Η αντιμετώπιση θεμάτων όπως η πολιτική και θρησκευτική ένταση, η διαφθορά, και η έλλειψη ευκαιριών πριν οι συνθήκες αυτές οδηγήσουν σε συγκρούσεις μπορούν να εξαλείψουν την ανάγκη αντιμετώπισής τους στρατιωτικά στο μέλλον.
Ο BERNIE SANDERS είναι ανεξάρτητος Γερουσιαστής των ΗΠΑ από το Βερμόντ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται εδώ και πολύ καιρό σε πόλεμο. Ακόμα και σήμερα, φαίνεται ότι προετοιμαζόμαστε για έναν νέο πόλεμο με το Ιράν, ο οποίος θα ήταν ο χειρότερος ως τώρα. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο πρόεδρος Donald Trump διέταξε [να μεταβούν] χιλιάδες επιπλέον στρατιώτες των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή για να αντιμετωπίσουν την Τεχεράνη και τους πληρεξούσιους της. Και πρόσφατα μάθαμε ότι το Πεντάγωνο είχε παρουσιάσει στον Λευκό Οίκο σχέδια [1] για να σταλούν δεκάδες χιλιάδες [στρατιώτες] επιπλέον.
Με ανησυχεί πολύ το γεγονός ότι, είτε σκόπιμα είτε ακούσια, οι κινήσεις της διοίκησης του Τραμπ ενάντια στο Ιράν και οι κινήσεις του Ιράν ως απάντηση, θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν σε άμεση σύγκρουση.
Ο Bernie Sanders στο Πανεπιστήμιο George Washington στην Ουάσινγκτον, τον Ιούνιο του 2019. Carlos Barria / REUTERS
———————————————————————-
Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι ένας πόλεμος με το Ιράν θα ήταν πολλές φορές χειρότερος από τον πόλεμο με το Ιράκ. Οι στρατιωτικοί ηγέτες των ΗΠΑ [2] και οι ειδικοί ασφαλείας [3] μας το έχουν πει επανειλημμένα. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες επρόκειτο να επιτεθούν στο Ιράν, η Τεχεράνη θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους πληρεξούσιούς της για να αντιδράσει εναντίον στρατευμάτων και συνεργατών των ΗΠΑ στο Ιράκ, την Συρία, το Ισραήλ και την περιοχή του Περσικού Κόλπου. Το αποτέλεσμα θα ήταν η περαιτέρω, αφάνταστη αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής, με πολέμους που θα διαρκούν χρόνο με το χρόνο και πιθανόν να κοστίζουν τρισεκατομμύρια δολάρια.
Πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να ξανασκεφτούμε τι κάνουμε, τόσο στο Ιράν όσο και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Στις σχεδόν δύο δεκαετίες μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν μια σειρά δαπανηρές γκάφες που όχι μόνο εξασθένησαν την δημοκρατία μας αλλά και υπονόμευσαν την ηγεσία μας. Χρειαζόμαστε μια εξωτερική πολιτική που επικεντρώνεται στα βασικά συμφέροντα των ΗΠΑ, αποσαφηνίζει την δέσμευσή μας στις δημοκρατικές αξίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, και ευνοεί την διπλωματία και εργάζεται συλλογικά με συμμάχους για την αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων ασφάλειας.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέβαλαν στο Αφγανιστάν ως απάντηση στην χειρότερη τρομοκρατική επίθεση στην ιστορία της χώρας μας και με συγκεκριμένο σκοπό: Να φέρουν στην δικαιοσύνη όσους σχεδίασαν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και εκείνους που τους υποστήριζαν, και να διασφαλίσουν ότι μια τέτοια επίθεση δεν θα ξανασυμβεί ποτέ. Ο στρατός μας βρίσκεται τώρα στο Αφγανιστάν για σχεδόν 18 χρόνια.
Αντί να μένουμε επικεντρωμένοι σε εκείνους που μας επιτέθηκαν, η κυβέρνηση του προέδρου Τζορτζ Μπους επέλεξε να κηρύξει έναν παγκόσμιο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» προκειμένου να δικαιολογήσει την εισβολή του στο Ιράκ το 2003, μια χώρα που δεν είχε καμία σχέση με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας μετατράπηκε σε έναν ατελείωτο πόλεμο. Τώρα έχουμε στρατιώτες που μάχονται στο Αφγανιστάν, οι οποίοι δεν είχαν καν γεννηθεί στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Έχουμε πατέρες που ολοκλήρωσαν γύρους θητείας στο καθήκον εκεί, μόνο για να ακολουθήσουν οι γιοι και οι κόρες τους. Η απόσυρση από το Αφγανιστάν είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε. Η διοίκησή μου δεν θα προβαίνει σε κρίσιμες αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής όπως αυτή [στμ: δηλαδή, η απόσυρση από το Αφγανιστάν] μέσω του Twitter, όπως κάνει ο σημερινός πρόεδρος. Θα συνεργαστούμε στενά με τους εταίρους και τους συμμάχους μας για να σχεδιάσουμε μια σοβαρή διπλωματική και πολιτική στρατηγική για την σταθεροποίηση της περιοχής, την προώθηση αποτελεσματικότερης και υπεύθυνης διακυβέρνησης και την διασφάλιση ότι οι απειλές δεν θα επανεμφανιστούν μετά την αποχώρησή μας.
Αλλά το να τερματίσουμε απλώς τις στρατιωτικές μας επεμβάσεις σε αυτά τα μέρη δεν αρκεί. Πρέπει να επανεξετάσουμε τη μιλιταριστική προσέγγιση που υπονόμευσε την ηθική ισχύ των Ηνωμένων Πολιτειών, προκάλεσε συμμάχους να αμφισβητήσουν την ικανότητά μας να ηγούμεθα, στράγγιξε τα φορολογικά θησαυροφυλάκιά μας και διάβρωσε την ίδια την δημοκρατία μας. Δεν πρέπει ποτέ να εμπλακούμε ξανά σε βασανιστήρια ή σε αορίστου χρόνου κρατήσεις [ανθρώπων], και πρέπει να περιορίσουμε την χρήση χτυπημάτων με drones που πολύ συχνά οδηγούν σε μεγάλο αριθμό θυμάτων μεταξύ αμάχων, ενισχύοντας ακριβώς τις τρομοκρατικές οργανώσεις που σκοπεύουμε να κατανικήσουμε. Και πρέπει να επανεπενδύσουμε σοβαρά στην διπλωματία και την αναπτυξιακή βοήθεια, αμφότερες οι οποίες έχουν αφεθεί να ατροφήσουν υπό τη σημερινή διοίκηση. Η αντιμετώπιση θεμάτων όπως η πολιτική και θρησκευτική ένταση, η διαφθορά, και η έλλειψη ευκαιριών πριν οι συνθήκες αυτές οδηγήσουν σε συγκρούσεις μπορούν να εξαλείψουν την ανάγκη αντιμετώπισής τους στρατιωτικά στο μέλλον.
Η τρομοκρατία είναι μια πολύ πραγματική απειλή, η οποία απαιτεί ισχυρές διπλωματικές προσπάθειες, συνεργασία με συμμάχους και εταίρους, και ναι, μερικές φορές στρατιωτική δράση. Όμως, ως ένα οργανωτικό πλαίσιο, ο παγκόσμιος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας αποτέλεσε καταστροφή για την χώρα μας. Η προσανατολισμός της στρατηγικής εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ γύρω από την τρομοκρατία επέτρεψε ουσιαστικά σε μερικές χιλιάδες βίαιους εξτρεμιστές να υπαγορεύσουν την εξωτερική πολιτική του ισχυρότερου έθνους στην γη. Ανταποκριθήκαμε στους τρομοκράτες δίνοντάς τους ακριβώς αυτό που ήθελαν.
Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας ήταν επίσης καταστροφικός. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη μελέτη [4] από το Πρόγραμμα Κόστους Πολέμου (Costs of War Project) στο Πανεπιστήμιο Brown, θα έχει κοστίσει στους Αμερικανούς φορολογούμενους περισσότερα από 4,9 τρισ. δολάρια μέχρι το τέλος αυτής της οικονομικής χρήσης. Παραγοντοποιώντας το μελλοντικό κόστος υγειονομικής περίθαλψης των βετεράνων που τραυματίστηκαν στους πολέμους μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ο λογαριασμός θα είναι πιο κοντά στα 6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ακόμη και μετά από αυτές τις τεράστιες δαπάνες, ο κόσμος έχει τώρα περισσότερους τρομοκράτες, όχι λιγότερους. Σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (Center for Strategic and International Studies), υπήρχαν σχεδόν τέσσερις φορές περισσότεροι σουνίτες Ισλαμιστές μαχητές που επιχειρούσαν σε ολόκληρο τον κόσμο τον Νοέμβριο του 2018 από όσοι στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Δεν είναι τυχαίο: Ο τρόπος με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι συνεργάτες τους διεξήγαγαν τον πόλεμο έχει προκαλέσει εκτεταμένη δυσαρέσκεια και θυμό, που βοηθά αυτούς τους τρομοκράτες να στρατολογούν.
Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας ήρθε επίσης με ένα τεράστιο κόστος ευκαιρίας -πράγματα που δεν μπορούσαμε να κάνουμε επειδή είχαμε βυθιστεί σε δαπανηρές υπερπόντιες συγκρούσεις. Ανταγωνιστές όπως η Κίνα και η Ρωσία έχουν εκμεταλλευτεί τους αέναους πολέμους μας για να επεκτείνουν την οικονομική και πολιτική επιρροή τους σε όλο τον κόσμο. Στην Κίνα, ένας εσωτερικός κύκλος με επικεφαλής τον πρόεδρο Xi Jinping έχει σταθερά εδραιώσει την εξουσία, περιορίζοντας την εγχώρια πολιτική ελευθερία ενώ προωθεί επιθετικά την εκδοχή του αυταρχικού καπιταλισμού στο εξωτερικό. Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει ένα μεγαλειώδες όραμα για την αποκατάσταση της ισχύος που διέθετε η Μόσχα στην σοβιετική εποχή, κάτι που ξέρει ότι δεν μπορεί να επιτύχει. Αλλά αυτό που μπορεί να κάνει, αυτό που προσπαθεί να κάνει, είναι να καταστρέψει την συμμαχία των φιλελεύθερων δημοκρατιών στην Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική που στέκονται [ως εμπόδια] στον δρόμο της αναγέννησης της Ρωσίας.
ΕΝΑΣ ΔΑΠΑΝΗΡΟΣ ΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΣ
Οι ατελείωτοι πόλεμοι βοηθούν τους ισχυρούς να προσελκύσουν την προσοχή μακριά από την οικονομική διαφθορά. Στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία, ο πλούτος και η εισοδηματική ανισότητα είναι τεράστια και αυξανόμενα. Το 1% του κόσμου έχει περισσότερο πλούτο από το κατώτατο 99% και ένας μικρός αριθμός κολοσσιαίων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ασκεί τεράστια δύναμη στην ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Οι πολυεθνικές εταιρείες και οι πλούσιοι έχουν συσσωρεύσει περισσότερα από 21 τρισεκατομμύρια δολάρια σε υπεράκτιους τραπεζικούς λογαριασμούς προκειμένου να αποφύγουν να πληρώσουν το δίκαιο μερίδιό τους σε φόρους. Στην συνέχεια, γυρίζουν και απαιτούν από τις κυβερνήσεις τους να επιβάλλουν ατζέντες λιτότητας στις εργαζόμενες οικογένειες. Στις βιομηχανικές χώρες, πολλοί έχουν αρχίσει να αμφισβητούν το εάν η δημοκρατία μπορεί πραγματικά να τους προσφέρει. Δουλεύουν περισσότερες ώρες για χαμηλότερους μισθούς από όσο συνηθιζόταν. Ταυτόχρονα, βλέπουν το μεγάλο κεφάλαιο να αγοράζει εκλογές, και την πολιτική και οικονομική ελίτ να γίνεται πλουσιότερη, ακόμη και καθώς το μέλλον των δικών τους παιδιών φθίνει.
Πολύ συχνά, οι πολιτικοί ηγέτες εκμεταλλεύονται αυτούς τους φόβους, υποδαυλίζοντας την δυσαρέσκεια και ενισχύοντας το εθνοτικό και φυλετικό μίσος μεταξύ εκείνων που αγωνίζονται [στμ: να τα καταφέρουν στην ζωή]. Αυτό το βλέπουμε πολύ καθαρά στην χώρα μας, να προέρχεται από το υψηλότερο επίπεδο της κυβέρνησής μας. Όταν οι εκλεγμένοι ηγέτες, οι ειδήμονες και οι προσωπικότητες της καλωδιακής τηλεόρασης προωθούν αμείλικτα την δημιουργία φόβου για τους Μουσουλμάνους τρομοκράτες, δημιουργούν αναπόφευκτα ένα κλίμα φόβου και υποψίας γύρω από Μουσουλμάνους Αμερικανούς πολίτες -ένα κλίμα στο οποίο μπορούν να ευδοκιμήσουν δημαγωγοί όπως ο Τραμπ. Με το να μετατρέπουμε την συζήτηση για τη μετανάστευση σε μια συζήτηση για την προσωπική ασφάλεια των Αμερικανών, έχουμε συγχωνεύσει ένα πολιτικό αίνιγμα με ένα άλλο και υποβάλαμε όλους εκείνους που αναζητούν μια καλύτερη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες στην ξενοφοβία και την δυσφήμιση. Υπάρχει μια ευθεία γραμμή από την απόφαση να αναπροσανατολιστεί η στρατηγική εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ γύρω από την τρομοκρατία μετά την 11η Σεπτεμβρίου μέχρι το να τοποθετούνται παιδιά μεταναστών σε κρατητήρια στα νότια σύνορά μας.
Μέχρι στιγμής, αληθινά σοβαρές απειλές όπως η κλιματική αλλαγή απέτυχαν να προσελκύσουν την απαιτούμενη προσοχή και δέσμευση. Η επιστημονική κοινότητα είναι ουσιαστικά ομόφωνη στο να λέει ότι η αλλαγή του κλίματος είναι πραγματική, ότι προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα και ότι ήδη κάνει καταστροφικές ζημιές σε ολόκληρο τον κόσμο. Εάν δεν ενεργήσουμε με τόλμη για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση, είμαστε όλοι βέβαιοι ότι θα δούμε περισσότερη ξηρασία, περισσότερες πλημμύρες, πιο ακραίες καιρικές διαταραχές, περισσότερη οξίνιση των ωκεανών των οποίων η στάθμη αυξάνεται, και, λόγω της επακόλουθης μαζικής μετανάστευσης, περισσότερες απειλές στην παγκόσμια σταθερότητα και ασφάλεια. Σύμφωνα με την Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, έχουμε μόνο περίπου 12 χρόνια για να αναλάβουμε δράση πριν μια άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη προκαλέσει μη αναστρέψιμες ζημιές.
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί σαφές παράδειγμα ενός θέματος στο οποίο η αμερικανική ηγεσία μπορεί να κάνει την διαφορά -και από την οποία οι ατελείωτες εμπλοκές μας στη Μέση Ανατολή έχουν εκτρέψει κρίσιμους πόρους και προσοχή. Η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα μόνη της. Ούτε η Κίνα. Ούτε και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή η κρίση απαιτεί ισχυρή διεθνή συνεργασία, αν θέλουμε να αφήσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας έναν πλανήτη που να είναι υγιής και κατοικήσιμος. Η αμερικανική ηγεσία -και τα οικονομικά και επιστημονικά πλεονεκτήματα που μόνο η Αμερική μπορεί να προσφέρει- μπορούν και πρέπει να διευκολύνουν αυτήν την προσπάθεια.
ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΝΑΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Φτάνει πια. Τον Μάρτιο, πραγματοποιήσαμε μια ιστορική ψηφοφορία και στα δύο σώματα του Κογκρέσου [στμ: Γερουσία και Βουλή των Αντιπροσώπων] για να σταματήσουμε την εμπλοκή των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης. Αυτή η ψηφοφορία κατέδειξε ισχυρή διακομματική ανησυχία για τους αντισυνταγματικούς και μη εξουσιοδοτημένους πολέμους, και χρησίμευσε ως σημαντική υπενθύμιση ότι το Κογκρέσο πρέπει να επιβεβαιώσει εκ νέου την συνταγματική του εξουσία σχετικά με την χρήση στρατιωτικής βίας. Ήμουν ένας από εκείνους που αντιτάχθηκαν στον πόλεμο στο Ιράκ. Ο Trump ισχυρίζεται ότι αντιτάχθηκε κι εκείνος, αλλά, στην πραγματικότητα, το έκανε μόνο μετά το γεγονός. Ο Τραμπ έκανε καμπάνια με το να βγάλει τις Ηνωμένες Πολιτείες από «ατελείωτους πολέμους», αλλά η διοίκησή του μας οδηγεί σε μια πορεία που κάνει πιο πιθανό έναν άλλο πόλεμο. Μπορούμε και πρέπει να ακολουθήσουμε μια διαφορετική επιλογή.
Ο Αμερικανός λαός δεν θέλει ατελείωτους πολέμους. Ούτε θέλουμε μια εξωτερική πολιτική που να βασίζεται στην λογική που οδήγησε σε αυτούς τους πολέμους και διάβρωσε την δημοκρατία μας: Μια λογική που ευνοεί τα στρατιωτικά εργαλεία έναντι των διπλωματικών, την επιθετική μονομερή προσέγγιση έναντι της πολυμερούς δέσμευσης, και την απρόθυμη αποδοχή των αντιδημοκρατικών εταίρων μας για την επιδίωξη ζωτικών συμφερόντων μαζί με δημοκρατικούς συμμάχους που μοιράζονται πραγματικά τις αξίες μας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατική απειλή μέσω του σωστού πρίσματος, αντί να της επιτρέπουμε να κυριαρχεί στην θεώρησή μας για τον κόσμο. Ήρθε η ώρα να οραματιστούμε μια νέα μορφή αμερικανικής δέσμευσης: Μια δέσμευση στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν οδηγούν στον πόλεμο, αλλά στο να φέρνουν τους ανθρώπους μαζί για να βρουν κοινές λύσεις στις κοινές μας ανησυχίες. Η αμερικανική ισχύς δεν πρέπει να μετράται από την ικανότητά μας να ανατινάζουμε πράγματα, αλλά από την ικανότητά μας να βασιζόμαστε στην κοινή μας ανθρωπιά, αξιοποιώντας την τεχνολογία μας και τον τεράστιο πλούτο μας για να δημιουργήσουμε μια καλύτερη ζωή για όλους τους ανθρώπους.
Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2019-06-24/ending-americas-endle…
Σύνδεσμοι:
[1] https://www.nytimes.com/2019/05/13/world/middleeast/us-military-plans-ir…
[2] https://thinkprogress.org/the-consequences-of-a-strike-on-iran-adb27963f…
[3] https://www.newsweek.com/us-troops-iran-strength-war-persian-gulf-middle…
[4] https://watson.brown.edu/research/2018/59-trillion-spent-and-obligated-p…
Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition
