θα ειναι ευχαριστημενοι, γιατι θα αισθανονται ως Αραβες σειχηδες. Ο καταναλωτισμος βλεπετε αλωνει συνειδησεις και πατριωτισμους και θρησκειες. Εξ’αλλου το ζουμε στην Ελλαδα , εδω και 30 τοσα χρονια, γιαυτο και εχουμε γενικη παρακμη και ανησυχουμε περισσοτερο γιαυτο απο την οικονομικη κριση.Καλημερα.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Κοτζιάς ειναι πολιτικός πολύ μεγάλης μόρφωσης, σφαιρικής μόρφωσης που σπανίζει στον πολιτικό αλλά και στον ακαδημαικό χώρο. Εργάστηκε μάλιστα επί 19 χρόνια στο ΥΠΕΞ απ’ όπου απεχώρησε από τον βαθμό του πρέσβη. Του οφείλω αυτή την αναφορά διότι από τα βιβλία του αλλά και τους προλόγους του σε έργα μεγάλων φιλοσόφων, κοινωνιολόγων έμαθα πάρα πολλά.
Ας μη ξεχνάμε ότι η Ελλάδα στο Κυπριακό ανέλαβε να προωθήσει μόνον τα δικά της θέματα, δηλαδή των εγγυήσεων και των στρατευμάτων κατοχής. Νομίζω ότι αυτό το θέμα υπήρξε το κορυφαίο στις δύο διασκέψεις χάρις στην επιμονή και τη διπλωματία του κ. Κοτζιά. Το πρόβλημα είναι ότι “η Λευκωσία αποφασίζει και η Ελλάδα στηρίζει και συμπαρίσταται” όπως είπε και ο κ. Μητσοτάκης.
Οι επενδυτές δεν έχουν πρόβλημα αν τα κέρδη τους έχουν ταυτότητα ελληνοκυπριακή ή τουρκοκυπριακή, Ελληνική ή Τουρκική. Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις επ’ αυτού.
Δεν ειναι αυτα που γραφετε ο κ. Κοτζιας, γιατι ως καθηγητη και μυστικοσυμβουλο του κ. Γ.Α.Π τον γνωριζαμε ,με γνωσεις και αναλυτικη ικανοτητα -περασε βλεπετε και απο το κοινωνικο φροντιστηριο- αλλα στην πολιτικη το αποτελεσμα μετρα και οι συνελληνες (Ελλαδιτες και Ελληνοκυπριοι) μετα την πολυμηνη προετοιμασια περιμεναμε καποιο αποτελεσμα, που δυστυχως δεν ηλθε. Η υποληψη μου προς αυτον ειναι δεδομενη και για το υπουργημα του και λογω της αστικης οικογενειακης προελευσεως του ,αν με το επωνυμο του εχει σχεση με τον Δημαρχο της Αθηνας Κοτζια, στην εποχη του Μεταξα. Παντως θα ηθελα να πληροφορηθω ποτε διορισθηκε και ποτε αφυπηρετησε απο το ΥΠΕΞ, μαλλον χωρις συνταξη , λογω μη συμπληρωσεως συνταξιμου χρονου. Να ειναι και να ειστε καλα. Υ.Γ. Οσο για το δογμα η Κυπρος αποφασιζει κλπ ισχυε και ισχυει και πρεπει να ισχυει,για να εχουμε δυο Ελληνικα κρατη ,μελη του ΟΗΕ και της Ευρωπαικης Ενωσεως-ΟΝΕ,με δυο ΒΕΤΟ , κατι που εσεις δεν το προτιματε. Τελος θα ηθελα να σχολιαστε και τον διαβρωτικο-αν τον θεωρειτε ως τετοιο- των κοινωνιων και των Πατριδων ,καταναλωτισμο.
Εγώ τον κρίνω από όσα δικά του διάβασα. Ιδιαίτερα οι πρόλογοί του στα βιβλία του Ούλριχ Μπεκ ακι του Χάμπερμας είναι εξαιρετικοί. Μάλλον έχει άμμεση συγγένεια με το Κοτζιά αλλά αυτό δεν μπορεί να επηρεάσει την άποψή μου. Μέχρι το 1974 είχαμε δύο ελληνικά κράτη. Μετά το 1974 μας απέμεινε 1,63. Το θέμα είναι να μη μειωθεί περαιτέρω. Τί σημαίνει δύο ελληνικά κράτη στην Ευρωζώνη; Μια σφαλιάρα στην Κύπρο το 2013 και μη μεγαλύτερη σε εμάς το 2010 που επαναλαμβάνεται κάθε τόσο έδειξαν την αξία μας.
Γιατι το περιοριζετε μονο στο οικονομικο . Ταοσο μικρο θελετε τον Ελληνισμο,που ως την Ινδια τον πηγασμε και τον κρατησαμε πανω απο χιλια χρονια. Δεν σας περιμενα τοσο μικροελλαδιτη. Υ.Γ. Για τα υπολοιπα που ρωτησα , φρονιμως ποιησατε που δεν απαντησατε. Δεν φταιω εγω . Εσεις τα αναφερατε. Παντως απο τους προλογους του σε βιβλια δεν αξιολογειτε ενας πολιτικος.
Αγαπητέ ΣΑΝ, νομίζω ότι αν ο κ. Κοτζιάς ήταν Καραμανλικός θα τον εκθειάζατε. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Οι ταμπέλες κάποτε πρέπει να σταματήσουν ως στοιχείο της αξίας ενός πολίτη. Με τη λογική αυτή ο Εμφύλιος ακόμη συνεχίζεται για να μην φθάσουμε ποτέ στην αναξιοκρατία . Οκ. Κοτζιάς λοιπόν στον πρόλογο ενός βιβλίου αναφέρθηκε στην περίοδο παρακμής της Κίνας και χαρακτήρισε το γεγονός ως αποτέλεσμα της εσωστρέφειας μετά την ακμή της διότι πίστευαν ότι εγλωβιζόμενοι στην περίοδο της ακμής τους η υπεροχή της θα συνεχίζονταν. “Φυλακισμένοι στο παρελθόν” έγραφε, μάλιστα παραλλήλισε αυτόν τον χαρακτηρισμό και για την καυμένη την πατρίδα μας. Επιτρέψτε μου να αναφέρω και το βιβλίο της Αρβελέρ “Πόσο ελληνικό είναι το Βυζάντιο;” όπου δίνει μια ιστορική διάσταση των πραγμάτων μέχρι σήμερα. Νομίζω ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Όπως γράφει ο Παν. Κονδύλης μέσα σε 70 χρόνια από το 1922 έως το 1992 χάσαμε το 70% του γεωπολιτικού μας δυναμικού. Μήπως έπεται και συνέχεια και θα πρέπει το ελληνοκυπριακό τμήμα να ενωθεί με την Ελλάδα;
Ολα -του -υπεροχα του κ. Κοτζια ,εννοω τα γραπτα του, αλλα τα υπολοιπα του ως πολιτικος-οπως ολων των πολιτικων- καθημερινως κρινονται. Δυστυχως δεν εντυπωσιαζομαι απο λογους και γραπτα των πολιτικων, αλλα απο τα αποτελεσματα της πολιτικης τους για το Εθνος και την Πατριδα ολων των Ελληνων. Ειναι θεμα μετρου και μετρησεως . Δεν σας αδικω. Φυσικα μενω με την ερωτηση αν συνταξιοδοτηθηκε απο το ΥΠΕΞ . Κατα τα αλλα ολοι οι πολιτικοι προσφερουν στην Πατριδα, αλλα ΝΑ μερικοι ξεχωριζουν ,σαν τα σταχυα. Να μη το εντοπισουμε και να το υποστηριξουμε ,με τα γεγονοτα και τα ντοκουμεντα;;;. Ας πουμε, εσεις δεν αναγνωριζετε την επιτυχια του Καραμανλη στο Βουκουρεστι το 2008 ;;;. Ο κ. Κοτζιας ομως την υποστηριζει και την τηρει και μπραβο του,-αστος γαρ και ισως κρυπτοδεξιος – γιατι δεν εχει αυταπατες. Ειπαμε ειναι μορφωμενος και οι μορφωμενοι ειναι πιο ελευθεροι.
Πραγματικά αναγνωρίζω την επιτυχία του Καραμανλή στο Βουκουρέστι σε ένα θέμα που η παράταξή του δημιούργησε και ακόμη υφίσταται αλλ’ά αναγνωρίζω και την τεράστια συμβολή του στην οικονομική καταστροφή της χώρας κατά τη θητεία του από το 2004 – 2009. Τη βίωσα μέσα από την καθημερινότητα στην εργασία μου. Ήταν συνεχιστής του Σημίτη αλλά αυτός μας οδήγησε στο ακατόρθωτο
Κατι αναγνωρισατε στον βορειοελλαδιτη Κωστα Καραμανλη, αλλα το ”κλωτσησατε” το γαλα με τα υπολοιπα ,τα ανιστορητα. Για τα υπολοιπα. Μη λετε οτι το βιωσατε μεσα απο την καθημερινοτητα στην εργασια σας, εκτος αν εισασταν σκιωδης Υπουργος των Οικονομικων του ΠΑΣΟΚ απο το 2004-2009, οποτε ειχατε αριστες πληροφοριες και κρατουσατε και σημεριωσεις σε δευτερα βιβλια. Σας εγραψα και αλλοτε. Πηραν μεγαλες αυξησεις στον ΟΣΕ τα μεγαλοστελεχη -σαν εσας-, αλλα τις αποδοχες σας δεν τις πληρωνε-οπως ολων των εισηγμενων στο Χρηματιστηριο των Αθηνων Οργανισμων-, το ΚΡΑΤΟΣ , αλλα οι ιδιοι οι Οργανισμοι, οι οποιοι και τις καθωριζαν. Θα περιμενω να μας κοινοποιησετε την αρνητικη σας αναφορα ως μεγαλοστελεχους του ΟΣΕ για τις υπερβολικες αοποδοχες και φυσικα ,αν τις περισσευουμενες τις καταθετατε στο Ταμειο Παρακαταθηκων και Δανειων, για να εχει η Πατριδα ενα οικονομικο μαξιλαρι οταν πρωχευσε, επι κ. ΓΑΠ στις 23 Απριλιου του 2010. Δεν σας προβοκαρω ,εγω θα το εκανα, για να συμπεσουν τωρα τα λογια με τα εργα μου. Δεν ειστε ο μονος γιαυτην την σταση, αλλα οι περισσοτεροι εκφραζονται λιγο κυνικα ” εις υγειαν των κοροιδων”, χωρις να καταλογιζουν ευθυνες . ΧΑΙΡΕ.
