Ο Αλέξης Τσίπρας με την «πρώτη αριστερή Κυβέρνηση» και με τον ακροδεξιό κυβερνητικό εταίρο Πάνο Καμμένο δεν μας αφήνει να πλήξουμε … Τέσσερα χρόνια συνεχείς κολοτούμπες και πολιτικά παιχνίδια. Την περασμένη Παρασκευή με την ψήφιση του Πρωτοκόλλου ένταξης της «Βόρειας Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ ολοκληρώθηκε το παιχνίδι του Αλέξη Τσίπρα με τα Σκόπια με βασικό στόχο την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και την εκτόπιση του Κινήματος Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ).
Οκτώβριος 1980
Είχαν περάσει έξι χρόνια μετά την απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή να αποσύρει την Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. Ήταν και 70 μέρες πριν από την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Ράλλη αποφάσισε την επάνοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ.
Το σοβιετικό πρακτορείο «Τας» μετέδωσε : «Η Ελλάδα ενέδωσε στις πιέσεις των Αμερικανών». Το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ, αντέδρασαν με διασυλλαλητήρια στην απόφαση επανόδου στο ΝΑΤΟ. Το ΠΑΣΟΚ, μετά την ανάληψη της εξουσίας το 1981 θα εγκαταλείψει το προεκλογικό σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Το ΚΚΕ θα παραμείνει συνεπές στην πολιτική κατά του ΝΑΤΟ. Το από-κομμα του ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, όταν απηλλάγει, μετά το τρίτο Μνημόνιο, από τις Αριστερές Συνιστώσες, υιοθέτησε την πολιτική του Κωνσταντίνου Καραμανλή «Ανήκομεν εις την Δύσην»! … Τελευταία επιβεβαίωση η ψήφιση της ένταξης στο ΝΑΤΟ των Σκοπίων με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία».
Η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν ανέλαβε την εξουσία μετά την πτώση της Χούντας, 24 Ιουλίου 1974, κληρονόμησε και την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, μετά το πραξικόπημα της Χούντας κατά του Μακαρίου. Η Κύπρος είχε διχοτομηθεί.
Οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στη Γενεύη για αναζήτηση λύσης απέτυχαν. Η Τουρκία επέμενε στην ομοσπονδιακή λύση. Στις 14 Αυγούστου 1974 ξεκίνησε ο Αττίλας ΙΙ με στόχο την επέκταση της τουρκικής κατοχής.
Στις 5.15΄ ο τότε Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων Γρηγόριος Μπονάνος ενημέρωσε τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Αβέρωφ, ο οποίος με τη σειρά του ενημέρωσε τον πρωθυπουργό. Ο Καραμανλής συγκάλεσε αμέσως το Πολεμικό Συμβούλιο. Μόλις ξεκίνησε η σύσκεψη, ο Μπονάνος άρχισε να αναλύει στους παρισταμένους τις κινήσεις των Τούρκων στην Κύπρο, τις θέσεις και τον νέο συσχετισμό των δυνάμεων.
Σχεδόν αμέσως ο πρωθυπουργός συνειδητοποίησε πως οι δυνατότητες αντίδρασης της Ελλάδας απέναντι στη νέα τουρκική επίθεση ήταν μηδαμινές. Ο Καραμανλής απογοητεύτηκε και ζήτησε από τους στρατηγούς να βγουν έξω ώστε να συζητήσει με τους υπουργούς του, τον Αβέρωφ και τον Ράλλη. Μέσα σε βαριά ατμόσφαιρα συμφώνησαν και οι τρεις τους πως οι εντολές που είχε δώσει νωρίτερα στους στρατηγούς, κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, θα ήταν αναποτελεσματικές και δεν θα προσέφεραν κάτι στην άμυνα της Κύπρου.
Αμέσως μετά ο Καραμανλής κάλεσε εκ νέου τους στρατηγούς στην αίθουσα και διέταξε να ετοιμαστεί και να μετακινηθεί στην Κρήτη μια μεραρχία με σκοπό την άμεση μεταφορά της στην Κύπρο. Οι στρατηγοί εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους για το κατά πόσο θα μπορούσε αυτή η μεραρχία να μείνει αλώβητη από την τουρκική αεροπορία μέχρι την Κύπρο. Ο Καραμανλής ανταπάντησε πως θα φρόντιζε ο ίδιος για την ασφάλεια της μεταφοράς, εννοώντας αυτό που θα αποκάλυπτε την επόμενη ημέρα, δηλαδή πως ήταν διατεθειμένος να ηγηθεί ο ίδιος της νηοπομπής που θα μετέφερε τη μεραρχία στο νησί!
Ύστερα από τη σύσκεψη, ο Καραμανλής, κρίνοντας πως οι σύμμαχες χώρες του ΝΑΤΟ και συγκεκριμένα οι ΗΠΑ και η Αγγλία δεν εμφανίζονταν πρόθυμες να βοηθήσουν την Ελλάδα και να σταματήσουν την τουρκική επιθετικότητα, ζήτησε να μιλήσει με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών, τον διπλωμάτη Άγγελο Βλάχο, καθώς η ηγεσία του υπουργείου βρισκόταν ακόμη στη Γενεύη. «Φεύγουμε από το ΝΑΤΟ» του είπε και του έδωσε οδηγίες για τις διπλωματικές κινήσεις που θα έπρεπε να κάνει από εκεί και πέρα.
Τηλεοπτικό Διάγγελμα
Την απόφασή του για αποχώρηση από το ΝΑΤΟ τη γνωστοποίησε ο Καραμανλής με τηλεοπτικό του διάγγελμα την ίδια μέρα. «Η κυβέρνησίς μου, η οποία ωρκίσθη την 24ην Ιουλίου, ευρέθη ευθύς εξ αρχής δεσμία των τετελεσμένων αυτών γεγονότων. Δεν είχεν άλλην εκλογήν παρά να δώση την μάχην εις τον διπλωματικόν τομέα. Την έδωσε με σθένος και με μεθοδικότητα. Και επέτυχε να μεταστρέψη υπέρ των Ελληνικών θέσεων την διεθνή κοινήν γνώμην. Την μεταστροφήν αυτήν ησθάνθη ως πλήγμα η Τουρκία. Κατεχομένη από τον πειρασμόν να εκμεταλλευθή την ευκαιρίαν που της είχε προσφέρει το καταλυθέν καθεστώς, ήρχισε τας παραβιάσεις. Παρεβίασεν όχι μόνον το διεθνές δίκαιον, όχι μόνον την απόφασιν του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά και τας αποφάσεις τας οποίας η ίδια υπέγραψεν εις την Γενεύην. Και επεδόθη εις τας αθλιότητας αυτάς με την ανοχήν εκείνων που ώφειλαν και ηδύναντο να την αναχαιτίσουν. Αι αθλιότητες αυταί απεκορυφώθησαν κατά τας δύο τελευταίας ημέρας.
Η Τουρκία επρότεινε τελεσιγραφικώς ένα σχέδιον δια την Κύπρον, σχέδιον λογικώς, ηθικώς και εθνικώς απαράδεκτον. Και καθ’ον χρόνον δήθεν συνεζήτει εις την Γενεύην, εξαπέλυεν απρόκλητον επίθεσιν εις την μαρτυρικήν Μεγαλόνησον (…) Η άμεσος αντίδρασίς μας εις την Τουρκικήν θρασύτητα είναι γνωστή. Καταγγείλαμε την Τουρκίαν ως απειλήν δια την ειρήνην του κόσμου. Εζητήσαμε την σύγκλησιν του Συμβουλίου Ασφαλείας, το οποίον και κατεδίκασε την Τουρκίαν. Εθέσαμε τας Μεγάλας Δυνάμεις ενώπιον των ευθυνών των. Και διέταξα την αποχώρησίν μας από την στρατιωτικήν συμμαχίαν του ΝΑΤΟ. Εγένοντο δε και γίνονται και άλλαι ενέργειαι, αι οποίαι όμως δεν δύνανται αυτήν την στιγμήν να αποκαλυφθούν».
Ο Αττίλας ΙΙ ολοκληρώθηκε στις 16 Αυγούστου, όταν οι τουρκικές δυνάμεις κατάφεραν να καταλάβουν το 37% του κυπριακού εδάφους και να εδραιώσουν περαιτέρω τη στρατιωτική παρουσία τους στην Κύπρο.
Η απόφαση του Καραμανλή ήταν ένα προσωπικό ξέσπασμα, που ικανοποιούσε το λαϊκό αίσθημα, αλλά χωρίς αποτελέσματα. Ήταν, όμως, δικαιολογημένη. Το ΝΑΤΟ αποδείχθηκε ανίκανο ή απρόθυμο να αποτρέψει τη νέα βάρβαρη και απρόκλητη επίθεση κατά της Κύπρου. Η απόφαση είχε ευρύτατη λαϊκή αποδοχή, αλλά και ανοικτό δρόμο επιστροφής.
Αντίθετα η υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα στη Συμφωνία για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» εξυπηρετούσε προσωπικούς πολιτικούς στόχους, προκάλεσε το λαϊκό αίσθημα με ορατές αρνητικές συνέπειες. Διέλυσε κόμματα, δίχασε τον Λαό και δεν υπάρχει δρόμος για επαναδιαπραγμάτευση.
Να σημειωθεί ότι ήταν η μοναδική ευκαιρία, στη μακροχρόνια ιστορία του Μακεδονικού, για μια εθνική διαπραγμάτευση με τα Σκόπια. Διότι ήταν η πρώτη φορά το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση να έχουν άμεσο συμφέρον για τα Σκόπια. Η εθνική διαπραγμάτευση θα ενέπλεκε και αυτούς και το αποτέλεσμα θα ήταν επωφελέστερο. Όμως, ο κ. Τσίπρας επέλεξε το προσωπικό πολιτικό παιχνίδι. Μεθαύριο Σάββατο, στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια θα βραβευτεί, για την Συμφωνία, με τον Ζόραν Ζαεφ!
(Αυτό το κείμενο μου δημοσιεύτηκε στα χθεσινά ΝΕΑ 14.02.19 στη σειρά των Ιστορικών Σελίδων).
