Το Πανεπιστήμιο είναι υπόθεση της κοινωνίας. Διαφορετικά τετέλεσται.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ (απο την εφημερίδα “Μακεδονία” της 18.11.18).

Ποιο πανεπιστήμιο χρειάζεται η χώρα είναι θέμα που θα συζητηθεί τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου από τις 6μμ-9μμ στον κινηματογράφο Αλέξανδρος.

Ακούγεται λίγο παλιομοδίτικο γιατί με τέτοια συνθήματα πορεύθηκε το Πανεπιστήμιο της μεταπολίτευσης και οδηγήθηκε στο σημερινό εκφυλισμό. Γιατί περί εκφυλισμού πρόκειται. Είναι, όμως, παλιομοδίτικο το σύνθημα;

Η προσπάθεια που γίνεται σε ακαδημαϊκό επίπεδο είναι σοβαρή αλλά για να αποδώσει απαιτούνται ορισμένες προϋποθέσεις που, δυστυχώς, δεν συντρέχουν.

Επι παραδείγματι, η οικονομική κρίση έχει μεγάλες επιπτώσεις και στην Ανώτατη Εκπαίδευση, ενώ δεν θα έπρεπε.

Πολλά τμήματα λειτουργούν με ελάχιστο αριθμό καθηγητών και δεν υπάρχουν στοιχειώδεις οικονομικές δυνατότητες για την έρευνα που, υποτίθεται, είναι ένα από τα ζητούμενα του Πανεπιστημίου.

Παρόλα αυτά με τις προσπάθειες καθηγητών και φοιτητών το ελληνικό πανεπιστήμιο και, ειδικότερα, το πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, κατέχουν αξιοζήλευτη θέση στις διεθνείς κατατάξεις.

Τα αρνητικά φαινόμενα ήρθαν το τελευταίο διάστημα έντονα στην επικαιρότητα. Και απειλούν όχι, μόνο, την εικόνα αλλά και την ουσία του πανεπιστημίου. Χωρίς καμιά προφύλαξη βαποράκια αλλά και έμποροι ναρκωτικών πουλούν την πραμάτεια τους μπροστά στις πύλες των σχολών. Και, μάλιστα, στην εμβληματικότερη από αυτές: τη φιλοσοφική. Φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι κινδυνεύουν καθημερινά ενώ τα σημάδια της πώλησης και της χρήσης είναι εμφανή. Παρά τις προσπάθειες των πανεπιστημιακών αρχών, δεν είναι εικόνα πανεπιστημιακού χώρου αυτή.

Η αστυνομία επικαλείται το άσυλο και δεν παρεμβαίνει, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο πως αν παρενέβαινε το πρόβλημα θα εξαλειφόταν. Έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και χρειάζεται κάτι σοβαρότερο από τις συλλήψεις. Και εδώ προκύπτει, η ανάγκη του τίτλου. Το πανεπιστήμιο πρέπει να γίνει υπόθεση της κοινωνίας. Μιλάμε για το δημόσιο πανεπιστήμιο που με τη λειτουργία του και τα στάνταρτς που κατέκτησε, βοήθησε τα μέγιστα στην κοινωνική κινητικότητα των μεταπολιτευτικών χρόνων. Πολύ περισσότερο βοήθησε στην κοινωνική κινητικότητα της μεταπολεμικής περιόδου αλλά ας μην πάμε τόσο μακριά. Ας μείνουμε στο πανεπιστήμιο που με τις δράσεις ή τις παραλείψεις μας βοηθήσαμε όλοι να καταλήξει στην σημερινή μορφή.

Παιδιά και οικογένειες ξεχασμένες από το Θεό κατάφεραν με χίλιες δύο στερήσεις να σπουδάσουν και να βρουν μια αξιοζήλευτη θέση στην κοινωνία. Αυτήν τη δυνατότητα τους την έδωσε το Πανεπιστήμιο. Αυτή τη δυνατότητα το πανεπιστήμιο μπορεί και σήμερα να την δώσει. Φτάνει να το βοηθήσουμε και εμείς. Και είναι, πάλι, υπόθεση της κοινωνίας να πει σε όσους από το εσωτερικό του, ή έξω από αυτό, το υπονομεύουν: φτάνει, ως εδώ. Πριονίζετε το κλαδί που κάθεστε και καθόμαστε. Όποιοι και να είναι αυτοί.

Το πανεπιστήμιο δεν έχει ιδιοκτήτες. Είναι θεσμός της κοινωνίας στην οποία λειτουργεί. Κανένας νεαρός που θέλει να εκτονωθεί, είτε είναι φοιτητής είτε μέλος μιας συλλογικότητας, δεν μπορεί να το καταστρέφει. Διότι αυτό που καταστρέφει δημιουργήθηκε με τον ιδρώτα και πολλές φορές με το αίμα του εργάτη ή του αγρότη που πλήρωσε τους φόρους του για να το δημιουργήσει η πολιτεία.

Από την άλλη, το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να είναι ένας καθεύδων χώρος. Δεν μπορεί να θυμίζει ησυχία νεκροταφείου. Στο πανεπιστήμιο παράγονται και διακινούνται ιδέες. Οι χώροι του αποτελούν πειραματικά επιστημονικά και κοινωνικά εργαστήρια. Εδώ θα δοκιμαστούν οι ιδέες, οι εφευρέσεις και οι ανακαλύψεις, ακόμη και με έντονο τρόπο. Αυτό το πανεπιστήμιο είναι δημιουργικό. Αυτό το πανεπιστήμιο όχι μόνο μπορεί αλλά και επιβάλλεται να έχει επαφή με την κοινωνία.

Υπάρχει, όμως, και ένας άλλος ρόλος του σύγχρονου πανεπιστημίου τον οποίο μια κοινωνία πρέπει να αναζητήσει. Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να μείνει έξω από την παραγωγή. Πρέπει να συνδεθεί μαζί της. Οι περισσότεροι απόφοιτοί του εκεί θα αναζητήσουν εργασία. Και η εκπαίδευση δεν μπορεί να γίνεται σε φαντασιακές καταστάσεις.

Το σύγχρονο πανεπιστήμιο, στους τομείς του που έχουν σχέση με την παραγωγή, είναι πολύ διαφορετικό από το πανεπιστήμιο της μεταπολίτευσης. Η γνώση είναι εξειδικευμένη. Εκτός από τη γενική παιδεία χρειάζεται λεπτομερής εξειδίκευση. Το ερώτημα είναι αν αυτήν την εξειδίκευση θα την παρέχει το πανεπιστήμιο ή ιδρύματα και κέντρα που θα λειτουργούν παράλληλα με αυτό, και εκτός αυτού, για τους αποφοίτους του.

Μπορεί το πανεπιστήμιο να διατηρήσει τα κοινωνικά χαρακτηριστικά που είχε ως σήμερα αλλά, παράλληλα, να βελτιώσει και να εκσυγχρονίσει το περιεχόμενο των σπουδών του ώστε να συνεχίσει να είναι χρήσιμο και απαραίτητο. Είναι μια πρόκληση στην οποία αν δεν ανταποκριθεί θα παρακμάσει.

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που απασχολούν όσους προβληματίζονται για το πανεπιστήμιο που έχει ανάγκη μια σύγχρονη κοινωνία.

Μήπως ήρθε η ώρα να τα συζητήσουμε;

Το πανεπιστήμιο της μεταπολίτευσης περνά, αναμφισβήτητα, κρίση. Ποιο πανεπιστήμιο χρειαζόμαστε;

Αυτό είναι το ερώτημα που θα απασχολήσει αύριο Δευτέρα 19 Νοεμβρίου την εκδήλωση που οργανώνει ο Σύλλογος Αποφοίτων Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από τις 6μμ-9μμ στον κινηματογράφο Αλέξανδρος (Εθνικής Αμύνης 1, απέναντι από το ΚΘΒΕ).

Είναι η πρώτη μιας σειράς ανάλογων εκδηλώσεων που θα αναζητήσουν το ρόλο του σύγχρονου πανεπιστημίου.

Προσκλήθηκαν στο πάνελ άνθρωποι που, ως φοιτητές, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του μεταπολιτευτικού πανεπιστημίου. Πιστεύουμε πως θα κάνουν μια κριτική της πορείας του και, γιατί όχι, μια αυτοκριτική της δικής τους συμμετοχής μέσω των οργανώσεών που εκπροσωπούσαν. Και με την πείρα που απόκτησαν ως πολίτες θα κάνουν και προτάσεις για το πανεπιστήμιο που χρειαζόμαστε.

Μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί κομματικό φέουδο το πανεπιστήμιο; Δεν είναι τεράστιες οι ευθύνες των κομμάτων για τη σημερινή κατάντια του;

Θα είναι παρόν και ο πρύτανης του ΑΠΘ που θα αναπτύξει την εμπειρία του ως ακαδημαϊκού δασκάλου αλλά και ως πρύτανη. Και, βεβαίως, θα γίνει συζήτηση με το ακροατήριο.

Η υπόθεση του πανεπιστημίου αν δεν γίνει υπόθεση της κοινωνίας θα ναυαγήσει. Στον σύγχρονο κόσμο όπου όλα αλληλοεπηρεάζονται δεν υπάρχουν αποστειρωμένοι θεσμοί. Όλα αλληλοσυμπλέκονται και όλα επηρεάζονται.

Ας σηκωθούμε από τους καναπέδες μας γιατί η ευθύνη μας, σε περίπτωση παρακμής ή αποτυχίας, θα είναι μεγάλη.

Παντελής Σαββίδης

Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων ΑΠΘ.

 

 

 

 

spot_img

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Μεταξυ των πολλων ερωτησεων ,που σιγουρα θα πρεπει να δεχθουν οι εισηγητες και εσεις αγαπητε κ. Σαββιδη, ειναι και οι ακολουθες.
    1.-Ποιο πανεπιστημιο θεωρουν προτυπο οι εισηγητες για να γινει προσπαθεια να εξασφσλισθει στο Αριστοτελειο και στα υπολοιπα της Ελλαδος;;;.
    2.-Μπορει να απεμπλακει η πολιτικη -και η κυβερνητικη και κυριως η κομματικη -απο τα Πανεπιστημια και να γινουν πραγματικα αυτοδιοικητα , υστερα απο την 40ετη εμπειρια κατα την οποιαν δεν εχουμε ΕΦΕΕ , αλλα μονο κομματικες Πραταξεις;;;.
    3.-Αν αποφασισθουν τα ανωτερω μπορει να επιβληθουν οι αποφασεις στο φοιτητικο κινημα που ντοπαρεται τελευταιως επικινδυνα και κατα τον νυν υπουργο Παιδειας κ.Γαβρογλου θα χρησιμοποιηθει και ως ομαδα κρουσης για επιβολη της νομιμοτητας , που μονο η κρατικη δυναμη της Αστυνομιας επιτρεπεται απο το Συνταγμα να επιβαλει;;;. και
    4.-Τα συγκυβερνωντα κομματα ,αλλα και αλλα δεχονται αυτες τις οντως κατακλυσμικες αλλαγες,η, θα τις θεωρησουν ως επιβολη της νεοδεξιας και του φασισμου στην Ανωτατη παιδεια και θα αγωνισθουν με αγωνες -που μπορει να εχουν και θυματα-για να μη περασουν ;;;.
    Επικαλειστε την Κοινωνια . Ποια κοινωνια και ποιος της δινει σημασια. Εδω δεχονται επιθεσεις αιωνοβιοι θεσμοι(Δικαιοσυνη και Εκκλησια) του Κρατους και του Εθνους και η κοινωνια κοιμαται τον νηδυμον και θα ξυπνησει τωρα ”για το Πανεπιστημιακο κατεστημενο, που ξεσηκωθηκε για να ξαναφερει το παληο συστημα στην Ελλαδα” , καθως καθημερινως το διαβαλλουν;;;.
    Τι δεον γενεσθαι ;;; . Επανασταση ΟΛΩΝ των πνευματικων δυναμεων και αντισταση με καταληψεις στα Πανεπιστημια , οπως στο Πολυτεχνειο το 1973, για να τρομαξουν Ελληνες και Ευρωπαιοι , αν θελουμε να ξεκινησει κατι.
    Η αλλαγη προς το καλυτερο και ευρωπαικωτερο στα Πανεπιστημια θελει θυσιες των ενδιαφερομενων πρωτα , οι οποιοι ομως απο την αναθεωρηση του Συντ/τος του 1985 απολαμβανουν πολλων προνομιων, που δεν θελουν να τα χασουν.
    Υ.Γ Ολα αυτα τα γνωριζουν αγαπητε κ. Σαββιδη οι σημερινοι κυβερνητικοι στρατηγικοι αναλυτες και φαινεται οτι ”απολαμβανουν” αυτες τις συγκρουσεις , γιατι κερδιζουν και πολιτικως με τις αντισυστημικες συμπεριφορες πολλων εμφανως και αφανως. Ριξτε ομως μια πετρα στο τελμα με την αυριανη συζητηση.