Κατ’ αρχήν η Ελλάδα δεν πτώχευσε έπί ΓΑΠ. Πτώχευσε επί ΠΑΣΟΚ ΑΠΌ ΤΟ 1981 και μετά, επί Μητσοτάκη που απέτυχε να ελέγξει τον λαικισμό που κληρονόμησε από το ΠΑΣΟΚ με αποτέλεσμα να γιγαντωθεί ακόμη περισσότερο, επί Σημίτη, με αποκορύφωμα όμως την περίοδο του Κώστα Καραμανλή. Να σας πω και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Επί Αβραμόπουλου, ως τπουργού Υγείας επί Καραμνλή, πέρασε η κυβέρνησή του νόμο με τον οποίο αντιστράφηκε πλήρως η πυραμίδα στα Νοσοκομεία Δηλαδή η συντριπτική πλειοψηδία των γιατρών πήρε με τυπικές διαδικασίες τον βαθμό του Δ/ντή με αποτέλεσμα οι Δντές σε μια κλινική να υπερτερούν των επιμελητών Α’ και Β’!!! με εμφανή τη δυσλειτουργία μέχρι και σήμερα. Θα σας απογοητεύσω αλλά ποτέ δεν ήμουν υψηλόβαθμο στέλεχος του ΟΣΕ. Αν και υπηρέτησα επί 33 χρόνια στην πρώτη γραμμή, και πήγα στην Αγγλία στ α50 μου με δικά μου έξοδα δεν διέθετα το απαραίτητο προσόν: Να είμαι κομματικά ενταγμένος. Η κυβέρνηση Καραμανλή, όπως και οι προηγούμενες, πριν τις εκλογές χωρίς να αξιοποιεί τα συμβούλια προαγωγών, έβγαζε αποφάσεις με υπογραφή του Δ/ντος Συμβούλου και απένειμε βαθμούς με αιτιολογία την κάλυψη επειγουσών αναγκών. Οι βαθμοί αυτοί παρέμεναν και όταν συνταξιοδοτείτο ο υπάλληλος έπαιρνε τη σύνταξη που αντιστοιχούσε στον χαριστικό βαθμό. ΜΑΥΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ. μΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΆΖΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΌΣ ΟΤΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΤΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΡΧΕΣ. Βέβαια αν τα κόμματα αυτά είχαν στοιχειωδώς αρχές δεν θα φθάναμε σε αυτό το σημε
Οχι για απαντηση, αλλα για αποκατασταση της αληθειας ολα οσα περιγραφετε εγιναν , επι καποιων κυβερνησεων . Και τωρα γινονται, παρα την οικονομικη κριση. Σημασια εχει ποιος ειχε την αποκλειστικη αρμοδιοτητα να αποφασιζει και να υπογραφει τις οποιες προαγωγες ,ημετερων ,η, μη και οχι ποιος -υπουργος,υφυπουργος,η, γενικος γραμματεας τις δημοσιευε στο ΦΕΚ ,για να ισχυσουν ,βασει της Συνταγματικης προβλεψης. Το ΦΕΚ ειναι- σαν τον ντελαλη του χωριου, που ανακοινωνει τις αποφασεις του Προεδρου-εδω τις αποφασεις των αρμοδιων, που στην αποκεντρωμενη απο το 1994 Ελλαδα και την Ελλαδα της Εισαγωγης στο Χρηματιστηριο ολων των κρατικων Οργανισμων περισσεψαν οι υπογραφοντες προσληψεις, προαγωγες και απολυσεις,γιαυτο και χασαμε τον λογαριασμο. Ειπαμε αλλοι εζησαν περισσοτερα απο εσας, γιαυτο και εχουν αποψη σφαιρικη και οσο γινεται ακομματιστη. Καληνυχτα.Τελος. Υ.Γ Σε αλλες δημοσιευσεις σας ,γραφατε και την ιδιοτητα σας στον ΟΣΕ, που -νομιζω- ειχε καποιο υψος στην ιεραρχια του ΟΣΕ.
Το ύψος στην ιεραρχία του ΟΣΕ ήταν πάντα εκτός του ΟΣΕ, αποό την “αγορά” και είχε σαφέστατα κομματικά χαρακτηρισστικά. Επειδή μετά από κάθε εκλογές τους αντικαθιστούσαν με τους εκάστοτε ημέτερους, έπρεπε να μαθαίνουν εξ αρχής τη σιδηροδρομική αλφαβήτα. Ό,τι δηλαδή γίνεται και τώρα. Στην Ελλάδα κρατάμε τις “παραδόσεις”. Να είστε καλά.