Ο Ακάρ υποδέχθηκε τον Ρώσο υπουργό Άμυνας πριν το τετ-α-τετ με τον Αποστολάκη: Γιατί;

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Γράφει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ DEFENCE POINT

Χθες το βράδυ, στα κοινωνικά δίκτυα άρχισε να κάνει την εμφάνισή της μια είδηση σημαντικού ενδιαφέροντος η οποία αφορά άμεσα και την ελληνική πλευρά, εν όψει της συνάντησης του υπουργού Άμυνας, ναυάρχου Ευάγγελου Αποστολάκη, με τον Τούρκο ομόλογό του, στρατηγό Χουλούσι Ακάρ τις προσεχείς ημέρες για να συζητήσουν – για πολλοστή φορά – για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δυο χώρες.

Η είδηση αφορά την επίσκεψη του Ρώσου υπουργού Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, μαζί με πολυάριθμη αντιπροσωπεία, υψηλόβαθμων στρατιωτικών. Όπως προκύπτει λοιπόν, συνοδευόμενος από τον πρεσβευτή της Μόσχας στην Άγκυρα, πραγματοποίησαν συνάντηση με τους Τούρκους και στην άλλη πλευρά του τραπεζιού καθόντουσαν ο Τούρκος υπουργός Άμυνας και ο επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας, Δρ. Χακάν Φιντάν.

Είναι προφανές ότι η συζήτηση δεν μπορούσε παρά να έχει ως θέμα προτεραιότητας τις εξελίξεις στη Συρία. Όμως, εάν κανείς λάβει υπόψη του την είδηση περί διάρρηξης των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες αναφορικά με το αίτημα εγκατάλειψης της προμήθειας του συστήματος αντιαεροπορικής και αντιβαλλιστικής προστασίας S-400, η συνάντηση λαμβάνει κι άλλη διάσταση…

Σε απλά ελληνικά και με βάση την πρότερη εμπειρία από τη ρωσική συμπεριφορά, η Μόσχα σπεύδει στην Τουρκία επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί το ρήγμα στις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μέθοδος που θα ακολουθήσει για τη συγκάλυψη αυτής της πρόθεσης, είναι αυτή της επιβράβευσης για τη “γενναία ανυποχώρητη στάση” των Τούρκων, που δεν υπέκυψαν στις ασφυκτικές πιέσεις των Αμερικανών.

Κι όλα αυτά, παρά του ότι αυτό που διακυβεύεται αφορά το μαχητικό πέμπτης γενιάς F-35, τόσο ως οπλικό σύστημα για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και ως συμμετοχή τουρκικών εταιριών στο πρόγραμμα, με το όφελος από την ένταξη στην εφοδιαστική αλυσίδα της κατασκευάστριας Lockheed Martin να ανέρχεται σε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε βάθος χρόνου. Αυτό το όφελος όμως, μετατρέπεται αυτομάτως σε ζημία εάν οι αμερικανικές απειλές γίνουν πράξη.

Οπότε, είναι σχεδόν νομοτελειακά βέβαιο, ότι στο τραπέζι θα πέσουν προτάσεις για τη συνεργασία των αμυντικών βιομηχανιών των δυο χωρών. Οι προτάσεις δεν αποκλείεται να αφορούν και τη συμμετοχή των Τούρκων στο πρόγραμμα του ρωσικού μαχητικού πέμπτης γενιάς Sukhoi Su-57.

Ασφαλώς βέβαια, η διατύπωση οποιασδήποτε πρότασης δεν συνεπάγεται αυτομάτως ένα νέο τοπίο στην περιοχή. Οι Τούρκοι, όπως άλλωστε συνηθίζουν, θα φροντίσουν να δημοσιοποιήσουν την πρόταση για να ασκήσουν οι ίδιοι ασφυκτική πίεση στο αμερικανικό σύστημα εξουσίας, καθώς στο επίπεδο του ΝΑΤΟ μια τέτοια εξέλιξη ασφαλώς θα ήταν εξαιρετικά αρνητική. Το διαίρει και βασίλευε είναι γνωστή πρακτική από αρχαιοτάτων χρόνων, σχεδόν από καταβολής της ανθρωπότητας και το Κρεμλίνο το γνωρίζει καλά αυτό.

Ποντάρει στο ότι οι Τούρκοι δεν έχουν την πολυτέλεια να “τα σπάσουν” βίαια είτε με τη μία είτε με την άλλη πλευρά (αμερικανική και ρωσική), οπότε δίνοντας διαπραγματευτική ευελιξία στους Τούρκους μέσω προτάσεων συνεργασίας, ποντάρουν στο ότι θα συνεχιστεί η εξαιρετικά επωφελής γι’ αυτούς κατάσταση διαίρεσης στους κόλπους της Ατλαντικής Συμμαχίας.

Τα ανωτέρω αποτελούν χονδρικά μια πρώιμη “ανάγνωση” των επερχομένων στην ευρύτερη περιοχή. Ο λόγος που αναφέρονται είναι εξαιρετικά απλός. Με γνώμονα το περιβάλλον που διαμορφώνεται, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει με σημαντική δόση ασφάλειας, ότι έχοντας μια τόσο διαταραγμένη σχέση με την Ουάσιγκτον, οι Τούρκοι δύσκολα θα αποτολμούσαν να προκαλέσουν κάποιο επεισόδιο με την Ελλάδα, διακινδυνεύοντας να βρεθούν σε μια κατάσταση στην οποία θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια συσπείρωση κρατών της Δύσης απέναντί τους.

Εξάλλου, η φοβία ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως “λαγό” την Ελλάδα για να προκληθεί ένα επεισόδιο το οποίο θα έδινε το πρόσχημα στους Αμερικανούς να επέμβουν, δείχνει να είναι βαθιά τυπωμένο στις πεποιθήσεις της κλίκας των ισλαμιστών στην Άγκυρα.

Χαρακτηριστικό είναι και άρθρο του απόλυτα κατευθυνόμενου από τον ίδιο τον Ερντογάν, δημοσιογράφου Ιμπραήμ Καραγκιούλ στην φιλοκυβερνητική Γενί Σαφάκ, στο οποίο βλέπει άμεσο κίνδυνο εμπλοκής της Τουρκίας στο μέτωπο της Συρίας, πολεμώντας δίπλα στους Ρώσους και τους Ιρανούς, ενώ ο αντίπαλος θα έχει ως στόχο τον διαμελισμό της χώρας του…

Πίσω από το κλασικό σύνδρομο καταδίωξης που τους κατατρύχει, είναι φανερό ότι το ίδιο φοβούνται και για τα δυτικά τους σύνορα, μόνο που πρόκειται για ένα μέτωπο όπου δεν θα έχουν την άμεση εμπλοκή της Μόσχας και της Τεχεράνης στο πλευρό τους…

Σε αυτό το σκηνικό που διαμορφώνεται, η Ελλάδα ασφαλώς και θα πρέπει να ανοίξει τη συζήτηση για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), χωρίς όμως να πέσει θύμα τους… Να μην ξεχάσει ποτέ ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ότι το πρόβλημα στα ελληνοτουρκικά δεν είναι πρόβλημα… έλλειψης εμπιστοσύνης, αλλά πρόβλημα τουρκικού αναθεωρητισμού απέναντι στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της

Πηγή:  https://hellasjournal.com

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα