Ανδρέας Στασινός 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018, 11:50 Protagon.gr
Της Δούρου της έκατσε «στραβή», του Πολάκη του «θόλωσαν» την εικόνα. Μιλάμε για 91 νεκρούς… |SOOC/CreativeProtagon
Δούρου και Πολάκης περιέγραψαν τα θύματα στο Μάτι ως κάτι το δευτερεύον, μια «στραβή», κάτι που χαλάει τον διάκοσμο τώρα που θα γιορτάζαμε την έξοδο από τα μνημόνια. Λες και τόσοι άνθρωποι επέλεξαν να πεθάνουν εις βάρος της κυβέρνησης…
Ο Παύλος Πολάκης ένιωσε το δίκιο να τον πνίγει. Σήκωσε τα μανίκια του σακακιού. Η κυβέρνηση, η κυβέρνηση του Αλέξη του Τσίπρα, τα είχε πάει τόσο καλά απέναντι στην πυρκαγιά, απέναντι στους εχθρούς της και τις ύαινες της διαπλοκής, αλλά της έτυχε να πεθάνουν 91 πολίτες.
Ατυχία ρε γαμώτο, θα έλεγε κανονικά, αλλά επειδή η συνέντευξη ήταν στο Αθηναϊκό Πρακτορείο που το σέβεται είπε ότι «ο τελικός αριθμός των θυμάτων “θολώνει” την εικόνα».
Μετά, το φιλότιμο πρακτορείο, ένας φάρος υψηλής δημοσιογραφίας, είπε να αλλάξει το «θολώνει» σε «μαυρίζει» για να κάνει την εξυπηρέτηση στον καλό υπουργό που τόσο τον παρεξηγούν. Και η Ρένα Δούρου ένιωσε το δίκιο να την πνίγει. Ξεκούμπωσε το πάνω κουμπί του πουκαμίσου.
Η Περιφέρεια Αττικής, η δική της Περιφέρεια, τα είχε πάει τόσο καλά απέναντι στην πυρκαγιά, είχε κάνει τα προβλεπόμενα, αλλά φύσαγε πολύ ρε γαμώτο και μας «έκατσαν» 91 νεκροί πολίτες. Δεν το είπε ακριβώς έτσι αλλά το εκδοτικό περιβάλλον της «Εφ. Συν.» ήταν αρκούντως χαλαρό ώστε να διατυπώσει το αίσθημα αδικίας που βιώνει: «Οσοι έχουμε θέση ευθύνης, και μπορεί να αισθανόμαστε αδικημένοι, με την έννοια αυτού που λέγεται στην καθομιλουμένη “μου έτυχε η στραβή στη βάρδιά μου”»…
Τον Πολάκη και τη Δούρου τους συνδέει ένα νήμα, όχι μόνο αυτό της συνύπαρξής τους στον μεξικανικό στρατό του ΣΥΡΙΖΑ. Τους συνδέει μια τρομακτική απουσία ενσυναίσθησης. Διαβάζει κανείς στα λεγόμενά τους ότι οι 91 νεκροί στο Μάτι και στον Νέο Βουτζά –βρέφη και παιδάκια, παππούδες και γιαγιάδες, αθώοι περαστικοί, συμπολίτες μας που βρήκαν φρικτό θάνατο– πήγαν και πέθαναν εις βάρος τους· «θόλωσαν» την εικόνα της κυβέρνησης, έκαναν τη Ρένα να αισθάνεται αδικημένη.
Οι νεκροί της πυρκαγιάς αναφέρονται ως κάτι το δευτερεύον όχι ως το μείζον. Είναι μια «στραβή» που μας έκατσε, κάτι σαν να σου σκάει το λάστιχο και χάνεις το ραντεβού, είναι ένας λεκές στο καλοσιδερωμένο κοστούμι του κρατικού μηχανισμού.
Διαβάζεις στα λεγόμενά τους πως, ως υπέρτατο αγαθό, δεν είναι η ζωή και η διατήρησή της, αλλά η εικόνα της κυβέρνησης, να μη «θολώνει», να μη «μαυρίζει», να μη σου κάθεται η «στραβή». Οι νεκροί είναι το ντεκόρ που χαλάει τον διάκοσμο της ικανής κυβέρνησης η οποία μόλις είχε φρεσκοβάψει τους τοίχους για τη φιέστα εξόδου από τα μνημόνια.
Αυτή η αντίληψη, όπως αναδύεται από τα λεγόμενα των δύο λοχαγών του Τσίπρα, μοιάζει να απηχεί μια γενικότερη προσέγγιση της κυβέρνησης σε αυτήν την ιστορία. Από την αρχή το μείζον ήταν η επικοινωνία, το πώς θα περάσει προς τα έξω. Η σύσκεψη με τον ετοιμοπόλεμο, πλην όμως απελπιστικά ανενημέρωτο περί του τι είχε συμβεί Τσίπρα, η προπαγάνδα περί αυθαιρέτων, ανέμων, εμπρησμών, αποσταθεροποίησης, η συνέντευξη Τύπου τού «όλα έγιναν σωστά», από την οποία έχει επιζήσει –προς τον παρόν τουλάχιστον– μόνο ένας, ο Τζανακόπουλος, η επίσκεψη του Πρωθυπουργού ξημερώματα για να αποφύγει τους πυρόπληκτους…
Ο κόσμος πέθανε. Χαροπαλεύει. Εχασε τα πάντα. Υπό αυτές τις συνθήκες πρέπει να πας εκεί και να πενθήσεις, να προσπαθήσεις να τον αγκαλιάσεις, να δακρύσεις μαζί του. Να τον εκλιπαρήσεις να σε συγχωρέσει, ακόμα και αν εσύ δεν έφταιγες. Εγινε επί των ημερών σου, άρα έφταιγες. Αλλά όλα αυτά απαιτούν, εκτός από πολιτικά κότσια, κάτι πολύ πιο σημαντικό: συναισθηματική νοημοσύνη.
Πηγή: Protagon.gr
Ποιος να πενθήσει; Τα τσουτσέκια του Σύριζα; Εδώ έχει πιάσει ο φακός ουκ ολίγες φορές, Τζανακόπουλο, Παππά και σία, να χασκογελάνε μακαρίως.
Σαμπάνιες ετοιμάζουν τα παλιόσκυλα. Θαυμάστε εδώ άτομο…
https://www.protagon.gr/apopseis/fwtis-kouvelis-opws-leme-polakis-kai-kammenos-44341669284
Να φύγουν να γαληνέψει η χώρα…
Όχι επειδή θα έρθει ο τάδε ή ο δείνα.
Απλώς επειδή θα φύγουν.
Στα ξεκουμπίδια λοιπόν, να γαληνέψει ο τούτη η γη….
Διακινδεύοντας ακόμη μια φορά, όπως παλαιότερα με τους μαθητές που λιποθυμούσαν στα σχολεία και τις οικογένειες που ζούσαν στα αυτοκίνητά τους μιας και ο κακός ιδιοκτήτης που ενοικίαζαν τους πέταξε στο δρόμο, να βρεθώ στο στόχαστρο των διαχειριστών του ιστολογίου και όχι μόνο, θα διατυπώσω απλοϊκότατα τη δική μου οπτική.
Κείμενα όπως το παραπάνω, που υπήρξαν πολλά αυτές τις ημέρες, αποτελούν ίσως τη χειρότερη ύβρη ως προς τους άτυχους νεκρούς και τους ανθρώπους που θα τους λείψουν!
Κείμενα όπως το παραπάνω, καβαλούν το κύμμα της δικαιολογημένης οργής με τον αισχρότερο τρόπο, όπως το πράττουν διαχρονικά όλοι όσοι θέλουν να επωφεληθούν ή να προσφέρουν υπηρεσίες σε αφεντικά που θα επωφεληθούν!
Οι νεκροί ήσαν άτυχοι όπως τόσοι κάθε ημέρα που σκοτώνονται σε τροχαία δυστυχήματα ή ως άμαχοι πολίτες σε εμπόλεμες περιοχές!
Τα κυβερνητικά στελέχη όσο γελοία κι αν μας φαίνονται δεν αποτελούν το παράδοξο αλλά τη νόρμα και μάλιστα την παγκόσμια νόρμα!
Φυσικά υπάρχουν ευθύνες όμως ως πολίτης δεν μπορώ παρά να τις εντοπίσω στη εγγενή δυσλειτουργία του δημοσιυπαλληλικού μηχανισμού χωρίς όμως να ξεχνώ πως ακόμη και τέλεια να δούλευε πάλι ίσως είχαμε νεκρούς και καταστροφή!
Εάν εμείς, ως πολίτες τρέχουμε να παπαγαλίσουμε τις δηλώσεις και τα άρθρα επιτήδειων και εξίσου με τους κυβερνώντες εν δυνάμει επικίνδυνους τότε απλώς αυτολοβοτομούμαστε και είμαστε άξιοι για το χειρότερο!
Η συζήτηση δε, περί αποζημίωσεων και αγωγών έτσι στο πρόχειρο είναι εξίσου αποπροσανατολιστικές και απερίσκεπτες, όπως οι διαχρονικές δηλώσεις των πολιτικών επίσης που λένε πως δεν θα απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος ή δεν θα κοπεί καμιά σύνταξη και κάθε είδους σαχλαμάρα που μαγεύει αυτιά ηλιθίων και όχι πολιτών!
Κάτι που μου τράβηξε την προσοχή αν και όχι τόσο καλά ενημερωμένος ως προς τα γεγονοτα λεπτό προς λεπτό, είναι το περιστατικό του ηρωικού κατά τα άλλα πυροσβέστη που έχασε σύντροφο και παιδί, οποίος έτσι πως μεταφέρθηκε από το μέσο που παρακολούθησα ειδήσεις και από δήλωση συναδέλφου του όταν αντιλήφθηκε πως δεν μπορεί΄να επικοινωνήσει με τους δικούς του, παράτησε τη δουλειά του και πήγε να τους βρει.
Εάν αυτό όντως συνέβη, το λιγότερο θα έπρεπε να δικαστεί κι ας βιώνει τρομερό πόνο!
Αποτελεί τον ορισμό της αντιθεσμικής συμπεριφοράς και κατ’επέκταση αντικοινωνικής!
Ελπίζω να το κατάλαβα λάθος!
Ειναι τριτο στην σειρα των σταθερων αξιων , για την οποιαν αγωνιζοταν ανεκαθεν ο Ελλην ”μαχητης”-κρατικος,η, μη υπαλληλος- . ”Πατρις, Θρησκεια , Οικογενεια”( που σημειωτεον θεωρηθηκε και φασιστικο μετα την μεταπολιτευση απο ολους τους αριστεροστροφους συνελληνες).
Ο συγκεκριμενος ”μαχητης” πυροσβεστης νομιζω οτι προτιμησε το τριτο-την οικογενεια του-μαλλον γιατι τα δυο αλλα εγιναν ασαφη στην σημερινη Ελλαδα-.
Ποια Πατριδα, ποια Θρησκεια οταν δεν τις τιμουν οι ηγετες της και ουκ ολιγος λαος επηλυδων στην ιδια την Πατριδα τους;;;.
Καλα που υπαρχουν και οι αθλητες μας-ολων των αθληματων-που σταυροκοπιουνται προ του αγωνος και δακρυζουν οταν ατενιζουν την Ελληνικη σημαια στους ιστους με την ταυτοχτρονη ανακρουση του Εθνικου μας Υμνου, οταν πρωτευουν.
Και εδω που τα λεμε τοτε θυμουνται και οι prime ministres να τους συγχαρουν .
Λιγωστεψαν-και πουσαι ακομη ,αγαπητε κ. Στεφανε με το ”αναποδογυρισμα” της υποχρεωτικης Παιδειας των Ελληνοπαιδων- οι Ελληνες που γνωριζουν και συνεγειρονται απο τον παιανα του Αισχυλου ” μητρος και πατρος και των αλλων προγονων απαντων τιμιωτερον εστιν η Πατρις….”.
ministers το ορθον.