Από τη βόμβα του Κορδελιού, στη «βόμβα» Φίλη.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.

Τρία επιγραμματικά σχόλια για τρία ισάριθμα θέματα της επικαιρότητας, τα οποία μπορεί να συνδέονται μεταξύ τους.

Όταν οι ποδοσφαιρικές σου ομάδες δεν παίζουν καλά, οι καλλιτέχνες σου είναι είδος εν ανεπαρκεία, οι διανοούμενοί σου δεν υπάρχουν και οι πολιτικοί σου είναι, απλώς, «νούμερα» που δεν προσελκύουν θεατές, τότε η συνηθισμένη πράξη της απομάκρυνσης μιας βόμβας του Β! Π.Π., παίρνει χαρακτηριστικά λαϊκής επιθεώρησης.

Το τι επισκεψιμότητα είχαν τα ιστολόγια που εστίασαν στο θέμα αυτό, δεν λέγεται. Οι αριθμοί τους ανέβηκαν στα ύψη.

Μακάρι να επιβεβαιωθεί η ψευδαίσθηση ότι η όλη επιχείρηση με τη βόμβα κρύβει άλλες σκέψεις, όπως για παράδειγμα, μια άσκηση ετοιμότητας για την εκκένωση μιας περιοχής. Διότι αν δεν συμβαίνει αυτό και, απλώς, πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό για μια συνηθισμένη ημιστρατιωτικής φύσεως ενέργεια, τότε οι κάθε μορφής ηγήτορές μας είναι για τα πανηγύρια. Και καλόν είναι να αναζητήσουμε άλλους.

Με τη βόμβα, κατά κάποιον τρόπο, συνδέεται και ο κ. Φίλης, ο οποίος προσπαθεί να εξαπολύσει ανάλογες στο εσωκομματικό ακροατήριο αναζητώντας την κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Ο περι ου ο λόγος, αφού αποδέχθηκε την υποστήριξη των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και απήλαυσε την εξουσιομανία του ως υπουργού, τώρα, εκτός υπουργικού θώκου μιλά για απουσία κυβερνητικής νομιμοποίησης του Συριζα, με την συνεργασία των «Ανεξάρτητων Ελλήνων».

Ο κ. Φίλης θα ήταν πειστικός, και άξιος εκτίμησης, αν δεν αποδεχόταν τον υπουργικό θώκο όταν του προτάθηκε και όχι, τώρα, που αφού τα θαλάσσωσε, αντικαταστάθηκε.  Διότι, τι θέλει να μας πει; Πως η υποστήριξη των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» είναι εξαγνισμένη και αποδεκτή όταν ικανοποιούνται οι προσωπικές μας φιλοδοξίες και απονομιμοποιείται όταν περιοριζόμαστε στα βουλευτικά έδρανα; Τώρα αναζητά τις «αρχές» του ο κ. Φίλης;

Αλλά ποιες αρχές του;  Τις δημαγωγικές διακηρύξεις του ηγέτης του;

Μια απεχθής, από κάθε άποψη, πολιτική των τελευταίων ετών που, χωρίς αιδώ,  αυτοαποκαλείται αριστερή, οδηγεί σε ένα δημοσκοπικό βατερλό.  Η συνήθης αντίδραση σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι πως οι δημοσκοπήσεις είναι αποτυχημένες. Αλλά, όλοι, ως απλοί πολίτες έχουμε μια καθημερινή αίσθηση της εκτίμησης που απολαύει η κυβερνητική παράταξη στον ελληνικό λαό. Και αυτή δεν αφίσταται των δημοσκοπήσεων.

Δυστυχώς, όμως, παρά τα λαϊκά μηνύματα, η σημερινή κυβερνητική εξουσία, δεν πρόκειται να ζητήσει τη λαϊκή βούληση πριν ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο.

Η χώρα χρειάζεται τις εκλογές, αλλά, προς Θεού, μην επαναλάβουμε κλασικά διαχρονικά σφάλματά μας. Οι αυτοδυναμίες κυριάρχησαν στον δημόσιο βίο της χώρας από τη μεταπολίτευση μέχρι την κρίση. Και το αποτέλεσμά τους ήταν καταστροφικό.

Δεν χρειάζεται να την ξαναδώσουμε σε κανένα κόμμα.

Και όσοι υποστηρίξουν πως απαιτείται για να εφαρμόσουν τα κόμματα το πρόγραμμά τους, είναι, απλώς, λαοπλάνοι. Διότι τα ελληνικά πολιτικά κόμματα δεν έχουν κανένα πρόγραμμα να εφαρμόσουν. Εντολές υλοποιούν. Το θέμα είναι η μίξη των πολιτικών που θα υλοποιήσουν και η εμπιστοσύνη που απολαμβάνουν στη διεθνή κοινότητα. Σήμερα, πάντως, βρισκόμαστε στο ναδίρ.

 

spot_img

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Η σταθερά της παρακμής απαιτεί την αποψίλωση των μεγάλων κομμάτων κύριε Σαββίδη.
    Όχι δίκην εξεύερσης “σωτήρων” αλλά στο πλαίσιο πολιτικού μηνύματος για την ανάγκη υπέρβασης της κρίσης.

    Είναι ενδεικτικό, ότι τα τρέχοντα κόμματα εναλλαγής στην εξουσία δεν διαφοροποιούνται σε μείζονες πολιτικές συμπεριφορές και μάλιστα διάκεινται εχθρικά προς την κοινωνία.

    Από την απόδοση της ιδιότητας του πολίτη (πολιτειότητα) με όρους που αφανίζουν την κοινωνική παρέμβαση ενσωματώνοντας “ευεργετημένους” δυστυχείς ανά την γη και (εξ αντανακλάσεως) ταξινομώντας το συμφέρον του όλου στην …ακροδεξιά, ταυτίζοντάς το με ρατσιστικές απολήξεις, σκόπιμα.

    Μέχρι την συμπόρευσή τους στο επίπεδο της αδράνειας για το πως διαμορφώνονται οι διεθνείς συσχετισμοί και τι συμφέρει την χώρα.

    Ομοιότητες, που βρίσκουμε στην παραδοσιακή (πια) υψηλή ανεργία που αγγίζει τον πυρήνα του δημογραφικού μαρασμού της χώρας, μέχρι τα πολιτικά προνόμια και ούτω καθεξής…

    Είναι κυρίαρχη Βουλή αλλά ποιων “βούληση” εκφράζουν, όντας στην πραγματικότητα ολιγάρχες με εκλογική νομιμοποίηση ορισμένου χρόνου για να την κάνουν ό, τι θέλουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το συλλογικό;

    Επομένως, έχετε δίκιο στις επισημάνσεις σας και το κυριότερο;
    Πέρα από το δίκιο, το πρόταγμά σας είναι ρεαλιστικό
    (το σημαντικότερο) στον παρόντα χρόνο!

Leave a Reply to Κάτι σαν Έλλην Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα