Τι θα γίνει με την εισβολή στη Συρία;

Γράφει ο τρυποκάρυδος

Όχι, ο ασθενής θα υποχωρήσει όσο του επιβάλλει η αδυναμία του και ο ισχυρός θα πάρει ότι του επιτρέπει η ισχύς του. Σε αντίθεση με την τουρκική επέμβαση στην πόλη Αφρίν, όπου οι περισσότεροι αναλυτές προέβλεπαν τουρκικό Βιετνάμ, τώρα με εξαίρεση τον κ Ντόκο στον ΑΝΤ1, απέφυγαν αυτήν την εκτίμηση.

Η είσοδος των τουρκικών στρατευμάτων θα είναι εύκολη, ενώ η έξοδος τους θα είναι δύσκολη;

Όχι, η Τουρκία δεν πάει στην περιοχή για να φύγει, θα παραγάγει την κρατογένεση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Συρίας, στα πρότυπα της κρατογένεσης της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Ένα de facto κράτος, χωρίς διεθνή αναγνώριση. Όπως παραμένουν τα τουρκικά στρατεύματα στην Κύπρο, το πιθανότερο είναι να παραμείνουν και στη Συρία.

Οι κούρδοι ενισχυμένοι από των Άσαντ, θα πολεμήσουν τον τουρκικό στρατό, αλλάζοντας τον σε βάρος τους συσχετισμό ισχύος;

Όχι, ο πρόεδρος Άσαντ, δεν πρόκειται να στείλει τεθωρακισμένες ταξιαρχίες για να βοηθήσει τους Κούρδους. Η Δαμασκός, δεν έχει καμία ελπίδα, απέναντι στον τουρκικό στρατό, χωρίς αεροπορική κάλυψη. Εάν κινηθούν προς το συριακό βορρά τα συριακά τεθωρακισμένα, θα βληθούν από την τουρκική αεροπορία, πριν συναντήσουν τα αντίστοιχα τουρκικά. Αρματομαχία Τούρκων-Σύρων δεν προβλέπεται. Μία τέτοια κίνηση, θα ήταν αυτοκτονική για το καθεστώς Άσαντ, καθώς η απώλεια των ταξιαρχιών, θα έθετε σε κίνδυνο την υπόλοιπη επικράτεια, σε περίπτωση παλινόρθωσης του ISIS.

Θα παράσχει αεροπορική κάλυψη η Ρωσία, στο συριακό στρατό;

Όχι, γιατί οι Κούρδοι, στο πρόσφατο παρελθόν, αρνήθηκαν την κυριαρχία της Δαμασκού και προώθησαν την ιδέα της de facto ανεξαρτησίας για αρχή και την de jure για τη συνέχεια. Για τη Δαμασκό και τη Ρωσία, η τουρκική εισβολή, αντιμετωπίσθηκε ως μοχλός πίεσης, για την εκ νέου υπαγωγή των Κούρδων στη δικαιοδοσία της συριακής κυβέρνησης, καθώς τα τελευταία χρόνια, είχαν εργαλοιοποιηθεί από τις ΗΠΑ.
Επίσης, οι Ρώσοι επένδυσαν μεγάλο διπλωματικό κεφάλαιο, για να απομακρύνουν την Τουρκία από την Ουάσιγκτον, μία άστοχη κίνηση, θα είχε τα αντίθετα αποτελέσματα. Το συριακό καθεστώς, δεν μπορεί να πιέσει τη Ρωσία, για την παροχή αεροπορικής κάλυψης, καθώς χρωστάει σε αυτήν, την επιβίωση του.

Θα πιέσουν οι Αμερικανοί στρατιωτικά ή οικονομικά την Τουρκία;

Όχι, το πιθανότερο είναι να αποφύγουν κάποια αντίδραση, για να μην χαθεί ένας σημαντικός κρίκος του δακτυλίου του Σπάικμαν, προς τη Ρωσία. Περίπτωση κάποιας αντίδρασης, υπάρχει από το Κογκρέσο, αλλά δεν θα επηρεάσει την τουρκική στρατηγική, καθώς η δημιουργία κουρδικού κράτους, είναι υπαρξιακό θέμα για την Τουρκία.

Θα συνδράμουν του Κούρδους, οι ιρανικές δυνάμεις που βρίσκονται στη Συρία;

Όχι, καθώς η δημιουργία κουρδικού κράτους, είναι υπαρξιακό θέμα, όχι μόνο για την Τουρκία αλλά και για την Συρία, το Ιράκ και το Ιράν.

Θα διατηρήσουν στο μέλλον, οι Κούρδοι του βόρειου Ιράκ, την αυτονομία τους;

Όχι, καθώς η επανάσταση της ηλεκτροκίνησης, θα ολοκληρωθεί τις επόμενες δύο δεκαετίες. Το ενδιαφέρον των Αμερικανών για την περιοχή θα μειωθεί, ενώ η οικονομική και στρατιωτική άνοδος της Βαγδάτης, θα της επιτρέψει να αναθεωρήσει τις ελευθερίες, που υποχρεώθηκε να παραχωρήσει στους Κούρδους, κάτω από την πίεση των Αμερικανών, μετά την ήττα του Ιράκ, στον πόλεμο. Η Βαγδάτη, θα προσπαθήσει να ξαναελέγξει, τις βόρειες επαρχίες της, μετά την μελλοντική αποχώρηση, των Αμερικανών από την περιοχή.

Είναι ο πρόεδρος Τραμπ, για ψυχιατρικό ίδρυμα, από τη στιγμή που επικαλείται την ασύγκριτη σοφία του;

Όχι, ασφαλώς ως πολιτικός, είναι νάρκισσος και κάνει κατάχρηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Το πρόβλημα όμως στη Συρία, δημιουργήθηκε όταν ένας άλλος νάρκισσος, ο πρόεδρος Ομπάμα, «φύτεψε» έναν εμφύλιο πόλεμο. Ο πρόεδρος Ομπάμα, χρησιμοποίησε τις μυστικές υπηρεσίες, για την διεξαγωγή του πετρελαϊκού πολέμου στη Συρία, για να αποφύγει τις απώλειες των στρατιωτών, σε αντίθεση με τον πρόεδρο Μπους, που χρησιμοποίησε το πεντάγωνο, για την υλοποίηση του πετρελαϊκού πολέμου του, στο Ιράκ. Η συριακή κρίση είναι παραπροϊόν της προεδρίας Ομπάμα, με στόχο τη ροή των υδρογονανθράκων και την ασφάλεια του Ισραήλ. Είναι ο πρόεδρος Ομπάμα, άξιος του Νόμπελ ειρήνης ή μήπως ενίσχυση των τζιχαντιστών είναι μία παρανοϊκή πολιτική;

Φταίνε κυρίως οι Τούρκοι και οι Αμερικανοί, για την κουρδική τραγωδία;

Όχι, την κύρια ευθύνη την έχουν οι ριζοσπάστες Κούρδοι του PYD, που με το μαξιμαλισμό τους, πήραν τον κουρδικό λαό, στο λαιμό τους. Η ηγεσία του PYD εργαλειοποιήθηκε από τις ΗΠΑ και συντάχθηκε με τη λάθος πλευρά της ιστορίας.

Θα παραχθεί κουρδική κρατογένεση;

Όχι, γιατί δεν ευνοεί τόσο η γεωγραφία, όσο και η ανθρωπογεωγραφία.

Είναι οι παραπάνω εκτιμήσεις, γραμμένες σε πέτρα;

Όχι, γιατί ο πόλεμος έχει τη δική του δυναμική.