  2. Πολλές ανακριβειες στα του ρεπορταζ..πρωτον η αστυνομια παρεμβαινει..ημουν αυτοπτης μαρτυρας σε συλληψη που εγινε μερα μεσημερι στην αυλη του παιδαγωγικου..αφου υπηρξε ερευνα στον περιβαλλοντα χωρο..δευτερον θα ηταν υποκρισια της κσπιταλιστικης κοινωνιας να κοψει τη διακινηση σε καποιο χωρο αφου περι κερδους τα απαντα και αυτο καταληγει σε ευρυχωρες τσεπες..θελετε προσωπικη καταθεση?ειμαι χρηστης ελαφριων ναρκωτικων βιολογικων και διωκτης των σκληρων..αγία υπηρεσια πτοσφερουν οι φτωχοδιαβολοι εκει μεσα..εξηγω..ξεκιναμε απο την τιμη πωλησης και την ελαχιστη καταναλωση..χαωδης η διαφορα με την εναλλακτικη που ειναι κατι αεργα κοπροσκυλα εργολαβων που ζητανε πενταπλασιο αντιτιμο..ειμαστε ευρωπη κυριοι ή οποτε θελουμε?δεν ντρεπομαι που τα γραφω γιατι σε μια προσπαθεια μου να το κοψω την μετρια εως ελαχιστη βραδυνη χρηση αποτανθηκα σε γιατρο δημοσιου νοσοκομειου..αφου ειπα ειπα γυρισε και με ειπε ..ε πινε κανα τσιγαρο το βραδυ δεν τρεχει τιποτα,εγω ειπε ο γιατρος πινω μισο μπουκαλι ουισκι καθε βραδυ..τοσο απλα και ανθρωπινα..τι θελετε λοιπον πειτε μας..να γυρναμε στους τσιγγανομαχαλες ή να πλουτιζουμε αεργους νεοελληνακους με τα λεφτα του μπαμπα…η μονη μου διαφωνια με την παρουσια αυτων των φτωχοδιαβολων ηταν αν ενοχλουν τον ανθο της ελληνικης νεολαιας που ειναι οι φοιτητες μας..παρατηρησα οτι δεν ενοχλουν τους φοιτητες..οσοι δε παρουσιαζαν κλινικη εικονα περιθωριου απομακρυνονται..αυτο δεν ειναι δημοκρατια?να απολαμβανεις την ελευθερια σου χωρις να ενοχλεις τους αλλους?ποιο ειναι το προβλημα..αν καποιοι ενοχλειτε η οραση τους να πανε σε ψυχιατρο ή μοναστηρι..και εμενα με ενοχλουν οι αεργοι αλητες που ξερασε η φουσκα αλλα δεν το κανω θεμα..

  3. Ξεχασα να σας γραψω το κορυφαιο γιατι θα διαβασει το αρθρο σας ο λαουτζικος και πλεμπα των αστων και θα τρεχει στις εκλησσιες για ευχελαιο..εκει μεσα ειμαι πελατης αλλοδαπου απο γαλλικη αφρικη ισως..επειδη εχω καποια ηλικια και εμφανιση την τριτη φορα που πηγα με ρωτησε “εσυ καθηγητης εισαι?” Γελασα και του ειπα ” οχι φιλε ποιητης ειμαι,ξερεις τι σημαινει αυτη η λεξη στην Ελληνικη γλωσσα?”τότε ελαμψε το προσωπο του και με απαντησε “ναι ξερω, ουγκό”χαχαχα τωρα εσεις θελετε να κυνηγησουμε αυτον τον ανθρωπο και να πεσουμε στις αμορφωτες βδελες του νεοελληνισταν…σας γελασανε

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα