του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.
Στη χώρα μας οι εκλογές αποκαλύπτουν κάθε φορά ένα διογκούμενο έλλειμμα δημοκρατίας. Ψηφίζεις πράσινο ή κίτρινο και μετατρέπεται σε γαλάζιο έως το τέλος της κοινοβουλευτικής περιόδου, ψηφίζεις μαύρο και γίνεται ροζ. Στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο οι μεταγραφές των βουλευτών από ένα κόμμα σε άλλο ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Όμως, όταν η ποδοσφαιροποίηση της κοινοβουλευτικής ζωής του τόπου αλλοιώνει τις επιλογές του εκλογικού σώματος έχουν κάποιο νόημα οι εκλογές; Μάλιστα το γεγονός ότι όλοι οι “μεταγραφέντες” εντάχθηκαν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων εξουσίας που “εξυπηρέτησαν”, αυτό σημαίνει ότι το φαινόμενο θα αναπαραχθεί και στη νέα κοινοβουλευτική περίοδο. Διότι το μήνυμα που αποστέλλεται στα υπόλοιπα μέλη του κοινοβουλίου είναι ότι μπορούν να παραχαράσσουν κατά το δοκούν την ετυμηγορία του εκλογικού σώματος προς ίδιο πολιτικό όφελος χωρίς συνέπειες. Πρόσθετα, με την ένταξη επίορκων βουλευτών στα κόμματα εξουσίας, αποκαλύπτεται ότι η μεταγραφική δραστηριότητα της Βουλής ενθαρρύνεται διότι δημιουργεί στο πολιτικό σύστημα εφεδρείες για την υπέρβαση των αδιεξόδων του. Ως αιτίες αυτής της υποβάθμισης της πολιτικής ζωής του τόπου αναδεικνύονται η ανεπάρκεια πολλών υποψηφίων για το βουλευτικό αξίωμα και ο καιροσκοπισμός τους καθώς και η μη αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση της κοινωνίας στη Βουλή. Ποιος επιλέγει και πώς τους υποψηφίους βουλευτές;
Έγραφε χαρακτηριστικά ο Κορνήλιος Καστοριάδης: «Πριν από δύο αιώνες ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ, ασκώντας ακριβώς κριτική στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία, έγραφε στο “Κοινωνικό Συμβόλαιο”, ότι “οι Άγγλοι πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι, αλλά στην πραγματικότητα είναι ελεύθεροι μια μόνο μέρα κάθε πέντε χρόνια”. Όμως ο Ρουσσώ έκανε λάθος, συνεχίζει ο Καστοριάδης, διότι οι Άγγλοι δεν ήταν ελεύθεροι ούτε καν αυτή τη μια μέρα κάθε πέντε χρόνια, αφού οι υποψήφιοι επιλέγονται από την κορυφή του κομματισμού μηχανισμού…. Με άλλα λόγια το παιχνίδι είναι στημένο και το ζήτημα περιορίζεται, λίγο έως πολύ, στο να μπορούμε να επιλέξουμε μεταξύ ενός μελαχρινού και ενός ξανθού βουλευτού». Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο ψηφοφόρος καλείται να αποφασίσει εντός προδιαγεγραμμένων ορίων του συστήματος που έχουν διαμορφωθεί ερήμην του αφού ακόμη και οι υποψήφιοι βουλευτές μεταξύ των οποίων καλούμεθα να επιλέξουμε «ελεύθερα» έχουν προεπιλεγεί, χωρίς τη συναίνεση της κοινωνίας Ο Ούλριχ Μπεκ γράφει στην «Επινόηση του Πολιτικού» ότι ο Ρίχαρντ φον Βάιτσεκερ, τ. πρόεδρος της Γερμανίας, σε συνέντευξή του είχε πει: «Σ’ εμάς, ο επαγγελματίας πολιτικός δεν είναι ούτε ένας ειδικός, ούτε ένας ερασιτέχνης, αλλά ένας άνθρωπος με γενική γνώση και με ειδίκευση στο πώς αντιπαλεύει κανείς τον πολιτικό αντίπαλο». Η άποψη του Βαιτσέκερ, σύμφωνα με την εκτίμηση του Ούλριχ Μπεκ, κινείται προς αυτή την κατεύθυνση: Μεγαλύτερη συμμετοχή των ψηφοφόρων στην επιλογή των υποψηφίων. Αφού δεν απαιτείται ειδίκευση των πολιτικών, δεν απαιτείται και των εκλεκτόρων των υποψηφίων. Ο Κλάους Όφε προχωράει άλλο ένα ουσιαστικό βήμα παραπέρα και ζητά να μπαίνουν στις εκλογικές λίστες και άτομα που δεν ανήκουν στο κόμμα και μάλιστα να προωθούνται στις θέσεις εξουσίας μέσω ρυθμίσεων ποσόστωσης. Ο σκοπός της πρότασης το Όφε είναι να διασπάται η δογματική μονολιθικότητα των θέσεων ενός κόμματος και να εμπλουτίζονται με τις απόψεις όλης της κοινωνίας «Αυτά και άλλα σχέδια και στοιχεία αναδόμησης, εκτιμά ο Ούλριχ Μπεκ, θέλουν να ανοίξουν την είσοδο των καρτέλ των κομμάτων στους πολίτες και στις νέες ιδέες». Άσχετα κατά πόσο υιοθετεί κανείς την άποψη των Βάιτσεκερ και Όφε, το συμπέρασμα που προκύπτει από την κοινοβουλευτική ζωή της χώρα μας είναι ότι η επιλογή των υποψηφίων βουλευτών των κομμάτων πρέπει να είναι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας και όχι επιλογή της κάθε κομματικής κλίκας ή ομάδας. Δηλαδή θα πρέπει στη διαδικασία επιλογής των υποψηφίων βουλευτών κάθε κόμματος σε ένα νομό, να συμμετέχει ολόκληρη η κοινωνία. Διότι όλοι οι πολίτες θέλουν να εκπροσωπείται η εκλογική τους περιφέρεια στο κοινοβούλιο από τους καλύτερους, ασχέτως κομματικής ένταξής τους.
Διασφαλίζει την αντιπροσωπευτικότητα το Σύνταγμα; Παλαιότερα η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών ήσαν γιατροί μηχανικοί, δικηγόροι, εκπροσωπούσαν δηλαδή ένα ελάχιστο ποσοστό του εκλογικού σώματος. Εκπροσωπούσαν το ένα τοις εκατό; Σήμερα εκπροσωπείται ακόμη μικρότερο ποσοστό: Εκλέγονται αναγνωρίσιμοι μέσω ΜΜΕ, τηλεπαρουσιαστές, ηθοποιοί, μετεωρολόγοι, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι κ.α.. Πώς διασφαλίζεται η εκπροσώπηση των μεγάλων κοινωνικών ομάδων; Των αγροτών, των ιδιωτικών υπαλλήλων, των μικροεπαγγελματιών; Ο Μισέλ Γκοσέ, ένας από τους πιο επιφανείς θεωρητικούς και υπερασπιστές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και του φιλελευθερισμού, στον διάλογο που είχε με τον Αλαίν Μπαντιού το 2014, είχε επισημάνει ότι «το αντιπροσωπευτικό σύστημα δημιουργεί μια νέα μορφή απόστασης μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων. Το φάντασμα της ετερονομίας και των ιεραρχικών δομών θα αρχίσει και πάλι να πλανιέται πάνω από την κοινωνία, στο μέτρο που οι λίγοι θα μιλάνε εξ ονόματος των πολλών. Σε αντιδιαστολή με ότι προβλέπει και επιβάλλει η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, οι πολίτες θα απέχουν παρασάγγας από το να αυτοθεσμίζονται και να καθορίζουν οι ίδιοι τη μοίρα τους». Δεν διερωτάστε λοιπόν, στη χώρα μας, όπου εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο κοινωνικές ομάδες με ελάχιστα μέλη, τα οποία μεταγράφονται μάλιστα από κόμμα σε κόμμα κατά το δοκούν, πόσο αντιπροσωπευτικός είναι ο χαρακτήρας του πολιτεύματος; Ποιους δηλαδή εκπροσωπεί η Βουλή; Θα πρέπει, για να είναι η δημοκρατία μας αντιπροσωπευτική, οι κοινωνικές, οι επαγγελματικές ομάδες να εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο αναλογικά με το ποσοστό τους στο εκλογικό σώμα ώστε οι εκπρόσωποί τους βουλευτές να νιώθουν υπόλογοι των πράξεών τους απέναντι σε αυτούς που εκπροσωπούν. Να μη πιστεύουν δηλαδή ότι είναι βουλευτές χάρις στην τηλεοπτική μαγεία που εκπέμπουν που δεν τους δεσμεύει έναντι ουδενός ώστε να μεταγράφονται με υποβολέα ατομικά κίνητρα.
Για όσα αναφέρθηκαν, το πολίτευμα στη χώρα μας έχει περάσει στη φάση της Μεταδημοκρατίας, όπως ονομάζει ο Κόλιν Κράους όλα αυτά τα συμπτώματα. Στη Μεταδημοκρατία επιβιώνουν σχεδόν όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας όμως χάνεται το περιεχόμενο των δημοκρατικών αξιών. Η διάβρωση της δημοκρατίας γίνεται αναπόφευκτη καθώς οι αδιάφοροι και απογοητευμένοι πολίτες απομακρύνονται από την ενεργό μαζική συμμετοχή. Η στάση της παθητικής συγκατάβασης που χαρακτήρισε την αντίδραση της κοινής γνώμης στις πρόσφατες μεταπηδήσεις βουλευτών, έναντι της αντίδρασης των πολιτών στην αποστασία του 1965 μαρτυρεί ότι η διάβρωση αυτή έχει συντελεστεί. Και για έναν πρόσθετο λόγο: Διότι επί δεκαετίες το πελατειακό σύστημα το κομμάτων εξουσίας διέβρωσε το πολιτικό κριτήριο της κοινωνίας που σε μεγάλο βαθμό επιζητεί την επίλυση των προβλημάτων σε ατομικό και όχι σε συλλογικό επίπεδο. Ο Μισέλ Γκοσέ, πάλι, έγραφε «ότι οι κίνδυνοι που απειλούν σήμερα τις δημοκρατίες δεν προέρχονται από εξωτερικούς εχθρούς, αλλά εκ των έσω, από τις ίδιες τις δημοκρατίες και τις “εκπτώσεις” στις αρχές τους»
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412
2/7/2019
Για το πως εχουν επιλεγεί οι υποψηφιοι βουλευτες των κομματων στις μεθαυριανες βουλευτικες εκλογες η απαντηση ειναι οπως επελεγοντο καθε προεκλογικη περιοδο αναλογως των κειμενων διαταξεων και κυριως των διαταξεων του Καταστατικου καθε κομματος και οπως γινεται σε ολες τις πολυκομματικες Δημοκρατιες παγκοσμιως, οι οποιες αναγνωριζουν τα πολιτικα κομματα ως αναγκαια για την λειτουργια τους.
Θα μπορουσαν στον 21ον αιωνα με τους πολυμορφωμενους και πολυγλωσσους πολιτες τους οι Δημοκρατιες -να συμφωνησουν ΟΛΕΣ- να μη εκλεγονται με ψηφο οι αρχοντες τους ,αλλα οπως στην Αθηναικη Δημοκρατια-που ειρησθω εν παροδω κατεδικασε τον Σωκρατη για την ελευθερια του λογου του-να κληρωνονται, οπως ακριβως κληρωνονται οι ενορκοι στα Κακουργιοδικεια .
Ποιο οργανωμενο κρατος ομως -Δικτατορια, Δημοκρατια,η ,Λαοκρατια θα ηθελε να ειχε αρχοντες που προεκυψαν απο κληρο ,οι οποιοι και θα ηταν απροβλεπτοι , αλλα και υποπτοι για αντιπατριωτικες και αντιλαικες πραξεις τους , οπως ηταν και στην Αρχαια Αθηνα , που οι περισσοτεροι ,η, κατεδικαζοντο ,η, εΜηδιζαν και πολεμουσαν τις πατριδες τους;;;.
Την σημερον ημεραν ,για να επανελθουμε στο ερωτημα, ο ενημερωμενος -λογω του Ιντερνετ και της γλωσσομαθειάς του Ελλην πολιτης (εξαιρουνται τα 17-20 ετων μειρακια , που μπορουν να ψηφιζουν , αλλα παραμενουν ανηλικα μεχρι το 21ο ετος της ηλικιας τους) μπορει να επιλεγει απο το ”ραφι” των υποψηφιων, που του παρουσιαζουν τα κομματα τους καλυτερους και συνεπεστερους σε καθε λογο τους -ιδιωτικο ,η, δημοσιο-, οπως ακριβως επιλεγει τα καλυτερα προιοντα απο τα ραφια των Υπεραγορων τροφιμων και ενδυματων , οποτε το ερωτημα ειναι ποσοι ενημερωμενοι πολιτες υπαρχουν και ποσοι δεν ειναι ”κολλημενοι με την μπαλα”, οπως οι χουλιγκανς των γηπεδων;;;.
Σε καθε περιπτωση πως μπορει να ”πεταξεις” την δογματικη φραση οτι ”επι δεκαετιες το πελατειακο συστημα των κομματων εξουσιας διεβρωσε το πολιτικο κριτηριο της κοινωνιας , που σε μεγαλο βαθμο επιζητει την επιλυση των προβληματων σε ατομικο και οχι σε συλλογικο επιπεδο ”,οταν ειναι γνωστο αρχαιοθεν οτι οι Ελληνες απο τον Τρωικο πολεμο διαφωνουν μεχρι θανατου (εκατονταδες προσωπικοι και συλλογικοι εμφυλιοι , βεντετες κλπ) και οτι διατεταγμενη ενοτητα ουτε με Δικτατοριες δεν μπορει να επιτευχθει, γιατι επαιρομαστε και για το ” του Ελληνος ο τραχηλος ζυγον δεν υπομενει” ,αλλα αυτος ο Ελλην ”σκοτωνεται ” και για Κοινωνικοπολιτικες ιδεες-οπως το 1945-49 και υποτασσεται στον πρωτο τυχοντα οταν του ταζει ”φυκια για μεταξωτες κορδελλες” οπως απο τον Οκτωβριο του 2009 μεχρι και τον Σεπτεμβριο του 2015.
Κατι αλλαξε στις 26 Μαιου 2019 με τις Ευρωεκλογες και μαλλον θα αλλαξει περισσοτερο μεθαυριο στις βουλευτικες εκλογες για την αναδειξη κυβερνησεως , εκτος αν μας εμπλεξουν σε ”πολεμικες” περιπετειες, απο τις οποιες ξεπηδουν και οι λαικιστες ,τους οποιους σε καθε εμφανιση τους καλα θα ηταν να τους κηρυσσουμε κοινωνικα αποσυναγωγους.
ΣΑΝ, δύο μικρές παρατηρήσεις στο σχόλιό σου:
α) “που ειρησθω εν παροδω κατεδικασε τον Σωκρατη για την ελευθερια του λογου του” Τον Σωκράτη μόνο; Σού συνιστώ να δια βάσεις το βιβλίο τού Κωνσταντίνου Πλεύρη Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ. Θα μείνεις ενεός.
β) “Δημοκρατια,η ,Λαοκρατια” Τι διαφορά έχει το ένα από το άλλο; Δήμος = Λαός. Απλώς, λαοκρατίες ονομάζονταν τα πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα, στα οποία γνωρίζομε πόσο “κρατούσε” ο λαός…
Αγαπητέ ΣΑΝ, ΕΊΜΑΙ ΣΤΑ 70 ΚΑΙ ΓΝΩΡΊΖΩ ΠΛΈΟΝ ΠΟΛΎ ΚΑΛΆ ΠΩς ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΆΞΕΙ. Θυμάμαι η πολιτική εγρήγορση και η ένταση που υπήρχε με τη νοθεία του ’62 και τα Ιουλινά – είχαν την τύχη να ζούμε τότε στη Θεσ/νίκη- τη συγκρίνω με την μεταπολιτευτική απάθεια που δημιούργησε ο λαικσμός, και συμπεραίνω ότι όπως μας πάνε οι ξένοι έτσι θα πάμε Θυμάμαι επίσης ότι το 1986 το ΠΑΣΟΚ στον Έβρο είχε υιοθετήσεις ανοικτές κομματικές διαδικασίες στον Έβρο για την επιλογή των υποψηφίων μεταξύ των ενδιαφερομένων με ψηφοφορία. Πρώτος και με διαφορά είχε αναδειχθεί ο Καρυπίδης αγροτοσυνδικαλιστής απόφοιτος Λυκείου, που είχε χρηματίσει παλαιότερα βουλευτής και με κριτήριο τη θητεία του έχαιρε εκτίμησης στον αγροτικό κόσμο. Τότε οι εκλογές έγιναν μ λίστα. Αντί να τοποθετηθεί στην κορυφή της λίστας τοποθετήθηκε 4ος σε μη εκλογιμη θέση, και για δικαιολογηθεί αυτό το ατόπημα τον λασπολόγησαν με χίλιους τρόπους. Σήμερα στα ψηφοδέλτια υπάρχουν αφενός απαράδεκτες υποψηφιότητες επειδή δεν υπάρχει καμιά επαφή κέντρου και περιφέρειας και διότι η κοινωνία αποκλείεται από τη διαδικασία. Αύριο θα γυρίσουμε ακόμη πιο πίσω
Συμφωνώ μέχρι κεραίας τόσο με το άρθρο, όσο και με το σχόλιο. Στην Ελλάδα υπάρχει κομματοκρατία, η οποία είναι η χειρότερη μορφή τής ψευδοδημοκρατίας, που ονομάζεται κοινοβουλευτική. Είναι δε τα κόμματα (και ο κοινοβουλευτισμός) εφεύρεση των Άγγλων ευγενών, που τον έδωσαν στον λαό, για να τον διχάζουν, ώστε να μπορούν αυτοί ανενόχλητοι να κάνουν την δουλειά των.
Ο καθηγητής Γ. Κοντογιώργης -και όχι μόνο- έχει κάνει άριστη μελέτη πάνω στην κομματοκρατία.
Το άρθρο και ειδικά η πρώτη παράγραφος (“Στη χώρα μας….τους υποψηφίους βουλευτές;”) περιγράφει πολύ καλά την θλιβερή πραγματικότητα τής πολιτικής ζωής στην χώρα μας.
Συγχαρητήρια.
Ευχαριστώ Επισκέπτη για το σχόλιό σου. Προφανώς θα υπάρχει και αντίλογος. Αυτά που έγραψα τα έγραψα με την εμπειρία που απέκτησα τόσα χρόνια ως πολίτης από τη λειτουργία του κοινοβουλίου. Πραγματικά ο κοινοβουλευτισμός είναι εφεύρεση των Άγγλων ευγενών. Πέραν αυτού πρόσφατα διάβαζα σε ένα βιβλίο με τίτλο”τί να κάνουμε;”, και περιέχει συνομιλία μεταξύ του Μαρσέλ Γκοσέ και του Αλαίν Μπαντιού, ότι “η δημοκρατία με την κοινοβουλευτική μορφή αποκλείει κάθε αλλαγή σε βάθος. Ο κοινοβουλευτισμός βασίζεται στην αρχή της εναλλαγής στην κυβέρνηση και επομένως στην αναγκαία εκτόνωση των κοινωνικών εντάσεων και συγκρούσεων”. Σε άλλο σημείο σημειώνεται ότι “θα πρέπει να αναρωτηθούμε μήπως υπάρχει και σήμερα ένας μγάλος Άλλος -όχι πια ο Άλλος της θρησκείας- που κρύβεται πίσω από την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Υποστηρίζω ότι αυτός ο μεγάλος Άλλος είναι το κεφάλαιο. Το κεφάλαιο είναι ο μεγάλος Άλλος της δημοκρατίας, η οποία υπόκειται στην κυριαρχία του και εξασφαλίζει την αναπαραγωγή του. … Η δημοκρατία συνδεόταν πάντα με την κυριαρχία του κεφαλαίου στο οποίο είναι κατά τρόπο υποτελής”. Όλα αυτά ερμηνεύουν γιατί ο κοινοβουλευτισμός είναι δημιούργημα των Βρετανών ευγενών, του τότε κεφαλαίου
Ίσως όντως να συνδέεται η δημοκρατία με το κεφάλαιο, αλλά αυτό δεν είναι, κατά την γνώμη μου, το κύριο πρόβλημά της. Το πρόβλημα τής δημοκρατίας είναι ότι εξισώνει τα πάντα προς τα κάτω, γι αυτό και κανείς αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, με προεξάρχοντα τον Πλάτωνα, δεν ήταν οπαδός της.
Αλλά εδώ δεν μιλούμε καν για δημοκρατία, αλλά για μία άλλη μορφή πολιτεύματος, η οποία είναι μάλλον ολιγαρχία, την κομματοκρατία, στην οποία κυβερνούν οι εκλεκτοί ορισμένων συμμοριών, που αυτοαποκαλούνται κόμματα.
Τα λόγια τού Ρουσσώ, που αναφέρει ο Καστοριάδης, νομίζω ότι τα λένε όλα.
Ως μεγαλυτερος σας ,νομιζω οτι στα 12 χρονια σας το 1961-τοτε εγιναν οι ντεμεκ εκλογες νοθειας-ουτε εξεταστικη ,ουτε κατασδικες υπηρξαν γιαυτες – (και οχι το 1962) και στα Ιουλιανα του 1965, που ουτε εφημεριδες διαβαζατε και ο,τι μαθαινατε το μαθαινατε απο την οικογενεια σας, πρεπει να παραδεχθειτε οτι ”σας λειπουν επεισοδια” απο τις οντως ασταθεις πολιτικες συνθηκες , που τοτε επικρατουσαν .
Επισης το 1986 δεν ηταν προεκλογικη περιοδος ,για να γινονται εσωκομματικες εκλογες στο ΠΑΣΟΚ .
Εγιναν τοτε Δημοτικες εκλογες και εχασε το ΠΑΣΟΚ τους τρεις μεγαλυτερους Δημους , Αθηνα , Θεσ/νικη και Πειραια.
Κατα το 1988 το ΑνδρεοΠΑΣΟΚ με την αμφισβητηση του Ανδρεα ,λογω της υποθεσεως Κοσκωτα , αποφασισε να ”ξεφορτωθει” και την συνιστωσα του του Πατριωτικου ΠΑΣΟΚ , που εξεφραζε δυναμικα τοτε ο συντοπιτης κ. Μιχαλης Χαραλαμπιδης , με τον εκ Διδ/χου βουλευτη κ. Χρηστο Κηπουρο , οποτε τον κ.Καρυπιδη τον ”εφαγε η μαρμαγκα”αν σχετιζονταν με αυτους.
Ειναι πολυπλοκη η κομματοκρατια , που ομως ειναι αποδεκτη απο την πολυκομματικη Δημοκρατια μας.
Η κατασταση αγαπητε μου φιλε θα αλλαξει απο αυριο ,γιατι θα ελθουν αλλοι ανθρωποι στην εξουσια , που εχουν διδαχθει και απο τα δικα τους λαθη ,αλλα κυριως απο τα λαθη του ΤσιπροΣυριζα , που προκαλουσε την λογικη και τα συναισθηματα των Ελληνων , των Ελληνων που τωρα πια ειναι περισσοτερο ενημερωμενοι , λογω της μορφωσεως τους, του διαδικτυου και των επαφων τους με αλλους συνευρωπαιους κατα τα ταξιδια τους , επαγγελματικα και αναψυχης.
Καλος για την εποχη του ο αποφοιτος Λυκειου κ. Καρυπιδης -να ειναι καλα-,αλλα σημερα και αυτος και οι αλλοι ομοιοι του , οπως και ο κ. Τσιπρας , ειναι ξεπερασμενοι , οταν στην Ευρωπαικη Ενωση τοποθετουνται τερατα γνωσεων και εμπειριων .
Θα συμφωνησω με την απαισιοδοξια σας για το αυριο , αν ακουσω οτι και ο κ. Μητσοτακης τοποθετησε ως συμβουλό του για τον στρατηγικο σχεδιασμο της κυβερνησεώς του ενα κ. Καρανικα.
Αληθεια για ποια πραγματα συμβουλευε ο κ. Καρανικας τον πρωθυπουργο της Ελλαδος ;;;.
Εσεις που αξιοκρατικα καταλαβατε ανωτερες θεσεις στον ΟΣΕ , καταδικαστε την μετριοκρατια οριστικα αυριο και παντοτε.
Ικανους και αποτελεσματικους θελουμε απο αυριο και αν δεν τους πετυχουμε το 2023 εδω ειμαστε παλι, συν Θεω ,να φερουμε νεωτερους, καλυτερους και συνεπεστερους, φυσικα οχι τους διπλογλωσσιτες αριστερους , που σφιχταγκαλιαζονται-χωρις ντροπη και συγγνωμη- με τους ”καραδεξιους” Αμερικανους και Γερμανους.
Καλη συνεχεια ,με υγεια.
ΣΑΝ στέκεσαι πολύ στις λεπτομέρειες. Οι εκλογές έγιναν το 1985 και πράγματι οι εκλογές της βίας και νοθείας έγιναν το 1961. Κατά τα άλλα τη δεκαετία του 50 το Εμπρός, ο Ταχυδρόμος και αρκετές φορές και η Μακεδονία έμπαιναν στο σπίτι ενώ μετά το 1961 -αν θυμάμαι καλά- η Αθηναική ήταν η καθημερινή εφημερίδα. Έφηβος παρακολουθούσα από το ραδιόφωνο κάποιες συζητήσεις στη Βουλή πριν το 1967. Έπαιζε ρόλο που ζούσες εκείνη την περίοδο. Με αυτή τη λογική πολλοί που ζούσαν στην επαρχία και δεν είχαν άμεση ενημέρωση ή δεν ζούσαν άμεσα τα γεγονότα, υποστηρίζουν ότι δεν έγινε ποτέ το Πολυτεχνείο. Όσο για το αύριο: Μια από τα ίδια και ακόμη χειρότερα
Και αν σας πω οτι ζουσα σε πολη και ειχα αμεσωτερη της δικης σας ενημερωση τι θα πειτε;;;.
Γιατι ειστε ρατσιστης αποκλειοντας και τους εξαιρετικους χωρικους(ολοι απο χωρια καταγομαστε) ,η, σαν τον αγενη κ. Επισκεπτη τους ηλικιωμενους , οι οποιοι ομως -χωρικοι και ηλικιωμενοι- μορφωθηκαν και εζησαν γεγονοτα και ο καλος Θεος τους διατηρει την μνημη για να παραθετουν ακριβεστερες γνωσεις και γεγονοτα.
Δεν περιμενα παντως να ειστε αμφοτεροι τοσο ”νταουνιαρισμενοι” για το αυριον , που εσεται αμεινον, περαν των αλλων και γιατι ”τα παντα ρει και ουδεν μενει” ,οταν μαλιστα αυτο το ”μενει” υπεγραψε Συμφωνια ατιμωτικη για την Ελληνικη Ιστορια και αμαυρωσε την δοξα των Μακεδονων , που εχει γραφει με ποταμους αιματος μεχρι το 1949.
“σαν τον αγενη κ. Επισκεπτη τους ηλικιωμενους>
Πρώτον, δεν είμαι καθόλου αγενής. Έχω γένος και γένια.
Δεύτερον, δεν απέκλεισα κανέναν, πλην των ανωρίμων.
Τρίτον, η μνήμη δεν είναι πάντα ο καλύτερος σύμβουλος -πολύ αφελές αυτό- και σού το έχω αποδείξει, έστω και αν, αρρωστημένα εγωιστής, όπως πάντα, δεν θέλησες να το παραδεχτείς. Χαρακτηριστική η περίπτωση, που μού έλεγες ότι στο Πολυτεχνείο είχαν σύνθημα το 1-1-4.
Τέταρτον, τι θα πει ”νταουνιαρισμενοι”; Δεν γνωρίζω την λέξη αυτή.
Πέμπτον, από την τελευταία παράγραφο φαίνεται πόσο ναρκισσιστικά βέβαιος είσαι για τις απόψεις σου, που δεν βασίζονται σε καμμία λογική, εκτός από λόγια τού αέρα.
Άλλη μία απτή απόδειξη για το ότι η μνήμη σου μπορεί να σε γελά, αλλά και για το πείσμα σου είναι τούτο. Κι ενώ δύο σού λένε ότι κάνεις λάθος και μάλιστα σού προσκομίζουν στοιχεία, εσύ εκεί, τον χαβά σου. Σε είχε, όμως, προδώσει η μνήμη σου και δεν θυμόσουν ότι αλλού άλλα έγραφες… Δεν πειράζει. Όταν μεγαλώσεις και ωριμάσεις, ίσως παραδεχτείς ότι κι εσύ μπορεί να κάνεις λάθος 🙂
“Η κατασταση αγαπητε μου φιλε θα αλλαξει απο αυριο…”
ΣΑΝ, μακάρι να επαληθευτούν τα όνειρά σου, αλλά είναι θερινά, όπως και να το κάνουμε. Ένας άνθρωπος τόσο φανατισμένος κομματικά, συνδυάζοντας μάλιστα και την προσωπολατρία, δεν μπορεί να κρίνει καθαρά και ζει με όνειρα κυριολεκτικώς θερινής νυκτός. Όλα θ’ αλλάξουν από αύριο, διότι περιμένεις ότι θα νικήσει η συμμορία, στην οποία είσαι ψυχή τε και νοΐ προσκολλημένος, αλλά αν ερχόταν μία άλλη στην θέση της, σίγουρα δεν θα έλεγες τα ίδια.
Η φανατική προσκόλληση σε ό,τιδήποτε, εν συνδυασμώ με την προσωπολατρία, πράγματα που βλέπομε σήμερα μόνο στην Β. Κορέα, δεν φανερώνει πολύ υψηλό I.Q. και βέβαια όχι την αναμενομένη ωριμότητα από άνθρωπο τής ηλικίας σου. Όταν φθάνεις στο σημείο να συνδέεις ακόμη και την νίκη τής εθνικής Ελλάδος στο ποδόσφαιρο το 2004 στην Πορτογαλία με την κυβέρνηση τής ΝΔ του “κ. Κωστα Καραμανλη”, δείχνεις ότι μάλλον έχεις ξεφύγει. Να το ελάττωμα τής δημοκρατίας. Επιτρέπει την ψήφο και σε άτομα 76 ετών, που δεν έχουν περισσότερη ωριμότητα από 16 και ίσως πιο κάτω.
Απεφανθη το ”Λαικο Δικαστηριο”.
Να στερηθουν των πολιτικων δικαιωματων τους οι ανω των 75 ετων ας ειναι και γονεις μας , η, αδελφια μας.
Με συγκινησε η ευγενεια και ο αντιρατσισμος σας .
Μπραβο και απο μενα μετα το γνωστο μπραβο του συντοπιτη σας δημοσιογραφου κ. Καμπουρακη.
“και σε άτομα 76 ετών, που δεν έχουν περισσότερη ωριμότητα από 16 και ίσως πιο κάτω”
Δεν μού κάνει εντύπωση που δεν καταλαβαίνεις τι γράφω, διότι φαίνεται ότι εμπίπτεις στην κατηγορία αυτή των 76άρηδων.
Ένα ακόμη δείγμα της ανωριμότητας (ή τής βλακείας) σου είναι ότι επανέρχεσαι σ’ ένα θέμα που σε εκθέτει, όπως φαίνεται στα σχόλιά μου July 7, 2019 at 5:45 pm και July 7, 2019 at 7:48 pm. Εσύ εκεί, όμως, με νοοτροπία 16άρικου (αυτιστικού;) θέλεις να έχεις τον τελευταίο λόγο.
Επίσης, μού χτυπάς κάθε τόσο ότι ο Καμπουράκης, τον οποίο ποτέ δεν παρακολουθώ, άρα δεν ξέρω τι κάνει, είναι συμπατριώτης μου, όπως και ο Πολάκης. Ε, και; Όταν κανείς στα 76 του έχει τόση κρίση, ώστε να κρίνει τον άλλον από δύο συντοπίτες του, σε τι διαφέρει από ένα παιδαρέλι; Όσο γράφεις, με επιβεβαιώνεις.
Θα κλεισω την παρεμβαση μου με εκκληση μου στον 70νταρη δημοκρατη κ. Μακροδημοπουλο ,να σας ”νουθετησει” για ΜΗ αγενη αντιμετωπιση καθε διαφωνουντος προς εσας και να του υπενθυμισω οτι ”δικαιουται να ομιλει και να γραφει αλλα 5 χρονια – που θα γινει 75- ”.
Αν δεν γραψει την γνωμη του γιαυτο το θεμα ο κ.Μακροδημοπουλος θα ισχυει και γιαυτον το αρχαιο ”ει χωλω παροικησεις υποσκαζειν μαθησεις” ,η, το νεοελληνικον ”ομοιος των ομοιο και κοπριά στα λαχανα”.
Καληνυχτα σε ολους .